Ik plof met twee zware tassen neer op een bankje op het station. Het is zondag dus vrij rustig. Ik observeer de mensen die hier en daar verspreid staan en net als mij wachten op hun trein die hun naar de desbetreffende bestemming zal brengen.

Ik heb zo’n hekel aan maandagen. Alleen al die irritante piep van je wekker die maar blijft gaan, tot je eindelijk bij de wereld bent. Met moeite kom je na vijf keer je wekker uit te hebben geslagen, je bed uit.

Het is al wat guur buiten en het duurt niet lang meer of men gaat massaal met de kerstboom aan de haal. Zo Nederlands als dat we kunnen zijn, halen wij ruimschoots van te voren al onze kerstinboedel in huis. Lekker voordelig die kermisballen voor de helft van de prijs. Bij deze winterse dagen horen allicht het kerstmaal, bergen kerstcadeautjes en vooral de kerstkanjer mag niet ontbreken aan deze christelijke happening.

Idols, Big Brother, kan jij de winnaar van 2 edities terug nog bij naam noemen? Wil je eeuwige roem verwerven, dan moet je op z’n minst 6 miljoen Joden de dood in jagen. Dat soort dingen blijven ‘beter hangen’ zeg maar.. Holland’s next serial killer, Big Pedofile, Rape Island, dat zijn nog eens titels! Schoonheid vergaat, over een paar jaar weten we niet meer wie Sanne is.

‘Twee weken geleden, sta ik met sigaret, te wachten op het station. Valt m’n oog op een poster: ‘Ook rokers verdienen een beloning’. ‘Haha!’, dacht ik, ‘Wat dan? Een gratis setje verkankerde longen? Het asfalteren van een nieuwe spitsstrook in de longen? Niet? Wat dan wel?’

Laatst verscheen er een column hier op Partyflock over de cliché "een man is stoer een vrouw een hoer" als het om (vrijblijvende) sex gaat. De schrijfster zei "niet over één kam te willen scheren" maar zei ook "hier niet om heen te kunnen". Met deze column wil ik de psychologische kant van dit "probleem" bekijken.

Het beeld blijft maar in mijn hoofd zitten. Die ene foto. Illegal Vibes Outdoor 2006. Na het feest heb ik honderden foto’s bekeken. En niet de foto’s van mij en mijn vrienden blijven mij het meeste bij, maar de foto van een voor mij volstrekt onbekende. Het is de foto van een meisje, een jonge vrouw. Het is een foto van haar achterkant. Het meisje zit in een rolstoel.

Ik zat zo eens te denken wat er nog meer valt te bedenken nu wij met z’n allen ineens zo bezig zijn met goede doelen in de dance community met de 50 cent per entree kaartje voor dance 4 life en nu dus de fotoveiling. Ik ben nu dus ook lekker aan het meebieden op zo’n mooie canvas foto zo lang het budget het nog toestaat, maar ik ben bang dat ik toch echt moet afhaken over een paar dagen.

Ik werd een aantal weken geleden geconfronteerd met een stelling: ‘Mannen die met veel vrouwen neuken zijn goed bezig en vrouwen zijn dan sletten‘. Ik was niet geschokt, in tegendeel, de vrouw wordt bestempeld als slachtoffer en de man ‘Napoleon’. Mannen vinden dat goed.

Materialisme en egoïsme; de kernwoorden van 2006. Alles in deze wereld draait alleen om onszelf. Ik heb nu niet over egoïsme van het individu, maar van de mensheid in het geheel. Ik bedoel, wie denkt er in deze tijd nog aan de natuur?

Heerlijk vind ik het om meningen te lezen op Internet. Visies van individuen. Standpunten van geïnteresseerden. Reacties van betrokkenen. Commentaren van personen. Fantastisch!

Een wel besproken onderwerp van de liefde is en blijft de monogamie. Vaak genoeg hoor je de opmerking dat een flirt gedoogd is mits het niet te ver gaat. Maar ik vraag me af wat tegenwoordig te ver gaan is. Is dit niet gewoon altijd hetzelfde geweest?

2002, trance is ontzettend populair en ook de hardcore is op zijn top. Hardstyle is net in opkomst. Tevens hetzelfde jaar dat ik naar mijn eerste hardstyle feest ga....

Op dinsdag rijd ik altijd paard. Steevast, half 8, dan zit ik op de rug van mijn edele ros en raas ik een tigtal moeilijke figuren door een zandbak. Boeiend. Maar het heeft nog wel een aantal voeten in de aarde. In deze drukke wereld waarin alles draait om macht, status, geld, uiterlijk vertoon maar vooral veel haast en altijd tijd te kort heb zelfs ik, kind van 26 jaar, verschrikkelijk haast om te ontspannen.

Vroegah kwam je een beperkt aantal mensen tegen in je leven, waarvan slechts een klein gedeelte potentiële lovers of vrienden was. Door de toenmalige beperkingen in vervoer- en communicatiemiddelen, was de keuze uit deze personen veel beperkter dan nu.

Vroeger gingen we allemaal buitenspelen. Vroeger. Toen alles beter was. Buskruiten, stoeprandje spelen of doelloos boompje klimmen. Skippyballen, lolo-ballen, voetballen. Als je wat ouder was om te ‘spelen’ ging je rondhangen met elkaar op de vaste hangplek in het dorp of anders wat muziek luisteren. Micheal Jackson, Take That….in de tijd dat house nog niet bestond.

Vroeger was het gemeenschapsleven vooral in de dorpen heel belangrijk, je zat bij een vereniging als je jong was en als je ouder werd bleef je daar om vrijwilligerswerk te doen voor de volgende generatie. Dat deed iedereen en dat hoorde gewoon zo, jij deed voor de mensen na jou, wat de vrijwilliger vóór jou voor jou hadden gedaan.

God is een dj. Religieus of niet-religieus, dansend Nederland houdt krampachtig aan dit gezegde vast. En terecht, in de plaatsvervangende hemel die een party voor menig bezoeker vormt is de man achter de draaitafels de schepper van alles waar je op dat moment oog voor hebt.

House bestaat uit een stapeltje vierkwartsmaten. Afhankelijk van het soort house een bepaalde bass er in, een high-hat met een clapje er door en een lekkere melodie erbij. Meer is het niet; telkens hetzelfde truukje......

Het is misschien een rare vraag, maar hoe lang denken jullie dat de dancescene het nog volhoudt in haar bestaande vorm? In de jaren '90 maakte ook ik kennis met housemuziek, maar sinds ik naar feesten ga en me op dancecommunitysites begeef, zie ik eigenlijk alleen maar meer achteruitgang. Misschien een irreëele of negatieve gedachte, maar ik vraag me tegenwoordig steeds meer af of er wellicht een grote verandering voor de deur staat.

Ik vind het interessant om te zien dat er zoveel verschillende soorten stijlen binnen de elektronische muziek zijn. Van trance tot techno naar hardcore. En natuurlijk zit daar nog zoveel tussen in, en zelfs die stijlen kan je weer onderverdelen in substijlen. Al die stijlen hebben toch allemaal dezelfde wortels en zijn van elkaar afgeleid, maar toch zijn ze zo verschillend en hebben ze een eigen subcultuur.