Ik ben nog even bezig geweest met de simulatie in multisim, en ik denk dat ik inmiddels een goed alternatief voor de sparkgap heb!

Het werkt als volgt:
De spanning over de condensator gaat de 2 comparatoren in. De bovenste comparator schakelt als de spanning hoger wordt dan 9.5kV, de onderste als de spanning hoger is dan -9.5kV
. Als de onderste comparator uitgang geinverteerd wordt, dan heb je de juiste signalen voor het aansturen van de schakelaar. Simpel met een OR-poortje aanelkaar knuppen en klaar
.
De spoel (de primaire van de TC) is hier nog op 0H gelaten, voor de duidelijkheid van het laden en ontladen van de condensator. Als ik wel een inductie toevoeg, dan krijg ik een boel pieken te zien op het moment van doorslag. Nu lijkt me dit wel enigzins logisch, omdat er voor korte tijd resonantie tussen de primaire en condensator is. Jammer genoeg kan ik er nog niet precies de resonantiefrequentie mee bepalen
.
deze formules ken je erbij gebruiken :
C=Farad
ER=gebruikte dielectrum
S=oppervlakte in m2 Van de platen.
e=meter tussen de platen
Hier zijn nog een paar waarden:
mica 6-8
glas 4-7
polystyreen 2,3-2,4
steatiet 4,4
lucht 1
Ik heb inmiddels een systeem ingebouwd dat de schakelaar voor 0,1 milliseconde open blijft staan
. Ik weet niet zeker of dit een realistische waarde is, maar dat maakt ook niet zo heel veel uit. Ik zie nu in ieder geval wel de goede resonantie tussen primaire en condensator
Ik heb alleen mijn vraagtekens bij de manier waarop deze resonantie te werk gaat. In de simultatie lijkt het namelijk helemaal niet af te zwakken. Laat ik het even verduidelijken met een plaatje

Hierboven zie je dus weer het opladen en ontladen van de condensator, maar nu dus met een primaire spoel erbij.
Hierboven is sterk ingezoomd op het moment van doorslag. Je ziet de resonantie tussen de primaire en de condensator duidelijk. Maar ik had eigenlijk verwacht dat het snel uitgedempt zou zijn, wat dus kennelijk niet het geval is. Zou dit kunnen kloppen met de realiteit?
Oh ja, ik maak nu inderdaad geen gebruik van resonantie van de NST. Ik weet namelijk niet of dit zo veilig is. Misschien dat het wel beter is voor een lagere BPS, want nu zit ik rond de 350BPS, wat tamelijk veel is. wat zou jij aanraden om toch voor NST resonantie te gaan??
Het werkt als volgt:
De spanning over de condensator gaat de 2 comparatoren in. De bovenste comparator schakelt als de spanning hoger wordt dan 9.5kV, de onderste als de spanning hoger is dan -9.5kV
De spoel (de primaire van de TC) is hier nog op 0H gelaten, voor de duidelijkheid van het laden en ontladen van de condensator. Als ik wel een inductie toevoeg, dan krijg ik een boel pieken te zien op het moment van doorslag. Nu lijkt me dit wel enigzins logisch, omdat er voor korte tijd resonantie tussen de primaire en condensator is. Jammer genoeg kan ik er nog niet precies de resonantiefrequentie mee bepalen
deze formules ken je erbij gebruiken :
C=Farad
ER=gebruikte dielectrum
S=oppervlakte in m2 Van de platen.
e=meter tussen de platen
Hier zijn nog een paar waarden:
mica 6-8
glas 4-7
polystyreen 2,3-2,4
steatiet 4,4
lucht 1
Ik heb inmiddels een systeem ingebouwd dat de schakelaar voor 0,1 milliseconde open blijft staan
Ik heb alleen mijn vraagtekens bij de manier waarop deze resonantie te werk gaat. In de simultatie lijkt het namelijk helemaal niet af te zwakken. Laat ik het even verduidelijken met een plaatje
Hierboven zie je dus weer het opladen en ontladen van de condensator, maar nu dus met een primaire spoel erbij.
Hierboven is sterk ingezoomd op het moment van doorslag. Je ziet de resonantie tussen de primaire en de condensator duidelijk. Maar ik had eigenlijk verwacht dat het snel uitgedempt zou zijn, wat dus kennelijk niet het geval is. Zou dit kunnen kloppen met de realiteit?
Oh ja, ik maak nu inderdaad geen gebruik van resonantie van de NST. Ik weet namelijk niet of dit zo veilig is. Misschien dat het wel beter is voor een lagere BPS, want nu zit ik rond de 350BPS, wat tamelijk veel is. wat zou jij aanraden om toch voor NST resonantie te gaan??














