wie heeft dr hier weleens aan gedacht om zichzelf van kant te maken? 
zie ook; https://partyflock.nl/topic/862040
zie ook; https://partyflock.nl/topic/862040
laatste aanpassing
Forumonderwerp · 866557
2635x bekeken
nou ik wel dus: mensen geef maar een seintje als je t zat ben, binnen 5 min heeft je leven weer zin!
als ut zo makkelijk was zouden er geen mensen zijn die dus wel zelfmoord plegen he. vind dit echt een hele foute uitspraak, aangezien er zat mensen zijn die in zo een situatie gezeten hebben....dat iemand naar ze toe kwam met de boodschap dat ze het levuh nie meer zaguh zittuh. en dat diegene uiteindelijk toch voor die 'oplossing' heeft gekozen. en dan kom jij even beweren dat je iemand die zo denkt binnen 5 minuten helemaal kan omdraaien?? ten 1e vind ik dat behoorlijk arrogant, en ten 2e vind ik dat ook nog eens beledigend tegenover de mensen die iemand geprobeert hebben te helpen die uiteindelijk toch zelfmoord heeft gepleegd.
donateur
Zelfmoord is egoistisch. Je bent dan zelf wel verlost van je problemen, maar je nabestaanden laat je achter met vragen etc.
En ik kan ook niet snappen dat er mensen zijn die zoooo diep in de shit zitten, dat hun enige uitweg zelfmoord is.
Overigens heb ik daar nog nooit aan gedacht, lijkt me dat je niet helemaal stabiel en realistisch in het leven staat als je er ooit eens aan gedacht hebt.
En ik kan ook niet snappen dat er mensen zijn die zoooo diep in de shit zitten, dat hun enige uitweg zelfmoord is.
Overigens heb ik daar nog nooit aan gedacht, lijkt me dat je niet helemaal stabiel en realistisch in het leven staat als je er ooit eens aan gedacht hebt.
Je bent dan zelf wel verlost van je problemen, maar je nabestaanden laat je achter met vragen etc.
Tuurlijk ben je dan niet verlost van je problemen. In een volgend leven kom je dat zelfde probleem weer tegen totdat je het hebt opgelost en ervan hebt geleerd.
Je kunt toch een brief schrijven voor je nabestaanden?
(Dit is geen tip btw
)Overigens heb ik daar nog nooit aan gedacht, lijkt me dat je niet helemaal stabiel en realistisch in het leven staat als je er ooit eens aan gedacht hebt.
Dus alle mensen die eraan hebben gedacht, maar nooit serieus hebben gedaan staan niet stabiel en realistisch in het leven?
Je kunt toch een keer in een dip zitten
Zelfmoord is egoistisch.
en wie ben jij om dat voor een ander te beslissen? is het niet juist eerder egoistisch om van iemand te verlanguh dat diegene voor JOU in levuh blijft? terwijl de hele wereld in die persoon zijn ogen alleen zwart en pijnlijk is?
ik ben blij voor jou dat je dus blijkbaar nooit zo diep in de shit heb gezetuh dat je aan zelfmoord dacht.
en trouwens, als je aan zelfmoord denkt, wil dat niet direct betekenuh dat je het ook echt WIL. ik heb er ook weleens aan gedacht, maar bij mij was het meer de wens om een ander leven te hebben dan om echt dood te willen.
in een ander topic heb ik hier ook al eens wat over gezegt, maar ik verbaas me steeds weer over de reacties van mensuh. sommige meningen vind ik echt onwijs kort door de bocht.
Nou ik vind het ook een beetje egoistisch.
Je laat inderdaad mensen achter en je bent zeker niet verlost van je problemen.
Ik denk dat als je zelfmoord pleegt je je taak nog steeds niet heb volbracht in het leven.
Het is toch erg je hoort wel eens mensen bijv: een vrouw die zelfmoord pleegt en kinderen achterlaat is wel heel erg voor de kinderen.
En dan is het toch egoistisch dat je kinderen achter laat je gaat vor je kinderen verder en probeert hulp te zoeken.
Ik heb ook diep in de shit gezeten en heb er zeker aan gedacht! dus kan het me ook wel voorstellen hoe mensen zich voelen.
Iedereen maakt wat mee en je komt er altijd sterker uit.
Met hulp van je naasten.
Je laat inderdaad mensen achter en je bent zeker niet verlost van je problemen.
Ik denk dat als je zelfmoord pleegt je je taak nog steeds niet heb volbracht in het leven.
Het is toch erg je hoort wel eens mensen bijv: een vrouw die zelfmoord pleegt en kinderen achterlaat is wel heel erg voor de kinderen.
En dan is het toch egoistisch dat je kinderen achter laat je gaat vor je kinderen verder en probeert hulp te zoeken.
Ik heb ook diep in de shit gezeten en heb er zeker aan gedacht! dus kan het me ook wel voorstellen hoe mensen zich voelen.
Iedereen maakt wat mee en je komt er altijd sterker uit.
Met hulp van je naasten.
Ik 2 jaar geleden toen ik een hertje uit zijn lijden had verlost ...
Ik denk dat als je zelfmoord pleegt je je taak nog steeds niet heb volbracht in het leven.
daar ben ik het zeker mee eens, en ja het is ook heel erg als je dat van dichtbij meemaakt. ik ben zeker niet voor die 'oplossing'.
maar anyways, er is gewoon veel onbegrip als het gaat om psychische aandoeninguh. veel mensuh staan er niet bij stil hoe sterk de menselijke geest is, maar dus ook hoe sterk die verstoord kan rakuh. en zie dan nog maar eens orde in de chaos te scheppen.
vaak denken mensuh die zelfmoord willen pleguh dat de rest beter af is zonder hun, dat is HUN waarheid.... en een bepaalde manier van denken draai je niet ineens zo helemaal totaal om. dat is een gevecht, en helaas verliezuh sommige mensuh dat gevecht.
Nou ik vind het ook een beetje egoistisch.
Je laat inderdaad mensen achter en je bent zeker niet verlost van je problemen.
en jij moet blijven leven van die mensen, ook al zou je dat zelf niet meer willen omdat je het niet meer volhoud? nee dat is ook egoistisch
en jij moet blijven leven van die mensen, ook al zou je dat zelf niet meer willen omdat je het niet meer volhoud? nee dat is ook egoistisch
Je hoeft niet iets te doen wat je van iemand anders moet hoor.
Als je zelfmoord pleegt, dan pleeg je zelfmoord. Maar het is gewoon niet de juiste manier om je problemen op te lossen! Je komt het toch wel weer tegen.
Tuurlijk ben je dan niet verlost van je problemen. In een volgend leven kom je dat zelfde probleem weer tegen totdat je het hebt opgelost en ervan hebt geleerd.
dat is alleen als je in een volgend leven geloofd, zo niet is het voor jezelf een oplossing op al je problemen, en als je in een volgend leven geloofd, maak je jezelf daar toch weer van kant?
Maar het is gewoon niet de juiste manier om je problemen op te lossen
niet de beste nee, wel een makkelijke,
Je komt het toch wel weer tegen.
niet als je niet in een volgend leven geloofd
Blijkbaar geloof je daar niet in..
Dat hoef je niet te geloven, dat is zo
zelfs al zou het "bewezen" worden dan is het NOG een kwestie van geloven, je kan zeggen ik geloof het onderzoek niet of wel
beetje kinderachtig om zo je mening door te drijven
maar anyways, er is gewoon veel onbegrip als het gaat om psychische aandoeninguh. veel mensuh staan er niet bij stil hoe sterk de menselijke geest is, maar dus ook hoe sterk die verstoord kan rakuh. en zie dan nog maar eens orde in de chaos te scheppen.
vaak denken mensuh die zelfmoord willen pleguh dat de rest beter af is zonder hun, dat is HUN waarheid.... en een bepaalde manier van denken draai je niet ineens zo helemaal totaal om. dat is een gevecht, en helaas verliezuh sommige mensuh dat gevecht.
Ben ik het ook mee eens!
Maar mischien daarom meer reclames maken, (klinkt stom hoor) om die mensen juist aan te sporen er over te praten.
En weet ook dat sommige mensen niet eens willen luisteren en de problemen niet serieuzer nemen.
Ook daar kunnen ze beter wat mee doen.
Ik wilde het eigenlijk niet zeggen:
maar bij ons in de wijk heeft een vrouw daadwerkelijk zelfmoord gepleegt.
Die heeft 2 kinderen achter gelaten de jongen vond zijn moeder opgehangen en wilde haar met alle macht losmaken
maar te laat!!! Denk zelfs dat ze gevonden wilde worden want zei tegen de zoon die belde op "ma kom iets later thuis: zei die moeder: "maakt niet uit jongen mama hangt toch strax aan een touwtje".
En dat bedoel ik met egoistisch en ook bedoel ik dit is vragen om aandacht en de omgeving heeft er niet veel opgelet ook heeft de moeder nergens over gepraat.
en jij moet blijven leven van die mensen, ook al zou je dat zelf niet meer willen omdat je het niet meer volhoud? nee dat is ook egoistisch
Dat moet inderdaad niet maar volgens mij heb je mijn hele bericht niet gelezen en lees je alleen wat je WILT lezen.
Heb er geen last van en oowk nooit gehad.. 
en wie ben jij om dat voor een ander te beslissen? is het niet juist eerder egoistisch om van iemand te verlanguh dat diegene voor JOU in levuh blijft? terwijl de hele wereld in die persoon zijn ogen alleen zwart en pijnlijk is?
dit vind ik een hele goede Missionimpoesible (ofzo)
Ik heb er zelf vaak zat aan gedacht, maar denk niet dat ik echt het lef heb om door te zetten...
Ik ben ook altijd van mening geweest dat het niet egoistisch is.. moet ik dan een leven leiden durende van 80 jaar wat ik haat? Voor wie?
Nee ik snap het totaal van alle mensen die zelfmoord plegen, hoe erg ik het ook vind voor hun nabestaanden...
ook al is dit nog niet eens iets raars, dat mensen een stukje lezen en daarop willen antwoorden dat ze dat gelijk doen, en niet eerst verder lezen, ben ook maar een, ummm, wezen
ook al is dit nog niet eens iets raars, dat mensen een stukje lezen en daarop willen antwoorden dat ze dat gelijk doen, en niet eerst verder lezen, ben ook maar een, ummm, wezen
Ik ben inderdaad ook maar een mens.
Maar ja meestal kun je beter oordelen en reactie geven als je ook daadwerkelijk goed heb gelezen is ook maar een mening.
laatste aanpassing
we gaan teveel offtopic helaas
we gaan teveel offtopic helaas
ben het ook mee eens maar ja
ik bedoel vind het erg voor de mensen die zo veel verdriet hebbe.
Maar er is heus wel een manier.
En zeg al zelf in mijn bericht heb er zelf ook aan gedacht dus weet ook echt wel van problemen af en die blijven bij mij ook komen.
Maar sta hier nog en ben er iedere keer weer sterker uit gekomen nu ook ben ik ook erg ongelukkig.
Maar bedoel te zeggen meestal kun je beter praten met iemand en diegene moet zo'n situatie wat serieuzer nemen. Daarom mischien wat ik al zei mensen hier meer over informeren
(stom idee mischien) Dat degene die zo'n puinhoop zijn er gewoon even over moeten praten iemand in vertrouwen nemen.
En de mensen erom heen het serieus nemen.
Mischien worden er zo meer mensen gered.
Maar bedoel een vrouw liet ook de kinderen achter en toch ook al is je leven een puinhoop je heb een kind.
Ik ben ook zwanger en ben niet meer bij de vader.
En zie dat ook even niet zitten.
Maar ga geen kleine in de steek laten omdat ik dan ff depri ben.
Dan praat ik er over.
Dat degene die zo'n puinhoop zijn er gewoon even over moeten praten iemand in vertrouwen nemen.
praten kan natuurlijk wel goed zijn, maar andere dingen liggen dieper, soms kunnen vertrouwde en zelfs proffesionals er weinig aan doen
Ik ben ook zwanger en ben niet meer bij de vader.
En zie dat ook even niet zitten.
Maar ga geen kleine in de steek laten omdat ik dan ff depri ben.
Dan praat ik er over.
sterkte
vandaar dat je het voorbeeld noemde, voor jou zou het gelijk anders liggen als voor iemand zoals mij
praten kan natuurlijk wel goed zijn, maar andere dingen liggen dieper, soms kunnen vertrouwde en zelfs proffesionals er weinig aan doen
ja weet het heb ook veel meegemaakt waar ik nu nog mee zit maar toch na een paar jaar gaat het wel wat meer en geef je het een plekje
dank je
over het algemeen wel maar soms komen er momenten dat je er aan moet denken, tsja veel dingen wordt je gedwongen mee te leven omdat het niet anders is
dat heb ik ook en heb er zelfs nog nooit met iemand over gepraat en toch is het goed gekomen.
Dus hulp kan je zeker veel bieden.
Als ik dit al in mijn eentje voor elkaar gekregen heb is ook niet niks hoor en toch met mezelf opgelost.
dat heb ik ook en heb er zelfs nog nooit met iemand over gepraat en toch is het goed gekomen.
is vaak ook moeilijk om een persoon en moment te kiezen, sommige dingen wil ik ook wel eens vertellen tegen mijn vrienden maar dat doe je niet zomaar tussen een gesprek door
offtopic, kga slapen, trusten
is vaak ook moeilijk om een persoon en moment te kiezen, sommige dingen wil ik ook wel eens vertellen tegen mijn vrienden maar dat doe je niet zomaar tussen een gesprek door
offtopic, kga slapen, trusten
nee heb ik ook nie gedaan je kan niet alles vertellen
slaap lekker
Ik heb er zelf vaak zat aan gedacht, maar denk niet dat ik echt het lef heb om door te zetten...
maar weet je, dat is mijn mening althans, ik denk dat "leven" meer lef vergt dan zelfmoord plegen. ik bedoel, dat is in feite 1 daad waarbij je een soort van lef moet hebben tijdelijk, alhoewel ik lef hierbij niet echt het juiste woord vind aangezien het eigenlijk gewoon een wanhoopsdaad is.
Maar ga geen kleine in de steek laten omdat ik dan ff depri ben.
Dan praat ik er over.
hm mjah maar als je effe depri bent, pleeg je denk ik ook geen zelfmoord. vaak gaat daar wel heel wat aan vooraf. en je hebt het over "erover praten", ik weet uit ervaring (heb een aardig tijdje in therapie gezeten) dat als je ergens over begint te praten, in je verleden begint te spitten, alles oprakelen, dat je je vaak eerst NOG beroerder voelt. en als je dan in feite al geen energie meer over hebt om te vechten, helpt praten alleen ook niet meer denk ik.
ik denk dat "leven" meer lef vergt dan zelfmoord plegen
ligt eigenlijk aan de situatie, iemand die een fijn leventje heeft en elke dag gelukkig is, voor hem/haar zal er niet zoveel lef nodig zijn, maar voor iemand die eraan denkt om zelfmoord te plegen, omdat hij/zij het moeilijk heeft dan heeft hij/zij wel meer lef als je kiest om te blijven leven
Ik moet zeggen dat er een periode in mijn leven is geweest waarin ik het echt niet meer zag zitten. Ik woog ook nog maar 45 kg. puur van de stress. De gedachte van zelfmoord is toen weleens voorbij gekomen, maar dat lost niks op.
Ik ben eruit gekomen, het was niet makkelijk. Maar ik ben blij dat ik er nog ben in ieder geval..
Vaak is het in de puberteit een veel voorkomend probleem heb ik gelezen.
Ik ben eruit gekomen, het was niet makkelijk. Maar ik ben blij dat ik er nog ben in ieder geval..
Vaak is het in de puberteit een veel voorkomend probleem heb ik gelezen.
donateur
Vaak is het in de puberteit een veel voorkomend probleem heb ik gelezen.
het gevoel niet gewaardeerd/geaccepteerd te worden
het einde van een verkering
hormonen
een opeenstapeling van problemen zet je zeker op zeer jonge leeftijd aan het denken
Ik kan begrijpen dat mensen het doen maar als je het doet maak dan niet het leven van andere mensen kapot door bv voor de trein de springen zodat de machinest er een trauma van over houdt.
Ik denk wel na over het nut van het leven
maar goed zelfmoord nee.
Ik denk wel na over het nut van het leven
maar goed zelfmoord nee.
hm mjah maar als je effe depri bent, pleeg je denk ik ook geen zelfmoord. vaak gaat daar wel heel wat aan vooraf. en je hebt het over "erover praten", ik weet uit ervaring (heb een aardig tijdje in therapie gezeten) dat als je ergens over begint te praten, in je verleden begint te spitten, alles oprakelen, dat je je vaak eerst NOG beroerder voelt. en als je dan in feite al geen energie meer over hebt om te vechten, helpt praten alleen ook niet meer denk ik.
Heb al heel veel meegemaakt hoor en heb geen eens therapie gehad en ben er ook uit gekomen.
Dus denk dat therapie heel wat kan uithalen als je erover praat tuurlijk voel je je eerst beroerd maar daarna komt alles wel goed hoor.
ligt eigenlijk aan de situatie, iemand die een fijn leventje heeft en elke dag gelukkig is, voor hem/haar zal er niet zoveel lef nodig zijn, maar voor iemand die eraan denkt om zelfmoord te plegen, omdat hij/zij het moeilijk heeft dan heeft hij/zij wel meer lef als je kiest om te blijven leven
mjah maar de 1e die niks meemaakt in zijn/haar leven moet ik nog tegenkomen, iedereen maakt een keer iets beroerds mee, vroeg of laat zijn we allemaal aan de beurt om het maar heel donker te zeggen. alleen soms krijg je gewoon meer voor je kiezen dan je aankan voor je gevoel.
Heb al heel veel meegemaakt hoor en heb geen eens therapie gehad en ben er ook uit gekomen.
Dus denk dat therapie heel wat kan uithalen als je erover praat tuurlijk voel je je eerst beroerd maar daarna komt alles wel goed hoor.
ik bedoel niet te zeggen dat je niks of niet genoeg hebt meegemaakt, je kan situaties en gevoelens niet met elkaar vergelijken dus daar waag ik me zowiezo niet aan. ik bedoeldat alleen praten voor sommige mensen te weinig is, en om die stap te zetten om hulp te zoeken moet je toch in feite al een gevoel voor eigenwaarde hebben.
ik bedoel niet te zeggen dat je niks of niet genoeg hebt meegemaakt, je kan situaties en gevoelens niet met elkaar vergelijken dus daar waag ik me zowiezo niet aan. ik bedoeldat alleen praten voor sommige mensen te weinig is, en om die stap te zetten om hulp te zoeken moet je toch in feite al een gevoel voor eigenwaarde hebben.
Ik heb die stap ook nooit genomen omdat ik het te moeilijk vind.
En dat is juist ook een probleem ik zou het ook niet weten advies tips heb je niks aan in zo'n situatie maar bedoel te zeggen als je die stap zet om te praten kan je zeker geholpen worden anders duurt het alleen maar langer.
Denk dat mensen met een bepaalde stoornis veel minder snel willen praten en dat ze dat goed in de gaten houden.
Denk ook een veel in de pubertijd deze problemen.
Ja je houd het toch niet tegen denk ik en dat is een harde feit.
Maar je ziet het ook niet vaak aan mensen als ze in de knoei zitten dat is nog het ergste.
Anders kan je diegene juist aansporen om te praten.
laatste aanpassing
Ja wel eens over nagedacht toen ik zwaar psygisch in de shit zat. Maar heb het lef er niet voor en idd wanneer je ff door de ellende doorzet kom je er sterker uit