Als er iets is waar ik niet meer tegen kan dan zijn het de pathetische aanstellers wel.
Over welke soort mensen ik het dan heb?
Mensen die gewoon kunnen bewegen, kunnen zien, kunnen horen, te eten hebben, in een vrij land wonen, geen chronische ziekten hebben en eigenlijk niks in hun leven hebben om over te zeuren.
Maar pathetische aanstellers dat zijn een groep mensen die graag willen zeuren, ook als er eigenlijk niks is om over te zeuren.
Het geeft deze mensen nou eenmaal een fijn gevoel om zielig gevonden door hun medemens.
Dus als ze geen problemen hebben dan MAKEN ze wel problemen.
Ze zeuren de hele dag over dingen die niet goed zijn in hun leven, terwijl hun leven eigenlijk wel meevalt. Op een gegeven moment hebben nog maar weinig mensen zin om naar dit soort mensen te luisteren.
Veel van het soort mens 'pathetische aanstellers' gaan dan op zoek om hun eigen probleem te creeeren dat hun omgeving doet shockeren.
Voorbeelden:
-Ze eten bijvoorbeeld niks meer (anorexia)
-Ze snijden zichzelf.
-Gillen het elke dag uit dat ze zelfmoord willen plegen door onder de trein te springen.
-Hebben een relatie waarin hun partner hun slaat. (dit is geheel een eigen keuze, je kunt een relatie uitmaken als er de wil is)
-Raken verslaaft aan drugs of alcohol.
En zo zijn er wel meer dingen die ik zou kunnen noemen...
Nou, vraag je je misschien af WAAROM ik nou zo'n gruwelijke afkeer heb van dit soort mensen.
Dat zou ik eens proberen uit te leggen.
In de veel gevallen betreft wat ik beschrijf mensen met een gezond lichaam en een gezond verstand, die te eten hebben en in een vrij land leven (Ik heb het over mensen in Nederland)
Is het je ook welleens opgevallen dat mensen die het vaak echt even ietsje moeilijker hebben dan een ander juist absoluut niet zielig gevonden worden en een onwijze ambitie hebben?
Zeg bijvoorbeeld niet tegen iemand die in een rolstoel zit dat hij/zij zielig is dat wil hij niet horen...
mensen die het vaak echt net even moeilijker hebben dan een 'normaal' mens behoren bijna nooit tot het soort
pathetische aanstellers.
Ik hoop dat er mensen zijn die mijn verhaal begrijpen.
Ik vind het namelijk ongelooflijk onrespectvol tegenover de mensen die het echt moeilijk hebben, bijvoorbeeld mensen die honger lijden in Afrika om van jezelf te zeggen dat je een moeilijk leven hebt.
Een ieder die met een gezond lichaam en een gezonde geest is geboren en die durft uit te spreken dat hij een moeilijk leven heeft, nou die zou ik het liefst recht in de hel plaatsen!
Dan mag je pas klagen dat je het moeilijk hebt.
Het leven is wat je er van maakt, en van mensen die alleen maar problemen hebben doordat ze die zelf hebben gemaakt heb ik geen enkel respect.
Ik heb zeer veel respect voor mensen die het net even moeilijker hebben dan een 'normaal' mens en ondanks hun aangeboren problemen alsnog een onwijze ambitie hebben.
Ik denk dat ik hierop zowel veel positieve als negatieve reacties ga krijgen.
Negatieve reacties van de aanstellers die zich stiekem geheel herkennen in wat ik schrijf of die een kennis, familielid of vriend hebben die zich tot zo'n aansteller kunnen rekenen.
En positieve reacties van die enkeling die er precies zo over denkt als ik en die dit soort mensen ook meer dan zat is.
weg met ze...
Over welke soort mensen ik het dan heb?
Mensen die gewoon kunnen bewegen, kunnen zien, kunnen horen, te eten hebben, in een vrij land wonen, geen chronische ziekten hebben en eigenlijk niks in hun leven hebben om over te zeuren.
Maar pathetische aanstellers dat zijn een groep mensen die graag willen zeuren, ook als er eigenlijk niks is om over te zeuren.
Het geeft deze mensen nou eenmaal een fijn gevoel om zielig gevonden door hun medemens.
Dus als ze geen problemen hebben dan MAKEN ze wel problemen.
Ze zeuren de hele dag over dingen die niet goed zijn in hun leven, terwijl hun leven eigenlijk wel meevalt. Op een gegeven moment hebben nog maar weinig mensen zin om naar dit soort mensen te luisteren.
Veel van het soort mens 'pathetische aanstellers' gaan dan op zoek om hun eigen probleem te creeeren dat hun omgeving doet shockeren.
Voorbeelden:
-Ze eten bijvoorbeeld niks meer (anorexia)
-Ze snijden zichzelf.
-Gillen het elke dag uit dat ze zelfmoord willen plegen door onder de trein te springen.
-Hebben een relatie waarin hun partner hun slaat. (dit is geheel een eigen keuze, je kunt een relatie uitmaken als er de wil is)
-Raken verslaaft aan drugs of alcohol.
En zo zijn er wel meer dingen die ik zou kunnen noemen...
Nou, vraag je je misschien af WAAROM ik nou zo'n gruwelijke afkeer heb van dit soort mensen.
Dat zou ik eens proberen uit te leggen.
In de veel gevallen betreft wat ik beschrijf mensen met een gezond lichaam en een gezond verstand, die te eten hebben en in een vrij land leven (Ik heb het over mensen in Nederland)
Is het je ook welleens opgevallen dat mensen die het vaak echt even ietsje moeilijker hebben dan een ander juist absoluut niet zielig gevonden worden en een onwijze ambitie hebben?
Zeg bijvoorbeeld niet tegen iemand die in een rolstoel zit dat hij/zij zielig is dat wil hij niet horen...
mensen die het vaak echt net even moeilijker hebben dan een 'normaal' mens behoren bijna nooit tot het soort
pathetische aanstellers.
Ik hoop dat er mensen zijn die mijn verhaal begrijpen.
Ik vind het namelijk ongelooflijk onrespectvol tegenover de mensen die het echt moeilijk hebben, bijvoorbeeld mensen die honger lijden in Afrika om van jezelf te zeggen dat je een moeilijk leven hebt.
Een ieder die met een gezond lichaam en een gezonde geest is geboren en die durft uit te spreken dat hij een moeilijk leven heeft, nou die zou ik het liefst recht in de hel plaatsen!
Dan mag je pas klagen dat je het moeilijk hebt.
Het leven is wat je er van maakt, en van mensen die alleen maar problemen hebben doordat ze die zelf hebben gemaakt heb ik geen enkel respect.
Ik heb zeer veel respect voor mensen die het net even moeilijker hebben dan een 'normaal' mens en ondanks hun aangeboren problemen alsnog een onwijze ambitie hebben.
Ik denk dat ik hierop zowel veel positieve als negatieve reacties ga krijgen.
Negatieve reacties van de aanstellers die zich stiekem geheel herkennen in wat ik schrijf of die een kennis, familielid of vriend hebben die zich tot zo'n aansteller kunnen rekenen.
En positieve reacties van die enkeling die er precies zo over denkt als ik en die dit soort mensen ook meer dan zat is.
weg met ze...















