Je kan mij niet vertellen dat een reeks onsamenhangende bliepjes en kraakjes met een bass die klinkt alsof je je speakers hebt verneukt iets te maken heeft met genialiteit?
Rock is niet meer muziek dan electronische muziek, het is moeilijk om daar objectief in te zijn.
Mondriaan hoeft als kunstenaar ook niet minder te zijn dan Van Gogh, hoewel Jan Modaal daar anders over denkt. Bovendien is industrial hardcore veel breder, dieper en vernieuwender dan hardstyle, wat toegankelijk is. Manu Le Malin heeft nummers zonder 4/4 maat, of denk maar aan de vele breakbeats e.d.
Muziek
Voor zover bekend, hebben alle culturen in alle tijden muziek gekend, maar omdat deze kunst op verschillende plaatsen en in verschillende tijden steeds weer anders beoefend (en ervaren) werd en wordt, is er geen eensgezindheid omtrent de definitie van muziek: wanneer is iets muziek en wanneer niet? Het uiteindelijke antwoord op deze kernvraag verschilt nogal bij de diverse muziektheoretici en filosofen. Dit verklaart wel de grote verscheidenheid aan muziekstijlen door de tijden heen, in diverse culturen.
Het is echter wel een onomstreden feit, dat het bij muziek altijd om het hoorbare (of het ontbreken daarvan) gaat, in tegenstelling tot het zichtbare in de beeldende kunsten. Muziek is een tijdskunst, met hoorbare (geluiden, klanken, tonen) of onhoorbare (stiltes, pauzes) elementen in opeenvolging of tegelijkertijd. Daarmee is muziek nauw verwant aan poëzie, waarbij de beide elementen van zichtbaar en hoorbaar verenigd worden, hetgeen bij geschreven muziek eveneens het geval is.
Elementen
Ritme
Het primaire element, dat in alle muziek voorkomt, is het element van verandering in de tijd, de opeenvolging van klanken. Er is sprake van ritme, wanneer deze opeenvolging zodanig gebeurt, dat er een hoorbare structuur ontstaat, die overigens bijna fysiek beleefd wordt. Er ontstaat een beleving van een tel, een dansbaar gegeven. De primaire sociale context van muziek is dan ook de dansbare muziek, in tegenstelling tot de luistermuziek, die een meer abstracte vorm vertegenwoordigt.
Afhankelijk van de snelheid van de tel, kan men spreken over snelle, dan wel langzame muziek. Toch zal in het algemeen de snelheid van de tel zich in het gebied van de snelheid van de hartslag bevinden (variërend van circa 40 tot 200 slagen per minuut), hetgeen de lichamelijke werking van ritme ook enigszins verklaart.
Wordt onder metrum in de poëzie een herhaald patroon in de taalaccenten verstaan, het begrip ritme is, zowel in de poëzie als in de muziek, veelomvattender. Ook steeds wisselende, nimmer zich herhalende patronen kunnen als ritme ervaren worden, mits er tenminste een waarneembare tel is. Meestal echter is er sprake van een cyclus van een bepaald aantal tellen, die steeds herhaald wordt. In de klassieke muziek wordt dat de maatsoort genoemd. In andere tradities kent men vergelijkbare concepten, zoals bijvoorbeeld in India: de tala.
Toonhoogte
Het tweede element in de muziek is de toonhoogte van de klank. In verschillende culturen en verschillende tijden, zijn verschillende systemen ontstaan, om met toonhoogte om te gaan, meestal resulterend in een bepaalde toonladder of stemming.
Melodie
Een melodie is een opeenvolging van toonhoogtes, die een bepaalde muzikale gestalte vormt, meestal met de lengte van een ademhaling, of van een gesproken zin in de taal. In tegenstelling tot het, meestal doorlopende, ritme, is de melodie een soort muzikale gedachte, met een specifiek karakter, en met een duidelijk begin en eind.
Harmonie
Onder harmonie wordt in de breedste zin des woords verstaan: de samenklank van verschillende klanken of tonen.In de Europese klassieke muziek is de harmonieleer ontstaan, die de zinvolle opeenvolging van akkoorden beschrijft. Ook Jazz en Popmuziek maken gebruik van akkoorden.
Er bestaan meerdere klassieke muziektradities, zoals bijvoorbeeld de Indonesische Gamelan, de Japanse klassieke muziek, de Koreaanse klassieke muziek, de Hindoestaanse muziek en de Carnatische muziek, maar deze hebben geen van alle een harmonisch concept dat vergelijkbaar is met de Europese klassieke muziek, en maken geen gebruik van akkoorden, maar wel van samenklanken.
Klankkleur
Elke muziek maakt gebruik van specifieke klankkleuren, meestal door middel van het gebruik van specifieke muziekinstrumenten. De zogenaamde instrumentatie vertegenwoordigt dan meestal ook het esthetische ideaal van een bepaalde stijl. Tevens kan worden opgemerkt, dat een dergelijke esthetiek ook samenhangt met de wijze van luisteren. In veel Afrikaanse en Aziatische muziek bijvoorbeeld, luistert men meer naar de boventonen dan naar de grondtonen.
Stijl
Een niet ongebruikelijke hoofdindeling is de volgende:
* Jazz (genre)
* Blues (genre)
* Klassieke muziek (componist, tijd)
* Popmuziek (genre)
* Volksmuziek (streek)
Er is echter een aantal stijlen die in iedere hoofdgroep voor kunnen komen, denk aan Dansmuziek - Filmmuziek - Brass. In wezen is deze indeling een combinatie van inhoudelijke en maatschappelijke kenmerken. Puur inhoudelijk is een mogelijke indeling: Westerse muziek, Chinees-Japanse traditie, Afrikaanse muziek, etc. etc., waarbij de westerse muziek kan worden onderverdeeld in klassieke muziek, avant-garde, jazz, pop/rock enz. Een indeling geheel op gebruik gebaseerd is: volksmuziek, amusementsmuziek, kunstmuziek en toegepaste muziek. Deze indeling gaat geheel door de verschillende hoofdstijlen heen: een rockband van onbekende amateurs behoort tot de volksmuziek, een rockband die regelmatig Top-40-hits heeft tot de amusementsmuziek en een rockband in speciale clubs voor een relatief klein, geschoold publiek tot de kunstmuziek. Zie de lijst van muziekstijlen voor een uitgebreid overzicht van muziekstijlen.
Instrumenten
Een andere grove indeling is die naar het gebruikte muziekinstrument. Instrumentale muziek, vocale muziek (zang) en de combinatie van beide, meestal onder leiding van een dirigent of koorleider.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Muziek
Dus hoe objectief is kwaliteit?
Goh, wat is het toch altijd gezellig op hardcorefeesten confused
Ik stoor me er niet aan maar ga nou alsjeblieft niet lopen verkondigen dat er op een hardstylefeest meer vechten is als op een hardcorefeest...
Misschien moet jke mogelijkheid openhouden dat de een een feest anders beleeft dan de andere, en pech op feesten kan je altijd hebben. Ik heb meer gezeik gezien op hardtsyle feesten op dan alle andere feesten bij elkaar. Heel simpel: daar zou wel ee sociologische verklaring voor zijn. Het aantal incidenten in normaal uitgaan, zoals in het cafe ligt ook hoger dan op een technofeest. Sluit je ogen er maar voor, maar hoe mainstreamer iets is, hoe groter de kans op een incident.
waarom zou je problemen moeten krijgen als je er 'normaal' bij loopt?
Feit is wel dat je problemen krijgt als je er op een hardcorefeest te modieus bij loopt en dan het aantal mongolen dat over clubkutten loopt te ouwehoeren nog niet eens meegeteld...
Jij begin over kleding, dus die vraag kan je beter aan jezelf stellen. Kleding is voor jou een waarde, voor gabbers ook op een andere manier.
Omgekeerd kan ook: laat maar eens een gothic of punker los op hardstyle...
