ben op mijn werk bij iemand uit gekomen die een hartstilstand had gehad...

ik zit hier nu nog helemaal te shaken...
ik werk in een verzorgingshuis.
op een gegeven moment gaat er een bel van een mw die meent dat haar vriend onwel wordt.
ik kom daar op de kamer, meneer hangt onderuit gezakt in zijn rolstoel en er loopt speeksel uit zijn mond.
ik spreek meneer aan, niks.
voel aan meneer zn pols, niks.
dien een pijnprikkel toe, ook niks...
hartstilstand...
collega er bij geroepen, begonnen met hartmassage en daarna reanimatie.
geen reactie, defibrilator gehaald...
ondertussen 112 gebeld en melding gemaakt.
de ambulance was snel ter plaatse en ondertussen had meneer weer een hartslag en ademde hij zelfstandig...

dit was de allereerste keer dat ik zoiets meemaakte...
het gevoel wat je dan bekruipt is niet te omschrijven.
wat een ongelofelijke impact heeft dat!

1e keer is inderdaad even schrikken ja.
Een vriendin van me werkt ook in de zorg en had dit ook de 1e keer
Het blijft een raar iets, maar het hoort bij je werk


Sterkte

joh?!

Wen er maar vast aan
Praat erover dat helpt

Knap van je dat je je EHBO-handelingen zo correct uitvoerde! Zonder dat had hij misschien nu niet meer oud en nieuw kunne vieren!
Belangrijk goede adequate werknemers!


Well done!

ik weet dat t vaker voor zal komen en dat er een hele grote kans is dat ik vaker bij zoiets uit zal komen,
maar ik had nog nooit zoiets meegemaakt.
ik zag die man sterven...
hij had zn ogen open en reageerde niet meer...

Had een tijdje geleden ook zoiets.
Staat een auto vóór mij voor het stoplicht en die blijft staan voor groen. Iedereen toeteren natuurlijk maar inmiddels was het al weer rood.
Wordt het weer groen en hij blijft weer staan, dus ik al godverend mijn auto uit naar die vent toe. Is hij hartstikke dood. Ook een hartstilstand.

Best vaag op zo'n moment. sterkte.

is heel raar als je bij zoiets aanwezig bent ja, ook een hele schrik die je dan krijgt..
succes

ahh das wel kut voor je meis... sterkte ermee iig...


zo das ook lekker kut om voor een stoplicht aan je einde te komen...

Kristel niet leuk

hey ..gil.. niej leuk neej

en nou ligt ie int ziekenhuis?

wel goed gehandeld

dat lijkt me niet erg leuk om het mee te maken,ik zou idd met mensen erover praten,zodat je het beeld in je hoofd snel kwijt kan,maar in iedere geval sterkte

jah ik kreeg net n telefoontje
hij ligt in t zieknhuis, op de I.C.
hij heeft er blijkbaar in t ziekenhuis nog n complicatie bijgekrege. hij wordt nu beademd.
t is afwachten...

wat goed van je dat je zo reageerde.ik zou meteen in shocktoestand stil blijven staan en niet weten wat ik moets doen

net afgewerkt.
het ziekenhuis heeft gebeld, en mr zit weer rechtop in bed en drinkt zelfstandig.
hij is er tog nog goed uitgekomen
gelukkig...
wou ik nog even melden

mag ik je een handje schudden...

werk ook in een verzorgingshuis
ik had gister nachtdienst, liep over de gang...hoorde niets...liep 2 minuten later diezelfde weg terug, hoorde ineens een onbekend gerochel. mijn gevoel zei dat ik niet alleen naar binnen moest gaan, dus riep mijn collega erbij.
Op de kamer aangekomenm vrouw aangetroffen, was super blauw en lag te stikken in haar eigen slijm....bijna dood...epileptie.. daarna nog 4 toevallen, zeer ernstige vorm. zo super eng...vrouwtje der leven gered...medicatie en verder geholpen in haar stikke....kortom mw leefde weer.

maar wat nou als ik toevallig niet was langsgelopen en het niet hoorde, want had net mijn ronde gelopen en op de zusterspost hoor je dat soort dingen niet....hele nacht kut gewerkt dus
was ik 5 minuten later of niet toevallig langsgelopen was die mw dood geweest.....wat een kutnacht bah...maar wel goed gevoel dat ik weer een leven gered heb


dit is niet bevordelijk voor je stress hahaha maar goed blij dat ze nog leeft...

he bah ja.....zou ik ook van schrikken!
sterkte!

daarom heb ik ook zo'n hekel aan nachtdiensten.
dan is zoiets nog net iets enger vind ik...

Ik wil ook in een verzorgingshuis werken
Moet er nog wel voor leren
Maar daar ga ik alles voor doen

zwaar maar ook dankbaar werk

dat zeker, ik geloof niet dat er een dankbaarder beroep is...

De 1e keer (beter gezegd keren) dat je zoiets meemaakt is altijd schrikken maar hoe raar het ook klinkt; tog wen je eraan..

Bv met nachtdiensten ook al eens patienten meer dood als leven gevonden en soms durfde ik daarna bijna me ronde niet meer te lopen, bang om weer iemand te 'vinden'..

Maar geloof me, hoe meer ervaring je krijgt, des te proffesioneler je erop reageerd, en het blijft altijd een btje schrikken, maar das alleen maar goed/menselijk!!

jah is ook, egt eraan wennen lukt natuurluk nooit..
maar je leert er steeds beter mee omgaan denk ik ook

das idd t risico van t vak hè

Toen m'n opa in een verzorgingstehuis lag,ging het er ook best heavy aan toe,
op een gegeven moment kwam er gewoon een soort van ontlasting uit z'n neus mond, noem maar op.
Hoe die jonge meisjes daar mee omgingen
En hoe ze m'n oma opvingen op dat moment
Niets anders dan respect

maar toch heb je volgensmij heel "rustig" en goed gehandeld
Niet in paniek geraakt op dat moment ofzo

jah daar stond ik dus achteraf ook van te kijkuh

Toen ik nog jaar of 5 was had mijn opa een hartstilstand in ons huis gehad. Was ook niet prettig om het te zien.

dood eng

Sorry, maar het enige wat ik nu denk:

Reanimatie bij een bejaarde met speeksel op zn mond

Wel verder lullig dat je dit heb moeten meemaken, succes ermee

tsja meid dit zal je nog wel vaker meemaken, sterkte ermee, maar je went er vast wel aan...

dat veeg je of course eerst af
en dan heb je nog zoeits als n life cap
das n soort tuutje wat je over de mond heenlegt waardoor je geen direct contact hebt met diegene...
snappiej?

Ik schrok al

neej is niej nodig

Ejz krisje....

Goed gedaan mupz..
Weet nog niet wak in die situatie zou hebben gedaan..
Maar gelukkig ben je niet in paniek geraakt...
succes en sterkte nog he...

kuzzz

lijkt me geen fijne ervaring nee

Goed gedaan

ik werk al 8 jaar in een verpleegtehuis en op dit moment al 3 jaar in de nachtdienst op een paliatieve, terminale afdeling.. dit wil zeggen dat er mensen liggen die een levensverwachting hebben van 3 maand of minder...

ik heb dus al meerdere malen mensen of dood aangetroffen of dood zien gaan .. en nu zullen er best mensen zijn die zeggen a ja daar word je na loop van tijd harder in..
nou kan je vertellen . vanmiddag is een bewoner die ik al 8 jaar verpleeg overleden deze man heeft een speciaal plekje in mijn hart en ik heb echt wel gehuild.. en zal hem ook zeker missen..

we zijn en blijven mensen met emoties, hoe veel mensen er ook onder je handen sterven... het is en blijft een heel zwaar beroep...

wel klote joh

Ik werk in het zelfde verpleeghuis als wijfie26,............... maar ik zit op revalidatie dus het omgekeerde van wat zij doet,........... ik heb gelukkig niet meer zo veel te maken met de dood,............... maar het gebeurt nog wel bij mij op de afdeling kan je zeggen het went nooit

En die meneer die bij haar op de afdeling is overleden kende ik ook goed heb hem ook 4 jaar verpleegd en ik voel me er ook zeer kloten onder dus wat ik al zei het went nooit zulke dingen

Wijfie het was ons mannetje en we zullen hem nooit vergeten

thnx wijfie.... dat zullen we zekers niet...

kreeg vanmorge een opmerking waar ik egt KWAAD van werd!
"dan moet je je niet aan die mensen gaan hechten..."

een béétje mens hecht zich juist wel aan de mensen die hij of zij verzorgd!!!

en wie gaf je die opmerking???
iemand die zeker niet in de zorg werkt???

Jeetje, dat lijkt me idd wel schrikken!

Maar goed gehandeld!

yoow kep 1 x op tv een man gezien die tijdens d etv opnamen ene hardstilstand kreeg die blik in z n ogen brr zag er behoorlijk eng uit allemaal
lijkt me ook aardig kut om zo meej te maken he. heb stage gelopen in bejaardentehuis en dit was toch wel een angst van me om zo iemand in een x een hardstilstand of wat dan ook te zien krijgen...

zal wel raar klinken, maar me moeder werkt nu ongeveer al 20/25 jaar in de zorg en die zegt juist altijd dat je je juist niet te veel moet hechten... en die komt ook zowat ook wel weer elke maand thuis dat r weer eentje dood is... maar misschien komt dat met de tijd ofzo???
ze vond van wat ik weet alleen een jongetje van 11 die ze 3/4 jaar verzorgde klote toen ie dood ging, voor de rest stapt ze dr eigenlijk zo overheen.... (lijkt voor mij zo tenminste)

Dat geeft zeker een impact.
Tis heel belangrijk je werk niet mee naar huis te nemen, dus er thuis niet meer mee bezig te zijn, oftewel niet teveel bij stil staan, je zal dit soort dingen nog veel vaker meemaken als je in een verzorgingstehuis werkt.

Toen ik 8 was kreeg mij vader recht voor me neus een hartaanval, heeft hij niet overleefd, nu 12 jaar geleden en ik zie het nog steeds voor me

die man had de reanimatie overleeft.
hij heeft nog 2 of 3 weken geleefd,
en nu is hij gestorven.
dat hoor je wel vaker meen ik,mensen die een reanimatie overleven sterven dan tog vaker binnen een korte tijd.
zeker als ze al behoorlijk op leeftijd zijn.


dat zal idd wel met de tijd komen jah.
want ik zal dat nog wel vaker mee maken.


ik neem idd veel van me werk mee naar huis, dat moet ik ook eens afleren jah
zal ook wel ff duren voordat me dat lukt

ik doe ook ongeveer hetzelfde werk,en je neemt idd.wel eens iets mee naar huis,vooral iets naars dus,dat gaat denk ik echt niet wennen hoor,
dat is gevoel gevoel!!! dat is maar goed ook dat je dat hebt!!!

dat zal idd wel ff schrikken zijn ja!

goed gehandeld