De eerste horde op weg naar Ajax’ glorieuze landstitel werd afgelopen zondag moeiteloos genomen. Sparta-uit, vorig jaar het dieptepunt van het seizoen, werd een easy 0-3. Zou Ajax dan eindelijk af zijn van het falen op de beslissende momenten, met RKC-uit in 2007 als lichtend voorbeeld?
De geschiedenis lijkt zich te gaan herhalen. Afgelopen zaterdag verloor PSV met 2-1 bij NAC, een ineenstorting dreigt. Het was des-Ajax geweest als het 'Debacle Waalwijk' een vervolg had gekregen op Spangen, maar dat gebeurde niet. We ruiken bloed. PSV ligt met het hoofd op het slachtblok, de beul heet Luis Suarez. Aanstaande zondag maakt hij een eind aan de kampioensaspiraties van PSV.
Maar laten we niet dezelfde fout maken als in 2007. Later puntverlies is dodelijk, Twente staat nog steeds zes punten voor. Geen gelijkspel meer in Waalwijk, waardoor we een puntje kunnen inlopen op FC Twente of PSV. Ik wil het niet meemaken.
Waar in 2007 Ajax-huurling Jan Vertonghen ons velde in Waalwijk, hebben we nu een extra troef in handen. Overal in den lande hebben we Ajacieden zitten, Ajacieden die nu opstaan en ons helpen. Rydell Poepon scoorde de 1-1 voor Sparta bij PSV en Robbert Schilder maakte twee weken later de winnende voor NAC, ook tegen PSV. De Amsterdamse hoop is nu gevestigd op alle oud-Ajacieden die door de jaren heen zijn uitgefladderd over de Nederlandse velden.
Daarom is onze hoop gevestigd op VVV, AZ, Heerenveen en Feyenoord. Deze vier clubs spelen in de slotfase nog tegen zowel FC Twente als PSV. Bij deze een oproep aan Michael Timisela, Ruben Schaken, Niklas Moisander, David Mendes da Silva, Nick van der Velden, Jeremain Lens, Gerald Sibon, Tim de Cler, Denny Landzaat en Diego Biseswar: jullie zijn toch zeker ook wel Ajacieden?
Neem een voorbeeld aan Rydell Poepon en Robbert Schilder! Jullie kunnen Ajax, jullie Ajax, de helpende hand reiken. Samen met Daley Blind, Mitchell Donald en Jan-Arie van der Heijden. Eens Ajacied, altíjd Ajacied!
Zondag 18 april, een zonnige lentedag in de Arena. Heracles komt op bezoek, Ajax staat een puntje voor op Twente en twee op PSV. Terwijl we met 3-0 voorstaan luisteren 50.000 man gespannen naar hun transistor-radiootjes. En dan, in de 89ste minuut, scoort Daley Blind in Eindhoven de 1-1. Daley Blind, wie kent 'm niet, Daley Blind, die echte Ajacied, schakelt PSV definitief uit in de titelstrijd.
Twee minuten later, bij een 0-0 stand in Enschede, gaat Landzaat alleen op Boschker af. Hij omspeelt hem, scoort, en zo maakt Feyenoord, op z'n Twents, Ajax kampioen van de eredivisie. Niemand in het Feyenoord-vak juicht, iedereen realiseert zich wat er zojuist is gebeurd. Doodstil in Enschede, in Eindhoven juicht slechts één man. Andy van der Meyde, eindelijk in korte broek, rent uitzinnig over het veld, zijn Ajax-tattoo blinkend in de zon. Ajax, zijn Ajax, ons Ajax, is zojuist kampioen van Nederland geworden.
Duizendmaal dank aan Robbert Schilder, Rydell Poepon, Daley Blind, Donald, iedereen, de hele Ajax-familie. Landzaat sturen we een bloemetje. FC Twente en PSV zijn geslachtofferd, door een Ajax dat eindelijk liet zien dat het bloed rook.
Onaantastbaar in de slotfase van de competitie. En de goede beul, hij keek vanuit de hemel op ons neer en zag dat het goed was. Een standbeeld voor hem, de personificatie van onvoorwaardelijke trouw en liefde aan onze club: Ajax, landskampioen 2009-2010.
---
Thijs Nabben
Utrecht
De geschiedenis lijkt zich te gaan herhalen. Afgelopen zaterdag verloor PSV met 2-1 bij NAC, een ineenstorting dreigt. Het was des-Ajax geweest als het 'Debacle Waalwijk' een vervolg had gekregen op Spangen, maar dat gebeurde niet. We ruiken bloed. PSV ligt met het hoofd op het slachtblok, de beul heet Luis Suarez. Aanstaande zondag maakt hij een eind aan de kampioensaspiraties van PSV.
Maar laten we niet dezelfde fout maken als in 2007. Later puntverlies is dodelijk, Twente staat nog steeds zes punten voor. Geen gelijkspel meer in Waalwijk, waardoor we een puntje kunnen inlopen op FC Twente of PSV. Ik wil het niet meemaken.
Waar in 2007 Ajax-huurling Jan Vertonghen ons velde in Waalwijk, hebben we nu een extra troef in handen. Overal in den lande hebben we Ajacieden zitten, Ajacieden die nu opstaan en ons helpen. Rydell Poepon scoorde de 1-1 voor Sparta bij PSV en Robbert Schilder maakte twee weken later de winnende voor NAC, ook tegen PSV. De Amsterdamse hoop is nu gevestigd op alle oud-Ajacieden die door de jaren heen zijn uitgefladderd over de Nederlandse velden.
Daarom is onze hoop gevestigd op VVV, AZ, Heerenveen en Feyenoord. Deze vier clubs spelen in de slotfase nog tegen zowel FC Twente als PSV. Bij deze een oproep aan Michael Timisela, Ruben Schaken, Niklas Moisander, David Mendes da Silva, Nick van der Velden, Jeremain Lens, Gerald Sibon, Tim de Cler, Denny Landzaat en Diego Biseswar: jullie zijn toch zeker ook wel Ajacieden?
Neem een voorbeeld aan Rydell Poepon en Robbert Schilder! Jullie kunnen Ajax, jullie Ajax, de helpende hand reiken. Samen met Daley Blind, Mitchell Donald en Jan-Arie van der Heijden. Eens Ajacied, altíjd Ajacied!
Zondag 18 april, een zonnige lentedag in de Arena. Heracles komt op bezoek, Ajax staat een puntje voor op Twente en twee op PSV. Terwijl we met 3-0 voorstaan luisteren 50.000 man gespannen naar hun transistor-radiootjes. En dan, in de 89ste minuut, scoort Daley Blind in Eindhoven de 1-1. Daley Blind, wie kent 'm niet, Daley Blind, die echte Ajacied, schakelt PSV definitief uit in de titelstrijd.
Twee minuten later, bij een 0-0 stand in Enschede, gaat Landzaat alleen op Boschker af. Hij omspeelt hem, scoort, en zo maakt Feyenoord, op z'n Twents, Ajax kampioen van de eredivisie. Niemand in het Feyenoord-vak juicht, iedereen realiseert zich wat er zojuist is gebeurd. Doodstil in Enschede, in Eindhoven juicht slechts één man. Andy van der Meyde, eindelijk in korte broek, rent uitzinnig over het veld, zijn Ajax-tattoo blinkend in de zon. Ajax, zijn Ajax, ons Ajax, is zojuist kampioen van Nederland geworden.
Duizendmaal dank aan Robbert Schilder, Rydell Poepon, Daley Blind, Donald, iedereen, de hele Ajax-familie. Landzaat sturen we een bloemetje. FC Twente en PSV zijn geslachtofferd, door een Ajax dat eindelijk liet zien dat het bloed rook.
Onaantastbaar in de slotfase van de competitie. En de goede beul, hij keek vanuit de hemel op ons neer en zag dat het goed was. Een standbeeld voor hem, de personificatie van onvoorwaardelijke trouw en liefde aan onze club: Ajax, landskampioen 2009-2010.
---
Thijs Nabben
Utrecht
