je kan het niet aantonen, maar toch staat het als een huis dat de koran de oorzaak is van het wangedrag van het straattuig?? waar baseer je die aanname dan eigenlijk op?
Ok, Stelling Islam kan wel degelijk een groot onderdeel zijn
van de problemen bij met name Amokro's(ga hem toch gebruiken).
1. Binnen de Islamitische gemeenschap zie je vaak/veel grote gezinnen.
Grotere gezinnen als bij de gemiddelde niet Islamitische gezinnen
in Nederland. De Koraan/Islam juicht grote gezinnen toe ik denk dat
we daar niet erg lang over discussieren.
2. De Islam/Koran visie is gebaseerd op een nogal ouderwetse levenstijl.
Het stamt uit een tijd meer and 1000 jaar geleden. Dit geld ook voor
Christendom en veel ander soorten van geloof. Maar ik hou het voor
de duidelijk nu bij de Islam. Ook vanuit de Islam is er geen gelijkheid
voor vrouwen en mannen en andersdenkenden/gelovigen/geaarden. Men bied
eigenlijk geen oplossingen hiervoor. Enkel vooroordelen en verdoemenis
door God/Allah. Islam creeert een beeld vanuit 1 perspectief. Het Isla-
mitische. Ieder ander perspectief heeft het fout en is dwalende/afvallige.
Dus men groeit al op met een beeld/vooroordeel ten opzicht van iedere
niet of andersgelovige. Nogmaals dit geld niet alleen voor de Islam,
ook voor Christenen.
De problemen komen op het moment dat de Islamitische visie word gebruikt in
de opvoeding in te krappe woning midden in een grote stad in Nederland. Veelal
in wijken waar men elkaar opzoekt. Wijken waar met name Islamitische mensen
wonen. Echter het perspectief vanwaaruit de Islamitische visie is geschreven
staat vaak lijnrecht tegenover hoe men in Nederland leeft. De normen en waarden
maar ook de omgeving politieke(deels) democratie, strafrecht en vrijheden
die in Nederland gelden kunnen eigenlijk niet gelijmt worden met de Islamitische
visie op hoe een land zou moeten zijn. Vanuit de Islamitische visie kun je toch
wel spreken van een andere opvoedingsnorm ten opzichte van een niet religieuze
opvoeding of een hedendaagse Katholieke opvoeding. En kan je derhalve wel stellen
dat een Islamitische opvoeding strenger is en andere verwachtingen heeft van een
kind dan een niet Islamitische opvoeding. De Islam is over het algemeen niet erg
met de tijd meegegaan. Zeker stukken minder in vergelijking tot Nederland en
Katholicisme. Dit is al een probleem opzich als je je geloof echt ziet als waar-
heid. Dit werkt beter in Islamitische landen aangezien er meer gelijkstemmigheid
is in deze visie op het leven en geloof. Veelal word er binnen de Islam erg op
elkaar gelet met betrekking tot hoe men het geloof beleefd. En is het vaak een
schande wanneer men niet het geloof genoeg beleefd in de ogen van anderen. Dus
hoe men de beleving van het geloof laat zien naar de buitenwereld is erg belangrijk.
Aangezien de sociale/religieuze controle groot is en men soms erg ver kan gaan
in het afdwingen van deze beleving van het geloof. Ik ben ervan overtuigt dat dit
zeker een bepaalde mate van druk op een persoon legt. En laten we wel zijn de Islam
is in een Islamitisch land nou eenmaal makkelijker te volgen als in Nederland.
Dat een heel andere wereld laat zien dandie wereld die de Islam graag zou zien.
Ook dit geld voor Christendom e.d.
Dit is al eigenlijk een situatie die best moeilijk is om mee om te gaan.
Daarom alle respect aan elke moslim in Nederland die hier ook goed mee omgaat
met betrekking tot opvoeding en leven in Nederland in 2 werelden die nogal
veel contrasten hebben ten opzichte van elkaar.
Gezinsleven word door veel mensen gezien als zeer belangrijk. Met name belangrijk
in de opvoeding van kinderen. Dingen met elkaar als gezin ondernemen scheppen
een versterkende band. Hoe ouders staan ten opzichte van de wereld om hen heen
speelt een belangrijke factor in hoe het kind de wereld bekijkt. Zeker tot laten we zeggen,z'n 15e levensjaar en zolang het thuiswoont. Het kinderen moeten zich thuis
kunnen ontplooien in hobby's en speelgoed e.d..
Maar wanneer religie van je vraagt veel kinderen groot te brengen zijn er een aantal
factoren erg belangrijk voor een goede opvoeding.
Ten eerste een rustige leefomgeving zonder te veel stress voor een kind dat daar
erg nerveus van kan worden. Kinderen moeten ook een plek hebben waar ze zich
terug kunnen trekken wanneer ze naar rust verlangen. Maar wanneer je met een
gezin van laten we zeggen Vader en Moeder en 5 kinderen of meer in 1 huis woont.
Vergt dat wel het een en ander. Een huis met de cappaciteit om dat aan te kunnen.
En ouders die het geld en cappaciteit hebben dit aan te kunnen. Daar beginnen
vaak de problemen. Je wilt het graag goed doen ten opzichte van de sociale controle
binnen je geloofsgemeenschap en als je overtuigt volder bent van de Islamitische
levensvisie ten opzichte van je God/Allah, dat lijkt me logisch. Ter zijde of God/
Allah en het geloof daarin logisch is, maar dat is een andere discussie.
Laten we wel wezen, een huis met 6 slaapkamers in een grote stad in Nederland
is niet voor iedereen weggelegt en je zal een verdomd goede baan moeten hebben
wil je die kunnen betalen. Heb je dat inkomen niet? Dan zal je enorm moeten
inleveren wat betreft privacy, rust en hobby/speelruimte. Dit gaat vaak ten
koste van de op te voeden kinderen.
Daarnaast zorgt dit ook vaak voor spanning en gaat het ten koste van het gezins-
leven en het ondernemen van gezamenlijke uitjes en andere dingen zoals genoeg
tijd in het begeleiden van de kinderen in een wereld die vanuit een Islamitische
(hoe strenger hoe groter het contrast)levensvisie niet lijkt op de wereld om hen
heen in Nederland. Hoe men leeft in Nederland en hoe het zou moeten zijn volgens
de Islamitische levensvisie zijn 2 dingen die vaak lijnrecht tegenover elkaar
staan. En zonder genoeg tijd, rust, ruimte en begeleiding voor de kinderen kan
dit een erg verwarrende situatie zijn. Zeker als men niet de rust en privacy thuis
op kan zoeken omdat er niet genoeg slaapkamers zijn en elke kamer met 2 of 3
anderen gedeeld wordt. Vaak is het een kamertje dat bestaat uit een paar bedden
en misschien een bureautje. En als het qua kosten ten koste gaat van dingen
ondernemen met het hele gezin en er eens lekker uit af en toe kan het makkelijker
voor komen dat de band tussen kind en ouder minder goed is dan hij had kunnen
zijn. Daarnaast als men thuis weinig tot geen ruimte heeft om te spelen en
zich te ontwikkelen als kind, gaat men vaak de straat op. En hangt men vaak echt
de hele dag op straat rond. En logischerwijze komt men vooral kinderen tegen
uit een soortgelijke situatie. Die kinderen zitten echt tussen 2 werelden.
De ene wereld is de wereld van hoe hij van huisuit word meegegeven. Vaak is dat
de Islamitische levensvisie die een wereld omschrijft vanuit religie. Vaak nogal
eenzijdig vanuit Allah/God's ideale perspectief, met een vooroordeel over
ongelovigen/andersgelovigen, homosexuelen mannen en vrouwenrechten etc. etc.
En de andere wereld, dat is de wereld van het leven buiten het ouderlijk huis,
en buiten de woonomgeving waar vooral gezinnen wonen in een gelijksoortige
situatie. Dat is een wereld die vaak lijnrecht tegenover het vanuit het Isla-
mitische perspectief meegegeven ideaalbeeld staat. Homosexualiteit is veelal
geaccepteerd, vrouwen die op straat lopen in totaal andere kleding dan hoe
men thuis gekleed gaat. Vooral als het wat warmer word. Mensen die geloven
in een hele andere God of helemaal geen god. Mensen met hele andere gewoontes
als de gewoontes die men thuis ziet. Mensen die kortom een totaal andere
invulling geven aan hun leven. Andere kinderen op school die duurdere kleding
hebben of een eigen kamer thuis met een eigen computer en noem maar op.
Maar omdat een leven met een gezin van7 of meer personen nou eenmaal
veel meer kost als leven met een gezin dat bestaat uit3 of 4 personen
hebben de ouders van de kinderen nou eenmaal beperktere middelen. Dus
eigenlijk is het een ongelijke oneerlijke wereld waarin een kind dat
uit een gezin van 7 of meer personen komt zich begeeft, ten opzichte
van kinderen uit niet Islamitische gezinnen met meer financiele middelen
omdat men minder kinderen heeft, meer tijd en ruimte voor hun kinderen.
Het kind zit dus tussen 2 werelden in, en komt automatisch vaak veel
op straat "lotgenoten" tegen. En die begrijpen elkaar, omdat ze in de
zelfde schemerzone leven. Thuis is er geen ruimte en tijd voor ze,
en Nederlandse kinderen/kinderen uit een andere situatie komt men
amper tegen op straat. Omdat deze simpelweg veel minder buiten zijn
en in andere wijken wonen. Daarnaast hebben ze veel duurdere dingen
en gaan ze veel vaker leuke dingen doen met het gezin als zij.
En toch zijn er kinderen die het goed doen en zichzelf opkrabbelen
uit deze situatie. Eerlijk gezegd hebben ze een veel moeilijkere
start gehad dan de meeste kinderen met een niet Marokkaanse/Berber
achtergrond.(Ik benoem nu bewust deze groep, later zal ik uitleggen
waarom). Daarom alle respect en hulde wat betreft diegene die daar
goed uitkomen. En als men er uitkomt en succesvol wordt. Is dit meestal
een succes voor langere tijd. Aangezien men zelf erg veel moeite heeft
moeten doen om dit te bereiken. Maar in verhouding tot andere wijken
in de stad is het percentage dat eerder de verkeerde kant opgaat
behoorlijk hoger dan in de"moeilijke" wijken(even genoemd voor het gemak).
En dit is logisch. Men komt met name lotgenoten op straat tegen die
ook tussen 2 werelden leven, de ene de Strengere Islamitische visie
op de wereld, de andere de vrijere minder strenge niet Islamitische
wereld. Men ziet een groot contrast tussen zichzelf en lotgenoten
en tussen Nederlandse kinderen. Eigenlijk willen die kinderen ook
wel de meeste dingen die de "Nederlandse" kinderen hebben. Maar dat zit
er nou eenmaal niet in aangezien de situatie thuis TOTAAL anders is.
Veelal geschiedt het grootste gedeelte van de opvoeding door elkaar
op straat. En niet door de ouders. Er zal een gedeelte boosheid zijn
bij hen omdat de ouders niet (kunnen)bieden wat ouders van andere kinderen
hun kinderen bieden. Dus er komt frustratie en boosheid boven naar
beide werelden toe. Boosheid(jaloezie) ligt voor de hand ten opzichte van
Nederlandse/andere kinderen. En boosheid naar de ouders toe omdat zij
hun niet geven wat andere kinderen wel word gegeven. Maar boos worden
en kritiek geven op de ouders thuis is niet erg makkelijk. Zeker niet
op de vader. Vaak vanuit Islamitisch perspectief is dat een dikke
Nono. En zal vaak absoluut niet getolereert worden en hard bestraft.
Maar de frustratie moet er wel uit op een gegeven moment. Op straat
zijn de ouders er niet bij en daar zal het zich vaak uitten. Ook met
name omdat men zich onder elkaar begeeft en kinderen/mensen voelen
zich nou eenmaal sterker in een groepje dan als eenling. Je komt
er makkelijker mee weg om een politieagent verrot te schelden of
te bekogelen of iets dergelijks dan thuis tegen de vader een grote
mond te hebben. Dus men creeert een nieuwe derde wereld. Een totaal
nieuwe wereld dit aanvult waar 1 van de andere werelden niet in
voorziet. Ik zeg niet dat ieder kind dit doet, maar door de omstandigheden
is er nou eenmaal een verhoudingsgewijs hele grote groep die deze
stap zet. De meeste kinderen willen toch ergens bijhoren. En voelen
zich in de thuiswereld niet thuis en de wereld van die ze zien bij
andere kinderen lijkt onmogelijk. Dus dan maar de derde optie.
Dit gaat helaas wel gepaart met grote gevolgen en zeker op de lange duur.
Hoe langer het duurt hoe meer men een verknipte kijk krijgt op de wereld.
Dit is wel degelijk deels ook te wijten aan een Islamitische opvoeding
met name om dat de Islamitische visie goed past in een Islamitisch land.
Maar niet goed in een niet Islamitisch land.
Dat er met name de grootste problemen komen vanuit een Marokkaans/Berberse
achtergrond en minder vanuit een Turkse achtergrond is deels wel te verklaren
vanuit hoe modern het gebied was waar men vandaan kwam toen men als gast-
arbeider naar Nederland kwam. Hoe je het ook wendt of keert, Het Riff/Berber
gebied was stukken ouderwetser dan Turkije. Met name ook ten opzichte van
de rest van Marokko. Dus in principe hebben gastarbeiders uit het Berber
gebied een (naar modernere westerse begrippen) moeilijkere achtergestelde
positie ten opzichte van Nederland dan dat de Turken hadden.
Ik vind het allemaal het meeste te wijtten aan de overheid van toen en nu
dat men dit niet van te voren en vooralsnog niet durft te erkennen.
Mede ook dat men toen niet heeft vastgehouden aan het gastarbeiderschap.
En het heeft omgezet in Nederlanderschap. Beter was het naar mijn mening
dat men gewoon 3 jaar hier werkte en dan terug zou gaan. Het hier verdiende
geld was daar ook meer waard geweest. Er is door de overheid (bewust) niet
nagedacht over de gevolgen van het slechte beleid en te weinig begeleiding
in de culturele verschillen. Ook het (vooruitziende) inzicht dat men blijkbaar totaal niet had als overheid en hoe er mee om te gaan geeft blijk van een
totaal incapabel beleid en en incapabele overheid. Helaas de wortels van het
huidige beleid liggen nog steeds bij die partijen en dat is wat mij verontrust.
Zie het beleid ten opzichte van 1 europa. Europa zorgt voor precies hetzelfde
als 30 jaar geleden. Alleen nu met Poolse en andere voormalige Oostbloklanden.
Dit gaat dezelfde situatie brengen als we al gehad hebben. Het huidige Den Haag
is te arrogant en te kortzichtig om van de voorheen gemaakte fouten te leren.
Erkennen dat de je Partij(als hij toen heeft meegeregeerd)te gemakkelijk en
onbekwaam met dergelijke grote beslissingen is omgegaan zonder het volk goed
voor te lichten over de consequenties die het had kunnen brengen is een begin,
maar het zal ook gevolgen moeten hebben. Maar dit even terzijde allemaal,
ik dwaal af.
Daarnaast neemt dat niet weg dat ik het ook te wijtten vind aan de Islamitische
levensvisie die in beginsel al niet verenigd kan worden(als men hem echt volgt)
Met de het Nederland van de laatste 50 jaar. Men had de Islamitische levensvisie
meer ondergeschikt moeten laten zijn aan de normen en waarden van het land
waar men als gastarbeider heen ging. En dat heeft een groot deel tot op heden
ten dage niet gedaan. Als je streeft naar het goed volgen van de Islamitische
levensvisie dan kan je dat niet 100% nastreven in Nederland als je daarnaast
ook nog wilt integreren en goed wilt functioneren in Nederland en niet NAAST
Nederland. Dus men zal keuzes moeten maken, of aanpassen van geloofsbeleid
aan Hoe men in Nederland gewend is te leven en dan die dingen die in strijd
zijn met die normen en waarden laten voor wat ze zijn. Of men maakt de keuze
Ik ga door en geef door zoals het beleefd word/werd in het moederland voordat
men naar Nederland ging en streef naar een eigen wereld binnen Nederland.
Wanneer het laatste het geval dan moet daar hard tegenwerking aan gegeven
worden. Dit omdat Nederland anders meegsleept word naar een wereld waar
doordat de gelegenheid word gegeven niet te intergreren maar juist te
segregeren waar vroeg of laat de bom barst en het land echt z'n identiteit
verliest. En ook alles waar in het verleden voor is gevochten.
Pfff, zo ist eerst wel genoeg, heb nu eelt op mn vingers.
Hmm, 1 toevoeging nog. Politiek correct of niet, er moeten regels
komen die ernstig belemmeren dat mensen die niet de financieele
mogelijkheid hebben meer dan 2 kinderen goed te kunnen onderhouden
grote gezinnen stichten. Daarnaast vraag ik mij af hoe het zit met
in hoeverre de overheid discrimineert in uithuisplaatsing van kinderen
uit nederlandse gezinnen(wat soms erg snel gebeurt)in contrast met
kinderen/gezinnen van Mraokkaanse afkomst. Volgens mij gebeurd dat
namelijk minder snel dan dat men kinderen bij laatst genoemde
uithuisplaatst. Maar dit is puur gevoelsmatig.
echter nog maar sinds het einde van de 20e eeuw werd gebruikt. 
