Deze hele cultuur is er een gebaseerd op luiheid, gemakzucht.
"Wat doen anderen aan mijn leegheid?"
"Wat doet de politiek aan mijn probleem?"
"Wat voor voordeel kan ik uit mijn werknemers halen?"
Kortom, alleen mensen die tevreden zijn en bereid zijn tot zelfstandigheid zijn gezond en niet lui. Als iemand in meditatie is denken wij als westerse idioten dat het pasiviteit is, terwijl het juist de meest actieve vorm van zijn is die er maar bestaat. Iemand die niks doet omdat ie niks wil is de ware rijke, en kan anderen ook op zo'n manier niet tot last zijn.
In plaats van zelf op twee benen te willen staan laten we onze naasten onze lege maag opvullen.
Als we thuiskomen na onze verdovende, drugsachtige routinesleur, tredmolen willen wevooral als zombie achter de tv zitten zonder enkele vorm van activiteit genaamd liefhebben, zonder enkele vorm van creativiteit; kijken naar anderen maar niet onszelf.

(Al je levensvreugde, liefde verspilt door slaaf te zijn van een systeem.)
Mensen die niet willen werken (voor de luiheid van de ander) in deze krankzinnige, passieve maatschappij zijn ironisch gezien de NIET-luie; ze willen op eigen benen staan, maar ze krijgen de kans niet door hun naasten die zich gedragen als een verwend kind van 3.
Stelletje fucking levende dooien!
Ik verafschuw deze passieve, facistische, hebzuchtige en liefdeloze manier van leven tussen mensen. Slavernij afgeschaft? Nee, we zijn slaaf van de baas, van onze spullen, van onze valse liefde (jij bent van mij), zelfs slaaf van het lichaam (hoe zien we eruit?)
Wat een triest liefdeloos en lui leven!