ik kan me echt ontzettend verbazen over wat mensen hier allemaal over zichzelf prijsgeven... ik neem ook niet vaak een blad voor de mond, maar je ziet soms dingen voorbij komen... kan ik echt met mijn pet niet bij.
Toen ik 15 was kreeg mijn moeder longkanker en al gauw was zij geen moeder meer voor mij maar ik een moeder voor haar. Haar ziekte heeft mijn leven wel overhoop gehaald ja.. Ze is in 2006 overleden en ik mis dr ontzettend maar er is wel een hele grote last van mijn schouders af.. hoe hard het ook klinkt..
Toen ik 16 was en hoorde dat mijn vader niet mijn biologische vader was.
En vorig jaar heb ik te horen gekregen dat ik een gen bij me draag wat kut consequenties kan hebben
Als je niets nuttigs te zeggen hebt op mijn post reageer dan liever gewoon niet. Ik weet dat er voldoende mensen zijn die kut reactie in hun kop halen nu... bespaar het je... je raakt me er niet mee en je hebt geen flauw benul hoeveel waard je leven is en hoe dierbaar je vrienden zijn op t moment dat t er echt aan toe komt.
[Ragdoll] De titel zegt het al....
Welke ervaring heeft jouw leven overhoop gehaald of drastisch veranderd?
Waardoor ben jij opeens anders naar het leven gaan kijken?
En welke ervaring heeft jouw leven rijker gemaakt?
Welke ervaring heeft jouw leven overhoop gehaald of drastisch veranderd?
En welke ervaring heeft jouw leven rijker gemaakt?
Ik dacht altijd; je werkt naar een bepaald punt toe en als je dat hebt bereikt dan ben je de rest van je leven gelukkig. En dan bereik je dingen en denk je ; 'mwah, is dit het nou?'
What doesn't kill you makes you stronger
Uitspraak van St0eiP0esJO:) op woensdag 9 april 2008 om 10:04:
Er zijn heel wat dingen die mijn leven drastisch overhoop gehaald hebbe, maar denk dat toch wel het begin was het misbruik.
bij mij ook,, in mijn geval iets minder heftig( als ik kijjk naar wat ji mij hebt verteld)
maar daar is de ellende wel begonnen
2007 in augustus,, toen ben ik half verslaafd geraakt ben inmiddels gestopt met veel moeite,, nu 4 maanden clean,, t moest wel tzou anders mijn einde geweeest zijn
ik ben wie ik ben, trots op ook
De dag(9 mei 2007) dat mijn lieve broer in coma raakte na een zware hersenbloeding. Drie dagen later heb ik de loodzware beslissing moeten nemen om hem van de beademing te halen, wetende dat hij daarna geen 24 uur meer zou hebben. 3 uur later blies hij zijn laatste adem uit........ Sindsdien ben ik aan het feesten geslagen. Een vlucht? Jazeker. Maar zijn overlijden heeft me wel degelijk een heel andere kijk op het leven gegeven. Heel cliché, maar Carpe Diem........laatste aanpassing 20 mei 2008 17:21
heb wel zelf vorig jaar de keuze gemaakt om mijn hele leven overhoop te halen en het is de beste keuze geweest die ik had kunnen maken.