ZeehondjesJacht bevat schokkende beelden

dan moet je ook maar geen vlees eten

U kunt hier ook helpen, door een protestbrief te schrijven aan de minister-president van Canada, Paul Martin:
The Honorable Paul Martin
Office of the Prime Minister
80 Wellington Street
Ottawa, K1A 0A2
pm@pm.gc.ca

Voorbeeldbrief

Dear Prime Minister,

I am writing to you to ask that you end the cruel slaughter of seals, now underway on the East Coast.
Every year, large numbers of seals (most under 3 months old) are struck and lost. Accounts persist of animals which are skinned alive or dragged aboard boats using gaff hooks. These individuals are likely to suffer greatly. On animal welfare grounds alone, this barbaric hunt should be stopped!
Please use your authority to end the Canadian commercial seal slaughter.

Respectfully,

je naam

anders vriezen we toch zelf dood.... je moet nou een maal prioriteiten stellen, het is wij of zij

bont heeft een mens niet nodig om te overleven, het is alleen maar een "mode-grill"

schoenen ook niet maar toch draag je ze

Voor eskimo's in het noordpoolgebied (canada, sovjetunie etc) is het WEL van levensbelang

kan je ook andere dingen voor gebruiken

in principe heb je helemaal geen kleding nodig en ook geen huizen... die had je toch vroeger ook niet.... en toch is het er
allemaal mode-grill

Gabyiraida Dieren slachten om te overleven is wat anders... Hier gaat daar in de eerste instantie niet om. Alhoewel het wel zo is dat de zeehondenjagers daar wel degelijk heel erg arm zijn...

Als die idiote mensen geen bont meer kopen is het hele probleem opgelost

ga tonijn vangen ofzo in de noordzee

Voorstanders van de jacht zeggen dat de zeehonden te veel vis eten, maar het is menselijke overbevissing die verantwoordelijk is voor de lage visstand. Anderen beweren dat de jacht goed is voor de werkgelegenheid, maar in Newfoundland, waar het merendeel van de jagers woont, komt slechts één tiende procent van de inkomsten voort uit de zeehondenjacht.

Europa is medeverantwoordelijk

Gerhard van den Top, directeur Natuurbescherming van het Nederlandse Wereld Natuur Fonds, nam de afgelopen zomer poolshoogte in Newfoundland.

Van den Top: “Ik werd geprikkeld door Nederlandse dierenbeschermingsorganisaties die vinden dat het Wereld Natuur Fonds in actie moet komen tegen de zeehondenjacht in Newfoundland. En ik maak me natuurlijk grote zorgen over de rol van Europa in het leegvissen van de oostelijke Canadese wateren. Overbevissing en zeehondenjacht hebben alles met elkaar te maken.”

Dat klinkt merkwaardig voor de leek, maar Van den Top legt uit: “Wij zijn als Europeanen medeverantwoordelijk voor de problemen bij Canada, omdat ook Europese vissers daar vele jaren de kabeljauw hebben weggevist. Nu is de kabeljauwvangst er al sinds 1992 verboden en dat betekent voor de mensen daar een enorm verlies aan inkomsten. En dan wordt een bijverdienste als de zeehondenjacht veel belangrijker. De handel in zeehondenhuiden bracht in 2003 twintig miljoen euro op. Voor de landelijke economie stelt dat niet zoveel voor, maar voor lokale vissers wel. De zeehondenjacht zorgt voor inkomsten voor 14.000 families.”

Het steekt Van den Top dat er nog steeds Europese vissersschepen zijn die, net buiten de Canadese wateren, meer vis vangen dan volgens de quota is vastgesteld. “De Europese Unie moet daar via haar visserijbeleid paal en perk aan stellen.

Als de Grand Banks, het zeegebied voor Newfoundland, zich herstelt, zal immers ook de economie weer opleven. Als de visserij weer voor meer inkomsten zorgt zullen de Newfoundlanders minder afhankelijk worden van de zeehondenjacht. Op die manier kan Europa een bijdrage leveren aan het terugdringen van de jacht op zeehonden.”

Foto vistrawler: © WWF-Canon / Quentin BATES

In 2001 heeft een internationaal team van dierenartsen de zeehondenjacht geobserveerd. In hun rapport concludeert het team dat:

* 42% van de zeehonden levend waren gevild.
* 79% van de jagers hebben niet gecheckt of het dier dood was voordat het werd gevild.
* 40% van de zeehondjes moeten voor een tweede keer geknuppeld worden omdat ze nog bij bewustzijn waren na de eerste klap

....Soon, the Newfoundland cod fishery reached its best. More peaceful solutions were found, and soon the whole world was coming to fish the Grand Banks. Sadly, this overexploitation means that today the cod stocks are drastically reduced and severe quotas - essentially a moratorium on the commercial fishery - was put in place over 12 years ago to allow the stocks to resplenish, and it continues to this day. Right now, there is extensive talk of ending the cod fishery altogether within the 200 miles limit of Newfoundland waters.

The moratorium has dealt a hard blow to Newfoundland. In 1988, when the moratorium was announced, almost all of the island's economy rested upon the fishery. Now, only a skeleton of this industry remains as fishermen have turned to crab, lobsters and other fish, which too are dwindling.

This has been a very brief review. You can find more information on the history of the Newfoundland fishery by exploring the following links:
www.stemnet.nf.ca/
www.newfoundland.com/