kan wel, ik ken een gozer die altijd om het hardste riep en ik wil geen relatie meer bladiebla..
Tis heel lastig...
Ik heb het ook gehad in het begin is het allemaal leuk en aardig als het uitkomt en je er beiden zin inhebt.. Maar op een gegeven moment kwam er voor mij te veel gevoel bij terwijl hij geen relatie wilde.. Uiteindelijk is het allemaal verrot afgelopen. Ik zou er dus niet snel meer aan beginnen..
Maar ik geloof wel dat als het gevoel voor beiden groeit het kan werken..
Als een gast alleen wil neuken met je, dan wil hij gewoon neuken en niet meer dan dat. Meestal is de vrouw in kwestie gewoon niet interessant genoeg voor een relatie, ook al zegt hij anders, want dan dan zou jij niet willen scharrelen.
Geloof dat zoiets alleen kan uitgroeien tot een relatie, omdat de man dan zwakte gaat tonen en zich "verplicht" gaat voelen om dan toch maar een relatie te beginnen, aangezien het gezeur van de vrouw hem te veel word...
Alleen het laatste deel niet als enige! In die zin dat het inderdaad vanuit die insteek een relatie kan worden, maar het kan ook zijn dat de man in kwestie de vrouw tijdens het scharrelen (afhankelijk vd wijze van scharrelen) de vrouw leert kennen op een andere manier dan voorheen en alsnog verliefd wordt, dat dit maar zeer weinig gebeurd dat is een feit
. 
Geen bullshit er omheen, gewoon zeggen waar het op staat. Hij moet jou leuk vinden om jou, niet omdat je hem paait, leuke dingen met hem gaat doen of kadootjes voor hem koopt etc.
Vrouwem maken vaak de fout het gedrag van de man te gaan zitten analyseren en er allerlei betekenissen aan te koppelen. "Hij doet of zegt dat, dus daar zal hij dan wel zus of zo mee bedoelen". Negen van de tien klaar slaan ze de plank finaal mis.
Ik zou al je moed verzamelen en gewoon het gesprek aan gaan zonder poespas er om heen. Als hij zegt niet hetzelfde te voelen weet je in ieder geval waar je aan toe bent, hoe kut dat op dat moment ook is. Wees dan wel zo slim te kappen met scharrelen, want dat werkt dan natuurlijk niet
Kwets jezelf niet door achter hem aan te huppelen en de analyticus uit te hangen! Keep it real zou ik zeggen....
succes
Ik herken dat analyserende heel sterk van mezelf. Ik doe dat overigens ook bij vriendinnen, man ik doe dat nog bij de bakker haha, heel erg irritant is dat. Maar goed, ik ben me er wel van bewust, dat is al iets.Ik scharrel al 4 jaar, simpelweg omdat ik gewoon nog geen zin heb in een relatie. Dat neemt niet weg dat er zeker wel gevoelens zijn, maar ik kan daar gewoon van genieten zonder dat ik er eisen bij stel of dingen verwacht. Als mn scharrels een ander hebben ofzo vind ik dat ook niet zo'n probleem. Voor mij is het simpel, ik voel gewoon oprecht wat ik voel en dat is voor mij voldoende. Het is jammer dat daar heel vaak eisen aan gesteld worden. Heb het zelf ook wel eens gehad hoor, dat ik dacht "ja nu wil ik er wel voor gaan" maar het laatste jaar denk ik toch, waarom zou ik? Ik vind het wel prima zo. Ik heb gewoon op mn eigen manier mn eigen relaties met mn scharrels als je het zo bekijkt, haha.
Mensen hebben een bepaalde kijk op wat liefde zou moeten zijn, helaas heb ik mijzelf door dat standaard maatschappelijk geaccepteerde beeld laten meeslepen, terwijl ik godverdimme de mooiste scharrel had die ik kon wensen en ik eigenlijk precies zoals jij omschrijft ook kon genieten van de gevoelens die ik ervoer zonder daar eigenlijk meer eisen aan te stellen. Maar goed, doordat ik dacht dat er nog iets meer zou moeten zijn dan dat, een soort van bevestiging ofzo van het hele gebeuren ben ik het uiteindelijk kwijtgeraakt. Maar goed, lessons of life he Enige sleutel tot succes is in elk geval precies wat je zegt, eerlijkheid..direct zijn en gewoon zeggen wat je graag wilt of verwacht alleen dan kan je erachter komen of die ander jou ook kan bieden wat je wilt of verwacht en voorkom je een langslepend gekwetst gevoel met een hoop gissen en raden!!Dit wat jij verwoord klinkt zoooo ontzettend herkenbaar he Mensen hebben een bepaalde kijk op wat liefde zou moeten zijn, helaas heb ik mijzelf door dat standaard maatschappelijk geaccepteerde beeld laten meeslepen, terwijl ik godverdimme de mooiste scharrel had die ik kon wensen en ik eigenlijk precies zoals jij omschrijft ook kon genieten van de gevoelens die ik ervoer zonder daar eigenlijk meer eisen aan te stellen. Maar goed, doordat ik dacht dat er nog iets meer zou moeten zijn dan dat, een soort van bevestiging ofzo van het hele gebeuren ben ik het uiteindelijk kwijtgeraakt. Maar goed, lessons of life he Enige sleutel tot succes is in elk geval precies wat je zegt, eerlijkheid..direct zijn en gewoon zeggen wat je graag wilt of verwacht alleen dan kan je erachter komen of die ander jou ook kan bieden wat je wilt of verwacht en voorkom je een langslepend gekwetst gevoel met een hoop gissen en raden!!
maar goed, dat is vaak weinig zinvolBiedt het je iets extra's wat je nu niet hebt?
Deze vraag stel ik mezelf ook wel eens.
Voor mij is het vooral denk ik dat ik dan me gevoel over hem betreft kan uiten.. ik vind het leuk om iemand te laten weten hoe leuk ik iets vind dat kan zijn door een compliment. of iemand verrassen(kleine dingetjes) of met die persoon iets leuks ondernemen..
Wat dat soort dingen betreft probeer ik me in te houden en op mezelf te letten dat het niet te erg lijkt of dat ik hem persee wil.. (wat ik ook niet met die dingen wil zeggen.. maar zo ben ik gewoon)
maar als jij graag een vorm van verdieping vindt in deze scharrel moet je daar gewoon naartoe werken, en als hij dan afhaakt dan is het duidelijk dat hij daar geen behoefte aan heeft
Met zo iemand voel je je meestal al meteen vertrouwt. Als je met die persoon scharrelt ga je er natuurlijk wel vanuit dat die persoon dat niet ook met een ander doet, dus vertrouwen moet er eigenlijk bij het scharrelen al zijn lijkt mij.
Met zo iemand voel je je meestal al meteen vertrouwt. Als je met die persoon scharrelt ga je er natuurlijk wel vanuit dat die persoon dat niet ook met een ander doet, dus vertrouwen moet er eigenlijk bij het scharrelen al zijn lijkt mij.
Het zou toch wel effe mooi bezeikt zijn als die ander dan voor elke dag een "bijzonder" iemand heeft he Mja, realiteit is dat die ander daar geheel vrij in is.......alhoewel ik dat ook niet "geaccepteerd" zou hebben van mijn scharrel, in die zin dat ik er geen ruzie cq stress over zou maken want tja he's free to do what he wants...maar ik zou er wel zelf mee kappen dan denk ik!
Een relatie bied je vastigheid. Vastigheid kan omslaan naar saai heid.
Ik wil nu ff een beetje rondscharrelen om te kijken wat ik wil, een relatie kan altijd nog.
En hoe weet je nou of je de ware hebt gevonden als je er niet meerdere hebt geprobeerd
Ik heb het gewoon een tijdje leuk met iemand, klaar. Soms duurt dat langer, soms maar heel kort. En een relatie, ik weet niet of dat me nu zoveel vastigheid zou bieden want ik denk toch niet dat ik dat nog zou kunnen op de manier zoals ik dat voorheen deed. Ik geloof gewoon echt niet zo in monogamie. Ik zou sowieso heel veel vrijheid en tijd voor mezelf nodig hebben. moet er echt niet meer aan denken iedere dag samen te slapen ofzo. Ik vind het meer dan zat als ik iemand eens in de twee weken een keer zie en zou er ook geen moeite mee hebben als het minder vaak is.Herkenbaar, zo heb ik er ook een tijdje in gestaan...en maar de boel aan het forceren zodat hij niet dacht dat ik too much wanted zeg maar, mja de vraag is hoelang ga je dit volhouden? Ik bedoel, soms ga je juist door die geforceerde houding rare uitspattingen krijgen. De sleutel tot succes is denk ik gewoon jezelf zijn, als jij iets leuks met hem wilt ondernemen moet je dat gewoon voorstellen...een scharrel kan op zoveel manieren uiting krijgen. En je merkt vanzelf hoever hij wilt gaan, ik zou gewoon zeggen tast je grens met hem af, ben je zelf, laat hem weten hoe je over hem denkt en zie waar het schip strandt. Je hoeft uiteraard niet per definitie nu de trouwring op je nachtkastje te gaan leggen maar als jij graag een vorm van verdieping vindt in deze scharrel moet je daar gewoon naartoe werken, en als hij dan afhaakt dan is het duidelijk dat hij daar geen behoefte aan heeft
hier heb ik iig wat te nadenken over.. ik denk inderdaad dat ik dat ook gewoon moet doen.. wat heeft t ten slotte voor zin om iets voort te zetten waarbij ik niet volledig mezelf kan zijn.. en idd als hij afhaakt is er iig duidelijkheid en ik denk dat ik dan maar gewoon verder moet zonder hem mocht dat gebeuren ook al zo ik het scharrelen dan missen.. 
