A State of Trance 2017

De afgelopen jaren zijn er diverse langlopende mixcompilaties afgevallen maar de A State of Trance cd blijft nog steeds overeind, ook dit keer met een hoop exclusief materiaal. Het vertrouwde concept neemt ons mee naar "the Beach" en "the club"!

On the Beach
De compilatie opent met de fijne warme vibes van Alpha 9 – The Night is ours. Voor wie Alpha 9 niets zegt, het is een alias van de Russische Arty, een naam die misschien meer tot de verbeelding spreekt. Het beach gevoel blijft hangen met de guitaar loopjes van Joonas Hahmo X K-system en voor iemand uit het koude noorden weet hij de warme balearic sound goed naar voren te brengen. Volgens Alexander Berghau is de "Summer Gone" en van onze badhanddoek worden we voorzichtig richting een beachclub gedirigeerd. De platen van Rodg, Fatum en het Israëlische duo Yoel Lewis passen allemaal in die lijn en mix bouwt lekker op naar een iets meer clubby vibe. Anders dan de titel doet vermoeden is met Orjan Nilsen – The Hardest Part het hardste gedeelte van deze mix nog niet bereikt. De plaat is een catchy vocale track die voor Orjan's doen misschien zelfs wat lief aanvoelt. Geen pompende beats maar een fijne zomerplaat met vocal van Rykka en over Gareth Emery's "Saving Light" kunnen we misschien hetzelfde zeggen. Waarschijnlijk een van de meest radiovriendelijke Trance tracks op het moment met mooie vocalen en meer als song gemaakt dan iets voor in een DJ set. Via Denis Kenzo die met "Just to hear" weer een leuke plaat brengt, maar toch vooral met een sound die we vaker van hem hebben gehoord komen we bij de samenwerking van First State en Marlo uit. Bobina brengt met Lazy World 2017 wat ironie op de CD, want wat is makkelijker dan een ouwe plaat nieuw leven in blazen? Desalniettemin is het een leuke bewerking geworden van een plaat die al zo'n 13 jaar oud is. Richting het einde van de CD voelen we ook de zon ondergaan, het volume een tandje hoger, de lichter worden beter zichtbaar en met tracks van Protoculture, Tom Fall en Super8 & Tab worden de bassen wat zwaarder, de beats wat harder en de muziek dansvloervriendelijker om af te sluiten met Radion 6 die met zijn typische sound misschien wat op safe speelt en het laatste woord is aan Armin zelf die de trein tot stoppen mag brengen met een plaat die het Live ongetwijfeld goed doet maar eigenlijk het minste toevoegt aan deze CD.

In the Club
Waar CD 1 eindigde met Armin mag hij CD 2 gaan beginnen. Blijkbaar zijn we geëindigd met een train van de NS, want er zijn problemen ontstaan waardoor we moeten beginnen met een test. Ook in dit geval zal het live best goed werken, maar is de toegevoegde waarde op de CD niet zo heel groot. Snel door naar Andrew Rayel en Emma Hewitt. Met de vocalen van Emma zit het vaak wel goed en de muziek van Andrew Rayel past er in dit geval goed bij en ze leveren samen een energieke plaat. Het Duitse duo Kyau & Albert is ook vertegenwoordigd en levert met "Trace" weer een leuke plaat af met de vocalen van Steven Albert zelf. Lacrimosa is een stoere Progressive Trance plaat van Eximinds en met Jurgen Vries – The Theme is er naast Lazy World nog een oude plaat afgestoft. Radion 6 heeft de sounds iets geüpdate maar de plaat niet heel erg vernieuwd of van een nieuwe twist voorzien zoals Marlo dat eerder wel deed. "Eyes to Heaven" van Alexander Popov is behalve op deze CD ook meteen de eerste release op Alexanders eigen label "Interplay". Als dit de lijn is die het label in gaat zetten belooft dat een hoop goeds! Dave Asprey – Fall Out is al veel gesupport voor de release en is ook een van de opvallendste en beste platen van dit album. De kenmerkende leadsound en melodie bouwen goed op en worden omgezet in een meeslepende beat die ons bij de nieuwe Gaia brengt en daarna het ASOT anthem. De diepe vocaal en piano weten een mooie sfeer te creëren en de nodige energie te geven. De Standerwick Remix van Armin van Buuren – I Need You heeft een vette sound, maar de vocalen op dit tempo komen wat gehaast over, zeker door de flinke vibrato die nog steeds in de zang aanwezig is. Met "Voices" van Heavens Cry komen we nog een oude bekende tegen, want dit project bestaat uit Ron van den Beuken en Edwin van de Witte. De plaat tovert een redelijk rustige mello break om in een beukende Tribal achtige plaat met pompende snaredrums. Robert Nickson heeft met "Heliopause" een meesterwerk afgeleverd en dat is ook terug te zien aan de lijst met DJ's die deze plaat supporten. Vette plaat die ook na een heleboel keer nog niet gaat vervelen. Van Moonsouls, Ultimate en Marjan krijgen we met een lichte, vocale uplifter nog wat lucht voordat het gas er helemaal op gaat en we via wat Psy invloeden van Shinovi en DRYM en oldskool vibes in een heel mooi nieuw jasje van Scott Bond bij Allen Watts uitkomen. De Groninger die een abonnement op de A State of Trance radioshows lijkt te hebben mag deze CD afsluiten en levert met "Arizone" een van zijn beste platen tot nu toe!

A Samenvatting of Trance
CD 1 is een lekkere mix die het Beach gevoel aardig weergeeft. Dat de sounds van Kyau & Albert, Denis Kenzo en Radion 6 niet zo heel vernieuwend zijn doen daar weinig aan af en al met al is een 7,5 als score voor deze mix op zijn plaats. CD 2 vind ik qua mix iets rommeliger waarbij de opbouw en mix soms wat abrupt is. Naast de pareltjes van Robert Nickson, Allen Watts en Dave Asprey zijn de tracks OK, maar komen niet allemaal even goed uit de verf in de mix waarbij ik voor CD 2 een 7,5 zou geven. Huh? Allebei een 7,5? Ja. Waar CD 1 de punten verdiend op een lekkere mix die de sound neerzet waar hij voor bedoeld is zitten er voor mij als losse tracks niet zo veel uitschieters bij. "In the Club" daarentegen is als mix misschien wat minder maar heeft met Heliopause, Fallout en Arizone tracks die we de hele zomer zullen gaan horen!

Score 7,5