Never Mind The Bollocks Here's Paul Oakenfold

Er zijn maar weinig artiesten die zoveel gedaan hebben in hun leven dat de stortvloed aan hoogtepunten eigenlijk niet meer bij te houden is. Ik noem Armin van Buuren, Roger Sanchez en Tiësto, maar ook Paul Oakenfold hoort zeker in dit rijtje thuis. Er is genoeg geschreven en gezegd over deze uit Londen afkomstige dj en producer. Als we de carrière van Paul zouden gaan bespreken dan moeten we deze recensie in boekvorm gaan uitgeven en dat is natuurlijk niet de bedoeling. We gaan ons richten op zijn nieuwe mixcompilatie, welke in het teken staat van het opnieuw gelanceerde "Perfecto Fluoro". Tijdens de jaren '90 stond Paul met dit label en de getekende artiesten in de spotlights als het gaat om de Goa-sound.

De laatste mixcompilatie van Paul Oakenfold was "Perfecto Las Vegas", die in het teken stond van zijn residency in de Rain Nightclub in Las Vegas. Deze mixcompilatie was zeker lekker en daarom keek ik ook reikhalzend uit naar "Never Mind The Bollocks". Dit mixalbum is eigenlijk te beschouwen als een showcase van het vernieuwde Perfecto Fluoro label met geen enkele restrictie als het gaat om keuze van tracks. En dit laatste is goed te merken bij het luisteren van deze twee mixen. Trance, house, techhouse je komt het allemaal tegen. Neem nu het techhousy "Let The Music (Belocca remix)" van DJ Danila, het betere zweefwerk van "Beauty Hides In The Deep (Ronski Speed Remix)" van The Doppler Effect en "Groove Machine" van Paul Oakenfold en Marco V. Laatstgenoemde kenmerkt zich door een fusie van de sound van de beide heren, wat een zeer geslaagde combinatie is. Zeker als je "Groove Machine" vergelijkt met de laatste solotracks van Marco V. Paul Oakenfold heeft niet stil gezeten als het gaat om produceren. "I'm Alive" is een track die Paul heeft gemaakt met Infected Mushroom, een ruige track met mannelijke vocalen die de veelzijdigheid van Paul als producer laat zien. Bij de nieuwe "Fluoro sound" horen natuurlijk ook klassiekers in een nieuw jasje. Grace's "Not Over Yet" is een oldtimer die in een nieuw jasje is gestoken door Jonas Hornblad. Een op zich prima remix, maar als je diep in het hart kijkt van menig dance liefhebber, dan is het origineel toch net iets beter. Iemand die de laatste tijd ook erg lekker bezig is, is Tom Colontonio. "Verticle Drop" ligt lekker in het gehoor en knalt als een bezetene uit je speakers. We sluiten de eerste cd af met een soloproductie van Paul Oakenfold genaamd "Full Moon Party".

De tweede schijf begint met Ovnimoon's "Galactic Mantra (Liquid Soul Remix)". De futuristische vocalen zorgen ervoor dat je meteen geboeid wordt. Ook bij deze tweede schijf zit er vanaf het begin een lekkere flow in. Een track die eruit springt is "Thrust" van Norin & Rad vs Audien. Wat een mooi stukje luistergenot. Op "Never Mind The Bollocks" zijn Paul's drie favoriete Man With No Name singles opgenomen, maar nu onder handen genomen door drie veelbelovende producers. Man With No Name's "Teleport" hebben we op de eerste schijf mogen bewonderen in de Nick Sentience remix. Man With No Name's "Sugar Rush (Haarp remix)" en "Floor Essence (Apogee remix)" kunnen we bewonderen op de tweede schijf. Alle nieuwe uitvoeringen zijn stuk voor stuk zeer geslaagd en luisteren heerlijk weg.

'Never Mind The Bollocks' presenteert niet alleen het nieuwe talent van het Perfecto Fluoro label, maar biedt in zijn totaliteit een luisterervaring met het Oakenfold keurmerk. Nieuwe producties van Oakie zelf verweven in twee mixen die zich niet laten leiden door enige restrictie wat betreft keuze van tracks. Daar komt nog eens bij dat er een lekker tempo in de beide cd's en alles op vakkundige wijze aan elkaar gemixt is door deze levende legende. Er rest mij nog één ding te zeggen: Perfecto Fluoro is back!

Score: 84/100


www.pauloakenfold.com
www.perfectorecords.com
www.facebook.com/perfectorecords