Verslag van Grotesque, 21 januari 2012

“Wat hebben we het toch goed hè!” Dat was één van de vele gedachtes die door mijn hoofd gingen toen ik bij de Utrechtse Central Studios naar binnen ging, om lekker te gaan feesten bij Grotesque. Wat hebben we het toch goed, hier in Nederland! Met elk weekend méér dan genoeg feesten om uit te kiezen, zijn we eigenlijk ontzettend verwend, zonder dat we het vaak beseffen. Maar ja, het ene feest is het andere niet, en ook elke organisatie is anders. En in die overvloed aan feesten is het verschil in kwaliteit op een gegeven moment dan ook goed te merken.
Grotesque is zo’n feest, dat vanaf hun eerste editie heel erg goed op kwaliteit heeft gelet. Of het nu gaat om de perfectie in de geluidsinstallatie, de line-up, het decor of zelfs de fotograven die men uitnodigt. Alles moet goed zijn. En dat mag ook wel vind ik. Ik denk dat je als organisatie ook niet ver komt, als je aan dergelijke dingen geen aandacht besteed.



We leven tenslotte in zeer moeilijke tijden voor evenementenorganisaties. In tijden waarbij de grootse festivals van ons land na een loopbaan van ruim 10 jaar, “2 voor de prijs van 1 acties” moeten houden. In tijden waarbij feesten die in de afgelopen jaren ver van te voren uitverkocht waren, nu met tegenvallende verkoopcijfers zitten. En tijden waarbij het ene na het ander feestticket op diverse veilingsite word aangeboden voor 1,-.
Het lijkt me erg onwaarschijnlijk dat PT events niets merkt van deze ontwikkelingen in de dancescene. Men zal het er ongetwijfeld ook heel erg moeilijk mee hebben. Maar waar het in deze tijden om draait, is hoe je er mee om weet te gaan. En dat doet PT events met hun Groteque concept volgens mij nog helemaal niet verkeerd. Want ook al was het vanavond niet uitverkocht, het was gezellig druk op dit feest. En dat terwijl de ticketprijs, relatief gezien wat duurder is dan een ander feest van een zelfde formaat. Wat precies de kracht van PT is zullen we misschien nooit weten, maar hun feesten blijven naar mijn idee erg goed.

Al had ik bij het vorige feest van PT waar ik was geweest, namelijk Metropolitan • Future Sound of Egypt, nog een enigszins matige beoordeling over de avond en de muziek, dit weekend waren ze weer helemaal terug. En dat terwijl ik vreemd genoeg weer van andere mensen heb vernomen dat ze deze editie juist minder vonden.
Het blijkt dus wel weer dat iedereen zo zijn eigen dingen heeft waarop men een feest beoordeeld.
Wat mij betreft was de gekozen locatie een mooie stap in de goede richting. Begrijp me niet verkeerd, Factory 010 vind ik ook nog steeds geweldig. Misschien nog wel mooier vanwege de oude industriële uitstraling, die je naar je gevoel weer helemaal terug brengt naar de underground scene, waar het jaren geleden allemaal begon.
Maar al met al bieden de Central Studios ook wel meer mogelijkheden vanwege de grotere capaciteit. Dit geeft PT daarmee ook zeker de mogelijkheid om te groeien binnen hun eigen concept.

Maar goed, genoeg over de zaal en de organisatie. Het gaat tenslotte ook om de muziek. En die was vanavond ook zeer goed. Eerlijk is eerlijk, het kan altijd beter, maar over het algemeen werd er door de meeste DJ’s erg goed gedraaid.
De avond begon met een set van Cor Fijneman, die naar mijn gevoel de plank helemaal mis sloeg. Ik weet niet wat het is, maar ik vind eigenlijk toch dat deze DJ zijn beste tijd al heel ver achter zich heeft liggen. Hij bracht gewoonweg niets vernieuwends in zijn set, en een echte opbouw ontbrak er ook aan.



Zoals verwacht maakte zijn opvolger Artento Divini heel erg veel goed. Deze altijd lachende jongeman, wist in tegenstelling tot Cor Fijneman precies waar het om ging: Lekkere en bovenal dansbare beats draaien! Op geheel eigen wijze deed hij dat hier wederom als een echte vakman. Op een enkel mixtechnisch foutje na, dat eigenlijk nog niet eens opviel, was een perfecte set voor dit moment van de avond: de combinatie tussen trance en progressive house, die alleen hij op deze manier kan brengen.



Ummet Ozcan had tussen 0:30 en 1:45 de eer om zijn sounds te laten horen. Een set die heel lekker begon, liep een klein beetje in energie af, naarmate hij dichter bij zijn eindstreep kwam. Jammer genoeg was het niet de Ummet Ozcan zoals ik gehoopt had, niet de Ummet Ozcan die draaide alsof zijn leven ervan af hing. Dat was wel een beetje jammer, zeker als je weet dat hij eigenlijk veel meer in zijn macht heeft dan wat hij hier heeft laten zien. Uiteraard heb ik er toch wederom als een dolle op staan dansen, en zeker de laatste paar tracks waren ook weer absoluut de moeite waard. En dit maakte uiteraard weer heel erg veel goed.



Het beste deel van de avond was voor mij toch wel de periode dat RAM achter de draaitafels stond. Ook hij draaide iets anders dan wat ik verwacht had, maar dat pakte ditmaal heel erg lekker uit. De energie lag erg hoog, mede als de dansbaarheid van zijn sound. Daarom vond ik het ook een beetje raar dat ik vrij veel mensen stil heb zien staan. Niet alleen tijdens de set van RAM, maar ook verder op de avond waren er toch zeker een aantal mensen die helaas niet overwelmd waren door de muziek.



Ernesto vs. Bastian was vanavond ook weer van de partij. Dit zou voor Ernesto de op één na laatste set worden die hij zou draaien, verbonden aan zijn collega Bastian. Want de twee gaan uit elkaar. Ernesto zal nog wel als DJ blijven werken, maar gaat zich daarnaast ook meer richten op zijn DJ agency, Future Focus Bookings.
Misschien was de aankomende break-up van de twee ook een beetje de reden dat het vanavond een enigszins andere set was dan wat je van Ernesto gewent bent. Vaak is zijn set gevuld met een groot aantal eigen producties (hoofdzakelijk geproduceerd door Bastian), wat toch zeker van grote invloed is op de gehele sound van zijn set.
Juist die specifieke Ernesto vs. Bastian sound, die ontbrak hier op Grotesque een beetje. Met uitzondering van Trance Energy Theme – Thrill, heb ik volgens mij geen andere eigen producties gehoord. Dat wil overigens niet zeggen dat het een slechte set was of zo. Het zat nog steeds heel erg goed gevuld met heerlijke plaatjes. Dus het feest ging gewoon lekker verder !



Het laatste uur en een kwartier was een uiterst aangename verrassing voor mij. Angelique en Miss Legacee hadden als afsluitende DJ’s de touwtjes in handen. En die touwtjes werden heel erg strak aan gespannen, want vanaf de eerste tot de laatste minuut hebben deze twee dames mij zeer positief verrast. Bij het vorige PT feest, Beat Fabrique, waren beide dames ook al aanwezig in de door Sense4Trance gehoste 2e area. Helaas kon ik er toen niet bij aanwezig zijn, maar dat gemis werd hier dubbel en dwars goed gemaakt. Men had er echt geen enkel moeite mee om het grootste deel van de bezoekers tot de laatste beat op de dansvloer te houden. En zo hoort het inderdaad! Hun plaatkeuze was zeer stevig en bevatte ook nog de nodige juweeltjes en verrassingen, zoals bijvoorbeeld die Paul Oakenfold remix van Resurrection, echt zo’n kippenvel moment!



Al met al kan ik hier weer spreken van een zeer geslaagde Grotesque editie. De hele avond werd vakkundig onderbouwd door MC DaSilva, die ook weer garant stond voor een geweldige toegift aan het einde van de avond. Iets wat na Angelique en Miss Legacee’s laatst gedraaide track “Remember Love” perfect op zijn plaats viel. Dus met deze positieve ervaringen in het geheugen opgeslagen is het verlangen naar het volgende feest van PT events alleen maar groter geworden.