"Glorification" (een concept van Dj Reza) vierde haar 10-jarig bestaan en dat zou groots gevierd worden. Normaal gesproken worden de Glorification feesten gehouden in de Goese discotheek El Toro, maar voor dit jubileum werd het allemaal wat grootser aangepakt, namelijk in de pas gerenoveerde sporthal/partycentrum De Stenge in Heinkenszand.
In de "oude" Stenge beleefde ik mijn eerste Glorification feest, +/- 8 jaar geleden. Toen draaiden o.a. Gizmo en Darkraver weet ik nog.
Deze keer was de organisatie helemaal niet zuinig geweest met grote namen. De line-up zag er zo uit:
MAINSTAGE:
14:00-16:00 Mike
16:00-18:00 Vince
18:00-20:00 Luna
20:00-21:30 Darkraver
21:30-23:00 Chaos
23:00-01:00 Paul Elstak
01:00-02:00 Reza
LOVESTAGE:
14:00-16:00 Perry O'Neil
16:00-18:00 Mike-S
18:00-20:00 Reza
20:00-22:00 Cor Fijneman
22:00-00:00 2 o'clock Ron
00:00-02:00 Stanton
Zoals te zien is op de time-table begon het feest al om 14:00 's middags en zou het "maar" tot 2:00 's nachts duren. SO WHAT? Dat eeuwige gezeik altijd
Defqon1 duurt toch ook van 11:00 tot 23:00? Eindelijk was er eens een groot feest georganiseerd hier in Zeeland en dan ook nog eens 12 uur non-stop losgaan 
Dat dit feest flink leefde onder het Zeeuwse party-publiek was al snel duidelijk; iedereen had het er over en praktisch iedereen zou ook gaan.
Wij hadden afgesproken met Erik (Nickelson31) en John (Tattooboy) naar Heinkenszand te gaan. Erik zou ook het feest vastleggen voor Reza met z'n digi-cam. Zij kwamen om een uur of 14:00 bij onze flat aan. Na even wat gedronken te hebben en even gezellig te hebben bijgekletst, kwam een goede vriendin van Erik (Ramona? naam vergeten, sorry
) ook onze kant op. Met twee auto's reden we richting De Stenge. Nog geen kwartier later stonden we op de parking en ondanks dat het er nog niet echt druk uitzag, hoorde je de bassen al flink dreunen.Waarschijnlijk moesten de meeste mensen werken tot 17:00, want er stond helemaal geen rij bij de ingang. We konden zo doorlopen richting de fouillering, wat er altijd bij hoort. Dit stelde niet veel voor; het bleef bij een vluchtige beweging langs shirt en broek. Alleen Daisy moest zoals altijd haar tasje weer helemaal binnenstebuiten keren.
Zoals vooraf al te verwachten viel, zouden hier vrijwel alleen maar bekenden lopen en dat was te merken bij de ingang. Dat John en Erik ook geen onbekenden zijn in het party-circuit werd ook snel duidelijk, want ze werden al gelijk herkend door een aantal mensen
Leuk om te zien!Jas ophangen was ook zo gefixt, dus konden we doorlopen naar de mainzaal. Deze zag er lekker gezellig uit; er hingen grote trossen balonnen aan het plafond en in het midden was een verhoging gemaakt, waar op gedanst kon worden. Er waren genoeg tafels en stoelen om even op te chillen en zoals het bij een beetje feest hoort, waren er ook food/drink stands en "prullaria" kraampjes.
Het geluid stond goed hard en wat opviel was dat er al flink gebeukt werd, ondanks dat het nog maar net begonnen was. Dj Mike liet een groot aantal lekkere hardstyle nummers door de boxen schallen en de eerste voetjes kwamen al voorzichtig van de vloer.
Wij besloten om eerst even een lekkere
te draaien bij de zithoekjes en daarna de lovestage te verkennen. Ook hier was veel aandacht besteedt aan de decoraties. Zoals het hoort bij een lovestage waren hier overal hartjes te vinden. Omdat hier op dat moment op z'n hoogst 4 mensen waren (dit lag absoluut niet aan de dj, Perry o'Neil want die draaide best 
, besloten we om maar weer terug te gaan naar de mainzaal. Daar werd Mike afgelost door Dj Vince. Dat deze man over een goede mix-techniek beschikt was al bekend natuurlijk, maar oh oh oh wat begon hij lekker
De ene oldschool-classic na de andere, heerlijk gewoon! Het was inmiddels half vijf en je kon merken dat het langzamerhand steeds drukker werd. Er kwamen steeds meer goede vrienden van ons binnen en het werd met de minuut gezelliger Na Vince kwam een andere topper zijn kunsten vertonen: Luna. Dat hij op het moment een van de populairste dj's is, was goed te zien toen hij binnenkwam. Al zijn "groupies" wilde met hem op de foto en dat waren er nogal wat (zowel mannelijke als vrouwelijke
) Toen de 120e foto geschoten was, werd het tijd voor hem om te draaien. Ik had gehoopt dat hij met zijn eigen harde techno-sound zou beginnen, maar helaas voor mij: het werd al vanaf het begin hardstyle. Niet dat het slecht klonk, maar ik ben echt fan van de techno die hij (steeds vaker) draait.De stroboscoop stond tijdens Luna's set echt overuren te draaien. Ik werd er bijna epileptisch van. Toen er ook nog een berg rook op de dansvloer werd geblazen, zijn we maar even richting de lovestage gelopen. Daar was "mister Glorification" himself, dj Reza aan het draaien.
Hij speelde een thuiswedstrijd en dat was te zien! Wat een mensen stonden er ineens in deze zaal, waar het een paar uur geleden nog zo goed als leeg was, stond het nu helemaal afgeladen. Reza werd vergezeld door 4 danseressen. Leuk om te zien hoe hij genoot op zijn eigen feest
Omdat we Luna de afgelopen maanden nu al zo vaak hebben horen draaien, besloten we in de love-stage te blijven dansen op de beats van Reza. Ook in deze zaal was de sfeer echt
. Toen werden we voor een moeilijke keuze gesteld: OF Darkraver OF Cor Fijneman. Toch maar naar de Darkraver gegaan, omdat we ook nog wel weer even flink wilden
Steve is al jaren onwijs populair onder het Zeeuwse partypubliek; hij draait hier regelmatig. Je weet vooraf dat zijn set niet echt verrassend wordt, maar toch klinkt het elke keer weer lekker. Ook nu kwamen de standaard oldschool platen weer om de hoek, maar w.t.f. het was nu echt los in De Stenge: iedereen was aan het springen en ook het danspodium in het midden van de mainzaal stond afgeladen vol.Na Steve was het beurt aan een andere "lokale held" : dj Chaos. Dat betekende maar een ding: rammen en rossen
Niets oldschool, alleen maar nieuwe hardcore schalde uit de boxen. Vooral het jongere publiek vond het geweldig. Tommy pakte ook nog een paar keer zelf de microfoon om zichzelf te mc'en. Leuk om te zien. De trend van Chaos werd voortgezet door zijn opvolger: Paul Elstak. Ook hij wist het tempo goed te vinden. Persoonlijk vind ik de nieuwe hardcore sound helemaal niets meer; kan er niet meer op dansen en is veel te hard (of ik wordt oud), maar dat Paul nog altijd de Godfather of Hardcore is, was te zien zeg. Ook had hij een andere bekende meegenomen: MC Ruffian, naar mijn mening de beste mc van dit moment en daarbuiten ook een super relaxte gozer. Gelukkig liet Paul ook nog wat melodieuzere hardcore horen, maar voor ons was dit een goed moment om even lekker te zitten in de mainzaal op het podium. Omdat we daar met onze groep stonden, werd er deus veel gepraat en voor we het wisten was Paul klaar met zijn laatste plaat.Ik keek op mijn horloge en shit zeg, het was alweer 01:00
Leuke dingen duren altijd te kort. De mc (die het hele feest van begin tot eind aan elkaar heeft "geluld" en dit echt uitstekend deed ) kondigde de laatste dj van de avond aan: nogmaals dj Reza, ditmaal als afsluiter op zijn feest in de mainzaal. Wat een mooi moment moet dat voor hem geweest zijn. De mainzaal was tot het einde toe afgeladen vol en Reza weet als geen ander wat het publiek in deze regio wilt horen. Voor mij persoonlijk was dit echt het hoogtepunt van de avond. Ik heb niet een slechte plaat voorbij horen komen en iedereen was helemaal los. en met iedereen bedoel ik ook echt iedereen: zelfs zijn moeder stond vooraan het podium te dansen
Echt heel erg jammer voor Reza dat het enige smetje op deze voortreffelijke avond uitgerekend tijdens zijn set moest gebeuren. De mc riep ineens door de microfoon: "Ruzie, ruzie! Jullie verzieken het hele feest stelletje motherfuckers!" Gelukkig was de security snel ter plaatse en werden de relschoppers eruit geknikkerd. Wat er precies gebeurd is weet ik niet, maakt ook niet uit verder; dit soort lui zijn gewoon triest en snappen niet waar een feest om draait.
Reza draaide gelukkig door en (omdat het vrij snel was opgelost allemaal) was iedereen dit voorvalletje alweer vergeten. De laatste energie werd uit de benen gestampt en toen was het toch echt gebeurd: het was twee uur. Afgelopen dus. of toch niet? Niet dus: het publiek werd getrakteerd op maar liefst 3 (!) toegiften. Heerlijk! Toen was het echt gedaan met het 10 jarig jubileum van Glorification. De organisatie, de vrijwilligers en het gemeentebestuur werden bedankt en het was tijd om richting huis te keren.
De laatste foto's werden geschoten en Reza werd bedankt. Dit was het lange wachten absoluut waard en de organisatie kan trots terugkijken op een geweldig feest.
Wat mij betreft mag dit best eens in het half jaar georganiseerd worden.
Reza bedankt!
