Verslag van Houseqlassics, 22 februari 2003

Eindelijk was het dan zover. Het was weer zaterdag en HouseQlassics stond voor de deur.

De hele week heel hard gewerkt dus was wel toe aan een goed feestje. Overdag nog even lekker rustig aan gedaan.

Rond een uurtje of 8 besloot ik nog even om een uurtje te gaan liggen. Als een blok viel ik in slaap, met de heerlijke classics al in mijn hoofd. Dansend en lachend door de Hmh. heerlijk gewoon. Keurig op tijd afgesproken en voor dat ik er erg in had was ik al in de blackbox. De aankleding was ook dit keer weer goed voor elkaar en de line-up was wat je van Q-dance mocht verwachten. Het was al heerlijk druk en de "oude" tunes werden goed ten gehore gebracht. 1 eerste instantie was het nog redelijk rustig waardoor ik alle tijd kreeg om mezelf lekker warm te dansen zonder onder de voeten gelopen te worden.

Naarmate de avond vorderde werd het drukker en drukker, maar ook gezelliger. Normailter ga ik altijd nog ff in de Pepsi (chill-out) kijken maar dat was er tijdens deze nacht geheel bij ingeschoten! Draaide Club Collective eigenlijk wel? Ik heb onder het genot van waanideen en dromen in dromen, heerlijk gedanst en als hoogtepunt mocht ik zelfs even bij de dj's komen staan om hun technieken te bewonderen. Dat was helemaal top en een onvergetelijke ervaring. Maar de avond ging sneller dan ik gedacht had en voor ik het wist was het alweer ten einde.

Op weg naar de garderobe. schrik ik me ineens rot. dwalend door me huis zoek ik de garderobe. Mijn blaas roept om geleegd te worden en totaal versuft loop ik naar het toilet en laat daar het nodige lopen. Damn waar ben ik. nogmaals goed de slaap uit mijn ogen halen dacht ik maar. Waarempel. ik ben thuis en niet in de HmH? Huh? What is dit. was dit een natte droom? Of had ik me totaal verslapen? Heb ik wel een kaartje? of eigenlijk had ik wel? Conclusie. Ik denk dat ik een feest gemist heb waar ik graag bij had willen zijn. Opeens schiet me te binnen dat ik zaterdag overdag nog geprobeerd heb om een kaartje te bemachtigen. zonder resultaat overigens. En waarom schrijf ik dan dit verslag. Om toch het gevoel te hebben gehad dat ik erbij was. helaas had het niet zo mogen zijn. Maar voor de mensen die er wel waren en toch dit onzinnege verhaal hebben gelezen. Ik hoop dat jullie een top avond hebben gehad en tja. ik was/ben jalours. Ik moet een week wachten. dan pas ga ik eindelijk weer. Groetjes, en sorry voor het stele van jullie tijd. Jef