Verslag van Turn up the Bass, 6 december 2008

Turn Up The Bass

06-12-08

Heineken Music Hall Amsterdam

http://www.turnupthebass.eu/

Afgelopen zomer tijdens Mysteryland werd het al medegedeeld. Id-t zou in de maand december een nieuw feest organiseren genaamd Turn Up the Bass

Voor velen zou dit een geweldige avond gaan worden met muziek van weleer.

Toen de line-up bekend werd kon ik bijna niet wachten totdat het de 6e december zou worden. Wat te denken van King Bee, Technotronic, Snap, Fierce Ruling Diva enz enz. Dit aangevuld met geweldige dj’s als Miss Monica, Jean, Marcello, Lucien Foort en natuurlijk HouseGoeroe Robin Albers.

Het is zaterdagavond 6 december. Ik heb onwijs veel zin in een avondje muziek luisteren. Wat ik me ervan voor moet gaan stellen geen idee, maar dat ik zal GENIETEN met allemaal Hoofdletters dat is een ding wat zeker is.

Aangezien ik met een aantal mensen had afgesproken kon ik er niet vanaf het begin af aan bij zijn. Maar ik kan in dit report wel een goed beeld beschrijven van wat ik gezien en gehoord heb. Tegen de klok van half 12 ging ik door de visitatie. Natuurlijk zakken leegmaken en de jacht op verboden “snoepjes” was begonnen. Ik denk dat de meeste beveiligers wel weten dat ik het niet in mijn hoofd haal om ooit nog met pepmiddelen op stap te gaan, vanwege mijn gezondheid, maar goed maakt niet uit. Goede fouillering hoort erbij. Nadat ze al mijn zakken leeg gezien hadden en me redelijk gefouilleerd hadden kon ik naar de kaartcontrole. Zou mijn kaartje wel echt zijn. Natuurlijk, khad hem immers zelf gekocht.

Ik was heel nieuwsgierig naar het decor van de grote zaal. Het zag er echt uit als een disco van vroeger. Achter de dj booth was een grote wand met allemaal lichtjes. Het zag er heel mooi uit. Verder waren er in de zaal een aantal stellages opgesteld met verschillende kleuren licht. De Dj Booth waar The Funky Bastard, Bas van Healers stond te draaien stond goed in de zaal opgesteld. Zo kon het publiek goed zien wie er aan het draaien was. Ik vind dit altijd belangrijk omdat als de dj Booth te ver staat er weinig tot geen interactie kan komen tussen DJ en Publiek. Ze kunnen niet zonder elkaar.

The Funky Bastard was het publiek lekker aan het opwarmen. De Heineken Music Hall stroomde al lekker vol. Een aantal mensen hadden nog wat kleding gevonden van de jaren negentig. Zo zag ik iemand met een shirt van 2 Unlimited, Acid Smiles en natuurlijk veel lichtgevende stoffen. De sfeer zat er al goed in. Na de set van The Funky Bastard was het tijd voor Technotronic.

Dit Belgische Project van Jo Bogaert heeft voor heel veel plezier gezorgd. O.a. Pump up the Jam is een plaat die menig dertiger wel kan herinneren als een plaat waarop de nodige danspasjes gedaan zijn in zijn of haar jonge jaren. De zaal ging lekker los, Luidkeels werd er meegezongen Pump up The Jam Pump it Up enz enz. Het was voor mij het gevoel van op vakantie zijn in Callella Spanje. In 1989 heb ik de Spaanse stranden onveilig gemaakt. Het was mijn eerste vakantie dat ik alleen op vakantie ging. Met een Bus naar de zon en 2 weken feesten.

Technotronic had nog meer in petto want ze hebben velen kaskrakers gemaakt wat te denken van this beat is Technotronic, Move that Body en last but not least Get Up. De zaal kwam lekker los en je zag soms wat flows van mensen die het hippopdansen nog niet verleerd waren.

Daarna was het de tijd voor All Star Fresh. Met hun platenkeuze zorgde ze ook voor ook voor genoeg vertier. Helaas ben ik veel titels vergeten, maar als ze straks weer boven water komen in mijn geheugen dan pas ik ze aan in mijn report. Toen was het tijd voor King Bee.

Deze act kan ik me niet eens meer herinneren. Het zal vast en zeker door Erik de Zwart of Adam Curry, Simone Walraven of Jeroen van Inkel ooit aangekondigd zijn bij Qountdown, Tros Popformule of misschien wel tijdens Avro's Top Pop. Want dat waren de televisieprogramma van de jaren negentig waarop de New Beat, Acid House en House te zien en te horen waren.

Guan Elmzoon en Reginald Boy Eysbroek kwamen het podium op en de eerste Rapklanken klonken uit de Microphone.
Hits als Back By Dope demand, Must be The Music en Get Ready klonken uit de boxxen. Het was alsof je weer een jaartje of 17 was in mijn geval. Er werd volop meegezongen met Back by Dope demand. Ook tijdens dit nummer werden de voetjes behoorlijk van de vloer gedaan. Overal zag je flows. Helaas was hun optreden maar een klein kwartiertje.

Daarna was het tijd voor mijn grote held ROBIN ALBERS ! Okay held is misschien een beetje overdreven, maar het is wel iemand waar ik heeeel veel respect voor heb. Een Jaar of 5 geleden heb ik hem voor het eerst ontmoet tijdens een van de Houseclassics feesten van Q-dance. Wat was dat gaaf zeg om iemand die je alleen maar kent van de Radio en Tv in Real Life te zien. Daarna ben ik hem velen malen tegengekomen tijdens zijn sets. Ik geniet enorm van zijn platenkeuze omdat hij degene is geweest die me van Housemuziek heeft leren houden. Begin jaren negentig had hij een Radioprogramma For Those Who Like the Groove. Tijdens zijn uitzendingen waren er wekelijks gastoptredens van beginnende dj's. Deze uitzendingen nam ik op Cassettebanjes op en als ik dan naar school ging dan had ik op mijn walkman altijd de nieuwste muziek. Ook Veronica zag dat de House een muziekstyle werd waar ze aandacht aan moesten besteden. Adam Curry was degene die met Rave "Rithm Acid Vocal Extasy" luisteraars moest proberen te binden aan het radiostation. Tot zover de jaren negentig op Radio.

Robin draaide echt een wereldse set. Wat een kneiters kwamer er voorbij zeg. Natuurlijk Kon Plastic Dreams niet ontbreken. Ik ga zo ff grafen in mijn geheugen naar platen die hij gedraaid heeft. Ik kan me nog herinneren dat hij de Messaja gedraaid heeft. Dat was echt een plaat waar ik helemaal van uit mijn dak ging. Die sirenes heerlijk het deed me denken aan een van de velen illegale party's in het havengebied van Amsterdam in de midden jaren Negentig. Ook het Nummer ecstasy Motherfucker van I.M.F. heb ik voorbij horen komen. Natuurlijk kon Get Decor met Passion niet ontbreken. Op een gegeven moment was ook Rozalla in de HmH te Amsterdam gearriveerd,neej niet in het eggie, maar op Vinyl, Everybody's Free to feel good. Tijdens de set van Robin ben ik echt helemaal los gegaan. Kheb staan springen alsof het mijn laaste uurtjes waren. Wat heb ik genoten. Echt mijn dak ging eraf toen hij ook mijn nummer draaide. Ultra Nate - You're Free. Het nummer waaraan ik zoveel te danken heb. Het levende bewijs is een nog levende Erik Blokland. Kga er niet te lang op in, maar door mijn ziekte die ik in 96 heb gekregen, een Accute Rheuma-aanval met blijvend letsel heeft dit nummer voor mij heel veel waarde. Ik denk aan de tijd terug dat ik niets meer kon, niet meer lopen, niets meer met mijn handen, gewoon een plantje en tijdens het horen van dit nummer kreeg ik weer kracht en zin om te leven. Ik begon in te zien dat mensen mij moesten nemen en accepteren zoals ik was met mijn gebreken en beperkingen en dat ik heus nog wel wat voor de maatschappij kon gaan betekenen. En Kijk hier ben ik het levende bewijs van Doorzettingsvermorgen en Wilskracht ! Tijdens het draaien zag Robin dat ik helemaal in mijn sas was. ik genoot zo intens van zijn platenkeuze dat ik helemaal vergeten ben naar de live act Fierce Ruling Diva in de The Black Box te gaan kijken. Helaas de set van Robin kreeg een einde.

Aangezien ik een goed beeld van deze avond wilde hebben besloot ik even naar de tweede zaal te gaan. In the Black Box stond Marcello achter de wheels of Steel. Hij maakte er een behoorlijk IT setje van. Vele kneiters van de IT feesten van Manfred Langer kwamen voorbij. Mijn hele lichaam had zin in dansen en dat deed ik dus ook. Veel nummers kon ik letterlijk mee bleren maar af en toe hoorde ik een plaat die zelfs ik niet kende. Mr It Marcello stond zelf ook lekker achter de draaitafels te genieten van de gedraaide platen. Hij zweepte het publiek op met zwaaiende handen en armen. Dit werd door het publiek overgenomen en een swingende en springende mensenmassa was het gevolg. Ook ik werd door de mensenmassa meegesleurd en ik heb denk ik wel een dik half uur staan springen. Toen was het tijd om weer een ommetje te gaan maken. Ik had inmiddels een Vipbandje weten te scoren zodat ik vanaf het zijbalkon eens kon kijken hoe het er van bovenaf uit zag. Wat een mensen zeg en wat een sfeer.

Het was tijd voor iets unieks. ! Niemand minder dan Thea van SNAP kwam ten tonele. Geweldig om iemand te zien die je alleen maar kent van de Clip i Got the Power, Rithm is a Dancer, Mary had a little boy enz enz. Mevrouw SNAP zal ik haar maar dit geval noemen. WAUWIE wat een act. Moet je voorstellen, een vrouwtje van toch wel eind veertig die staat te springen, te dansen en het publiek opzweept met haar geweldige stem. Af en toe haalde ze uit dat ik dacht het lijkt wel een leeuw wat een power in haar stem. Vandaar waarschijnelijk de titel i Got the Power. Het was een act om nooit te vergeten. Ben je er niet bij geweest dan heb je echt iets gemist. Na afloop gooide Thea nog wat cd's het publiek in. Yezzz I Got one ! Ze wenste iedereen nog alle goeds, en alvast een Happy New Year! Inmiddels stond de volgende dj al te popelen van ongeduld om zijn draaikunsten achter de wheels of steel te mogen vertonen.

Lucient Foort

Lucien Foort had ook een wereldse plaat uit de hoge hoed getoverd, Quadrophonia. De zaal ging helemaal los. Overal zag je dansende, springende, stilgenietende mensen. Iedereen had het naar zijn oif haar zin. Ook de mensen achter de barren hadden het lekker druk. Het viel me op dat veel mensen het goudgele bruin aan het nuttigen waren. De Mitsubushies, Volkswagentjes, Porsches, samiakkies enz waren voltooid verleden tijd.

In de Black box stond een van mijn andere "helden" DJ Per. Kheb als klein mannetje enorm genoten van zijn mixxen. Heerijke House zoals House moet zijn. Lekkere vrolijke melodietjes gevolgd door een vette Bass. Ik was niet de enige die naar de set van Per wilde kijken en luisteren. De Black box was goed gevuld met echte Houseliefhebbers.

Goh wat vloog de tijd voorbij. Het begon al tegen de klok van half 6 te lopen. Ik ben weer naar de grote zaal gegaan waar het grote voorbeeld van Robin Albers zijn opwachting stond te maken. Dj Jean had de eer om deze Turn Up the Bass af te mogen sluiten. Ik zal uit moeten kijken met het geven van mijn mening wat betreft het gescratch van deze House Dj van het eerste uur. Je houdt er van of je vindt het verschrikkelijk, maar dat ie zou gaan scratchen stond vast. Mc Francois bedankte Lucien Foort voor zijn geweldige optreden en daar stond ie dan de man Dj Jean die alles kan ! Eerlijk is eerlijk hij begon lekker. Maar helaas toen begon het gescratch en nog een keer en nog een keer. Dat was voor mij een moment om de keuze te maken om huiswaarts te keren.

Kort samengevat.

Kheb onwijs genoten van de muziek, de entourage, de aankleding, de diversiteit aan mensen, een sinasje en een Cassisje, een heerijke pizzapunt pepperoni.

Volgend jaar hopenlijk weer een Turn Up the Bass.

met bijv Tony Scott, Holy Noise, Joey Beltram, Robert Armani en zo kan ik nog wel even doorgaan ! DEZE EDITIE WAS EEN TOPPER ! En voor iedereen die dit gemist heeft, Be there Next Year

Bedankt voor het lezen van mijn Report

Khoop dat je door dit report een klein beetje een flashback hebt kunnen krijgen van wat je gemist hebt door de bril van Erik Blokland

C.Y