Help moeder geflipt

Hmm ja..

in een keer na dit weekend komt me moeder eens ff met me praten..helemaal geflipt..
ze wilt echt ALLES weten, vindt dat ze me te los heeft gelaten

wilt weten waar ik ben als ik langs mensen ga, zelfs adressen etc, wat ik gebruik, wanneer ik gebruik, met wie ik gebruik, of ik veilig sex heb, dat ik geen doel in me leven heb, dat ik volgens haar niet lekker in me vel zit, dingen voor haar achter houdt

slaat nergens op
je moeder hoeft echt niet elk klein detail te weten..
en nu lijkt het misschien wel logisch dat ze dit soort dingen wilt weten, maar ze is superzeikerig in een keer..
als ik bij mensen bv zou afteren kan dat dus echt niet meer..ze moet weten waar ik ben, wat voor mensen het zijn, wat voor achtergrond ze hebben blablabla ga maar door.
echt over alles loopt ze nu te zeiken..
word helemaal gek hier, alleen maar ruzie..
me moeder heeft wel wat zorgen aan d'r hoofd nu dus ik denk dat ze daardoor in een keer alles zo overdrijft..

maar wat doe je ertegen?

Ze is echt geflipt..
denkt dat ik niet voor mezelf opkom in situaties, dat ik niet doe wat ik zelf leuk vind dat ik niet de juiste ontspanning heb..

Sfeer wordt er nu alleen maar slechter op..
moeder wilt praten met mijn vriend + ouders ga maar door..

iemand net zoiets meegemaakt?
en tips?

liefst zou ik nu zeker it huis willen ofzo..

pff

me toekomst..of naja aankomende tijd zie ik echt niet positief in...
allemaal controle en gezeur..

jouw leven toch...jij hebt geheimen zij ook dus...

tja, redelijk kut.. wat doe je eraan?

misschien lijkt het zeikerig maar ze hebben het beste met je voor.

ik vindt het wel iets te ver gaan als ze echt alles moeten weten.
bepaalde dingen moet je gewoon omzeilen..

en een gesprek met je vriend+ouders,lijkt me erg moeilijk voor jou en je vriend het wordt eigenlijk gewoon ff verplicht.
wat moet je ze vertellen je bent volwassen dus je weet zelf denk ik wel wat het veiligste is.

Ik vraag me af wie er nu werkelijk geflipt is.

Degene die zich zorgen maakt...
of degene die niet begrijpt dat de ander zich zorgen maakt.

Ik heb volkomen begrip voor je moeder.
Ze heeft je erg vrij gelaten blijkbaar, maar ziet daar nu toch de consequenties van in.
Dat ze je zoveel vrijheid heeft gegeven betekent natuurlijk niet dat het haar niet interesseert wat je doet, waar je bent en met wie.

Was dat wel het geval zijn, dan zou ik pas over een geflipte moeder praten, want dat is een moeder die haar kind verwaarloosd.

Ray

sorry pik... ik geef je niet graag gelijk. maar je slaat de Pil op z'n kop

Hehe de pil op zijn kop

2 Digle: Tjah opzich zit er wat in wat Goochem zegt...Maar zoals jij het brengt klinkt het idd wat overdreven allemaal. Een bezorgde moeder is niks mis mee, maar het moet nie té overdreven worden...Ik hoop dat het allemaal goedkomt!

Je moeder maakt zich gewoon zorgen!

Laat haar gewoon merken dat je het heel goed doet, of ze je nu loslaat of niet.

Ik weet niet hoe je situatie precies is, maar mijn ouders wisten toen ik 18 was wel dat ik wel eens drugs gebruikte. Maar daar maakten ze zich geen zorgen om omdat het op zich voor de rest goed ging/gaat.

Toen ik jonger was hadden ze wel eens m'n wiet afgepakt en in de prubbebak gegooid onder het motto van; niet hier in huis!

Verbieden heeft vaak geen zin, geeft eerder een tegenovergesteld effect.

Voor de rest is het heel belangrijk te praten met je moeder! Weet ze wel wat over drugs? Misschien denkt ze bv dat als je 'ns een pil slikt je zeker weet in de goot beland?

Inge

het ligt eraan, kijk als jij dingen doet die echt niet kunnen en met totale randdebielen omgaat, zit er wel wat in.

Als jij je gewoon netjes gedraagt dan is het gewoon hoogst-irritant...

Dat is echt minder voor je meissie Hoop dat je er een beetje uit kan komen met je moeder...

Ik heb dit dus nooit gehad omdat ik altijd m'n moeder alles eerlijk heb verteld. Er was trouwens ooit een tijd dat ik dat niet deed, maar ben erachter gekomen dat het zowel voor mij als voor mijn ouders gewoon prettiger is om alles eerlijk te vertellen. Het is trouwens niet zo dat m'n moeder het nou met alles eens is wat ik doe, ze heeft natuurlijk ook liever van niet, maar ze heeft liever dat ik het haar vertel dan dat ik het verzwijg, logisch eigenlijk ook...

Ik krijg alleen nu wel altijd die opmerkingen: je blijft toch wel van die troep af heh?? Ik heb ze dan ook wel belooft om het niet meer elk weekend te doen, en daar houd ik me ook aan...

Ik kan me wel voorstellen dat je het nu ff nix meer vind thuis, altijd maar die verwijten naar je hoofd geslingerd krijgen is ook niet leuk...

Nou suc6 meissie...

Dikke

dat ze wat over je wil weten is begrijpelijk
je woont daar tenslotte in huis en je bent haar kind dus maakt zij zich zorgen

er zijn wel grenzen vind ik

geef die grens zelf maar duidelijk aan en dan is het aan haar om in te stemmen

zo niet moet je toch er aan denken om iets voor jezelf te vinden wat zeker niet gemakkelijk is

uit huis gaan!!!

ik verlang ontzetten om uit huis te gaan ja..vooral nu...

me moeder vindt ook bv dat als ik thuis ben in een weekend ZO lang op bed lig en nix doe ensow..
dat soort gezeik..
echt van alles
ze vindt dat ik geen doel heb ofzo()
ik ben nu half jaar gestopt met me school, maar wil in sep. weer naar school.

dus tja huiswerk kan ik geen eens doen in bv weekend..

tis echt heel vermoeiend

balen zeg...you hang in there girl!!

ik vind t moeilijk hier iets op te zeggen...
een aantal jaren geleden zat ik in dezelfde situatie en haatte ik mijn moeder.
nu een paar jaar later (en wijzer) snap ik mijn moeder volkomen en maak ik mij bijna net zoveel zorgen om de mensen waar ik om geef, als dat zij toen bij mij deed.

wat uiteindelijk de beste oplossing is, is dat jullie allebei proberen je in de ander te verplaatsen en allebei wat water bij de wijn te doen.(zo zeg je dat toch?)

Goochem ? dus jij vind t kunnen dat iemands moeder opeens na tik veel hoeveel tijd weer ff " mama" wil spelen en doen alsof dr voor de rest nix is gweest?

btje vaagjes .. mah jah ieder zn eigen mening .. ik heb zo iets .. tis je ma .. die hoort altijd wel btje interesse te tonen .. niet alleen als het haar uitkomt .. dan word je toch ook gek als ze opeens ALLES wil weten ..

2 DigLe.. tis zker verrot meissie .. mah probeer gwoon so sociaal mogelijk te blijven .. is errug moelluk .. kennet weten .. praat er anders over met je ma , als dat nog kan , of laat anders iemand anders met dr praten ..

Goodluck

Gaverdamme!!

Wat een vervelende domme, achterlijke mensen zeg hier!
Het gaat wel om een moeder en dochter hoor, ik weet niet.

Alsof zoiets alleen de schuld van mama kan zijn.
Als er iemand iets te verwijten valt, dan is dat allebei.

En dan komen mensen hier zeggen dat ze het huis uit moet, dat zo'n moeder hoogst irritant is...

Ik hoop voor Patricia dat ze nog enig realiteitsbesef heeft en zich niet laat beinvloeden door de replies in dit topik.
Dat zou namelijk vervelende gevolgen kunnen hebben tussen een moeder/dochterrelati­e.



Bah

En dat voor een Rotterdammer

Klasse gesproken naamgenoot!!

She Just Loves You


Het is kut dat ouders vaak zo zijn. Maar ja, ze denkt gewoon dat het verkeerd met je gaat. En ja, het is denk ik voor ouders heel moeilijk te begrijpen dat kinderen drugs gebruiken, want ja, iedereen weet gewoon dat het niet goed is en dat het niet heel veel positieve invloed heeft op je leven. Dus je moeder probeert je te beschermenen.

En ouders die beschermen kunnen ontzettend irritant en kut zijn. Maar bekijk het ff zo. Je heb een vriendin waarvan jij denkt dat het helemaal de verkeerde kant op gaat met alles. Dan probeer je haar toch ook te waarschuwen??? Terwijl die vriendin het waarschijnlijk heel irritant vind.

Maar ja, sterkte (en je moeder overdrijft het natuurlijk wel een beetje) maar als je nou een beetje water bij de wijn doet en een goed gesprek heb met je moeder (dat je het wel begrijpt dat ze zich zorgen maakt maar dat je vind dat ze een beetje doordraaft, dan komt het echt wel weer goed)


Dikke

*edit, volgens mij moet ik vaker eerst een topic lezen voordat ik antwoord geef, want veel wat ik zeg zie ik al bij andere staan*

ik ben het met damien eens, praat eens goed met je moeder, en vraag ook waarom ze opeens zoveel wilt weten (het kan namelijk ook zijn dat ze iets heeft 'gehoord', en zich daarom nu zulke zorgen maakt

op jezelf gaan wonen

Ik herken het wel een beetje van vroeger (woon gelukkig nie meer daar). Gewoon fel ertegenin gaan. Gewoon net zo geflipt worden als je moeder.
Misschien opend je moeder dan ook een forum hier:
Me zoonlief doet geflipt
Moeders hoeven niet alles te weten en dat moet zo blijven.
Ook al ben je nog zo irritant in de ogen van je moeder, je blijft toch hun kind. Ze zullen misschien met allerlei dreigementen komen, maar meestal gaan ze toch niet zover!

De spanning in huis duurt nu eenmaal ff. Laten we zeggen 2 a 3 weken, nou en?
Daarna weten jullie alle twee weer wat jullie aan elkaar hebben. Ik zie nie echt een probleem..

Hallo Digle..

Klinkt allemaal heel erg bekend..en het zijn alleen maar tekens van een erg bezorgde moeder, die zielsveel van je houdt en het allerbeste metje voor heeft!

Mijn moeder wist niets van mij verder, ze vermoedde wel dingen maar heeft er nooit naar gevraagd want ik denk dat ze hetniet wilde weten.
Wel bekritiseerde ze de mensen waarmee ik omging.

Moeders zijn gewoon superbezorgd want houden zielsveel van je. Je moet haar duidelijk maken dat je weet wat je doet en dat ze daarop moet vertrouwen..al is dat heel moeilijk...ik weet het want ik vertelde mijn moeder tot een paar jaar geleden ook haast helemaal niets...

Ik weet dat het heel irritant is maar eigenlijk moet je blij zijn dat je een moeder hebt die zoveel om je geeft, want niet iedereen heeft dat. En langzamerhand komt het allemaal wel goed, dat heeft gewoon tijd nodig..

Is behoorlijk klote voor je maar ik snap je moeder wel heel goed!!
Ze houd gewoon van je en is gewoon erg bezorgt.. wat normaal is, toch?!
Ik snap dat jij het nu gezeik vind maar je moet je ook inleven in je moeder.. wat zou jij doen als de situatie andersom was??

Ik denk dat jullie gewoon eens goed moeten praten.. en je hoeft natuurlijk niet precies alle details te vertellen maar ik zou om te beginnen wel eerlijk zijn.. zodat je moeder ook merkt dat je eerlijk bent.. ik denk dat dat al een stuk helpt!

Succes meid!

Ik zou zeggen koop een bos bloemen voor der voor valentijn en ga eens lekker rustig met zijn 2en praten over de dingen die haar dwars zitten.

In ieder geval sterkte ermee.

Je weet m'n mening. Vind dat je nu met je verhaaltje niet echt een beeld kan vormen over hoe het echt gaat nu met je ma enzo. Het is heel apart ineens iig.

Ik zal me inhoudne met wat ik hier nu neerkalk...

Ben iig goed pissed

je leest meer dat iedereen het met je mams eens is dan met jou...

Ik heb hetzelfde probleem wel een beetje, er hangt nu ook een telefoonlijst van vrienden waar ik wel es ben in de keuken. Maar weet je kan het toch niet tegen houden.
Ik moet ook altijd bellen waar ik ben, met wie ik ben, veel vertellen.. Een nieuwe voor mn leeftijdsgenoten, OP TIJD THUIS ZIJN! Das pas een drama maar goed, ik heb het te nemen, ik woon thuis, ik krijg onderdak en eten, en dit is gewoon wat ze trug wil, dan krijg ze dat.
Maar ik weet gewoon dat ik alles voor dr ben, alles.

Onthoud gewoon 1 ding, je bent alles voor je mams, en als dat weg is...

sorry hoor Goochem.. maar soms is het echt maar de schuld van 1 kant .. zal misschien niet vaak voorkomen .. maar gebeurd wel .. vanaf dat punt zie ik het ..

ben het helemaal met Goochem eens

en Ghislaine-CHICKADEE

Er is voor ouders niets ergers dan een kind naar de klote zien gaan. Of dat nu terecht is, of dat het allemaal een beetje meevalt, dat maakt niet uit. Je moeder heeft nu misschien het idee dat het allemaal net ff iets te snel bergafwaarts gaat. Ik ken je verder niet, dus kan er niet over ooredlen, maar bijvoorbeeld van school gaan is iets waar ouders niet blij mee zijn.

Ik denk dat je het beste eens goed met haar kan praten. Voorzichtig, maar niet liegen. Je kunt de rollen tijdens zo'n gesprek ook omdraaien. Je zou bijvoorbeeld eens kunnen proberen uit te vinden waarom ze ineens zo bezorgd is. Daar zal ze vast een reden voor hebben. En als je serieus met elkaar praat, zal zij die reden heus wel vertellen.

Ze heeft echt wel het beste met je voor.. Dat heeft iedere ouder.....

Succes !

Ze zal het niet voor niets opeens doen denk ik......dan zal er vast wel iets gebeurd zijn...of ze heeft iets gehoord......ik vind niet dat ouders alles hoeven te weten....ik vertel ook nooit wat aan mijn moeder...vooral niet met feestjes.......ja wel welk feest en met wie maar niet hoe laat ik terug ben hoeveel ik drink gebruik en alles dat gaat haar geen hol aan..ik kan makkelijk op mezelf passen ga naar school werk doe alles en t gaat allemaal goed.....maar misschien is dat m dan juist........dat geen doel hebben ofzo
werk je dan wel?

Patries, check je PB, heb je dara mijn mening gesturd!

Als er iets is wat je absoluut niet moet doen is 't om zo'n reden het huis uit gaan. Dan verslechtert de relatie alleen nog maar meer

Het risico van geheimen houden voor je ouders als je bij ze inwoont (met name wat betreft mensen die je ontmoet en zij niet kennen, en bijv. al dan niet stiekem drugs gebruiken) is dat ze zich zorgen gaan maken.
Als er dan ook nog eens een situatie zich aandient waarin je een goede kans voor een succesvol leven later weggooit (zoals van school gaan), kan ik me wel degelijk inbeelden dat ze gefrustreerd raken en meer controle over je proberen te krijgen.

Eigenlijk is de beste oplossing voor dit probleem openheid. Ik ben zelf altijd heel erg duidelijk geweest (en nog steeds) tegen over mijn ouders over wat ik doe/deed etc en dat schept een vertrouwensrelatie. Dan hoeven ze je niet meer te controleren omdat ze wel weten wat je aan het doen bent. Ik vertel ze altijd naar wat voor feesten ik ga en hoe laat ze zijn afgelopen. Dat schept een veel prettigere verstandhouding

Suc6 ermee

Ja ik ken dat probleem... Mijn ma wil ook echt alles van mij weten, behalve dus adresssen van de mensen wie ik bezoek. En daarom ga ik tegen het einde van dit jaar ook lekker op mezelf wonen.. Niks geen gezeik meer

Ik ken het probleem ik heb pheiffer gehad en als ik dan naar een feest ben ofzo of de hele nacht weg is ze altijd super bezorgt over m'n gezondheid enzo maar ze belt altijd ff s'ochtends hoe het gaat en waar ik zit en wanneer ik thuis kom maakt mij niet uit als zei zich er beter door voelt. ouders daar heb je er maar 1 paar van en daar moet je zuinig op zijn vind ik en om nu uit het huis te gaan daar verslechter je de situatie alleen maar mee

De meeste zeggen dat ze bezorgd is enzo. Dat kan heel goed maar je zegt zelf dat ze zorgen aan haar hoofd heeft. Misschien is dit gewoon even een uitbarsting van haar zorgen...
Ik weet het niet. Misschien haalt ze allemaal dingen in haar hoofd over jou en dat ze nu een keer de waarheid van haar gedachtes wilt weten. Je weet het niet. Misschien moet je gewoon zeggen dat ze zicht geen zorgen hoeft te maken over je... Ik ken je moeder niet dus weet niet hoe ze is. Maar ik denk dat je gewoon zelf rustig moet blijven en haar gerust moet stellen.

En anders ga je gezellig bij je pa logeren En ook bij mij langs komen dus hahaha

sterkte iig.

Succes met de komende periode, ik geef verder geen mening, want die vind ik kun je pas geven als je van beide partijen weet waarom het draait.

Wees blij dat je moeder zich zorgen maakt..
Ze kunnen je ook gelijk eruit flikkeren als ze erachter komen..
Verplaats je ook in haar....

met mij en me moeder is al voor grotendeels uitgepraat,...
ze is alleen snel achterdochtig en maakt ze te veel zorgen...vet irritany\t.

Ze zoekt overal wat achter en dat moet ze niet doen, net of ze mij en mensen waar ik mee omga niet vertrouwt..
maar dat is het niet zegt ze..

let's hope dat het allemaal weer goedkomt

Veel punten waar ze om begon te zeiken zijn iig duidelijk en uitgepraat....negati­eve eigenschap van haar is dat ze overal wat achter zoekt en dat ze overal het fijne van moet weten...

neem haar wat vaker in vertrouwen je hoeft niet alles te vertellen maar een moeder wil zich nou eenmaal belangrijk voelen voor haar kind en dat is natuurlijk logisch.

Ben blij voor je dat het nu wat beter gaat succes verder

ja hmmz das best vervelend jah...en je vader dan??????

wat jij hebt valt nog wel mee...

mijn moeder is compleet gestoord...ik was een x een weekend niet thuis, sliep bij vriendinnen enzow...en zondagavond zou ik weer thuis komen...(eerder kon nie want ik had geen huissleutel)...toen kwam ik thuis en waren me moeders bankspullen en paspoort enzow gestolen, en toen verd8 ze mij ervan...na ya heb ik duz echt niet gedaan, wat zou ik er uberhaupt mee moeten...dit is inmiddels half jaar geleden ofzow...sinds die dag heeft ze me het huis uitkickt,...eerst mocht ik me spullen (zoals kleren en schoolspullen) niet meenemen ...want ze heeft me hard handig het huis uitgeschopt...daarna moest ik met POLITIE met spullen ophalen...duz ben ik bij me vader gaan wonen...en dat werkt ook niet, duz ga ik op mezelf, aankomende dinsdag krijg ik de sleutel...

en tot deze dag aan toe denkt me moeder nog steeds dat ik het gedaan heb...ze kijkt me nie meer aan praat nie meer met me enzow...ze wou me zelfs een n8 in de cel hebben...

zo zie je maar, jouwn moeder valt nog best wel mee...

ga gewoon rusitg mer dur praten, en vertel dur wel wat, maar niet alles....
heb ik ook met mijn vader gedaan...
want dan geef je ze toch het gevoel dat je ze een beetje vertrouwd en een beetje de waarheid verteld!!...
suc-6!!!!

*DiGle* je mag wel bij mij blijven slapen hoor

heb dat gezeik hier ook altijd.. bla bla bla ja mam maak je nou niet druk ga .. wat nutigs doen tja het is zoals damien al zei uit bezorgdheid maar eh een goede raad is .. lekker op je zelf gaan wonen .. wil het zelf ook al vet lang maar geld laat me in de steek

Ze bedoelt het heus niet slecht hoor. Misschien heeft ze je ook wel wat te vrij gelaten??? Ik kan daar natuurlijk niks over zeggen. Ik weet alleen wel dat ik op m'n 18e ook verantwoording aan m'n ouders moest afleggen en daar toen niet blij mee was, maar nu begrijp het wel....

Zij heeft waarschijnlijk het idee dat ze de controle over jou compleet kwijt is. Als je haar gerust stelt in jouw doen en laten, zal het vanzelf wel beter gaan

tsja kijk tis je moeder en ja respect is gewoon het woord..ze heb je wel opgevoed en alles.. Misschien wel erg vrijgelaten maar als ze te streng zou zijn zou je het ook niet goed hebben gevonden..dus ja heb gewoon respect ik zeg niet dat je dat neit hebt hoor en ja iedereen heb dat van ja me moeder zeikt dit en dat..

snap aan de ene kant wel dat je moeder bezorgd is en dat het overkomt als zeiken,heb ik ook wel gehad met me ouders maar valt nu wel mee,maar ik zeg gewoon nu waar ik ben en ik zeg altijd wel dat ik ze bel als ik naar huis kom of ergens blijf slapen,dus dan zijn hun ook weer blij.
maarjah heb voor de rest niet veel gezeik met ze,ze bedoelen het alleen maar goed,maar jij in iedergeval veel succes ermee!
dikke

Als jij met school gestopt bent en nog steeds drugs gebruikt, dan vind ik je moeder nog mild

Jij hebt helemaal niets te vertellen; je moeder is ouder, wijzer en ongetwijfeld niet achterlijk. Bovendien is niets zo feilloos als een moeder-instinct.

Zolang je thuis woont, en er voor je gezorgd wordt; heb je je aan de regels te houden en actief deel te nemen aan het gezinsleven.
Heb je daar geen zin in en vind je controle niet zo leuk, dan moet je lekker bij je vriendje gaan wonen en je eigen ding gaan doen.

En natuurlijk is het allemaal heel vervelend als je denkt beperkt te worden in je omgang ..en zal je vriendje ook lekker pissig zijn...maar als hij een beetje om je geeft dan doet ie er alles, maar dan ook alles aan om een goede relatie met je moeder op te bouwen. Dan kan je alleen maar winnen, aangezien ze jou dan zonder moeite of gezeur aan hem toevertrouwt. Wat automatisch meer vrijheid betekent.


Puberen is vervelend ja, en denk maar niet dat je wanneer je de 18 bereikt ineens volwassen bent.
Zolang je onder moeders vleugels bent, ben je een kind..klaar en heb je nog begeleiding en wat wijze raad nodig.


Vind jij dat het anders zit. Zorg dan voor jezelf en laat zien hoe volwassen je bent...

Wees eens eerlijk tegenover jezelf. Mama's vinden alles altijd veel erger dan jij dat ziet. Je bent wel gestopt met school en je gebruikt wel drugs en je blijft wel ieder weekend in bed liggen en en en en.

Ik zou me ook zorgen maken. En natuurlijk weet jij in je hoofd dat het allemaal goed komt, maar laat maar eens aan je moeder zien dat dat zo is. Wees gewoon eerlijk en geef haar haar zin en idd je bent 18, dus kan je ook gewoon uit huis gaan en voor jezelf zorgen. Waarom zou je dat niet doen. Als je geen respect hebt voor je moeders zorgen en regels?!?

Ben het helemaal met SHEBYTE eens..

Wat een gepolarizeerde reacties zeg...

Weet je wat het is, de moeder heeft gelijk, dat ze haar dochter wil helpen, maar ze doet het op de verkeerde manier.

Op deze manier gaan ze alleen maar meer schoppen.

Patries, ik denk dat je moeder je beter kan motiveren iets te gaan doen, dan uber oppas gaan spelen. En misschien moet je wat meer begrip voor je moeder tonen, dat ze wel heel veel om je geeft.

Maybe kan je haar duidelijk maken dat ze op deze manier niet echt helpt, en kan je haar gerust stellen dat het wel goed met je gaat enzo.

Maar ik weet de fijne details niet, en dit is mijn objectieve mening maar

Succes iig

pff ja moeilijk..

ik heb ook heel lang zo een periode gehad dat ik vond dat mijn ouders aan het zeiken waren, en dat het ze niets aan ging.. tuurlijk mag je geheimen hebben, maar je moeder blijft je moeder.. ik vertel mijn moeder bv niet wat ik elk weekend gebruik, daar zou ze geen rustig moment meer van hebben.. dat is dus een geheimpje voor ons bestwil..
ik kan doen wat ik wil, en mijn moeder heeft niet zo heel veel zorgen.. natuurlijk is ze niet achterlijk, en heeft ze het wel een beetje in de gaten, maar totdat er nog geen bevestiging is, heeft zij niet genoeg reden om te stressen..

en daarbij.. mijn ouders hebben ook dit soort gesprekken met mij gevoerd. ik zei steeds dat ik heel gelukkig was en da het goed met me ging, dat ik doelen had. kortom, het ging prima met mij...

tot vorige week eigenlijk...
toen was ik eigenlijk voor het eerst echt eerlijk tegen mijn ouders..
ik werd van school afgetrapt, en moest dat natuurlijk gaan melden..
voor het eerst loog ik niet tegen ze.. en vertelde ze wat me dwars zat, en waarom dit soort dingen elke keer mislukken.. hoe ik me voel, etc.etc..

ik had dinsdag het eerste gesprek op school, en donderdag het laatste... vrijdag ochtend dikke ruzie met mijn moeder.. ik ging weg, stage lopen.. na een avonddienst kwam ik volledig naar de klote thuis en had een gesprek met mijn ouders... ik had echt expres een dikke joint geropokt met mijn collega dat ik dan wat makkelijker kon praten met mijn ouders.. die zaten namelijk vriendelijk op mij te wachten toen ik om 23,30 thuis kwam...

ben eerlijk geweest, en mijn gevoel beschreven.. mijn ouders waren niet boos, en zijn denk ik nu, voor het eerst in mijn leven een grote steun voor me...

als ik dit allemaal niet had verteld tegen ze, waren de problemen gebleven, en erger nog, hadden zij niet geweten hoe ik in mijn vel zat...

ben nu van school af, en dat is echt niet leuk, maar heb 4 maart een gesprek op school... of het is een dikke exit, of ik krijg nog een kans...
samen met mijn ouders ga ik nu kijken wat er te redden valt...

ben voor het eerst blij met hun bemoeienis...

ga bij jezelf gewoon eens na of het echt wel zo goed met je gaat.. ook ik dacht dat alles erg goed ging.. maar nu... nu blijkt dat mijn ouders al veel langer hebben gezien hoe ik me voelde...

ook al is school misschien niet meer te redden... voor de toekomst is er echt genoeg dat verandert moet worden... hier gaan mijn ouders me bioj helpen.. en voor het eerst in mijn leven kan ik zeggen dat ik om mijn ouders geef...
ze zijn er voor me nu ik ze nodig heb...

kijk dus naar jezelf, en wees eerlijk tegen jezelf..misschien heeft je moeder het idd wel fout, maar het is de moeite waard om serieus voor jezelf naar te gaan kijken..

heel veel succes, en misschien sterkte..