Voel jij je wel eens depri..?

Hebben jullie ook wel eens van die dagen, weken, maanden dat je je zo depri voelt.??
Het gevoel hebben dat je er helemaal alleen voor staat en over alles waar je aan denkt het van een negatieve kant bekijkt...!
Hoe gaan jullie daar mee om..?

Praat je erover of krop je het juist op.
Of heb je een andere manier?

Ik krop het meestal op, ik vind het moeilijk over dat soort dingen te praten.

Ik krop het meestal op en als het echt niet meer gaat gooi ik het eruit maar dan oko alles. En als het wel mee valt dan schrijf ik het van me af. Dat werkt meestal beter...

Ik verzamel en barst uit

nu op dit moment, gezijk met vrienden enzo... jah ga het ff afreageren op mijn adnere vrienden (die snappen het gelukkig wel) en veel over praten enzo.... en voor de rest van de mensen gewoon doen alsof er niks aan de hand is, anders krijg je dat meelevend gedoe en da vink niks eigenlijk

verzamelen en dan de bom hih

zo vaakjammer genoeg

erover praten met vrienden, maar als k echt depri ben dan moet t wel heeeeel erg gesteld zijn (ben vrolijk persoon)

Als ik echt ergens mee zit dan word ik juist stil. Meestal niet zo'n goed teken.....

Heeft iedereen wel eens last van, toch? Heb zelf ook van die dagen dat ik denk pffff. Ik krop ook alles op, praat er met helemaal niemand over, zelfs niet met mijn beste vriendin of mijn vriend.

Ik krop het allemaal op........en na een dag of 3 schijt ik het in een keer uit!! Lekka!

Van piekeren wordt je ook niet beter...

Ik ben ook iemand die alles opkropt omdat ik er met me ouders bijna nooit over kan praten.
Opkroppen is verkeerd en er gebeuren dan meestal dingen waarvan ik er achteraf niet meer over na wil denken.
Ze zeggen dat als je je verhaal niet kwijt kan dat je het van je af moet schrijven maar dat kan ik niet..dan denk ik bij mezelf waar gaat dit over!

ja ik heb t ook..
heb ook echt vaak dat ik me helemaal niks voel
alsof k niks waard ben..raar maar zulke momenten heb ik echt heel veel..

Ik heb er vooral in de winter veel last van. Zeker op van die donkere, grauwe dagen, als het koud is buiten en regent, bah niks voor mij
Doe mij maar gewoon altijd lekker warm weer.
Maar goed, ik praat er altijd wel veel over, met mijn vriend en met mijn moeder. Helpt altijd heel goed

Sommige mensen kiezen er zelf niet voor om te gaan piekeren op zo'n moment kan je moeilijk afleiding vinden omdat het je toch allemaal dwars zit.

Heb ik ook wel eens. En dan blijf ik het maar opkroppen, zodat 't vervolgens met woede uitvallen eruit komt..

Ik heb er nu zelf al 3 maanden last van en het is echt extreem...ik wou dat ik er wat aan kon doen maar ontspannen lukt al niet.

je moet erover praten als er iets is..het is moeilijk maar het moet,dat is meestal de enigste manier om je weer beter te voelen

en eroticbabe..
waar haal je al die mooie plaatjes vandaan?

ik heb het NU..

Patty

ik kan het ook niet van mezelf afschrijven, maar heb wel soms dat ik dingen naar een vriend(in) mail die ik zelf niet tegen ze zou zeggen, dan heb ik het er evengoed een beetje erover gehad, maar dan heb ik er niet in het 'echt' met ze over hoeven praten, dat scheelt ook al een hoop.

En vaak praat ik er niet over omdat ik toch weet dat niemand me begrijpt of ik vind het niet belangrijk er andere mensen mee op te zadelen, ik moet het uiteindelijk toch ook zelf weer zien op te lossen\veranderen.

thnx kimmie..

voel me wel s depri ja, dat heeft ieder1 wel...

Neuh ik moet echt schrijven als ik dat niet doe, dan voel ik me meestal rotter. En als ik het echt niet hou dan stort ik het eruit bij een vriend of vriendin, maar dan ben ik meestal nog niet opgelucht want dan voel ik me rot dat ik 1 van mijn vrienden ermee heb opgezadeld.

Ben ik niet met je eens. Je DENKT dat niemand je begrijpt, maar goede vrienden of vriendinnen begrijpen jou wel, en zullen je altijd steunen.

Ja ik snap wel wat je bedoelt hor Claire, zo denk ik ook niet bij alles en ik kan veel dingen kwijt bij vrienden, maar soms zijn er dingen die niet iedereen heeft meegemaakt waardoor je dus ook zeker weet dat niemand je begrijpt (of het moet iemand zijn die hetzelfde heeft doorstaan), zo bedoelde ik het meer.

Jaa... krop het meestal op.. en als iemand dan wat verkeerds zegt oeff.. en dan komt alles eruit

helaas.. ik heb ik nogal vaak van dat soort momenten .. gelukkig ben ik niet de enige

Ja dat ken ik zeker! Hebk nu ook al 2 weekjes.. Alles zit je tegen, iedereen doet stom (oftewel niet zoals ik wil) en alles negatief zien en dan denk ik van, flikker allemaal maar op
Ik huil nogal snel , dus ja, zo raak ik ut kwijt, en praat er ook veel over

En Tess, na regen komt altijd zonneschijn hoor!

hihi dat is waar, en anders maar een keer flink drinken ja

altijd behalve als ik truckloads of seroxat slik.

ik ben chonisch depresief

ik heb last van ernstige neerslachtigheid ,paniek aanvallen sterk dwangmatige handelingen en gedachten
(dwangneurosen,obsessief compulsieve stoornis)bepaalde angstoornissen zoals exctreem dagenlijkste voorkomende angst en bezogdheid of sociale angst.

ik heb er medicatie voor seroxat die ik de rest van mijn leven moet blijven gebruiken om dwagmatige handelingen te voorkomen en om mij beter te voelen.

ik praat wel als er iets is, maar nie tegen de eerste de beste.
meestal gewoon met ons mams of met mijn vriend.

krop het op en als de druppel over de emmer is dan barst alles los

soms wel, als ik weer eens me banksaldo heb gezien ofzo

Je hebt een vriend. Onderneem je wel eens een poging om je problemen met hem te bespreken ??

Krop het op.. doe 1 dingetje fout en de hel barst los
Of ik ga janken

alles vertellen je moet juist er over praten vindt ik als je het opkropt is niet goed echt niet wat ik deet ws op schrijven en dan verbranden helpt ook

jah heb ik weleens hoor....wel vaker zelfs!!

Ehhh ja hoor, daar heb ik best vaak last van

ja ik heb het heel erg gehad vorig jaar.
opeen gegeven moment kun je het niet meer alleen en heb je gewoon hulp nodig, want anders kom je gewoon niet meer uit die dip.

praten is het belangrijkste wat je kunt doen, maakt niet uit met wie als je er maar over praat en niet alles opkropt.

probeer zoveel mogelijk leuke dingen tedoen en laat de minder leuke dingen even links liggen.

probeer geen antidepresiva te gaan slikken als de arts die voorschrijft want ken al een hoop mensen die nu niet meer zonder kunnen en er gewoon aan verslaafd zijn. en het is gewoon troep...

er zijn ook veel mensen die gewoon last hebben van een winterdepressie.
dan heb je er echt alleen de wintermaanden last van en dan weet je vaak waar het aan ligt maar het is een vreselijk "ziekte" wat vaak heel lang duurt eer je er weer vanaf bent. sterkte

En in de lente weer last van een voorjaarsdepressie

Nooit! Depri is voor de pessimisten van het leven en niet voor de optimisten dus..
Always look on the bright side of life!

Dit slaat dus helemaal nergens op he

ben vaak genoeg depri, krop t op, doe alsof dan, niemand die het doorheeft, totdat k een x barst, en dan komt ook alles naar buite, dan wil je echt geen ruzie met me of bij me in de buurt zijn...

Ik krop alles op, en op een gegeven moment wordt het teveel, en word ik gewoon helemaal gek..



Gaat wel weer over

Ik heb al genoeg meegemaakt en heb geleerd om te kijken dat alles een reden heeft.
Dit scheelt heel erg in je gevoel
Al voel ik me natuurlijk af en toe nog eens flink kut.
Ik rij dan met mijn auto naar het bos en ga net zo lang hardlopen totdat ik echt niet meer kan..

O ja, je leeft je eigen leven en dat heb je zelf in de hand dus waarvoor zou je ergens depri om zijn Belle! Voor degene die depri zijn.... probeer een anti-depressiva! En praat met een psysch erover.... het schijnt te helpen.

old style techno MF heeft gelijk!

loop niet te mekkeren, je leeft godverdomme niet in Afrika zonder vreten, zonder ouders, zonder plagge hut, zonder kleding en met aids terwijl je nog maar 8 jaar bent .....kijk dan mag je depri zijn.

In deze huidige maatschappij hebben we alles en wat worden de mensen?! fuckin depri... rot op zeg! Depri omdat je geen breedbeeld televisie in de plee hebt hangen? Omdat je vriendje het heeft uitgemaakt? je kende hem nog maar drei dagen.... Of omdat je ipv 28 uur 32 uur moet werken?

En anders is zelfmoord altijd een goede oplossing!

En als diegene het dan daadwerkelijk doet, die persoon uitmaken voor egoist zeker....

Lekker kortzichtige reacties weer. Soms zit het gewoon in mensen hun genen om depressief te zijn.
En zit het gewoon mis in de hormoon en stofwisselng.