Ik word in januari 30, maar ik word altijd geschat op zo´n jaartje of 22/24, dus mij hoor je niet klagen...
Als ik in de spiegel kijk zie ik ook nog steeds dat meisje van 18 (ik zie er nog exact hetzelfde uit als toen) met al haar onzekerheden en twijfels, alleen heb ik wel een beetje meer levenservaring dan toendertijd...
Ik denk ook meestal vaak dat ik nog 18 ben.
Als er bv. gevraagd wordt of ik getrouwd ben of kinderen heb, is mijn eerste reaktie meestal van "ja, maar ik ben pas..." of "daar ben ik nog te jong voor" om vervolgens te beseffen dat ik met mijn bijna 30 dus wel al getrouwd had kunnen zijn en een gezin had kunnen hebben...
Echt heel weird, want ik voel me nog helemaal niet "volwassen" en ben dat voorlopig nog niet van plan ook, oud zijn kan je nog lang genoeg

...