Een goed voorbeeld van hedendaagse generatie muziekproducenten en -consumenten vind ik de Raw Hardstyle scene. Nu mag je Raw Hardstyle kut vinden en er over zeuren, maar die scene is qua sound zo ongelooflijk breed en veelzijdig en barst van de creativiteit en talent. Persoonlijk vind ik dat Raw momenteel op zijn minst zo veelzijdig is als Hardcore op z'n hoogtepunt (en misschien wel veelzijdiger). Vrijwel iedere artiest heeft een eigen sound en dat kan gaan van mega plat dansvloer tot aan experimenteel en super melodieus. De groeicurve van deze scene en de productiekwaliteit is weergaloos. Er is ook een gigantische drift naar experiment. Soms met superbizarre kicks of arrangementen.
Probeer eens objectief te luisteren naar artiesten als D-Sturb, Luminite, Malice, Rebelion, Warface, Malice, Rooler, Ncrypta, Neroz, etc. Luister wat ze 3 tot 4 jaar geleden deden en wat ze nu doen. Luister naar de groei in hun visie. Naar de groei in hun productiekwaliteit. Hoe ze hun stem vinden in hun stijl. Al deze boys zijn begin twintig. Mega gefocust op beter worden en om hun fanbase het beste van het beste te geven. Daar kan menig oudgediende hardcore artiest een puntje aan zuigen als je het mij vraagt!
Als je dit 5 jaar geleden had gezegd, had vrijwel iedereen je voor gek verklaard. Maar er is sinds die tijd héél veel veranderd. En het is precies zoals je zegt; Raw Hardstyle is momenteel zeer divers en je kan eigenlijk elke track wel raden welke artiest het is. Ik ben dan ook groot fan van deze stroming. Waarschijnlijk ook omdat het aantal bpms lager ligt dan bij de momenteel populaire hardcore (uptempo).
Ook Killshot doet leuk mee, en Radical Redemption heeft ook vaak leuke tracks (ook mindere, maar die heeft er dan ook wel héél veel steeds). Phuture Noize moet nog even in dit rijtje dat je noemt trouwens, ipv 2 keer Malice
. En Myst, al ligt die wel wat verder buiten wat men 'Raw' noemt.
Deze discussie wordt in elk genre gevoerd. Van Drum 'n Bass tot Hardcore tot Popmuziek tot klassiek. In ieder genre beklaagt de oudere generatie zich over de nieuwe. Dat is het eerste punt dat ik probeerde te maken.
Dit is echt 100% waar. En ik probeer dan ook zo min mogelijk te zeuren; ik weiger die ouwe lul te worden die ik tijdens de millenium hardcore tijd verafschuwde. Heel wat discussies gevoerd online, tevergeefs en natuurlijk ook zonde van mn tijd.
Sinds die tijd is er veel veranderd, en met een aantal artiesten ben ik zogezegd meegegroeid; The Outside Agency, Ophidian e.d. Daar hoor jij zelf ook bij; van die mega vage maar vette track (voor mij toen althans) op Thunderdome 2001 (die zwarte) tot aan Crispy Bassdrum Bombsquad mix...
Dat jouw vetste producties in de tijd waren dat je club raw op z'n kop zetten, met smitgotten, bunck boenck binck, of brainbomb, is slechts een mening. En het doet niks af aan alles ervoor of erna. Dat snap ik sowieso niet zo... als 'die track uit 2008' zo vet was, waarom zet je die dan niet gewoon weer even op. Mag best.
Zodra een bepaalde richting of stroming me begint tegen te staan, schakel ik door... de diepte in, of juist wat gangbaarder. Mijn 'reis' ging van oldschool gabber (thunderdome '95-98), naar trance, naar techno, hardhouse en hardstyle. En toen via de eerste Defqon.1 weer naar hardcore. Toen naar darkcore/industrial en sindsdien eigenlijk alles wat met voorgaande te maken heeft.
Elke keer als er zulke discussies langskomen denk ik bij mezelf;
maar ik vind toch nog steeds genoeg muziek die ik wél leuk vind?
)... altijd toch op zoek naar die rauwere sound... en zo ga ik ook nog meer de Raw Hardstyle binnenduiken mss
