Waarom?
Waarom?!
Waarom?!
Forumonderwerp · 1138491
4 volgers · 2278x bekeken
Wie weet
hung, je hebt een belangrijke tekst weggehaald zie ik... nu lijkt 't net alsof ik loop te ijlen...
Volgende link is ook erg boeiend voor mensen die er mee te maken hebben en of hebben gehad
http://www.borderlinecase.nl/index.php?option=com_content&view=section&layout=blog&id=7&Itemid=2335
is toevallig van de zelfde site....
Nou, meneer Hung, dat ik ben 't echt zwaaaaaaaaaaaar niet met jou eens. Vind je reactie echt beneden peil (N) waarom val je 'm zo aan? Ik lees absoluut niet in zijn retoriek wat jij erin leest.en ik denk de rest hier ook niet. Het moet dus welhaast wel een pure projectie van jezelf zijn. wat ik lees in zijn reacties is gewoon een verwerkingsprcoces en tegelijkertijd iets mee kunnen vertellen over de aandoening. Vind 't jammer dat jij nu zo'n klimaat voor hem schept. Hij zal wel niet meer willen reageren na jouw reactie. Wat erg onterecht zou zijn, want hij draagt absoluut bij aan de discussie op constructieve wijze m.i.
en dan gaat dit onderwerp me niet eens persoonlijk zo veel aan... ben wel ex-psychologie student en 1 van m'n beste vrienden (een vrouw weliswaar) heeft deze problematiek wel gehad, maar is het te boven gekomen met psychologische hulp
thx DVM maar t boeit me niet zoveel wat hij zegt hoor. sarcasme of niet. oke. ik reageer af en toe wel op z'n uitspraak en hell yeah geeft al aan hem niet te serieus te nemen. Dat doen we dan ook maar niet. het blijft pf en dat zal nooit veranderen. Maar het is wel goed om te zien dat er ook nog serieuze mensen met gevoel zijn op deze site. Mensen die zich kwetsbaar op durven te stellen.
Ook ik heb veel fouten gemaakt nadat ze de relatie verbrak. heb veel verkeerde dingen gezegd uit woede en onmacht. Ik was compleet radeloos en reageerde heel heftig en heb daar spijt van. hoe kan je iemand zoals zij deed anderhalf jaar liefde geven en hem dan van de ene op de andere dag inruilen voor een ander. Hem de liefde geven die ze mij een week daarvoor nog gaf. Dat geeft toch aan dat er iets mis is. ze ging mij volledig overal blocken. geen emotie meer tonen en ze is blind voor wat ze met mensen doet. Ook haar zoon die lijdt (waar ik nog contact mee heb) lijdt hieronder. Die jongen is 13 jaar en is niet op zijn achterhoofd gevallen. Die wordt straks weer geconfronteerd met een nieuwe kerel en wellicht ook weer teleurgesteld. Ik heb een half jaar nodig gehad om contact met hem te krijgen. en op het moment dat er een goed contact was en respect. (ook tussen hem en mijn zoontje) was het opeens allemaal weg. Ik heb die jongen zien groeien door mijn openheid en door de spontaniteit van mijn kind. hij is gaan zien dat er meer was dan jezelf terugtrekken. Mijn ex vroeg me nog om wel contact met hem te houden via de app om hem niet gelijk te laten vallen. en die afspraak houd ik mij dan ook maar aan want het is nl een fijn joch.
Ik kan en wil haar niet veranderen maar wellicht als zij dit topic leest ( en mijn pf staat open dus ze kan zien dat ik hier in schrijf ) ze tot inzicht komt. (ook door de andere borderliners die hier schrijven)
Ik heb zelf veel shit met mijn HSP. ook dat is mindfucking. heb ook heftige emotionele wisselingen en weet er niet mee om te gaan. Wel heb ik besloten me niet meer op te laten focken door mensen met een masker. Iedereen heeft namelijk shit. ieder op zijn eigen manier. en een masker helpt namelijk niet om je shit te verwerken. daar moet je mee aan de slag.
ok
+1
& hoe uit dat zich bij jou?
Hoe beinvloed of heeft dat jouw leven doen beinvloeden?
De depressie uitte zich bij mij met veel 'klassieke' verschijnselen.
Erg neerslachtig, nooit echt gelukkig zijn, veel malen en nadenken, altijd de negatieve aspecten ergen van uitlichten, in negativiteit blijven hangen en erin doorslaan, erg eenzaam, het gevoel hebben dat ik de wereld niet aan kon... Die gevoelens had ik al vanaf mijn pubertijd. Pas toen het echt uit de hand liep en ik serieus over zelfmoord nadacht, heb ik me laten opnemen in een psychiatrisch ziekenhuis.
Daarbij heb ik een 'angstgerelateerde persoonlijkheidsstoornis' die zich bij mij vooral op sociaal vlak uitte. Ik kon erg moeilijk contacten leggen en onderhouden, voelde me altijd de mindere, was altijd bang dat mensen me raar vonden, had een heel laag zelfbeeld en voelde vaak heel eenzaam omdat ik weinig mensen om me heen had.
Ben zeer benieuwd naar de aanpak
Verklaar u nogmaals nader
Cognitieve gedragstherapie, 1.5 jaar lang 3 dagen per week.
Kort gezegd: jezelf een spiegel voorhouden.
Waarom denk ik zo? Waarom reageer ik op deze manier? Wat zijn mijn triggers en waarom zijn dat mijn triggers?
Is het realistisch om zo te denken? Wat zit in mijn karakter en wat komt bij de depressies vandaan?
Een moeilijk en intensief proces omdat je gedwongen wordt om naar jezelf te kijken en vooral naar de dingen die je zelf kunt veranderen. Je wordt geconfronteerd met je tekortkomingen en denkfouten. Omdat er bij mij ook sprake is van een erfelijk tekort aan serotonine, slik ik ook medicatie. (Seroxat)
Hoe zouden Borderliners het volgens jouw moeten gaan aanpakken?
Daar heb ik geen antwoord op.
Ik ben geen arts en heb er niet voor gestudeerd en ik ga ervan uit dat een arts weet wat hij doet.
Ik geef alleen aan wat mijn ervaringen zijn met een aantal mensen met borderline. Het is een complexe ziekte en ik denk niet dat iedere patient dezelfde behandeling nodig heeft, net als bij mensen met andere geestelijke ziekten.
klinkt heftig inkywinky, veel dingen zijn herkenbaar. ben zelf een beetje klaar met die peuten en dat praten. weet onderhand wel hoe het moet. moet het alleen nog doen. iedere keer gebeurd er weer wat in je leven waardoor je jezelf weer beschadigd (een ander kan dat nl niet, je laat het zelf toe) Iedere keer leer je er weer van en hoop je dat het de laatste keer is.
heel dicht bij je zelf blijven is belangrijk en daar de kracht uit halen. maar goed, hoe moet dan dan weer. ik heb besloten om mindfullness te gaan doen im naar me innerlijke ik te gaan en van daar uit kracht te halen om mijn grenzen te stellen, nog betere keuzes te maken en minder risico te lopen dat ik me door anderen kan laten beschadigen. Die alarmbellen gaan bij mij altijd te laat en mijn grenzen duidelijk stellen kost me moeite. zeker als ik om iemand veel geef.
heel dicht bij je zelf blijven is belangrijk en daar de kracht uit halen. maar goed, hoe moet dan dan weer. ik heb besloten om mindfullness te gaan doen im naar me innerlijke ik te gaan en van daar uit kracht te halen om mijn grenzen te stellen, nog betere keuzes te maken en minder risico te lopen dat ik me door anderen kan laten beschadigen. Die alarmbellen gaan bij mij altijd te laat en mijn grenzen duidelijk stellen kost me moeite. zeker als ik om iemand veel geef.
Alle mensen die zeggen dat ze stoppen met pf en weer terug komen hebben last van borderline
omdat ze op het eerste gezicht normaal lijken maar als je ze beter leert kennen de aap uit de mouw komt.
ze kunnen er echter niks aan doen..
ze kunnen er echter niks aan doen..
laatste aanpassing
Alle mensen die zeggen dat ze stoppen met pf en weer terug komen hebben last van borderline
![[img width=450 height=327]http://static.autoblog.nl/images/wp2007/whocares.jpg[/img]](http://static.autoblog.nl/images/wp2007/whocares.jpg)
http://www.youtube.com/watch?v=dqrF_9AceT4
that's the border
een bordeel vol borderliners met borden voor hun kop
===== Persoon met borderline zoekt borderline collie =====
obvious 
Ik heb dit ook wel denk ik trouwens.
Kan je beter niet aan beginnen hoor, die borderline
Mmm, oke, dan heb ik 't maar niet
.Het is inderdaad wel een klote iets en ben er ook alles behalve onbekend mee
.... zowel mijn moeder als mijn zusje als mijn (enige) twee exen hebben het (al is het bij één niet gediagnosticeerd, want die begon pas aan de psycholoog toen ik vertrok, maar vertoonde alle symptonen in drievoud van wat ik gewend was). Blijkbaar heb ik het opgezocht, voel ik mij thuis bij de chaos van een ander.laatste aanpassing
Mmm, oke, dan heb ik 't maar niet
Het is inderdaad wel een klote iets en ben er ook alles behalve onbekend mee
Het is ook erfelijk toch?
Maar kan ook zo zijn dat het meer een nurtur ding is dan... dat de opvoeding of ervaringen met een borderliner (als kind door een ouder) bepaalde dingen heeft veroorzaakt... maar dan hoeft er nog niet per 'se over-erving te zijn, denk ik............
aantrekken, afstoten, aantrekken, afstoten, aantrekken, afstoten......
Ik kan niet leven met een borderliner, en je moet zelf een psychologische studie gevolgd hebben wil je er mee om kunnen gaan.. Vaak omdat ze het zelf niet kunnen..
Ik weet alleen wel dat ik veel medelijden met borderliners heb. Borderline ontstaat meestal na 1 of meerdere traumatische ervaringen. Dus na een denkbeeldige mes in hun rug, krijgen ze er nog 1 bij voor de rest van hun leven. En dat vind ik best erg..
Ik weet alleen wel dat ik veel medelijden met borderliners heb. Borderline ontstaat meestal na 1 of meerdere traumatische ervaringen. Dus na een denkbeeldige mes in hun rug, krijgen ze er nog 1 bij voor de rest van hun leven. En dat vind ik best erg..
kan niet leven met een borderliner, en je moet zelf een psychologische studie gevolgd hebben wil je er mee om kunnen gaan.. Vaak omdat ze het zelf niet kunnen..
Ik weet alleen wel dat ik veel medelijden met borderliners heb. Borderline ontstaat meestal na 1 of meerdere traumatische ervaringen. Dus na een denkbeeldige mes in hun rug, krijgen ze er nog 1 bij voor de rest van hun leven. En dat vind ik best erg..
Check.....
Het is ook erfelijk toch?
Maar kan ook zo zijn dat het meer een nurtur ding is dan... dat de opvoeding of ervaringen met een borderliner (als kind door een ouder) bepaalde dingen heeft veroorzaakt... maar dan hoeft er nog niet per 'se over-erving te zijn, denk ik............
Inderdaad, ze zijn er nog niet helemaal uit.