De laatste 18 uur van Chloé (15) Hoe ook doodgewone schoolmeisjes uit de provincie het slachtoffer worden van excessief xtc-gebruik. Een reconstructie.
Zaterdag 23 augustus,
3:30 Over de Keulseweg in het Limburgse Heerlen rijdt met loeiende sirenes een ambulance. Een paar minuten daarvoor hebben twee medewerkers een 15-jarig meisje op de brancard gelegd en de ambulance ingeschoven. Het meisje heet Chloé van Hontem. Samen met twee vriendinnen was ze één van de ruim drie duizend bezoekers van Megarave, een jaarlijks hardcorefeest dat wordt gehouden in de kolossale discotheek Peppermil. De ambulancemedewerkers hebben van het EHBO-team dat die avond op het feest werkt, te horen gekregen dat het meisje een onbekend aantal xtc-pillen heeft ingenomen. Nancy, een vriendin van Chloé, zit naast de bestuurder van de ziekenwagen. Chloé heeft een tube tot achter in haar mond om te voorkomen dat ze stikt in haar tong. Via een zuurstofmasker wordt ze beadend en in haar arm zit een infuus. Ze is inmiddels al een half uur niet meer bij bewustzijn. De 4 kilometer van de discotheek naar het plaatselijke Atrium Ziekenhuis worden in een paar minuten afgelegd. De ambulance-medewerkers rijden haar binne op de Eerste Hulp-afdeling, waar een medisch team alles op alles zet om haar situatie te verbeteren. Tevergeefs: ook na een drietal reanimatiepogingen en het toedienen van een grote dosis medicamenten slagen ze er niet in Chloé uit haar coma te laten ontwaken. Uiteindelijk overlijdt ze, enkele uren later, rond 8:30 uur.
Chloé is een pubermeisje zoals er in Nederland duizenden rondlopen. Ze zou in de eerste week van september beginnen aan het laatste jaar van het vmbo Theoretisch. Daarna, zo was het plan zou ze naar de havo gaan. Haar droom: een eigen manege. Al had ze de laatste tijd, net als haar hartsvriendin Kim Dijkman (17), plannen om naar de politieschool te gaan en een opleiding tot agent te volgen. Sinds twee maanden was ze met moeder Carine van Hontem (41) en stiefvader Raymond Barth (41) vanuit Roermond verhuisd naar een huis aan de rand van het dorpje Belfeld, een paar kilomter onder Venlo, in Noord-Limburg. Chloé was blij met haar nieuwe woonplaats; nu hoefde ze veel minder ver te fietsen naar haar school in het nabijgelegen Reuver. Maar vooral leuk is het overdekte zwembad dat bij het huis hoort. Ging ze voorheen vaak de hort op met vriendinnen, nu nodigt zij hen uit in het privé-zwembad. Chloé is enig kind, haar ouders werken als manager in het bedrijfsleven en zij vinden het belangerijk dat Chloé zich kan vermaken wanneer ze uit school komt. Zo had ze bij het vorige huis in Roermond een eigen pony in de aangrenzende stal. Ook in de vakanties ontbreekt het haar aan niets. Vorig jaar ging er een droom van Chloé in vervulling toen het gezin een luxe cruise door het Caribische gebied maakte. Sinds Chloé naar Belfeld is verhuisd, woont Kim een stuk dichterbij dan voorheen. In de acht weken lange zomervakantie – het gezin gaat niet op vakantie omdat er nog veel in het huis moet gebeuren – gaat er geen dag voorbij dat ze niet met Kim afspreekt. Ze slapen bijna elke nacht bij elkaar. Overdag zonnen ze aan de oevers van de Maas, waar ze ´s avonds met vriendinnen ook af en toe een barbeque houden. In de omgeving is Chloé een bekende verschijning. Iedereen kent haar als een vrolijk meisje dat makkelijk contacten legt met anderen en ze heeft dan ook een enorme verzameling vrienden en bekenden. Ze houdt ervan aandacht te krijgen en in het middelpunt van de belangstelling te staan. Al sinds haar 13de had Chloé bij haar ouders gesmeekt of ze in het weekend uit mocht gaan in Roermond, net als haar vriendinnetjes. Stiefvader Raymond ` Wij wilden dat niet hebben, we vonden haar daar te jong voor. Ze is toen wel eens naar zo´n jeugdsocieteit geweest, maar dat is natuurlijk niet echt uitgaan.` Als ze bijna 15 is, stemmen haar ouders er wél mee in dat ze uitgaat.
Maar niet zonder duidelijke afspraken één keer per vier weken en alleen op zaterdagavond pa en ma zitten dan op een terrasje in de buurt waar Chloé zich elke twee uur even moet melden. Om uiterlijk 1 uur dient ze terug te zijn. Raymond ´Later, toen ze 15 was, zorgde ik er altijd voor dat ik haar bracht en haalde. Ze mocht dan tot 1 uur, een enkele keer later, blijven . Maar Chloé had een feilloos instinct ontwikkeld om de regels van haar ouders te omzeilen. Raymond ´Ze wist precies wat onze meetpunten waren en wat we wel en niet controleerden´
Ik had op de telefoonlijn een schakelaar gezet om haar internetgebruik een beetje in de hand te houden. Kort na het installeren daarvan zei ze glunderend ik weet al hoe die werkt. En zo gaat het ook met uitgaan. Van haar ouders moet ze om 1 uur thuis zijn en zij gaan er vanuit dat ook wanneer Chloé in het weekend bij Kim slaapt haar ouders ervoor zorgen dat de twee meisjes op tijd thuis zijn. De werkelijkheid is dat Kims ouders minder streng zijn van hen mogen ze zelf bepalen hoe laat ze thuiskomen. Aanvankelijk is dat tussen 2 en 3 uur, later blijven de vriendinnen een enkele keer in Roermond tot de cafés sluiten en komen ze rond 5 uur met de taxi thuis. Kim ´We waren dan nooit laveloos, maar wel aangeschoten. Chloé en ik dronken allebei Passo/jus d´orange, daar hadden we er dan zo´n tien van op. ´ Genoeg jongens die hen een rondje willen geven.
Vrijdag 22 augustus, 15:00 Chloé heeft de nacht ervoor, zoals regelmatig deze zomervakantie, bij Kim in Reuver geslapen. Rond 15:00 komt ze thuis en daar treft ze moeder Carine: ‘ Ze vroeg aan mij: weet je wat voor dag het vandaag is ? Ik had geen idee. De dag van het grote feest in Helden (dorp in de buurt.red) , zei ze. Heel enthousiast was ze. “ Maar Chloé spreekt niet de waarheid, want die avond is er geen feest in Helden. Vervolgens komt het gesprek toevallig op drugs; het gerucht gaat dat er een dealer in de buurt actief is. ‘Ik zei dat als zij ooit drugs zou gebruiken, ik elk botje in haar lichaam zou breken. Daar moest ze om lachen, want dan hoefde ze niet meer naar school.
Vrijdag 17:30 Kim werkt in een dierenwinkel in Reuver. Normaal is het op vrijdag koopavond en moet ze tot 21:00 werken, maar speciaal voor deze avond heeft ze twee uur eerder vrijgenomen. Chloé komt haar ruim van tevoren ophalen en is er al rond half zes. Ze zit achter in de winkel en wacht tot haar vriendin vrij is. Al bijna twee maanden verheugt Chloé zich op het Megarave hardcorefeest, ook al is ze geen toegewijd liefhebber van de muziek. Nancy (16), een vriendin die Chloé kent van het uitgaan in Roermond, is dat wel en zij koopt al begin juli kaartjes voor het feest. Chloé beweert toestemming te hebben van haar ouders, maar in werkelijkheid vertelt ze haar ouders niets over het feest.
Vrijdag, 19:00 Kim en Chloé fietsen langs het huis van Kim, die daar kleding en make-up voor het feest ophaalt. Vervolgens fietsen ze door naar het huis van Chloé om zich op haar slaapkamer klaar te maken voor het feest. Rond die tijd belt Chloé Nancy, die ook meegaat. Nancy zal met Naomi uit Sittard die ook naar het feest gaat en in bezit is van een auto Chloé en Kim ophalen.
Vrijdag 20:30 Chloé loopt even de douche in, waar haar moeder dan net onder staat. Dit is de laatste keer dat moeder Carine haar dochter bij bewustzijn ziet: ‘Ik keek naar het nogal sexy topje dat ze aanhad. Jahaa, zei ze, ik trek er nog een vestje over aan. Toen ging ze weg.’ Chloé zou na het uitgaan bij Kim blijven slapen, zo had ze afgesproken met haar ouders.
Vrijdag 21:10 Voor de deur stopt de auto van de 24-jarige Naomi. Zij en Nancy gaan het huis van Chloé binnen om door te lopen naar haar slaapkamer. Kim kletst samen met Naomi over het feest. Ondertussen sluiten Chloé en Nancy op in Chloé’s eigen badkamer, die aan haar slaapkamer grenst. Chloé blijkt in het bezit te zijn van een zakje met ongeveer tien xtc-pillen. Van wie ze die heeft of waar ze de pillen heeft gekocht, is onduidelijk. Ze haalt Nancy over om de drugs binnen te smokkelen, omdat ze dat zelf niet durft. De vriendin verstopt ze in haar schoen. Op de pillen staan de laberls ‘Rolex’ en ‘ Formule 1 ‘ maar dat zegt weinig over de samenstelling. Er zijn talloze pillen in de omloop met het merkje ‘Rolex’ met allemaal verschillende bestandsdelen. Deze avond is niet de eerste keer dat Chloé xtc gebruikt. Kim herrinert zich een telefoongesprek van vorig jaar zomer met haar toen ze nog 14 was: ‘Chloé belde mij. We hadden elkaar al een tijdje niet gesproken. Ze vertelde me een pil te hebben geslikt. Ik zei dat ze daarmee moest uitkijken. Het was de laatste keer, beloofde ze mij. Ze zou het nooit meer doen. Chloé houdt zich niet aan haar belofte, want Kim us er tijdens een avond uitgaan in Roermond getuige van dat ze een pil slikt. Kim: Ik ben toen vertrokken met de smoes dat ik mij niet lekker voelde, maar ik ben naar een discotheek verderop gegaan. Ik wist dat ik niets meer aan Chloé had. Ze werd dan heel hyper en je kon bijna niet meer met haar praten. Kim zelf moet niets hebben van xtc-pillen en Chloé weet dat. Daarom vermoedt Kim dat zij wel eens vaker in haar afwezigheid heeft geslikt.De beschikbaarheid van pillen is geen probleem: in het uitgaansgebied is het een koud kunstje ook voor minderjarigen om aan xtc te komen.
Vrijdag 22:50 Rond 21:30 is het viertal uit Belfeld vertrokken. Ze doen er ruim een uur over om bij de Peppermill te arriveren omdat ze onderweg nog twee keer zijn gestopt: één keer bij het huis van Naomi, die nog een trui mee wilde nemen, en één keer om Gonda, nog een andere vriendin op te halen. Megarave is gedeeltelijk een buitenevenement. Chloé, Kim en Nancy sluiten zich aan in de rij om het terrein op te kunnen. Naomi en Gonda moeten eerst geld opnemen. Chloé en Kim maken zich er zorgen over dat ze geen legitimatiebewijs bij zich hebben, bovendien mag Chloé met haar 15 jaar helemaal niet naar binnen: de minimumleeftijd is 16 jaar. Kim: ‘Als ze om legitimatiebewijs zouden vragen, zouden we weer opnieuw in de rij aansluiten spraken we af. Maar we zagen dat je steeds bij dezelfde vrouwelijke portier uitkwam, dus dat zou geen zin hebben. Wanneer ze naar onze leeftijd vroegen, zouden we naar huis gaan. De drie meisjes worden vluchtig gefouilleerd. En ook de schoenen waarin de xtc is verstopt, hoeven niet te worden uitgedaan. Chloé heeft de Peppermill eerder bezocht. Ondere anderen Kim weet dat zij een tijd geleden al eens naar de discotheek in het 60 kilometer zuidelijker gelegen Heerlen is geweest, de laatste paar maanden zelfs een paar keer met Nancy. Problemen om binnen te komen, heeft ze nooit: naar haar legitimatie wordt niet gevraagd.
Vrijdag, 23:10 Als de meisjes binnen zijn, koopt Chloé – Kim heeft geen geld – consumptiemunten. Daarna gaan de vriendinnen op zoek naar bekenden van wie ze weten dat ze vanavond aanwezig zijn. Ze vinden de groep uit Reuver op het buitenterrein, waar op dit moment het Italiaanse dj-duo Stunned Guys draait. Het drietal loopt daarna een rondje door de zaak om vinnen even naar het toilet te gaan. Chloé deelt met Nancy een hokje om daar de pillen uit de schoen te halen. Dan neemt Chloé haar eerste pil in om vervolgens Nancy de helft van de voorraad te geven. Wanneer ze zich weer aansluiten bij de groep uit Reuver, heeft Chloé waarschijnlijk nog ongeveer vier pillen op zak. Kim ziet ongeveer een half uur later dat zij nog een pil slikt, maar daarna is het onduidelijk hoeveel en wanneer Chloé haar volgende pillen inneemt.
Zaterdag 23 augustus, 1:00 Nancy neemt een pil van het voorraadje maar merkt weinig effect, alleen haar door het dansen vermoeide voeten voelt ze niet meer, Chloé meldt haar ondertussen dat ze meerdere pillen heeft geslikt, de aantallen lopen uiteen van twee tot twintig. Tegen Kim heeft ze het over tien en halve pil. De vriendinnen wijzen ahar erop dat ze moet uitkijken met de pillen en dat het onverstandig is. Nancy zorgt ervoor dat Chloé wat vocht binnen krijgt, door haar frisdrank te geven.
Zaterdag, 2:10 De stemming slaat om bij Chloé. Op dat moment is alleen Kim bij haar: ‘’Ze deed heel raar, stapte op onbekende mensen af en dacht dat zij ze kende. Dan weer praatte ze heel hard, dan begon ze weer te zingen. Ik moest om haar lachen, ze was erg grappig.” Wanneer een fotograaf hen op de foto zet, adviseert hij ze om langs de EHBO te gaan. Kim: “ Chloé wilde daar niets van weten, ze vond het onzin. Uiteindelijk heb ik haar met twee anderen buiten de EHBO-tent in moeten duwen.” Zaterdag, 2:35 De medewerkers van het EHBD-team (Eerste Hulp bij Drugs- en Drankgebruik) schatten de verschijnselen van Chloé in als een typisch xtc-geval, waarvan ze er in de tien jaar dat ze er nu werkzaam zijn honderden hebben gezien. Na binnenkomst zakt ze door haar knieen. Nico en Jolande, het EHBD-echtpaar dat niet met de achternaam genoemd wil worden, leggen haar onmiddelijk op een brancard, maar zijn niet in paniek. Lucille Knibbeler (18) zit dan ook in de tent omdat ze last heeft van kramp in haar voeten. Zij schrikt wél van wat ze ziet: “ Ik heb wel vaker extreme gevallen gezien, maar dit was echt niet goed. Ze draaide met haar ogen, ze trilde en klapperde met haar tanden. “ Toch gaat het beter met Chloé nadat ze even horizontaal heeft gelegen. Ze gaat overeind zitten en is weer redelijk aanspreekbaar. EHBD’er Jolande: “ Ze maakte geintjes. Ze kneep mij in mijn borst en riep: pwéép. Ik moest om haar lachen. Het was een ondeugende puber.” De EHBD’ ers komen er niet achter hoeveel pillen Chloé heeft geslikt. Nancy kan alleen de verschillende aantallen noemen waar Chloé het eerder over had.
Chloé heeft een zeer korte spanningsboog en reageert op alles en iedereen om haar heen.Aan haar bed zitten Nancy en Stan een bekende uit Reuver. Chloé is aanhankelijk en zoekt steeds lichamelijk contact met hen. Kim wordt door de security tegengehouden en kan de tent niet in. Ze is terug de zaal in gegaan, omdat ze vermoedt dat Chloé er ook elk moment weer rond kan lopen. Ook de EHBD-medewerkers zijn daar dan nog van overtuigd. Zaterdag, 2:55 Chloé begint te hallucineren. Lucille: " Ze was aan het roepen en zag iets boven mij, ze bleef er maar naar wijzen. Ze zat in een totaal andere wereld."
Een paar minuten later , om 3:02, klaagt ze over tintelingen en krampen in de kuiten. EHBD'er Jolande probeert de bloeddoorstroming nog op gang te brengen door haar benen te masseren. Maar dan zijn er ook andere lichamelijke reacties: ze begint te bibberen, haar ademhaling wordt steeds sneller en haar bewustzijn minder. Zaterdag, 3:05 EHBD'er Jolande belt een ambulance omdat Chloé's situatie snel verslechterd. Nico: "Deze verschijnselen pasten niet in het beeld. Iemand komt op een bepaald niveau bij osn binnen en vanaf dan moet het alleen maar beter gaan. Zij klapte binnen minuut helemaal in en zat op een veel lager niveau dan waarop ze daarvoor zat. "
Zaterdag, 3:20 Hoewel Jolande aan de ambulancedienst doorgeeft dat het een spoedmelding betreft, duurt het relatief lang -een kwartier- voordat de ambulance-medewerkers ter plaatse zijn. Ondertussen is Chloé in de fase 'diep bewusteloos' zoals dat officieel heet. Ze reageert niet meer op prikkels van buitenaf, zelfs niet wanneer de tube wordt ingebracht. Alleen bij de naald van het infuus die in haar arm wordt geprikt, reageert ze nog even. Wanneer Kim even later ziet hoe Chloé op een brancard naar de ambulance wordt gedragen, maakt ze zich zorgen. Maar de vrienden om ahar heen stellen haar gerust en zeggen dat het vast goed komt. Nancy rijdt mee in de ambulance naar het ziekenhuis. Zaterdag, 4:45 Met een zeer hoge snelheid rijdt een vrouwelijke rechercheur van het politiecorps Limburg Zuid over de rijksweg N271. Er is eenmaal geprobeerd de ouders van Chloé telefonisch te bereiken, maar dit is mislukt, omdat de mobiele telefoon op een plek ligt waar ze hem niet kunnen horen.
Zaterdag, 4:55 " Bent u de moeder van Chloé?" vraagt de rechercheur aan Carine die in de deuropening staat. Wanneer de ouders de rechercheur binnenvragen zodat zij zich even kunnen aankleden, horen ze dat daar geen tijd voor is, omdat ze anders te laat komen. Stiefvader Raymond: "Ik kreeg een enorme klap. Ik wist dat er iets goed mis was. Ze lag dus op sterven." Zaterdag, 6:00 De ouders horen van een arts in het ziekenhuis dat de situatie van Chloé zeer ernstig is. Ze is in coma en er is spierafbraak opgetreden. Een van de gevolgen van xtc is dat het overhitting van het lichaam veroorzaakt met als gevolg dat eiwitten zoals enzymen kunnen stollen. Daardoor worden allerlei lichamelijke processen verstoord en sterven cellen af. Uiteindelijk kunnen vitale organen als de lever het begeven. Mocht Chloé nog ontwaken uit haar coma, dan is het zeer de vraag hoe zij eraan toe is. De dokter meldt dat hun dochter 'een onbekende samenstelling' heeft binnengekregen. Om eraan toe te voegen dat hij nog nooit zoiets heeft meegemaakt. Hij vind de lichamelijke verschijnselen bijzonder extreem voor iemand die xtc ingenomen heeft.
Zaterdag, 6:10 Het kost tien minuten om Chloé toonbaar te maken voor haar ouders. Als zij aan haar bed staan, zien ze hun dochter met half open ogen in het bloed liggen. Raymond: " Alles was stuk van binnen." Het medische team heeft zeven liter vocht toegediend: door verhitting van het lichaam verdampt er vocht, waardoor uitdroging ontstaat. Ze ziet er opgeblazen uit. De ingewanden zijn in een vergevorderd stadium aangetast. Slechts een paar minuten kunnen de ouders bij haar zijn. Zaterdag, 6:20 In de wachtkamer begint het eindeloze wachten. Moeder Carine: " Het duurde lang, heel lang. Maar wij dachten: zolang we niets horen, is het goed. Misschien was het heel naief, maar ik dacht dat de pillen langzaam uitgewerkt zouden raken." Zaterdag, 8:30 Een verpleegkundige vraagt Carine en Raymond of ze mee willen komen. Carine: " Ik dacht; nee he. Ik wist dat het fout was." wanneer ze aan het bed van hun dochter verschijnen, staan de artsen er verslagen bij. De monitoren en andere apparaten worden uitgeschakeld Chloé is zojuist overleden.
Zaterdag, 17:00 's Middags wordt het lichaam van Chloé overgebracht naar haar huis in Belfeld. In de keuken wassen de uitvaartondernemers Chloé’s haar, de naaste famillie maakt haar gezicht op. Vervolgens wordt ze op een koelinstallatie in de woonkamer opgebaard. Moeder Carine zit vanaf dat moment onafgebroken naast haar overleden dochter. In het daarop volgende etmaal wordt duidelijk dat het lichaam van Chloé nog vol zit met chemicalien. Sneller dan normaal, al binnen twee dagen, zet de ontbinding in en wordt het lichaam zwartgroen van kleur. De uitvaartondernemers die in hun carriere nog nooit zoiets hebben meegemaakt kunnen niets anders doen dan het lijk maandagmiddag 25 augustus ophalen om het over te brengen naar het mortuarium waar het wordt ingevroren. Als sinds Chloé in het ziekenhuis lag, is de recherche bezig met een onderzoek om een nauwkeuirg beeld te krijgen van de gebeurtenissen rond haar dood. Niet eenvoudig, want uit angst als medeverantwoordelijk te worden aangemerkt, spreekt volgens de politie vrijwel geen enkele betrokkene de volledige waarheid. Het bloedonderzoek van het Forensisch Instituut in Rijswijk, dat één dezer dagen wordt verwacht, moet informatie verschaffen over wat Chloé exact heeft geslikt: een overdosis xtc, een verkeerde combinatie of ‘foute pillen’met gif. Donderdag 28 augustus wordt Chloé begraven. Zes weken later zou ze 16 zijn geworden.
Zaterdag 23 augustus,
3:30 Over de Keulseweg in het Limburgse Heerlen rijdt met loeiende sirenes een ambulance. Een paar minuten daarvoor hebben twee medewerkers een 15-jarig meisje op de brancard gelegd en de ambulance ingeschoven. Het meisje heet Chloé van Hontem. Samen met twee vriendinnen was ze één van de ruim drie duizend bezoekers van Megarave, een jaarlijks hardcorefeest dat wordt gehouden in de kolossale discotheek Peppermil. De ambulancemedewerkers hebben van het EHBO-team dat die avond op het feest werkt, te horen gekregen dat het meisje een onbekend aantal xtc-pillen heeft ingenomen. Nancy, een vriendin van Chloé, zit naast de bestuurder van de ziekenwagen. Chloé heeft een tube tot achter in haar mond om te voorkomen dat ze stikt in haar tong. Via een zuurstofmasker wordt ze beadend en in haar arm zit een infuus. Ze is inmiddels al een half uur niet meer bij bewustzijn. De 4 kilometer van de discotheek naar het plaatselijke Atrium Ziekenhuis worden in een paar minuten afgelegd. De ambulance-medewerkers rijden haar binne op de Eerste Hulp-afdeling, waar een medisch team alles op alles zet om haar situatie te verbeteren. Tevergeefs: ook na een drietal reanimatiepogingen en het toedienen van een grote dosis medicamenten slagen ze er niet in Chloé uit haar coma te laten ontwaken. Uiteindelijk overlijdt ze, enkele uren later, rond 8:30 uur.
Chloé is een pubermeisje zoals er in Nederland duizenden rondlopen. Ze zou in de eerste week van september beginnen aan het laatste jaar van het vmbo Theoretisch. Daarna, zo was het plan zou ze naar de havo gaan. Haar droom: een eigen manege. Al had ze de laatste tijd, net als haar hartsvriendin Kim Dijkman (17), plannen om naar de politieschool te gaan en een opleiding tot agent te volgen. Sinds twee maanden was ze met moeder Carine van Hontem (41) en stiefvader Raymond Barth (41) vanuit Roermond verhuisd naar een huis aan de rand van het dorpje Belfeld, een paar kilomter onder Venlo, in Noord-Limburg. Chloé was blij met haar nieuwe woonplaats; nu hoefde ze veel minder ver te fietsen naar haar school in het nabijgelegen Reuver. Maar vooral leuk is het overdekte zwembad dat bij het huis hoort. Ging ze voorheen vaak de hort op met vriendinnen, nu nodigt zij hen uit in het privé-zwembad. Chloé is enig kind, haar ouders werken als manager in het bedrijfsleven en zij vinden het belangerijk dat Chloé zich kan vermaken wanneer ze uit school komt. Zo had ze bij het vorige huis in Roermond een eigen pony in de aangrenzende stal. Ook in de vakanties ontbreekt het haar aan niets. Vorig jaar ging er een droom van Chloé in vervulling toen het gezin een luxe cruise door het Caribische gebied maakte. Sinds Chloé naar Belfeld is verhuisd, woont Kim een stuk dichterbij dan voorheen. In de acht weken lange zomervakantie – het gezin gaat niet op vakantie omdat er nog veel in het huis moet gebeuren – gaat er geen dag voorbij dat ze niet met Kim afspreekt. Ze slapen bijna elke nacht bij elkaar. Overdag zonnen ze aan de oevers van de Maas, waar ze ´s avonds met vriendinnen ook af en toe een barbeque houden. In de omgeving is Chloé een bekende verschijning. Iedereen kent haar als een vrolijk meisje dat makkelijk contacten legt met anderen en ze heeft dan ook een enorme verzameling vrienden en bekenden. Ze houdt ervan aandacht te krijgen en in het middelpunt van de belangstelling te staan. Al sinds haar 13de had Chloé bij haar ouders gesmeekt of ze in het weekend uit mocht gaan in Roermond, net als haar vriendinnetjes. Stiefvader Raymond ` Wij wilden dat niet hebben, we vonden haar daar te jong voor. Ze is toen wel eens naar zo´n jeugdsocieteit geweest, maar dat is natuurlijk niet echt uitgaan.` Als ze bijna 15 is, stemmen haar ouders er wél mee in dat ze uitgaat.
Maar niet zonder duidelijke afspraken één keer per vier weken en alleen op zaterdagavond pa en ma zitten dan op een terrasje in de buurt waar Chloé zich elke twee uur even moet melden. Om uiterlijk 1 uur dient ze terug te zijn. Raymond ´Later, toen ze 15 was, zorgde ik er altijd voor dat ik haar bracht en haalde. Ze mocht dan tot 1 uur, een enkele keer later, blijven . Maar Chloé had een feilloos instinct ontwikkeld om de regels van haar ouders te omzeilen. Raymond ´Ze wist precies wat onze meetpunten waren en wat we wel en niet controleerden´
Ik had op de telefoonlijn een schakelaar gezet om haar internetgebruik een beetje in de hand te houden. Kort na het installeren daarvan zei ze glunderend ik weet al hoe die werkt. En zo gaat het ook met uitgaan. Van haar ouders moet ze om 1 uur thuis zijn en zij gaan er vanuit dat ook wanneer Chloé in het weekend bij Kim slaapt haar ouders ervoor zorgen dat de twee meisjes op tijd thuis zijn. De werkelijkheid is dat Kims ouders minder streng zijn van hen mogen ze zelf bepalen hoe laat ze thuiskomen. Aanvankelijk is dat tussen 2 en 3 uur, later blijven de vriendinnen een enkele keer in Roermond tot de cafés sluiten en komen ze rond 5 uur met de taxi thuis. Kim ´We waren dan nooit laveloos, maar wel aangeschoten. Chloé en ik dronken allebei Passo/jus d´orange, daar hadden we er dan zo´n tien van op. ´ Genoeg jongens die hen een rondje willen geven.
Vrijdag 22 augustus, 15:00 Chloé heeft de nacht ervoor, zoals regelmatig deze zomervakantie, bij Kim in Reuver geslapen. Rond 15:00 komt ze thuis en daar treft ze moeder Carine: ‘ Ze vroeg aan mij: weet je wat voor dag het vandaag is ? Ik had geen idee. De dag van het grote feest in Helden (dorp in de buurt.red) , zei ze. Heel enthousiast was ze. “ Maar Chloé spreekt niet de waarheid, want die avond is er geen feest in Helden. Vervolgens komt het gesprek toevallig op drugs; het gerucht gaat dat er een dealer in de buurt actief is. ‘Ik zei dat als zij ooit drugs zou gebruiken, ik elk botje in haar lichaam zou breken. Daar moest ze om lachen, want dan hoefde ze niet meer naar school.
Vrijdag 17:30 Kim werkt in een dierenwinkel in Reuver. Normaal is het op vrijdag koopavond en moet ze tot 21:00 werken, maar speciaal voor deze avond heeft ze twee uur eerder vrijgenomen. Chloé komt haar ruim van tevoren ophalen en is er al rond half zes. Ze zit achter in de winkel en wacht tot haar vriendin vrij is. Al bijna twee maanden verheugt Chloé zich op het Megarave hardcorefeest, ook al is ze geen toegewijd liefhebber van de muziek. Nancy (16), een vriendin die Chloé kent van het uitgaan in Roermond, is dat wel en zij koopt al begin juli kaartjes voor het feest. Chloé beweert toestemming te hebben van haar ouders, maar in werkelijkheid vertelt ze haar ouders niets over het feest.
Vrijdag, 19:00 Kim en Chloé fietsen langs het huis van Kim, die daar kleding en make-up voor het feest ophaalt. Vervolgens fietsen ze door naar het huis van Chloé om zich op haar slaapkamer klaar te maken voor het feest. Rond die tijd belt Chloé Nancy, die ook meegaat. Nancy zal met Naomi uit Sittard die ook naar het feest gaat en in bezit is van een auto Chloé en Kim ophalen.
Vrijdag 20:30 Chloé loopt even de douche in, waar haar moeder dan net onder staat. Dit is de laatste keer dat moeder Carine haar dochter bij bewustzijn ziet: ‘Ik keek naar het nogal sexy topje dat ze aanhad. Jahaa, zei ze, ik trek er nog een vestje over aan. Toen ging ze weg.’ Chloé zou na het uitgaan bij Kim blijven slapen, zo had ze afgesproken met haar ouders.
Vrijdag 21:10 Voor de deur stopt de auto van de 24-jarige Naomi. Zij en Nancy gaan het huis van Chloé binnen om door te lopen naar haar slaapkamer. Kim kletst samen met Naomi over het feest. Ondertussen sluiten Chloé en Nancy op in Chloé’s eigen badkamer, die aan haar slaapkamer grenst. Chloé blijkt in het bezit te zijn van een zakje met ongeveer tien xtc-pillen. Van wie ze die heeft of waar ze de pillen heeft gekocht, is onduidelijk. Ze haalt Nancy over om de drugs binnen te smokkelen, omdat ze dat zelf niet durft. De vriendin verstopt ze in haar schoen. Op de pillen staan de laberls ‘Rolex’ en ‘ Formule 1 ‘ maar dat zegt weinig over de samenstelling. Er zijn talloze pillen in de omloop met het merkje ‘Rolex’ met allemaal verschillende bestandsdelen. Deze avond is niet de eerste keer dat Chloé xtc gebruikt. Kim herrinert zich een telefoongesprek van vorig jaar zomer met haar toen ze nog 14 was: ‘Chloé belde mij. We hadden elkaar al een tijdje niet gesproken. Ze vertelde me een pil te hebben geslikt. Ik zei dat ze daarmee moest uitkijken. Het was de laatste keer, beloofde ze mij. Ze zou het nooit meer doen. Chloé houdt zich niet aan haar belofte, want Kim us er tijdens een avond uitgaan in Roermond getuige van dat ze een pil slikt. Kim: Ik ben toen vertrokken met de smoes dat ik mij niet lekker voelde, maar ik ben naar een discotheek verderop gegaan. Ik wist dat ik niets meer aan Chloé had. Ze werd dan heel hyper en je kon bijna niet meer met haar praten. Kim zelf moet niets hebben van xtc-pillen en Chloé weet dat. Daarom vermoedt Kim dat zij wel eens vaker in haar afwezigheid heeft geslikt.De beschikbaarheid van pillen is geen probleem: in het uitgaansgebied is het een koud kunstje ook voor minderjarigen om aan xtc te komen.
Vrijdag 22:50 Rond 21:30 is het viertal uit Belfeld vertrokken. Ze doen er ruim een uur over om bij de Peppermill te arriveren omdat ze onderweg nog twee keer zijn gestopt: één keer bij het huis van Naomi, die nog een trui mee wilde nemen, en één keer om Gonda, nog een andere vriendin op te halen. Megarave is gedeeltelijk een buitenevenement. Chloé, Kim en Nancy sluiten zich aan in de rij om het terrein op te kunnen. Naomi en Gonda moeten eerst geld opnemen. Chloé en Kim maken zich er zorgen over dat ze geen legitimatiebewijs bij zich hebben, bovendien mag Chloé met haar 15 jaar helemaal niet naar binnen: de minimumleeftijd is 16 jaar. Kim: ‘Als ze om legitimatiebewijs zouden vragen, zouden we weer opnieuw in de rij aansluiten spraken we af. Maar we zagen dat je steeds bij dezelfde vrouwelijke portier uitkwam, dus dat zou geen zin hebben. Wanneer ze naar onze leeftijd vroegen, zouden we naar huis gaan. De drie meisjes worden vluchtig gefouilleerd. En ook de schoenen waarin de xtc is verstopt, hoeven niet te worden uitgedaan. Chloé heeft de Peppermill eerder bezocht. Ondere anderen Kim weet dat zij een tijd geleden al eens naar de discotheek in het 60 kilometer zuidelijker gelegen Heerlen is geweest, de laatste paar maanden zelfs een paar keer met Nancy. Problemen om binnen te komen, heeft ze nooit: naar haar legitimatie wordt niet gevraagd.
Vrijdag, 23:10 Als de meisjes binnen zijn, koopt Chloé – Kim heeft geen geld – consumptiemunten. Daarna gaan de vriendinnen op zoek naar bekenden van wie ze weten dat ze vanavond aanwezig zijn. Ze vinden de groep uit Reuver op het buitenterrein, waar op dit moment het Italiaanse dj-duo Stunned Guys draait. Het drietal loopt daarna een rondje door de zaak om vinnen even naar het toilet te gaan. Chloé deelt met Nancy een hokje om daar de pillen uit de schoen te halen. Dan neemt Chloé haar eerste pil in om vervolgens Nancy de helft van de voorraad te geven. Wanneer ze zich weer aansluiten bij de groep uit Reuver, heeft Chloé waarschijnlijk nog ongeveer vier pillen op zak. Kim ziet ongeveer een half uur later dat zij nog een pil slikt, maar daarna is het onduidelijk hoeveel en wanneer Chloé haar volgende pillen inneemt.
Zaterdag 23 augustus, 1:00 Nancy neemt een pil van het voorraadje maar merkt weinig effect, alleen haar door het dansen vermoeide voeten voelt ze niet meer, Chloé meldt haar ondertussen dat ze meerdere pillen heeft geslikt, de aantallen lopen uiteen van twee tot twintig. Tegen Kim heeft ze het over tien en halve pil. De vriendinnen wijzen ahar erop dat ze moet uitkijken met de pillen en dat het onverstandig is. Nancy zorgt ervoor dat Chloé wat vocht binnen krijgt, door haar frisdrank te geven.
Zaterdag, 2:10 De stemming slaat om bij Chloé. Op dat moment is alleen Kim bij haar: ‘’Ze deed heel raar, stapte op onbekende mensen af en dacht dat zij ze kende. Dan weer praatte ze heel hard, dan begon ze weer te zingen. Ik moest om haar lachen, ze was erg grappig.” Wanneer een fotograaf hen op de foto zet, adviseert hij ze om langs de EHBO te gaan. Kim: “ Chloé wilde daar niets van weten, ze vond het onzin. Uiteindelijk heb ik haar met twee anderen buiten de EHBO-tent in moeten duwen.” Zaterdag, 2:35 De medewerkers van het EHBD-team (Eerste Hulp bij Drugs- en Drankgebruik) schatten de verschijnselen van Chloé in als een typisch xtc-geval, waarvan ze er in de tien jaar dat ze er nu werkzaam zijn honderden hebben gezien. Na binnenkomst zakt ze door haar knieen. Nico en Jolande, het EHBD-echtpaar dat niet met de achternaam genoemd wil worden, leggen haar onmiddelijk op een brancard, maar zijn niet in paniek. Lucille Knibbeler (18) zit dan ook in de tent omdat ze last heeft van kramp in haar voeten. Zij schrikt wél van wat ze ziet: “ Ik heb wel vaker extreme gevallen gezien, maar dit was echt niet goed. Ze draaide met haar ogen, ze trilde en klapperde met haar tanden. “ Toch gaat het beter met Chloé nadat ze even horizontaal heeft gelegen. Ze gaat overeind zitten en is weer redelijk aanspreekbaar. EHBD’er Jolande: “ Ze maakte geintjes. Ze kneep mij in mijn borst en riep: pwéép. Ik moest om haar lachen. Het was een ondeugende puber.” De EHBD’ ers komen er niet achter hoeveel pillen Chloé heeft geslikt. Nancy kan alleen de verschillende aantallen noemen waar Chloé het eerder over had.
Chloé heeft een zeer korte spanningsboog en reageert op alles en iedereen om haar heen.Aan haar bed zitten Nancy en Stan een bekende uit Reuver. Chloé is aanhankelijk en zoekt steeds lichamelijk contact met hen. Kim wordt door de security tegengehouden en kan de tent niet in. Ze is terug de zaal in gegaan, omdat ze vermoedt dat Chloé er ook elk moment weer rond kan lopen. Ook de EHBD-medewerkers zijn daar dan nog van overtuigd. Zaterdag, 2:55 Chloé begint te hallucineren. Lucille: " Ze was aan het roepen en zag iets boven mij, ze bleef er maar naar wijzen. Ze zat in een totaal andere wereld."
Een paar minuten later , om 3:02, klaagt ze over tintelingen en krampen in de kuiten. EHBD'er Jolande probeert de bloeddoorstroming nog op gang te brengen door haar benen te masseren. Maar dan zijn er ook andere lichamelijke reacties: ze begint te bibberen, haar ademhaling wordt steeds sneller en haar bewustzijn minder. Zaterdag, 3:05 EHBD'er Jolande belt een ambulance omdat Chloé's situatie snel verslechterd. Nico: "Deze verschijnselen pasten niet in het beeld. Iemand komt op een bepaald niveau bij osn binnen en vanaf dan moet het alleen maar beter gaan. Zij klapte binnen minuut helemaal in en zat op een veel lager niveau dan waarop ze daarvoor zat. "
Zaterdag, 3:20 Hoewel Jolande aan de ambulancedienst doorgeeft dat het een spoedmelding betreft, duurt het relatief lang -een kwartier- voordat de ambulance-medewerkers ter plaatse zijn. Ondertussen is Chloé in de fase 'diep bewusteloos' zoals dat officieel heet. Ze reageert niet meer op prikkels van buitenaf, zelfs niet wanneer de tube wordt ingebracht. Alleen bij de naald van het infuus die in haar arm wordt geprikt, reageert ze nog even. Wanneer Kim even later ziet hoe Chloé op een brancard naar de ambulance wordt gedragen, maakt ze zich zorgen. Maar de vrienden om ahar heen stellen haar gerust en zeggen dat het vast goed komt. Nancy rijdt mee in de ambulance naar het ziekenhuis. Zaterdag, 4:45 Met een zeer hoge snelheid rijdt een vrouwelijke rechercheur van het politiecorps Limburg Zuid over de rijksweg N271. Er is eenmaal geprobeerd de ouders van Chloé telefonisch te bereiken, maar dit is mislukt, omdat de mobiele telefoon op een plek ligt waar ze hem niet kunnen horen.
Zaterdag, 4:55 " Bent u de moeder van Chloé?" vraagt de rechercheur aan Carine die in de deuropening staat. Wanneer de ouders de rechercheur binnenvragen zodat zij zich even kunnen aankleden, horen ze dat daar geen tijd voor is, omdat ze anders te laat komen. Stiefvader Raymond: "Ik kreeg een enorme klap. Ik wist dat er iets goed mis was. Ze lag dus op sterven." Zaterdag, 6:00 De ouders horen van een arts in het ziekenhuis dat de situatie van Chloé zeer ernstig is. Ze is in coma en er is spierafbraak opgetreden. Een van de gevolgen van xtc is dat het overhitting van het lichaam veroorzaakt met als gevolg dat eiwitten zoals enzymen kunnen stollen. Daardoor worden allerlei lichamelijke processen verstoord en sterven cellen af. Uiteindelijk kunnen vitale organen als de lever het begeven. Mocht Chloé nog ontwaken uit haar coma, dan is het zeer de vraag hoe zij eraan toe is. De dokter meldt dat hun dochter 'een onbekende samenstelling' heeft binnengekregen. Om eraan toe te voegen dat hij nog nooit zoiets heeft meegemaakt. Hij vind de lichamelijke verschijnselen bijzonder extreem voor iemand die xtc ingenomen heeft.
Zaterdag, 6:10 Het kost tien minuten om Chloé toonbaar te maken voor haar ouders. Als zij aan haar bed staan, zien ze hun dochter met half open ogen in het bloed liggen. Raymond: " Alles was stuk van binnen." Het medische team heeft zeven liter vocht toegediend: door verhitting van het lichaam verdampt er vocht, waardoor uitdroging ontstaat. Ze ziet er opgeblazen uit. De ingewanden zijn in een vergevorderd stadium aangetast. Slechts een paar minuten kunnen de ouders bij haar zijn. Zaterdag, 6:20 In de wachtkamer begint het eindeloze wachten. Moeder Carine: " Het duurde lang, heel lang. Maar wij dachten: zolang we niets horen, is het goed. Misschien was het heel naief, maar ik dacht dat de pillen langzaam uitgewerkt zouden raken." Zaterdag, 8:30 Een verpleegkundige vraagt Carine en Raymond of ze mee willen komen. Carine: " Ik dacht; nee he. Ik wist dat het fout was." wanneer ze aan het bed van hun dochter verschijnen, staan de artsen er verslagen bij. De monitoren en andere apparaten worden uitgeschakeld Chloé is zojuist overleden.
Zaterdag, 17:00 's Middags wordt het lichaam van Chloé overgebracht naar haar huis in Belfeld. In de keuken wassen de uitvaartondernemers Chloé’s haar, de naaste famillie maakt haar gezicht op. Vervolgens wordt ze op een koelinstallatie in de woonkamer opgebaard. Moeder Carine zit vanaf dat moment onafgebroken naast haar overleden dochter. In het daarop volgende etmaal wordt duidelijk dat het lichaam van Chloé nog vol zit met chemicalien. Sneller dan normaal, al binnen twee dagen, zet de ontbinding in en wordt het lichaam zwartgroen van kleur. De uitvaartondernemers die in hun carriere nog nooit zoiets hebben meegemaakt kunnen niets anders doen dan het lijk maandagmiddag 25 augustus ophalen om het over te brengen naar het mortuarium waar het wordt ingevroren. Als sinds Chloé in het ziekenhuis lag, is de recherche bezig met een onderzoek om een nauwkeuirg beeld te krijgen van de gebeurtenissen rond haar dood. Niet eenvoudig, want uit angst als medeverantwoordelijk te worden aangemerkt, spreekt volgens de politie vrijwel geen enkele betrokkene de volledige waarheid. Het bloedonderzoek van het Forensisch Instituut in Rijswijk, dat één dezer dagen wordt verwacht, moet informatie verschaffen over wat Chloé exact heeft geslikt: een overdosis xtc, een verkeerde combinatie of ‘foute pillen’met gif. Donderdag 28 augustus wordt Chloé begraven. Zes weken later zou ze 16 zijn geworden.
laatste aanpassing


















![[H4L] NICKNAK](/images/user/432621_32481.gif)







