Partyflock
 
Forumonderwerp · 666052
ik merk dat er heel veel mensen zijn die zelfmoord laf en egoistisch vinden. ik zelf heb t van dichtbij mee gemaakt toen mn vader zelfmoord pleegde 10 jaar geleden en heb dit nooit laf gevonden(wel egoistisch).*edit* van mn vader heb ik t nooit egoistisch gevonden maar ik kan wel begrijpen dat mensen t egoistisch vinden*edit*
daarom is mijn vraag aan degene die t laf vinden: hebben jullie t zelf van dichtbij meegemaakt????
laatste aanpassing
 
Maar omdat ik uit huis ben gegaan, de juiste begeleiding heb gehad en genoeg mensen die me uiteindelijk steunden, ben ik er 200X beter uitgekomen dan ik inclusief me ouders en familie ooit konden dromen

(Y) Het is dus wel mogelijk om er sterker uit te komen. Knap van je :respect:
laatste aanpassing
Dank je wel :$:$ Ik heb veel kennissen en vrienden uit de tijd dat ik op het internaat zat verkeerd zien eindigen :(:(

Des te meer een reden voor mij om er juist nog harder voor te gaan, ik ben niet al zo lang hard aan het vechten voor mijzelf om me er op een negatieve manier aan onderdoor te zien gaan ;)
laatste aanpassing
Zelfmoord is niet laf!
En egoïstisch? Ik zie echt niet in waarom.. voor de nabestaanden?
Tja als je een partner en kinderen achterlaat ofzo kan ik me best voorstellen dat men zo denkt.
Maar waarom voor anderen blijven leven als je het zelf echt niet meer ziet zitten?
vond 't eerst ook laf totdat ik 't van dichtbij meemaakte...

Dan ga je er wel anders over nadenken
hebben jullie t zelf van dichtbij meegemaakt????


Ja helaas wel. :( Ik vind het ook alles behalve laf en egoistisch. Ik denk dat veel mensen die dit zeggen er zelf geen ervaring mee hebben of er te simpel over nadenken.

Wanneer je zo ver heen bent denk je echt niet meer 'normaal' en al helemaal niet aan wat je anderen eventueel aandoet. Je bent met jezelf bezig, jij zit in die kutsituatie en kan pas aan anderen gaan denken als je er voor jezelf uit bent.

P.s. Dit dus met betrekking tot mijn persoonlijke ervaringen.
 
Zelfmoord is (y)

We hebben al genoeg labiele figuren hier in NL


Plus dat je zelf kan beslissen hoe je dood gaat, dat lijkt me wel wat. Dus niet om iets lulligs als een hartaanval. Maar gewoon uit een vliegtuig springenB). Niet nu, maar op m'n zestigste ofzo(y)
 
Ik vindt dat zelfmoord niet laf is, ik kan er goed inkomen dat sommige het niet meer zien zitten, zou je dan blijven leven voor andere ??
Het is een trieste en moeilijke zaak en 2 mensen die ik wel kende hebben zelfmoord gepleegd.
Iemand die het zo moeilijk heeft dat hij/zij zelfmoord overweegd kan moeilijk ook nogeens rekening houden met andere.
heb het ook van dichtbij meegemaakt..
zekers niet laf of egoistisch. mensen die zelfmoord plegen zitten echt in een knoop en kunnen er niet zelf uit komen, vaak is een mislukte zelfmoord poging ook een schreeuw om hulp.
 
Zeker NIET laf!!!
Je weet opdat moment niet meer wat je doet en denkt al helemaaaaal niet meer na over hoe je iedereen achter laat.. Zo iemand is al door een hel gegaan voor zichzelf..
Moet je nagaan hoeveel pijn iemand heeft om zichzelf te kunnen vermoorden.. Dat is toch niet te bevatten??
En als je het dan nog laf gaat vinden, vind ik dat heel zielig van die persoon..
Kan me voorstellen dat je in onbegrip zit, maar heb wel respect voor degene die het gedaan heeft.. Die heeft het al moeilijk genoeg gehad en verdient het niet om ook nog is kwaad op te zijn..
Laf?

INTEGENDEEL!

Ooit zelf wel eens over nagedacht hoe moeilijk zo'n beslissing is? Alsof en zelfmoordenaar niet continu denkt aan alles wat ie achterlaat en de pijn die hij anderen doet.

Het is nog altijd een enorm taboe om over dit onderwerp te praten en vaak als je het al ter sprake brengt moet je ghet doen met uitspraken als "zo erg is het toch niet" of "het komt wel weer goed". Allemaal goed bedoeld maar als jij zo compleet de weg kwijt bent is dat enkel en alleen een bevestiging van het feit dat niemand je begrijpt.

Ieder mens wordt geboren met een andere gevoeligheidsgraad en de een maakt de heftigste dingen mee en leeft ogenschijnlijk vrolijkverder, de ander is al van zn stuk door naar het nieuws te kijken.

Mensen leven voor zichzelf en hebben vaak helemaal niet door hoe gevoeligerds onder de voet worden gelopen. Het begint vaak al op school, als je "anders" bent wordt je gepest. Dat doet al zoveel met je. ik ben zelf enorm gepest en heb vanaf mn 15e met suicidegevoelens rondgelopen. Dat ik het nooit gedaan heb was een gebrek aan lef en het feit dat er toch nog iets was wat me hier hield. Ik was nog niet "klaar" ofzo.

Denk dat iemand die de uiteindelijke beslissing maakt misschien juist EINDELIJk eens voor zichzelf kiest. En daarbij er sowieso van overtuigd is dat de wereld beter af is zonder hem/haar. Je zou je erover verbazen hoe vaak ze juist denken anderen er een gunst mee te verlenen. En natuurlijk, soms wordt de pijn je teveel. Het is onbeschrijflijk hoeveel pijn je kan voelen, dat je compleet verscheurd wordt, kapotgaat, geen uitweg meer ziet.

Tuurlijk is het verschrikkelijk voor degenen die achterblijven maar ik kan er wel vrede in vinden. Ik begrijp het wel. Ik kan alleen maar hopen dat diegene zn rust gevonden heeft en er zelf mn lering uittrekken, dat is meer begrip en aandacht te hebben voor de mensen om me heen.

Ik heb het nu niet over die talloze gevallen van zelfmoord door mensen die onder invloed zijn van drank of drugs (vriend van eenvriendin vn me is onder onvloed van paddo's onder de trein gesprongen bijv) want op zo'n moment zijn je gedachten vertroebeld en dat lijkt me helemaal moeilijk te accepteren.

Het is iig goed hierover te praten, zou veel meer moeten gebeuren, al was het alleen om meer begrip te kweken!
Zelfmoord is niet laf....

Kan er een hele lap tekst bij schrijven...
Maar dat heeft Jackie al gedaan ;)
Tot het moment dat je zelf in de schoenen van iemand met een doodswens hebt gestaan kun je daar geen oordeel over vellen.
 
tsjah ook ik heb het van dichtbij meegemaakt, en moet zeggen dat ik het best wel laf en gemeen vind!
ik vind dat iedereen het zelf moet weten, je kunt nooit goed in iemand anders zijn schoenen staan dus je weet niet wat iemand voelt

tuurlijk valt er wel iets te doen aan de meeste problemen, maar ik vind het zeker niet laf of egoistisch...
 
kan ik niet over oordelen.. voor sommigen is het leven misschien ondraaglijk.. wat ik laf vind is dat mensen er mee gaan dreigen en het niet doen... heel triest, aandachttrekkerij
heb ik van dichtbij meegemaak:@
inderdaad!

ik :BAH: op zulke mensen
Laf is het zeker niet in mijn ogen...
Als je echt in diepe shit zit (op dat moment), dan is de stap heel snel gemaakt denk ik...
Dreigen ermee is daarentegen, zoals "TechnoWausEllieMeisje" ook al zei, laf en ontzettend triest!!
 
moersauzert; ik :kots: van jou!

de mensen die zeggen dat het laf is, hebben volgens mij zelf nooit met zelfmoordgedachten rond gelopen of mensen gekend die het hebben gedaan. als je er zelf nooit mee hebt gezeten, kan je je hier niet over uitspreken. want geloof me, je kan je met geen geld ter wereld voorstellen hoe een persoon die zelfmoordneigingen heeft zich voelt

ik heb vroeger járen lang met zelfmoordgedachten rond gelopen. er was maar 1 reden waarom ik het nooit gedaan heb en dat is omdat mijn moeder dat niet overleefd zou hebben ('t klinkt misschien melig, maar jullie weten niet hoe de situatie bij mij thuis toen was). en kom nou niet af met dat gezeik dat mensen met zelfmoordneigingen 'laf' zijn. over 't algemeen hebben ze veel meer lef dan anderen. spring jij maar eens effe voor een trein of bewerk je polsen maar eens met een mes...
veel mensen die zelfmoord gepleegd hebben, hebben trouwens maanden of zelfs jaren met die gedachten rond gelopen voordat ze het ook werkelijk deden. zij zien gewoon geen andere uitweg meer

achteraf gezien ben ik heel blij dat ik er toen niet mee door heb gezet, want ik ben nu heel gelukkig. maar ik kan heel goed begrijpen dat het bij sommige mensen zo diep zit dat ze geen andere uitweg zien. en ik heb daar dan ook alle begrip voor
ik heb veel respect voor mensen zoals speedy nick, omdat ze ondanks alles toch doorgaan met hun leven. hoe verleidelijk het soms misschien ook is om er een einde aan te maken. ik hoop voor jou dat je na een tijdje in ziet dat het de moeite waard kan zijn om voor jezelf te leven en niet alleen voor je vrienden!
laatste aanpassing
Ja t s de makkelijkste weg en de weg van de minste weerstand! Ik vind t zwak en zielig t ergste vind k nog de mensen die er mee gaan dreigen van ik ga dit of dat doen kanker op doe t dan en val mij er niet mee lastig want de mensen die t willen doen doen t toch wel!
 
kanker op doe t dan en val mij er niet mee lastig want de mensen die t willen doen doen t toch wel!


over zielig en egoistisch gesproken...
dus als een vriend van jou zich voor een trein wil gooien laat jij em lekker doen. jij bent waarschijnlijk zo'n persoon die hem duwt als ie niet snel genoeg springt

mensen die er niet over spreken doen het meestal vlugger dan mensen die er steeds over bezig zijn. maar daarom wil dat nog niet zeggen dat ze het nooit zullen doen en dat je die persoon moet laten stikken. dat is waarschijnlijk een kreet om aandacht en hulp. het minste dat je dan kan doen is met die persoon praten en hem helpen of laten helpen
al eens gedacht hoeveel mensen hebben afgezien van hun zelfmoordplannen juist omdat iemand hen er bovenop heeft geholpen??
laatste aanpassing
 
Het is niet laf

Ik heb het al een paar keer van dichtbij meegemaakt helaas :(

En nu vanavond een telefoontje gehad dat een oude vriend van mijn vriend van de flat is gesprongen, ik zit nu nog vol ongeloof....
dank je wel voor alle reactie's. mijn gedachte is bevestigt : mensen die t meegemaakt hebben zijn meestal degene die t niet laf of egoistisch vinden. ik heb ook veel respect voor nick: ondanks alles wat je hebt meegemaakt toch de kracht vinden om door te gaan (y)
to pablo: heb je t zelf meegemaakt dan??ik vind jouw reactie nl. erg triest en kortzichtig. de weg vd minste weerstand??? misschien wel maar zeker niet de makkelijkste!!!
Thanks Technofreaky :d(Y) Enigste wat ik voor anderen kan betekenen dan is de hoop dat ze er iets van leren, en dat vooral dat dat soort dingen complexer in elkaar zitten dan op het oog lijkt ;)

Vandaag is ook een zware dag voor me :(:( Kom er net achter dat het precies 8,5 jaar geleden is dat ik uit huis ben geplaatst :frusty: Weet nog de belofte van me ouders dat we een groot feest zouden bouwen als ik weer thuis mocht komen wonen :) Een feest dat er nooit meer zal komen..:'(
 
Speedy Nick sterkte :knuffel:
 
Een vriend van mij is voor de trein gesprongen waar ik bij was. Laf ind ik t niet maar super egoïstisch. Hij begreep blijkbaar niet wat hij zijn vriend aandeed op dat moment. Dat is echt NIET prettig.
Thanks Moonshine :d Maar is gewoon een heel erg raar gevoel :-/ Alhoewel ik er alleen maar sterker van ben geworden, blijf ik erbij dat ik alles had gegeven om gewoon een leventje thuis te kunnen leven :) Maar dat is helaas niet zo gegaan, een thuis heb ik al enkele jaren niet meer nadat het vertrouwen wegviel tussen mijn ouders en mij :s Hopen dat de toekomst meer voor me brengt dan het verleden ;)

Timbo-> Lijkt me zeer zwaar :( Natuurlijk is het voor jou het pijnlijkst uiteindelijk, maar wat er in de hoofd van die vriend van jou moest afgespeelt hebben voordat hij dat deed, kunnen we gewoon niet beseffen. Ik weet hoe zwart-wit je kunt denken op momenten dat je er zelf geestelijk helemaal doorheen zit, treurig dat hij nooit de kans heeft gehad dit om te zetten naar wat beters :(:(
Timbo: Dat is wel heftig ja. Maar goed, je kutn het ook anders zien. Wellicht vond ie zichzelf ZO weinig waard dat ie dacht jou er een plezier meet te doen door weg te gaan. Wellicht had ie zoveel pijn dat ie echtniet meer kon, dat dit is wat hij wilde en hij het niet durfde zonder jou erbij.

Ik begrijop dat dit heel moeilijk is en in feite gewoon traumatiserend, maar volgens mij vind je zelf de meeste rust door dit te proberen accepteren en het niet te zien als egoisme, eerder als een feit dat jij juist heel benlangrijk voor hem was.

Nogmaals, het blijft ene dubbel onderwerp helaas, en het is maar goed dat veel mensne slechts een kant van de medaille echt begrijpen en niet voelen wat er aan die andere kant is. Het is nl. gewoon eng om het gevoel te hebben ermee te willen kappen! :(
 
ik vind het egoistisch ! laf zeker niet ! is toch wel bizar als je je zelf om ut leven brengt...:S
 
Idd Wj :(
Niks aan toe te voegen..

En Speedy nick: Kan me voorstellen dat je niks liever wou dan thuis wonen.. En de toekomst zal vast meer voor je brengen, denk dat je daar al mee bezig bent, want je ziet alles al positief in.. :flower: Vind het heel knap van je dat je alles zo kunt zien :jaja:
 
Laf is het zeker niet, als je er zelf geen zin meer in hebt is dat jou keus
 
Ik zie het zo:
Je moet heel wat lef hebben om zo'n laffe daad uit te voeren.

Heb zelf ook een van mijn beste vrienden verloren 3 maanden geleden. Dus heb ook gemerkt wat je je omgeving (en vooral zijn moeder, broer, zussen en kinderen) daarmee aandoet.
ik vindt het juist heel moedig als iemand zelf durft beslissen over zijn leven!
zelfmoord=laf? yes
 
Denk niet dat er te oordelen valt of het laf is of niet...Voor de mensen die achterblijven is kut...en zien het misschien als een laffe oplossing.."want wij konden toch ook helpen??"
Voor die persoon zelf was er schijnbaar geen andere oplossing op dat moment...en die persoon kiest min of meer voor zichzelf...Tis en blijft kut..maar tis niet aan ons om het goed of slecht te vinden...denk ik...
 
Weet je, als je het enige aanspreekpunt bent voor die persoon en zoiets gebeurt voor je ogen, dan ga je als eerste bij jezelf te rade. Dat deed ik dus, ik dacht op dat moment dat ik hem te weinig aandacht voor zijn problemen gaf en dat hij daardoor radeloos werd. Geloof me, dat is geen prettig gevoel!!!
Mike de Monk--> rot jij eens ff op naar het onzin & humor gedeelte van het forum, waar je thuishoort :gaap:

Timbo--> Dat is zeker geen fijn gevoel lijkt mij :( Maar soms is er meer aan de aan hand dan zelfs jij als dichtsbijziende vriend weet, maar wat maar niet verteld wordt :-/ En dat kan juist het breekpunt zijn helaas :(
 
Nee dat kan inderdaad absoluut. Nu denk ik er ook wel zo over, toen t gebeurde was ik toch wel wat jaartjes jonger he? Dan denk je toch nog een beetje anders. Uiteindelijk maakt het je tot de persoon die je nu bent, toch? Toen vond ik t wel laf maar dat is meer uit boosheid en frustratie dan dat je het echt meent....
 
Naar mijn gevoel is het niet laf en doen mensen het alleen als ze gewoon geen uitweg meer zien
en alles hebben geprobeerd om eruit te komen.

Er mee dreigen vind ik ziek en daarvoor kan ik ook geen respect opbrengen
 
Sorry maar zo gewoon vind ik t niet. Waar een wil is is een weg en als je de wil niet meer hebt, is er dan ook meteen geen weg? Probeer die wil dan eerst terug te krijgen
Zelfmoord is overigens de meest voorkomende doodsoorzaak bij jongeren.

Ophanging wordt het meest gebruikt.

Best heftig en denk dat de meesten hier t ook wel eens in hun omgeving hebben meegemaakt.

Alleen die feiten zouden al reden te meer moeten zijn dit probleem serieus te nemen!
 
vind het niet laf,en ik denk als je zoiets van dichtbij overkomt,dat je er dan zeker niet aan denkt dat zoiets laf is,je bent denk toch eerder verdrietig.heb het gelukkig nog nooit meegemaakt om me heen.
 
geloof mij, als het je overkomt, weet je niet meer wat je moet denken. Wie geef je de schuld, hoe komt het, waarom zei hij(of zij) het niet, waarom nu, waarom zo. Die vragen krijg je wel, maar wat je niet krijgt zijn de antwoorden daarop. Niets is meer frusterender
Artiest Mani
er zitten 2 kanten aan,

voor zelfmoord moet je heel wat lef nodig hebben denk ik. het idee hebben is 1 ding, maar de daadwerkelijke stap zetten lijkt me erg zwaar.

aan de andere kant vind ik zelfmoord een makkelijke uitweg voor je problemen. Je bent een echte held als je voor je problemen uitkomt en ze overwint.

dan: respect!!!!

2e stuk komt misschien doordat mijn oom zelfmoord heeft gepleegd, vond het een erg laffe daad. grotendeels om de reden dat hij zichzelf had verhangen in de kamer. hij werd gevonden
door zijn kinderen. :frusty:
met zelfmoord breng je anderen zoveel ellende en verdriet :s nee, sorry geen respect ervoor
Timbo, jij kan helaas niet voor anderen denken. Leven op deze aardbol isnog altijd niet je eigen keuze, je wordt ook maar geboren.

De een is gewoon veel gevoeliger als de ander en heeft een minder sterk draagvlak.

Ik snap dat je met vragen zit maar het gata er niet om wie schuldig is en wie niet. Het is een beslissing van iemand die je eigenlijk maar het beste kan accepetern, om zelf rust te vinden ook.

Geloof me, dood willen is echt verschrikkelijk, het maakt je gek en wanhopig, soms is er geen weg meer en als dan ook nog de wil ontbreekt houdt het op...

:(
ik vind het niet laf, maar ik heb er wel geen respect voor

vorige week heeft een vriendin van een maat van me zelfmoord gepleegd omdat ze geen zin meer had om te leven. na eerdere mislukte pogingen is het haar nu wel gelukt ze voelde zich ongelukkig als persoon terwijl ze een goed leventje leidde, leuke familie, veel vriendinnen en een leuke vriend. maar toch heeft ze voor deze weg gekozen

Meike R.I.P hopelijk ben je gelukkiger waar je nu bent
 
Ja Wackyjacky je hebt ook wel gelijk. Denk alleen even na op het moment dat het je overkomt, voor je eigen ogen. Denk je dan "Nou dat is zijn beslissing en hij heeft besloten", of komen er andere vragen in je hoofd......ik weet het antwoord daar wel op hoor
De dood in de ogen kijken kan ik nt als laf zien...

egoistisch kan ik het ook absoluut niet noemen, die mensen hebben gewoon het gevoel geen doel meer te hebben...

en ja, je doet je nabestaande wat aan, heb het zelf meegemaak van heeeeeel dichtbij... maar ze denken ook jou gelukkig te maken.....
Timbo, dara heb je gelijk in , en op het moment zelf is er natuurlijk helemaal gee sprake van nuchter nadenken, dan schrik je je kapot en ik kan me goed voorstellen dat je eerst gruwelijk oos bent en vol onbegrip zit.

Hoop zoiets ook nooit van dichtbij mee te maken, succes iig nog met de verwerking ervan, hoop dat je er rust en vrede in kunt vinden! (k)
Ik vind dat je het absoluut niet laf kunt noemen, want je moet er lef voor hebben, heel veel lef.
Egoistisch?? het is hoe je het bekijkt, als je zelf absoluut op geen enkele manier gelukkig kan worden mag je toch wel even aan jezelf denken, als je alleen maar blijft leven voor de anderen terwijl je er ezelf geen zin meer in hebt, denk ik dat zij er ok niet veel mee opschieten.