Lieg nog wel eens als het gaat om zaken waar ik smoesjes voor moet verzinnen, omdat ik anders in de problemen kom. Tegen mijn ouders bijvoorbeeld, als ik weet ik veel wat weer heb gedaan ofzo, of van plan ben ergens heen te gaan waar zij het niet mee eens zullen zijn, dan ben ik ook gewoon bij een vriend ofzo.
Voor de rest ben ik eigenlijk eerlijker dan de gemiddelde mens, vooral wat mijn mening over bepaalde dingen betreft. Als iemand mij om commentaar vraagt dan geef ik dat. Als iemand mij bijvoorbeeld zijn nieuwe auto laat zien, en ik vind 'm lelijk, dan zeg ik dat gewoon, terwijl anderen dan juist zeggen dat ze 'm wel mooi vinden, zonder het werkelijk te menen. Als iemand mij ook vraagt hoe die eruit ziet, dan geef ik ook gewoon mijn mening. Als ik diegene er lelijk uit vind zien, dan zeg ik dat ook gewoon. Raar genoeg waarderen mensen die eerlijkheid van mij heel erg, terwijl ik toch zou denken dat kritiek nogal pijn doet. Is denk ik vooral omdat ze dan weten dat als ik zeg dat ik iets mooi vind, dat ik dat ook werkelijk meen, terwijl je bij andere mensen altijd nog moet afvragen of ze het ook wel echt menen.