2012 is berekend door meerdere volken in verschillende tijden
Allerlei heilige geschriften door de eeuwen heen hebben de gong voor de laatste ronde gehoord. Opvallend vaak wordt het jaartal 2012 genoemd, zoals bij de Pueblo-indianen, de Zulu's en de Maya's. De Maya's deden hun voorspellende uitspraken over het moment waarop de gong zal klinken op basis van berekeningen die vandaagdedag nog steeds standhouden. Centraal hierbij staan hun kalenders waarvoor zij rekenden met perioden van 26.000 jaar en groter. Die perioden kwamen voort uit een eigen tijdsberekening die in nauwkeurigheid superieur schijnt te zijn, ook aan onze eigen kalender. In de documentaire The Year Zero wijst een Maya tijdens een spreekbeurt zijn toehoorders fijntjes op een van de fouten van onze Westerse kalender. Hij zegt dat als we naar het inzicht van de Maya's goed hadden gerekend, we geen fouten hadden gemaakt in onze eigen kalendertelling. Dan was de maand oktober (oct =
nu de achtste maand geweest, november (nov = 9) de negende en december (dec = 10) de tiende. Hier en daar wordt gepleit om de natuurlijke tijdberekening van de Maya's over te nemen.
2012 is het einde van een periode van 26.000 jaar
De Maya's waren haarscherp in hun berekeningen en konden in het verlengde hiervan ook haarscherp voorspellen. Ze waren zelfs zo specifiek dat ze in die enorme cyclus van 26.000 jaar tot op de dag nauwkeurig waren: 21 december 2012. Die datum markeert het einde van de grote kalender en van de cyclus van dertien zogenoemde baktuns en waarna de aarde begint aan de 'periode van de vijfde zon'. Volgens hun berekeningen, die astronomisch nog steeds accuraat zijn, komt ons zonnestelsel dan op één lijn te staan met Hunab K'u, het centrum van de Melkweg, de plaats die de Maya's de kosmische baarmoeder noemen. Mayakenner Peter Toonen schrijft begin dit jaar in tijdschrift Frontier: 'Dan staan dus onze Aarde en onze zon op één lijn met elkaar in het hart van de melkweg, dus met Hunab K´u, de Bron [...]. Technisch kun je dan een soort nultoestand krijgen in de draaiingen van de elektromagnetische velden van ons zonnestelsel. Volgens de overleveringen van de Hopi indianen duurt dit drie dagen; drie dagen van leegte en duisternis. Daarna kunnen de magnetische polen omkeren. Wie zal het zeggen?' Hoe het ook zij, de Maya-telling begint dan opnieuw met het jaar nul. De Maya's hebben geen lineaire tijds-telling, maar zien de tijd als inelkaargrijpende cirkels.
Allerlei heilige geschriften door de eeuwen heen hebben de gong voor de laatste ronde gehoord. Opvallend vaak wordt het jaartal 2012 genoemd, zoals bij de Pueblo-indianen, de Zulu's en de Maya's. De Maya's deden hun voorspellende uitspraken over het moment waarop de gong zal klinken op basis van berekeningen die vandaagdedag nog steeds standhouden. Centraal hierbij staan hun kalenders waarvoor zij rekenden met perioden van 26.000 jaar en groter. Die perioden kwamen voort uit een eigen tijdsberekening die in nauwkeurigheid superieur schijnt te zijn, ook aan onze eigen kalender. In de documentaire The Year Zero wijst een Maya tijdens een spreekbeurt zijn toehoorders fijntjes op een van de fouten van onze Westerse kalender. Hij zegt dat als we naar het inzicht van de Maya's goed hadden gerekend, we geen fouten hadden gemaakt in onze eigen kalendertelling. Dan was de maand oktober (oct =
nu de achtste maand geweest, november (nov = 9) de negende en december (dec = 10) de tiende. Hier en daar wordt gepleit om de natuurlijke tijdberekening van de Maya's over te nemen.2012 is het einde van een periode van 26.000 jaar
De Maya's waren haarscherp in hun berekeningen en konden in het verlengde hiervan ook haarscherp voorspellen. Ze waren zelfs zo specifiek dat ze in die enorme cyclus van 26.000 jaar tot op de dag nauwkeurig waren: 21 december 2012. Die datum markeert het einde van de grote kalender en van de cyclus van dertien zogenoemde baktuns en waarna de aarde begint aan de 'periode van de vijfde zon'. Volgens hun berekeningen, die astronomisch nog steeds accuraat zijn, komt ons zonnestelsel dan op één lijn te staan met Hunab K'u, het centrum van de Melkweg, de plaats die de Maya's de kosmische baarmoeder noemen. Mayakenner Peter Toonen schrijft begin dit jaar in tijdschrift Frontier: 'Dan staan dus onze Aarde en onze zon op één lijn met elkaar in het hart van de melkweg, dus met Hunab K´u, de Bron [...]. Technisch kun je dan een soort nultoestand krijgen in de draaiingen van de elektromagnetische velden van ons zonnestelsel. Volgens de overleveringen van de Hopi indianen duurt dit drie dagen; drie dagen van leegte en duisternis. Daarna kunnen de magnetische polen omkeren. Wie zal het zeggen?' Hoe het ook zij, de Maya-telling begint dan opnieuw met het jaar nul. De Maya's hebben geen lineaire tijds-telling, maar zien de tijd als inelkaargrijpende cirkels.
gaan we in 2012 allemaal dood?
laatste aanpassing
