Ontdekker LSD overleden
De ontdekker van LSD, de Zwitserse scheikundige Albert Hofmann, is dinsdag overleden. Hij is 102 jaar geworden. Hofmann deed zijn ontdekking in 1938.
(Novum/Ap) - De ontdekker van LSD, de Zwitserse scheikundige Albert Hofmann, is dinsdag overleden. Hij is 102 jaar geworden.
Hofmann deed zijn ontdekking in 1938, toen hij onderzoek deed naar het medicinale gebruik van een schimmel die voorkomt op tarwe en andere graansoorten. Vijf jaar later probeerde hij het medicijn, voluit lyserginezuurdiëthylamide geheten, voor het eerst uit, met zichzelf als proefkonijn. Hij nam een zeer kleine dosis LSD in en beleefde een aangename trip, waarbij hij naar eigen zeggen alles zag als in een lachspiegel en in kleuren en beelden dacht. Een paar dagen later nam hij een grotere hoeveelheid van het middel tot zich en kreeg hij een hevige angstaanval. "Het middel nam me over", schreef hij aan zijn bazen.
Hofmann en zijn wetenschappelijke collega's hoopten dat LSD de psychiatrie vooruit zou kunnen helpen. Doordat innerlijke problemen en conflicten erdoor werden uitvergroot zou het kunnen worden ingezet bij het herkennen en behandelen van ziektes als schizofrenie, zo was de gedachte. Het farmaciebedrijf Sandoz, waarvoor Hofmann werkte, bracht het medicijn op de markt onder de naam Delysid en moedigde artsen aan het zelf uit te proberen. Het was een van de sterkste medicijnen die er bestonden: met een gram konden tien- tot twintigduizend mensen twaalf uur lang worden gedrogeerd. Hofmann ontdekte dat het medicijn dezelfde chemische structuur had als psychedelische paddestoelen en kruiden die Mexicaanse indianen gebruikten bij religieuze rituelen.
Vanaf eind jaren '50 kwam LSD in zwang als geestverruimende drug. Dat was te danken aan de Amerikaanse schrijver en psycholoog Timothy Leary, die het middel propageerde onder de leus 'turn on, tune in, drop out'. Vooral bij de hippies uit de jaren '60 was LSD een populaire drug. In de VS werd het middel al in 1966, toen de hippietijd nog moest beginnen, verboden en andere landen volgden snel. Verhalen over mensen die onder invloed van LSD uit ramen sprongen en moorden pleegden waren legio en zware gebruikers liepen onherstelbare hersenschade op.
Hofmann vond het verbod niet terecht en betoogde dat het middel niet verslavend was. Hij bleef er geruime tijd voor pleiten dat het gebruik van LSD voor medisch onderzoek weer zou worden toegestaan. Hijzelf bleef tientallen jaren af en toe LSD gebruiken.
"LSD kan je helpen je ogen te openen, maar dat kan ook op andere manieren: door meditatie, dansen, muziek, vasten", zei hij ooit. Hij gaf toe dat LSD bij verkeerd gebruik gevaarlijk was. In 1979, acht jaar na zijn pensionering, verscheen van hem het boek 'LSD - mijn probleemkind'.
