Al je bezittingen opgeven en breken met je familie en vrienden om vervolgens de wijde wereld in te trekken, het klinkt redelijk radicaal. Extreem, maar in zekere zin ook inspirerend. In Into the Wild beslist Christopher McCandless van de ene dag op de andere om een tocht naar Alaska te ondernemen. Daar wil hij zich bezinnen over de essentie van het leven. Hij wil er in harmonie met zichzelf en de natuur afstand nemen van de materialistische ingesteldheid van de mens.
Als een soort roadmovie ontpopt Into the Wild zich gaandeweg tot een intens en ontroerend drama, vol schitterende locaties en onvergetelijke ontmoetingen. Zo maakt Chris kennis met hippies, een Deens koppel dat gek is op hotdogs, een ruige landbouwer die het niet zo nauw neemt met de wet, een knappe tienermeid en een oude man die z’n gezin verloren heeft. Allen brengen ze op hun eigen manier, gevormd door hun eigen successen en tegenslagen, Chris een beetje wijsheid bij. Wijsheid die hij in eerste instantie afwimpelt, gedreven door z’n koppigheid en eigenzinnige blik op het leven en relaties, maar die al langer hoe pijnlijker wordt in haar bittere waarheid.
De relatief onbekende Emile Hirsch geeft in dit sober doch hartverscheurende verhaal gestalte aan een jonge avonturier. Gebeten door het leven en met niets meer dan een rugzak, een paar bergschoenen en een winterjas zondert hij zich zelfverzekerd af van de bewoonde wereld. Aangekomen in Alaska, een wit paradijs, maakt hij kennis met de essentie van het bestaan. Mooi in haar eenvoud, maar eveneens bikkelhard. Emoties als wroeging en eenzaamheid doen hem inzien dat het ware geluk misschien toch niet in zijn ascetische levenswijze schuilt.
Met een lach en een traan laat Sean Penn ons de mooie dingen des levens zien. Zowel in woord als in beeld. De adembenemende fauna en flora die Chris’ pad kruist is minstens even mooi als de verschillende personages met wie hij kennismaakt. Zowel de filmische als de muzikale begeleiding houden de film luchtig en hartverwarmend waar nodig. Tevens slaagt Sean Penn erin om op een heel oprechte manier om te gaan met verdriet, seksuele spanning, humor, geweld en filosofie. Nergens belerend of dwingend, maar wel diepzinnig genoeg om inhoudelijk overeind te blijven. Naarmate de confronterende ontknoping nadert worden de relaties en de emoties intenser. De contrasten worden sterker en Into the Wild stevent af op een perfecte (anti-)climax.
Wat een geweldige film
Heeft iemand ook het boek gelezen hiervan?
