ik steun partij voor de dieren, ben dagelijks bezig met het helpen voor het verzorgen van dierenopvang voor dieren die gedumpt zijn of mishandelt worden in hun huidige opgeving.
ik ben lid van wspa, proefdiervrij, ifaw, natuurfonds etc.
Ik gebruik geen producten die op dieren zijn getest eet geen normaal vlees slechts biologisch, teken alle petities die er zijn voor het behoud van natuure bescherming tegen dierenleed.
ben tegen bont,. steun daarom ook het bont voor dieren programma...
oh ja doneer ook geld aan peta...
steun dus voor 100 euro in de maand allerlei dierenfondsen...
doe hiernaast ook genoeg voor de diertjes...
dit is lekker relevant maar goed die jankert wil het zo...
prima...
dierenleed ben ik fel op tegen maar is totaal niet relevant in dit topic...
dus open een pagina over dierenleed maar niet hier....
en bovendien wat kan mij dat schelen wat jij van mijn functie vind en dat jij hier wel of niet koud van wordt dat ik hoofd ben van een debiteurenadministratie.... je begint er alweer over, waarom?
denk je nou echt dat mij het wat kan schelen wat jij daarvan vind noch dat ik het interessant vind dat jij dit met ons deelt?!!!
NEE ik geef er geen fuck om vriend!!!!
dus doe normaal mee of nok af zeg... continue mensen te irriteren!
oh ja
Oorsprong:
De oorsprong van de Cane Corso ligt in een ver verleden. De basis is de
Canes Pugnax (de Romeinse strijdhond). Deze kwamen weer voort uit de
strijdhonden (= oorlogshonden) van de Molossers die woonden in Zuid
Albanie en Griekenland. We praten dan over de 4e eeuw voor Christus. In
1200 werd de Cane Corso voor het eerst beschreven in de literatuur. Cane corso = bewaker van het binnenplein/de binnenplaats. Couperen van de oren was dus noodzakelijk voor een nog beter gehoor.
Ondertussen was er een en ander veranderd. De Cane Corso was een hond geworden die voor veel doeleinden gebruikt kon worden. In die tijd moest de hond nut hebben om de mensen in hun dagelijkse doen en laten bij te staan. Populair waren de honden bij de boeren, slagers, veldwachters (politie) en jagers.
De boeren hadden een hond nodig die op hun erf een oogje in het zeil
hield. Men had een boerenbedrijf met zowel landbouw (druiven, olijven,
groenten, enz.) als dieren (koeien, schapen, kippen, enz.). De dieren
behoorden op het erf te blijven en de koeien moesten naar de stal
gebracht worden om gemolken te worden. Hierbij hielp de Cane Corso de
boer. Uiteraard werd het niet gewaardeerd wanneer de hond vee dood beet, of agressief waaks was. Italianen zijn een zeer sociaal volk en komen veel bij elkaar over de vloer voor een praatje en een glaasje wijn. Ook binnen het, meestal kinderrijke, gezin met opa's en oma's behoorde de Cane Corso een betrouwbare metgezel te zijn. Naar vreemden moest de Cane Corso argwanend zijn en, bij afwezigheid van de baas, moest de Cane Corso zelfstandig kunnen handelen.
De slagers hadden de Cane Corso o.a. nodig als assistent bij opdrijven
van het vee (meestal alleen stieren) naar het slachthuis.
De jagers gebruikten de Cane Corso weer voor het opsporen en opdrijven
van wilde varkens. De veldwachter had de Cane Corso voor de bescherming van zijn eigen persoon bij de aanhouding van stropers, struikrovers, enz. We spreken over de middeleeuwen in Midden en Zuid Italie
Door de modernisatie, vooral in het boerenbedrijf, werd de noodzaak van
de Cane Corso aanzienlijk minder en zakte hun aantal drastisch, omdat,
zoals ik al eerder schreef, de hond moest een duidelijke functie hebben.
Verviel de functie dan was het afgelopen met de hond. Het ras bleef
echter in stand gehouden door boeren, jagers en herders in de afgelegen
streken van Zuid Italie (Puglia en Calabria). Daar werden ze als het
ware herontdekt en werd een fokprogramma opgezet door dr. Paolo Breber; zodat het ras niet verloren zou gaan en daarmee een stuk Italiaanse cultuur.
De huidige Cane Corso is een betrouwbare, sportieve hond. Aan nieuwe
eigenaren moeten wel enkele eisen gesteld worden. Enige ervaring met
honden, het liefst met dogachtige, is zeker gewenst. De Cane Corso is,
zoals u hebt kunnen lezen, een zelfstandige hond. Hij is leuk met zijn
baas, maar hij vindt het ook leuk er alleen op uit te gaan. Een goede
band tussen baas en Cane Corso is zeker een eerste vereiste om uw Cane
Corso onder appel te houden.
Een goede socialisatie is uiteraard een eerste vereiste. Begeleiding
vanuit een professionele hondenschool (de K.C. is altijd, voor elke
hond, aan te raden en uw Cane Corso doet u er een groot plezier mee).
Werkdrift zit gelukkig nog steeds in hun bloed. Ook binnen de
hondensport zie ik geen belemmeringen voor de Cane Corso.
De hoeveelheid Cane Corso is beperkt (±300) dus voor de fokkerij in
Nederland is de basis erg smal. De meeste Cane Corso in Nederland komen van een fokker uit Italie. Dit maakt de basis nog smaller.
Heup Dysplasie is, ook in Italie, het grootste spook in de Cane Corso
populaties. Selectief fokken is dus een eerste vereiste. De
rasvereniging stelt de uitslagen van de W.K. Hirschfeld Stichting voor
de H.D. als norm. Met H.D.A± mag alleen gefokt worden als hier een t.c.
of vrij tegenover staat.
Herkomst van deze rasstandaard is
www.canecorsoclub.nl (met toestemming geplaatst)
ZO TEVREDEN ZEUR?!!!!!
dus ga nou meer met je HOOFD complex ergens anders zeuren.
zo nu maar op de negeer en ontopic verder?
dus leewtjah, mooie puppies..... heb je contactmet de meesten? wij wel met iedereen van het nest.... mooi man....