Ouder(s) verloren

Ik ben allebei mun ouders verloren en kwam er alleen voor te staan toen ik 18 was...heb er uiteraard nog steeds heel veel moeite mee om dit wereldje aan te kunnen..

Wie heeft dit nog meer meegemaakt en wat zijn jullie ervaringen en of advies waar je zelf heel veel aan hebt gehad???

Ik weet dat dit een klote onderwerp is maar is denk ik wel belangerijk omdat er meer mensen zijn die dit hebben meegemaakt dan menig ander denkt en sommige mensen kunnen er misschien niet over praten misschien helpt dit forum een beetje ????

Uitspraak van verwijderd op vrijdag 16 maart 2007 om 14:35:

▶

Ik ben allebei mun ouders verloren en kwam er alleen voor te staan toen ik 18 was...heb er uiteraard nog steeds heel veel moeite mee om dit wereldje aan te kunnen..

Wie heeft dit nog meer meegemaakt en wat zijn jullie ervaringen en of advies waar je zelf heel veel aan hebt gehad???

Ik weet dat dit een klote onderwerp is maar is denk ik wel belangerijk omdat er meer mensen zijn die dit hebben meegemaakt dan menig ander denkt en sommige mensen kunnen er misschien niet over praten misschien helpt dit forum een beetje ????

Jemig,het moest wel zwaar geweest voor je zijn
Heb je verder nog broers/zussen? of familieleden?!

Ik heb het zelf gelukkig niet mee gemaakt

Sterkte met het verlies

ik heb m´n moeder 22 jaar geleden verloren..

heel kut, maar het heeft me tot de charmante persoonlijkheid gemaakt die ik vandaag de dag ben

heej..
k weet hoe moeilijk het is.. ik ben me vader verloren toen ik 15 was.. me moeder heb ik nog maar daar heb ik geen band mee.. dus mijn gevoel is dat ik ook geen ouders meer heb..
njaa. ik wens je in ieder geval veel sterkte toe..!!
kus Amy

Uitspraak van verwijderd op vrijdag 16 maart 2007 om 14:35:

▶

Wie heeft dit nog meer meegemaakt en wat zijn jullie ervaringen en of advies waar je zelf heel veel aan hebt gehad???

niet meegemaakt.. wel beetje advies: zie je vriendje niet als surrogaat ouders/vader/psychiater. Als je in die rollen terecht komt wordt de relatie niets en dan wortd het allemaal erg ingewikkeld.

als het niet zo gaat, kan je bovenstaande als niet geschreven beschouwen.

Uitspraak van verwijderd op vrijdag 16 maart 2007 om 14:42:

▶

wel beetje advies: zie je vriendje niet als surrogaat ouders/vader/psychiater. Als je in die rollen terecht komt wordt de relatie niets en dan wortd het allemaal erg ingewikkeld.

Helemaal mee eens!

Uitspraak van *..Amiiee..* op vrijdag 16 maart 2007 om 14:41:

▶

heej..
k weet hoe moeilijk het is.. ik ben me vader verloren toen ik 15 was.. me moeder heb ik nog maar daar heb ik geen band mee.. dus mijn gevoel is dat ik ook geen ouders meer heb..

Ik was 13 toen ik mijn vader verloor...die leeftijd is t moeilijkst rond je puberteit het heeft me wel gemaakt wie ik nu ben...Jij ook sterkte x

Uitspraak van verwijderd op vrijdag 16 maart 2007 om 14:35:

▶

Ik ben allebei mun ouders verloren en kwam er alleen voor te staan toen ik 18 was...heb er uiteraard nog steeds heel veel moeite mee om dit wereldje aan te kunnen

ik verloor mijn vader oud op nieuw 1993, een week voor mijn 13e verjaardag.
nog steeds zijn dingen niet verwerkt, omdat ik teveel heb mee gemaakt in mijn jeugd, en sleep je die dingen je hele leven mee.
heb nooit begrepen dat de fles belangrijker was dan het gezin.

Uitspraak van verwijderd op vrijdag 16 maart 2007 om 14:45:

▶

ik verloor mijn vader oud op nieuw 1993, een week voor mijn 13e verjaardag.
nog steeds zijn dingen niet verwerkt, omdat ik teveel heb mee gemaakt in mijn jeugd, en sleep je die dingen je hele leven mee.
heb nooit begrepen dat de fles belangrijker was dan het gezin.

Nee en zeker als kind begrijp je dat soort dingen niet...ik denk alleen wel dat wij nu hebben geleerd hoe t ook anders kan als we zelf ooit ouders worden....

Uitspraak van Patrick Allen op vrijdag 16 maart 2007 om 14:44:

▶

Als iemand zo een topic opend beteken ddit dat diegene het even zwaaar heeft misschien

Tuurlijk heb ik het nog steeds zwaar maar daarom open ik dit topic niet ik bedoelde ermee dat anderen aan anderen misschien steun kunnen ervaren omdat ik weet hoeveel mensen dit hebben meegemaakt en natuurlijk neem ik zelf ook alle adviezen op..maar inmiddels heb ik mijn leven weer aardig opgepakt...ga trouwen binnenkort en weer weer zin in de toekomst voor anderen is dit misschien nog niet het geval dat ze het hebben (gedeeltelijk) verwerkt daarom open ik het!

Uitspraak van verwijderd op vrijdag 16 maart 2007 om 14:47:

▶

Nee en zeker als kind begrijp je dat soort dingen niet...ik denk alleen wel dat wij nu hebben geleerd hoe t ook anders kan als we zelf ooit ouders worden....

nu als volwassene begrijp ik het nog steeds niet, weet alleen dat deze ervaring niks is dat kinderen moeten mee maken, het tekent je je hele leven.

Lijk me afschuwelijk om mee te maken, het idee al dat bijvoorbeeld me vader of moeder er niet meer is, kan ik al moeilijk begrijpen en beheersen.

als het dan werkelijk gebeurd, zal dit een hele klap zijn, die denk ik je hele leven beinvloed.

Hou je sterk en blijf doorgaan zoals je tot hier gekomen bent, al was het alleen maar om je ouders daarmee een teken te geven, dat je het red.

Uitspraak van Gila Selectah op vrijdag 16 maart 2007 om 14:46:

▶

Maatschappelijk werk

Je moet t toch zelf doen uiteindelijk en maatschappelijk werk kan je een steuntje geven maar is niet de oplossing...je eigen kracht helpt je weer op de been..maar daar kom je helaas na nare ervaringen pas achter..

Uitspraak van verwijderd op vrijdag 16 maart 2007 om 14:39:

▶

Heb je verder nog broers/zussen? of familieleden?!

wel familie maar ben enigkind

Uitspraak van verwijderd op vrijdag 16 maart 2007 om 14:53:

▶

wel familie maar ben enigkind

okej..

Uitspraak van verwijderd op vrijdag 16 maart 2007 om 14:50:

▶

Tuurlijk heb ik het nog steeds zwaar maar daarom open ik dit topic niet ik bedoelde ermee dat anderen aan anderen misschien steun kunnen ervaren omdat ik weet hoeveel mensen dit hebben meegemaakt en natuurlijk neem ik zelf ook alle adviezen op..maar inmiddels heb ik mijn leven weer aardig opgepakt...ga trouwen binnenkort en weer weer zin in de toekomst voor anderen is dit misschien nog niet het geval dat ze het hebben (gedeeltelijk) verwerkt daarom open ik het!

Oké

Uitspraak van verwijderd op vrijdag 16 maart 2007 om 14:46:

▶

er staat

toen ze 18 was



Jaws

Oké zij is er dan overheen maar het blijft misplaatst en leeftijd zegt al helemal niks want mijn stiefmoeder is haar 18jarige dochter verloren, daar kom je nooit overheen en soms heeft ze het er nog moeilijk mee, en het is pas 7 jaar geleden.

Uitspraak van verwijderd op vrijdag 16 maart 2007 om 14:51:

▶

nu als volwassene begrijp ik het nog steeds niet, weet alleen dat deze ervaring niks is dat kinderen moeten mee maken, het tekent je je hele leven.

Thats for sure.....helaas

Uitspraak van M. op vrijdag 16 maart 2007 om 14:58:

▶

maar als mn moeder dood gaat word ik gek mn moeder is mn alles

Ja dat begrijp ik helemaal!Mijn moeder was ook mijn alles en mijn beste vriendin!