Hoe ken je het verwerken dat je op je 19de krijgt te horen dat je vader je vader niet is

ja mensen dit is geen gelul,
ik heb sinds vandaag te horen gekregen dat me vader me vader niet is...
ik heb het hier behoorlijk zwaar mee...
wie heeft dit ook meegemaakt, of ken mij het beste vertellen hoe ik dat het beste ken verwerken...



p.s. alleen serieuse andwoorden aub.

groetjes ricar

Das kut.

ik kan je er niet mee helpen.

maar ik kan je wel even sterkte wensen dit is idd helemaal geen leuk bericht

Zoo dat is focked up!

Ieder geval heel veel sterkte!!(F)

Sta d'r niet te lang bij stil, daarvoor gaat alles veel te snel

sterkte ouweee

Je vader is je vader als je hem ziet als je vader...

Dus de man waarvan jij dacht dat ie je vader was, en jou waarschijnlijk ook heeft grootgebracht is gewoon je pa toch?

Uitspraak van **ZusterBlondy** op donderdag 28 september 2006 om 18:00:

ik kan je er niet mee helpen.

maar ik kan je wel even sterkte wensen dit is idd helemaal geen leuk bericht

ik vond het ook totaal geen leuk bericht
maja wat doe je er aan
ik heb het te horen gekregen om een uurtje of 1 en ik zit al heel de dag te janken

Uitspraak van Pr@ op donderdag 28 september 2006 om 18:01:

Zoo dat is focked up!

Ieder geval heel veel sterkte!!

dank je wel

Vind je het heel belangrijk wie je vader is??
Ik bedoel, wie heb je liever als vader...een verwekker die dus blijkbaar daarna( sorry voor mijn snelle conclusies) geen interesse meer in je had, of een zorgvader...die je misschien dan niet gemaakt heeft, maar wel van je houdt en al die jaren je opgevoed heeft....

Uitspraak van verwijderd op donderdag 28 september 2006 om 18:04:

Vind je het heel belangrijk wie je vader is??
Ik bedoel, wie heb je liever als vader...een verwekker die dus blijkbaar daarna( sorry voor mijn snelle conclusies) geen interesse meer in je had, of een zorgvader...die je misschien dan niet gemaakt heeft, maar wel van je houdt en al die jaren je opgevoed heeft....

Tis wel ff schriken maar toch.. Zie het bij vriendinnen van mij. De bio vader moeten ze niet en de (stief)papa die lief voor ze is zien ze als hun echte papa...

Uitspraak van 8-bit Kid™ op donderdag 28 september 2006 om 18:01:

uit het raam springen??

die is te laag voor een goed eind resultaat

Uitspraak van verwijderd op donderdag 28 september 2006 om 18:04:

Je vader is je vader als je hem ziet als je vader...

Dus de man waarvan jij dacht dat ie je vader was, en jou waarschijnlijk ook heeft grootgebracht is gewoon je pa toch?

daar ben ik het helemaal met met je eens
maar daarom komt de klap na 19 jaar toch wel hard aan
ik heb wel altijd een vermoeden gehad en tegen iedereen gezegt ik laat het uitzoeken, en mocht het hem niet zijn dan dit en dat maar tot de waarheid naar boven komt dan doe je het toch anders als dat je het in de planning had
ik dacht ook eerst ja dan moet ik het maar naast me neer leggen maar ik denk er nu toch heel anders over

Uitspraak van Ricar op donderdag 28 september 2006 om 17:58:

ik heb sinds vandaag te horen gekregen dat me vader me vader niet is...

Als het een leuke gozer is..
Is het niet een zeer groot probleem op zich..
Natuurlijk is het jammer.. en ik zou maar op zoek naar je echte pa (als je dat wilt natuurlijk?)

Sterkte

Zo das heavy. Sterkte met het verwerken ervan.

Denk idd dat je er niet te zwaar aan moet tillen dat hij je biologische vader niet is. Zolang hij maar goed voor je zorgt en om je geeft zit het goed. Het is nu even schrikken maar uiteindelijk veranderd het weinig aan de situatie zoals deze de afgelopen was toen je opgroeide onder het idee dat hij je vader was. Voor je relatie met hem veranderd er niets.

Uitspraak van verwijderd op donderdag 28 september 2006 om 18:04:

Dus de man waarvan jij dacht dat ie je vader was, en jou waarschijnlijk ook heeft grootgebracht is gewoon je pa toch?

Zo zie ik dat ook, maar het voelt wel kut om al die tijd voorgelogen te zijn.

Voor mij is mijn stiefpa mijn vader, hij heeft me dan ook opgevoed

dus blijkbaar daarna( sorry voor mijn snelle conclusies) geen interesse meer in je had, of een zorgvader...die je misschien dan niet gemaakt heeft, maar wel van je houdt en al die jaren je opgevoed heeft....[/quote]

ook daar geef ik je groot gelijk in
hij is altijd wel goed voor me geweest en nu nog hoop ik
maar daarom is de klap wel hard voor mij om te horen hebben gekregen dat hij me vader niet is
tuurlijk snap ik jou verhaal ook
maar probeer je eens in mijn schienen te zetten
je bent 19 jaar en je krijgt te horen dat de man die 19 jaar voor je gezord heeft je vader niet blijkt te zijn hoe zal jij reageren als ik vragen mag

Tuurlijk komt die klap hard aan
En dat ook nog ff duren voordat je 't verwerkt hebt, maar je mag iig wel blij zijn, dat je "stiefvader" altijd voor je gezorg heeft en 't nog zal blijven doen.
Maar plaats je ook 's in zijn situatie: hij heeft 't geweten en er misschien nooit iets over mogen zeggen, wetende dat deze dag hard voor je zou aankomen.
Misschien heeft hij ook verdriet!!
Praten is nog altijd de beste geneeswijze, niet vandaag en niet morgen, maar in de toekomst zal 't allemaal wat makkelijker zijn
Heel sterkte

Uitspraak van Ricar op donderdag 28 september 2006 om 18:12:

dus blijkbaar daarna( sorry voor mijn snelle conclusies) geen interesse meer in je had, of een zorgvader...die je misschien dan niet gemaakt heeft, maar wel van je houdt en al die jaren je opgevoed heeft....

ook daar geef ik je groot gelijk in
hij is altijd wel goed voor me geweest en nu nog hoop ik
maar daarom is de klap wel hard voor mij om te horen hebben gekregen dat hij me vader niet is
tuurlijk snap ik jou verhaal ook
maar probeer je eens in mijn schienen te zetten
je bent 19 jaar en je krijgt te horen dat de man die 19 jaar voor je gezord heeft je vader niet blijkt te zijn hoe zal jij reageren als ik vragen mag[/quote]

antwoord in PB

Uitspraak van Ricar op donderdag 28 september 2006 om 18:12:

je bent 19 jaar en je krijgt te horen dat de man die 19 jaar voor je gezord heeft je vader niet blijkt te zijn hoe zal jij reageren als ik vragen mag

Das waar. Kan ik me wel voorstellen. Dat is heel moeilijk. Tja, voor ons het makkelijk praten. Wij weten niet hoe het voelt. Zag ergens een tip dat het heel belangrijk is om te blijven praten met je ouders/vader. Voor hem is het natuurlijk ook vervelend omdat hij je waarschijnlijk ziet als zijn kind. Ook hij wordt er nu weer aan herherinnerd dat dat niet zo is. Heel veel praten.

Ik ben het met anderen hier wel eens dat als hij je niet heeft opgevoed hij in mijn ogen vooralsnog de verwekker is en meer niet. Of je een band met hem wilt/kan opbouwen weet ik niet maar als je opvoedvader van je houdt en jij van hem moet je daar toch ook dankbaar voor zijn en dat zo zien te houden.

Succes met je verwerking iig!

Oja, waarom pas na 19 jaar wel vertellen?

Uitspraak van B-Flock op donderdag 28 september 2006 om 18:22:

Ook hij wordt er nu weer aan herherinnerd dat dat niet zo

tuurlijk word hij er mee geconfronteerd
het zal hem ook hard genoeg raken
maar ik heb het allemaal achter zijn rug omgedaan
ik zal nooit zeggen tegen hem je moet dit niet want je bent me vader niet
maar heb hem wel de waarheid verteld ik vind ook dat hij het recht heeft om te weten hoe het is
hij heeft net zo veel rechten als dat ik het recht heb om te weten wie me vader wel is
en ik wil ook weten dat hij er van af weet dat de kans er in zit dat ik me egte vader ga zoeken

Zo dat lijkt me echt vet erg ja!

Ik zou het even rustig bekijken morgen, dan kan je er waarschijnlijk wat beter over denken, hij moet toch wel een goede reden hebben gehad om het al die jaren niet te vertellen, toch?
zeker als je zegt dat ie altijd goed voor je is geweest, dan is daar wel over nagedacht denk ik, misschien wilde hij het expres pas vertellen als je ouder was, zodat je het beter kunt begrijpen?

Maar hoe komt het dat je er zelf nog niet eerder achter bent gekomen, je ziet toch baby foto;s van jezelf en dan zie je toch of je vader er ook op staat of niet? of is hij vanaf dat je baby was al voor je aan het zorgen?

Ik zei ook altijd tegen me zussie dat ze geadopteerd was hihi maarja die zag ook op baby foto;s dat ze toch echt bij ons hoorde

Succes in ieder geval ermee!!!

Uitspraak van bonaparte op donderdag 28 september 2006 om 18:31:

Oja, waarom pas na 19 jaar wel vertellen?

ik ben er achter moeten komen via via
er kwamen mensen naar me toe ricar houd er rekening mee dat de kans er is dat hij je vader niet is
toen was ik 17 en van af dat moment ben ik gaan na denken
nu ben ik 19 jaar 2 jaar verder en nu is het allemaal pas bekend

als die andere mensen het niet hadden gezegt had ik het nu nog niet geweten dat de kans er is dat hij me vader niet is
beetje lullig van me ouders om het mij niet te vertellen maar dat is achteraf

Uitspraak van Tess///M5 op donderdag 28 september 2006 om 18:36:

Maar hoe komt het dat je er zelf nog niet eerder achter bent gekomen, je ziet toch baby foto;s van jezelf en dan zie je toch of je vader er ook op staat of niet? of is hij vanaf dat je baby was al voor je aan het zorgen?

van af het moment dat ik te horen heb gekregen van me oma is het de ronte inggegaan door andere mensen en toen is me vader naar me toegekomen
en heeft tegen iedereen gezegt
'komt hij niet uit me broekkie hij staat wel in me boekkie'
dus met andere woorden is hij niet van mij ik zal hem wel zien als me eigen zoon

Hoe goed je pa ook voor je is en is geweest, het blijft natuurlijk een klap, hoop dat je het snel een plek zal kunnen geven..
De manier waarop is natuurlijk niet al te leuk Een vriendin van mij hoorde het op haar twaalfde via via... en was ook erg kwaad dat ze het toen pas hoorde!

Sterkte het komt uiteindelijk allemaal goed...

Uitspraak van Ata op donderdag 28 september 2006 om 18:42:

Een vriendin van mij hoorde het op haar twaalfde via via...

ik ben er ook via via moeten achterkomen
lang verhaal kort te houden me ouders gingen schijden in 2004 toen is me oma naar me toegekomen dat de kans er is dat hij me vader niet is
beetje jammer dat me ouders dat zelf niet hebben verteld

Uitspraak van Ricar op donderdag 28 september 2006 om 18:39:

dus met andere woorden is hij niet van mij ik zal hem wel zien als me eigen zoon

gelukkig dat je vader zo denkt, maar toch zou ik zelf graag de reden willen weten wáárom het niet verteld is, is het uit eigen belang of is het speciaal voor jou verborgen gehouden? (waarom weet ik ook niet, maar dat hoor je ook wel eens), ik zou hem eens mooi gaan uithoren

Uitspraak van Tess///M5 op donderdag 28 september 2006 om 18:50:

maar toch zou ik zelf graag de reden willen weten wáárom het niet verteld is, is het uit eigen belang of is het speciaal voor jou verborgen gehouden?

hij heeft me altijd gezien als ze eigen zoon
dat is denk ik de meest relevante reden dat hij het verborgen heeft... ik weet niet wat de reden is
ik heb hem verteld dat ik een andere biolochice vader
is voor hem klote genoeg... en voor mij een reden om niet te vragen waarom ze me het niet verteld hebben

Sterkte (f).

Klote leeftijd om nog aan dit soort dingen te moeten denken

Bedenk gewoon rustig voor jezelf hoe je dit verder wilt zien en...

Uitspraak van Ata op donderdag 28 september 2006 om 18:42:

het komt uiteindelijk allemaal goed...

Als hij van je houdt kan het evengoed je vader zijn. Want bloedverband wil tegenwoordig ook niets meer zeggen.


Veel sterkte

jho dit is niet niks, maar vind toch wel dat je recht op hebt om te weten waarom ze het je nooit verteld hebben, en te vertellen als je dat zelf natuurlijk wil wie je echte vader is.
Sterkte ermee he

Een vader is een man die voor z'n kinderen zorgd....
Hij heeft jou altijd als zijn kind gezien en voeld dat waarschijnlijk emotioneel ook zo!!! Koester zo'n vader, al is het niet je biologische!

Uitspraak van verwijderd op donderdag 28 september 2006 om 19:14:

Een vader is een man die voor z'n kinderen zorgd....
Hij heeft jou altijd als zijn kind gezien en voeld dat waarschijnlijk emotioneel ook zo!!! Koester zo'n vader, al is het niet je biologische!

dat is ook wel een beetje zo heb dat nu ook, heb geen contact met mijn vader en mijn stiefpa zorgt al vanaf mijn zesde voor me, en zie hem echt als mijn pa, maar denk als je ineens zo te horen krijgt dat het niet je echt pa is, dat je dan wel wil weten wie wel, of waarom ze nooit eerlijk tegen je zijn geweest dan, ja toch, betekend niet dat hij niet meer van hem houd, en als zijn echte pa beschouwd

Uitspraak van verwijderd op donderdag 28 september 2006 om 18:04:

Dus de man waarvan jij dacht dat ie je vader was, en jou waarschijnlijk ook heeft grootgebracht is gewoon je pa toch?

En waar is dan al die 19 jaar je biologische vader geweest?

Uitspraak van verwijderd op donderdag 28 september 2006 om 19:14:

Een vader is een man die voor z'n kinderen zorgd....
Hij heeft jou altijd als zijn kind gezien en voeld dat waarschijnlijk emotioneel ook zo!!! Koester zo'n vader, al is het niet je biologische!

amen!

Sterkte..

Ik weet niet hoe het is gegaan enzo maar ik vind het wel erg laf van je ouders dat ze dit nu pas aan je verteld hebben.

Ik ben ook opgegroeit met een man die niet me echte vader is maar ze hebben mij altijd laten weten wie mijn echte vader is (ook al is hij geen goede vader)

heel veel sterkte toegewenst
vind t heel goed van je dat je hier op
partyflock om advies vraagt, de meeste
jongens/mannen zijn niet zo open als
t over gevoelens en problemen gaat..
ik zou je adviseren om veel erover te
praten en t evt allemaal van je af te
schrijven..mijn maatjes en dagboek
hebben mij door moeilijke tijden heen
geholpen..succes ermee

Sterkte
Het heeft tijd nodig, en meer kan ik er niet over zeggen...

Heel veel sterkte..

Denk er hier bij wel aan dat je papa dus wel keiveel van je houd, als hij zolang voor je gezorgt heeft met liefde, zoals een echte papa dat doet.

Jammer dat de mensen altijd achter je rug om kletsen, ze weten niet wat voor 'n pijn ze er andere mee doen

Uitspraak van Ricar op donderdag 28 september 2006 om 18:39:

toen is me vader naar me toegekomen
en heeft tegen iedereen gezegt
'komt hij niet uit me broekkie hij staat wel in me boekkie'
dus met andere woorden is hij niet van mij ik zal hem wel zien als me eigen zoon

Neem dat altijd in je gedachten mee
Hij zal er altijd voor je zijn

Ik zou het positief zien
nu heb je er een pa bij.
is toch ook een luxe

meis hij is biologische gezien niet je vader, maar ik ga er van uit dat hij wel altijd voor jou gezorgt heeft.

sterkte ermee

Sterkte
Zou ook niet weten wat ik zou doen
Maar zou hem wel gewoon als mijn vader blijven beschouwen, omdat hij dat al die tijd ook voor mij is geweest.

Uitspraak van Ricar op donderdag 28 september 2006 om 17:58:

ik heb sinds vandaag te horen gekregen dat me vader me vader niet is...

Hij heeft je opgevoed, je grootgebracht. Wat kan het schelen of het je biologische vader is of niet?

Hij is je vader, punt.

wrrm je er druk over maken ?
als je het nu niet wist bleef je hem toch ook aanzien als je echte vader ..?!
doe gewoon zoals ervoor alle leuke dingen nog samen enzow.!
en denk eraan deze man houdt van je alsof je zijn eigen zoon bent ! sommige kinderen hebbe nogeens geen papa
(f).

Weet wel wie je echte vader is?
Als je die niet kent en dus nog nooit gezien hebt, wat maakt het dan uit? Dan heeft hij er ook nooit moeite voor gedaan om jou te leren kennen...
headz up! move forward!

Ik denk het heel moeilijk is geweest voor je ouders om het te vertellen.
Als ouder zijnde weet je ook niet op welke leeftijd het goed is denk ik.
Dan heb je een kind, dan is hij twaalf en zo vrolijk...
dit onderwerp alleen al is ingewikkeld, op welke leeftijd vertel je het aan je kind?

Maar heel veel sterkte en laat het eerst even bezinken.

heftig zeg! Hopelijk kan je het een plekje geven, maar dat lijkt me moeilijk. Eigenlijk zijn er mensen je hele leven al tegen je aan het liegen en dat lijkt me de grootste klap!

Natuurlijk houd je vader veel van je, hij heeft tenslotte altijd voor je gezeorgd, maar ik kan me voorstellen dat je daar nu even weinig waarde aan hecht.

In ieder geval heel veel sterkte!

dapper dat je't hier deelt . .

Ik denk dat t uiteindelijk neer komt op de vraag
wie is in je hart je vader ?

Maar kan me voorstellen dat t nieuws
echt enorm hard aankomt . .