Lonely without your kid

Er zijn hier vast genoeg mensen die hun kiddo moeten missen om wat voor reden dan ook.
Of het nu je eigen schuld is om het maar lullig te zeggen of niet; het gevoel dat je een belangrijk deel van jezelf mist is er.
In ieder geval wel bij mij.

Mijn zoontje is vandaag naar een revalidatiecentrum gegaan na een lange tijd in het ziekenhuis. Wat hij heeft is niemands schuld, wat de oorzaak is geweest weet niemand maar hij heeft er wel een parese ( een eenzijdige verlamming), flinke epilepsie en afasie (woordvindigsproblemen) overgehouden.
Hij is vandaag pas opgenomen maar ik heb echt zoiets van; wat doe ik hier thuis? Ik heb hier niets zonder hem.
Je hele leven draait om je kid zeg maar...
IK weet dat de revalidatie heeeeel erg belangrijk is maar toch mis ik hem nu al veel meer.

Wie heeft er nog meer een kind wat niet bij/hem of haar is en waarom? En wat doet dat met jou?
Dat vroeg ik me gewoon af omdat ik er zelf nu over na zit te denken zeg maar, dus vertel

Jeetje meis

Wat zul jij je klote voelen!.Je mist nu een deel van jezelf

Heel veel sterkte en denk maar zo je kindje gaat hier beter uit komen!

Hou je taai

Uitspraak van Devilish™ op woensdag 15 februari 2006 om 22:36:

Maragoed, nergens iemand te vinden met een vergelijkbare ervaring/situatie

Jawel hiero mijn kind zit in een kinder pschyg ziekenhuis op het moment .
Hij heeft een hele ernstige vorm van adhd en odd en waarschijnlijk nog cd en mcdd
Hij zit daar een maand of 3 voor een nieuwe diagnose en behandel plan.
Zelf de keuze gemaakt want de ggz was hem aan het dood voeren met de ritalin en andere medicatie .

Hij heeft al is eerder in een medisch internaat gezeten maar dat was klote.(2 en half jaar)

Ik mis hem ook heel erg daar breek je hart van .
Elke keer zit je met je kind niet op de goede plek waardoor hij weer ergens anders heen moet.
Het verschrikkelijkste is elke keer weer als je hem weg moet brengen en afscheid moet nemen :cryje bent dan zo hulpeloos als je ziet dat hij verdriet heeft)

En nu hoop ik maar dat hij wel op de goede plek zit zodat als hij weer thuis komt we weten welke weg voor hem het beste is

Das mijn verhaal in kort .

Uitspraak van verwijderd op donderdag 16 februari 2006 om 11:21:

Jawel hiero mijn kind zit in een kinder pschyg ziekenhuis op het moment .
Hij heeft een hele ernstige vorm van adhd en odd en waarschijnlijk nog cd en mcdd
Hij zit daar een maand of 3 voor een nieuwe diagnose en behandel plan.
Zelf de keuze gemaakt want de ggz was hem aan het dood voeren met de ritalin en andere medicatie .

Das niet niks...
Erg zeg dat ze er zomaar medicijnen inpompen,dat hoor je wel vaker helaas

Uitspraak van verwijderd op donderdag 16 februari 2006 om 11:21:

k mis hem ook heel erg daar breek je hart van .
Elke keer zit je met je kind niet op de goede plek waardoor hij weer ergens anders heen moet.

Dat lijkt me helemal erg ja. Jemoet hem missen en achteraf blijkt dat het helemaal nergens goed voor geweest is.
Gelukkig zit mijn zoontje welop de goede plek, maar bijmijn zoontje is het gewoon duidelijk wat hij heeft en nodig heeft, revalidatie dus.

Uitspraak van verwijderd op donderdag 16 februari 2006 om 11:21:

Het verschrikkelijkste is elke keer weer als je hem weg moet brengen en afscheid moet nemen :cryje bent dan zo hulpeloos als je ziet dat hij verdriet heeft)

Vreselijk he. Elke keer als ik op bezoek ga zou ik het liefst niet meer weggaan. En mijn kereltje is zo sterk, hij laat het gewoon over zich heen komen. Hij heeft niet eens gehuild als ik wegging. Gelukkig heeft hij daar ook superlieve verzorgers waar hij nu al helemaal gek mee is, dat scheelt denk ik ook een hoop

Uitspraak van verwijderd op donderdag 16 februari 2006 om 11:21:

En nu hoop ik maar dat hij wel op de goede plek zit zodat als hij weer thuis komt we weten welke weg voor hem het beste is

Ik hoop het ook voor je, anders blijf je aan de gang. Sterkte

Uitspraak van Devilish™ op vrijdag 17 februari 2006 om 09:47:

Erg zeg dat ze er zomaar medicijnen inpompen,dat hoor je wel vaker helaas

Nou hij had wel goede maar veelste veel
tsja wel makelijk om een kind vol te proppen dan zijn ze er vanaf he

Uitspraak van Devilish™ op vrijdag 17 februari 2006 om 09:47:

Gelukkig zit mijn zoontje welop de goede plek, maar bijmijn zoontje is het gewoon duidelijk wat hij heeft en nodig heeft, revalidatie dus.

das wel fijn voor je denk ook wel duidelijker dan wat mij zoon heeft en wat voor soort hulp hij nodig heeft.

Uitspraak van Devilish™ op vrijdag 17 februari 2006 om 09:47:

Vreselijk he. Elke keer als ik op bezoek ga zou ik het liefst niet meer weggaan. En mijn kereltje is zo sterk, hij laat het gewoon over zich heen komen. Hij heeft niet eens gehuild als ik wegging. Gelukkig heeft hij daar ook superlieve verzorgers waar hij nu al helemaal gek mee is, dat scheelt denk ik ook een hoop

Denk het ook wel waar mijn zoon nu verblijft heeft hij het ook wel naar zijn zin .
Maar makelijk is het niet om weg te gaan en hem weer achter te moeten laten

Uitspraak van Devilish™ op vrijdag 17 februari 2006 om 09:47:

Ik hoop het ook voor je, anders blijf je aan de gang. Sterkte

Jij ook sterkte
Denk dat ik met mij zoon nog wel jaren zal dokteren
Maar ja voor een goed doel

Uitspraak van verwijderd op vrijdag 17 februari 2006 om 09:53:

tsja wel makelijk om een kind vol te proppen dan zijn ze er vanaf he

Inderdaad, heb ik ook gehad, maar dan maar 2 dagen gelukkig

Uitspraak van verwijderd op vrijdag 17 februari 2006 om 09:53:

das wel fijn voor je denk ook wel duidelijker dan wat mij zoon heeft en wat voor soort hulp hij nodig heeft.

Dat zeker, tussen alle onzekerheid die het met zich meebrengt geeft dat dan wel weer wat zekerheid. Je weet iig dat hij op d egoede plek zit en dat ze hem daar kunnen helpen

Uitspraak van verwijderd op vrijdag 17 februari 2006 om 09:53:

Denk het ook wel waar mijn zoon nu verblijft heeft hij het ook wel naar zijn zin .
Maar makelijk is het niet om weg te gaan en hem weer achter te moeten laten

ZEker niet, het is nu pas 3 dagen voormij en ik vind het nu al afschuwelijk... en dat gaat alleen maar erger worden waarschijnlijk

Uitspraak van verwijderd op vrijdag 17 februari 2006 om 09:53:

Denk dat ik met mij zoon nog wel jaren zal dokteren
Maar ja voor een goed doel

Je weet waar je het voor doet hé, ongeacht hoe moeilijk het is, je gaat toch door

Uitspraak van Devilish™ op vrijdag 17 februari 2006 om 10:08:

ZEker niet, het is nu pas 3 dagen voormij en ik vind het nu al afschuwelijk... en dat gaat alleen maar erger worden waarschijnlijk

de mijne is al weer 3 weken weg je word er idd niet vrolijker van .
Maar ja dan is het eindpunt ook weer in zicht zo denk ik dan maar weer

Uitspraak van Devilish™ op vrijdag 17 februari 2006 om 10:08:

Je weet waar je het voor doet hé, ongeacht hoe moeilijk het is, je gaat toch door

Jep kan wel door blijven gaan en hem thuis houden maar schiet ik niks mee op en hij ook niet.
Wil namelijk wel een mooie en goede toekomst voor me kind.
En dat kan alleen als je in speelt op zijn levensbehoeftes.
Daar hoort dit dan ook bij

Uitspraak van Devilish™ op woensdag 15 februari 2006 om 22:26:

Wie heeft er nog meer een kind wat niet bij/hem of haar is en waarom? En wat doet dat met jou?

aangezien iedereen hier zo eerlijk er voor uit komt zal ik mijn verhaal ook vertellen
al kost t me heel veel moeite om het zonder janken te doen.

mijn jongens zijn nu 10 augustus 5 jaar t huis uit.(sinds 2000)

voor 5 jaar terug liep thuis de situatie uit de hand (brandstichting op de slaapkamer waar mijn neefje sliep)
met als gevolg dat ik mijn jongens een flink pak voor hun kont gegeven heb.
mijn ex heeft toen aangifte gedaan van kindermishandeling en ja daar ben ik voor veroordeeld omdat ik het niet kon weerleggen.

mijn kinderen zijn toen onder toezicht geplaatst en in pleeggezinnen geplaatst waar het ook fout liep trouwens.
mijn oudste (14) woont nu in een pleeghuis en me jongste (11) in een kindertehuis
ik heb net 5 jaar een gevecht geleverd met de RVK AMK en al die anderen die denken dat ze t beter weten.
ik heb ook excuusbrieven en zo gehad maar daar heb ik nu niks meer aan.

nu blijkt dat beide jongens een hersenstoornis hebben en dat t niet mijn schuld is dat ze zulk gedrag hadden.
ze hebben allebei Aspegersyndroom en ik weet nu sinds een half jaar dat ik t ook heb, alle puzzelstukkies vallen dan op hun plaats.

ik heb voor 5 jaar terug gejankt, gevloekt, geschreeuwd en doe t soms nog want t doet pijn om je kids te moeten missen.

toen ik me erbij neer had gelegd dat mijn jongens niet meer thuis zouden komen ging het wel weer een beetje.

2 jaar later echter kwam de hardste klap:
ik heb 2 kinderen die gehandicapt zijn.... en t besef van die woorden...
die komt aan als een slag met een moker tegen je voorhoofd KEIHARD.

t ergste van alles vind ik nog dat mensen zo gauw oordelen over je capaciteiten als ouder zijnde.

Ik ga bijvoorbeeld naar feesten en zo en dan word er al gauw gedacht dat je je kids kwijt bentr omdat je:
A wel es drugs gebruikt
B ze aan hun lot over hebt gelaten
C niet voor ze kunt zorgen, of wilt zorgen

sorry voor die mensen maar ik ga pas naar feesten sinds ze weg zijn, t is een uitlaatklep voor mij althans

mijn kids komen om en om om de 8 weken een weekend thuis en tussendoor ga ik naar hun.

*aanvulling*
mijn oudste krijgt risperdal (anti-psychotica) en t blijkt dat hij waarschijnlijk in een psychose heeft geleefd vanaf zijn 6e.
Mijn jongste krijgt op dit moment niks, maar hij is net verhuisd en de observatie doen ze liever zonder medicatie.
Beiden hebben een hoog IQ en dat maakt t nog moeilijker omdat ze begrijpen wat er met hun aan de hand is en dat ze niet thuis kunnen wonen met zn 2-en

Uitspraak van verwijderd op vrijdag 17 februari 2006 om 17:28:

aangezien iedereen hier zo eerlijk er voor uit komt zal ik mijn verhaal ook vertellen
al kost t me heel veel moeite om het zonder janken te doen.

Ik vind het zo kut om te lezen dat zulke dingen gewoon kunnen gebeuren..
Dingen worden verdraait en tegen je gebruik je kids zijn de dupe en die pijn draag je er ook nog eens bij..
Ik hoop dat alles op het gereël komt voor jou en je kids

en zo zie je maar zelf op PF kan je toch ook afentoe eerlijk en open zijn

Uitspraak van verwijderd op vrijdag 17 februari 2006 om 17:28:

aangezien iedereen hier zo eerlijk er voor uit komt zal ik mijn verhaal ook vertellen

Heel knap niks voor om te schamen vind ik dan alhoewel ik ook zat naar me kop geslingerd heb gekregen dat ik hem naar instelling heb gebracht en dat nog wel uit vrije wil .

Uitspraak van verwijderd op vrijdag 17 februari 2006 om 17:28:

2 jaar later echter kwam de hardste klap:
ik heb 2 kinderen die gehandicapt zijn.... en t besef van die woorden...
die komt aan als een slag met een moker tegen je voorhoofd KEIHARD.

Ja das kei hard me zoon heeft ook een handicap helaas zie je dat niet van de buiten kant

Partymama sterkte

Uitspraak van verwijderd op vrijdag 17 februari 2006 om 17:28:

t ergste van alles vind ik nog dat mensen zo gauw oordelen over je capaciteiten als ouder zijnde.

Verschrikkelijk is dat ze zouden hem is een 2 weekjes moeten mee nemen dan weten ze waar over ik het heb

Uitspraak van verwijderd op vrijdag 17 februari 2006 om 17:28:

risperdal (anti-psychotica)

Dat heeft mijn zoontje naast zijn ritalin gehad rotzooi hij werd er ziek van en zag wazig en alles dubbel.
Hij zit nu nog op lage dosis ritalin nu 3x een half daarvoor was dat 2x2 en 1x 1,5
En hij heeft er nortrilen bij das weer een soort anti deprisiva.
Nu gaan ze als hij clean is zeg maar opnieuw een diagnose geven en vanuit daar weer aan het werk te gaan.

Uitspraak van verwijderd op vrijdag 17 februari 2006 om 18:00:

Ja das kei hard me zoon heeft ook een handicap helaas zie je dat niet van de buiten kant

ASS-ers hebben als bijkomend "iets" dat ze vanwege hun hoge IQ de buitenwereld heel goed voor de gek kunnen houden en het dus ook niet zichtbaar is.
daarom duurt t ook zo lang voor een diagnose gesteld kon worden.
Ik heb zelf trouwens de instaties in de juiste richting moeten sturen daarvoor
bovendien heb ik t ook en meeste mensen snappen niet dat ik dat ook heb, ben toch redelijk sociaal aangelegd (asperger is een autistische stoornis nl)

Uitspraak van verwijderd op vrijdag 17 februari 2006 om 18:00:

alhoewel ik ook zat naar me kop geslingerd heb gekregen dat ik hem naar instelling heb gebracht en dat nog wel uit vrije wil .

Wat moet je dan? de boel uit de hand laten lopen met alle gevolgen van dien...werkt ook niet...

Uitspraak van verwijderd op vrijdag 17 februari 2006 om 18:00:

Dat heeft mijn zoontje naast zijn ritalin gehad rotzooi hij werd er ziek van en zag wazig en alles dubbel.

had mijn oudste ook, maar kwam door de combinatie van die 2
ze zijn toen gestopt met ritalin en hij is echt een compleet andere jongen, lief aardig en bovedien nog sociaal ook
terwijl ik m voor die tijd om heel eerlijk te zijn, wel kon schieten.

ik wens alle ouders die de weg nog te gaan hebben of er op zitten alle kracht die ze nodig hebben.

Uitspraak van verwijderd op vrijdag 17 februari 2006 om 10:19:

de mijne is al weer 3 weken weg je word er idd niet vrolijker van .
Maar ja dan is het eindpunt ook weer in zicht zo denk ik dan maar weer

Idd
Alleen wel jammer dat ze over damian nu nog niet kunnen zeggen hoelang ze verwachten dat het gaat duren.
Maar hopelijk kunnen ze dat over 6 weken wel

Uitspraak van verwijderd op vrijdag 17 februari 2006 om 10:19:

Jep kan wel door blijven gaan en hem thuis houden maar schiet ik niks mee op en hij ook niet.
Wil namelijk wel een mooie en goede toekomst voor me kind.
En dat kan alleen als je in speelt op zijn levensbehoeftes.
Daar hoort dit dan ook bij

Dat zeker
Alsmoeder bijt je toch wel door als het erom gaat wat het beste voor je kind is
Voor damian is het gewoon heel belangrijk dat hij revalideerd, en hopelijk kan hij daar ook weer leren lopen

Uitspraak van verwijderd op vrijdag 17 februari 2006 om 17:28:

Ik ga bijvoorbeeld naar feesten en zo en dan word er al gauw gedacht dat je je kids kwijt bentr omdat je:
A wel es drugs gebruikt
B ze aan hun lot over hebt gelaten
C niet voor ze kunt zorgen, of wilt zorgen

Wat een verhaal zeg, en vreselijk dat mensen zo hun conclusies kunnen gaan trekken. Net alsof zij wel precies weten wat er aan de hand is als jij dat zelf niet eens wist.
Lijkt me heel zwaar om dat mee te moeten maken. Die onzekerheid ken ik wel, dat breekt je. Al verschillen onze situaties wel, ik kan me voorstellen hoe je je voelt

Uitspraak van peurple op vrijdag 17 februari 2006 om 17:47:

Ik hoop dat alles op het gereël komt voor jou en je kids (F)

Dat hoop ik voor iedereen die om wat voor reden dan ook haar kind moet missen

Uitspraak van Devilish™ op zondag 19 februari 2006 om 13:24:

Wat een verhaal zeg, en vreselijk dat mensen zo hun conclusies kunnen gaan trekken. Net alsof zij wel precies weten wat er aan de hand is als jij dat zelf niet eens wist.

Ja idd maar mensen weten niet hoe zeer je daar iemand mee op de ziel kunt trappen
In mij geval kan ik er niks aan doen en zoontje lief ook niet tis en blijft een stoornis waarmee hij geboren is tis dan ook erfelijk wat die heeft.

Ennu mijn zoontje is nu een dagje thuis maar helaas moet ie strakjes weer weg

Sterkte mama,s van een bizonder kind

Uitspraak van verwijderd op zondag 19 februari 2006 om 14:12:

Ja idd maar mensen weten niet hoe zeer je daar iemand mee op de ziel kunt trappen
In mij geval kan ik er niks aan doen en zoontje lief ook niet tis en blijft een stoornis waarmee hij geboren is tis dan ook erfelijk wat die heeft.

Helemaal als je van binnen al genoeg verdriet hebt om je kind. Maar die mensen zullen ook nooit kunnen begrijpen wat jij meemaakt. Ik hoop dat je wel voldoende steun krijgt? Is enorm belangrijk, dat merk ik nu al

Uitspraak van verwijderd op zondag 19 februari 2006 om 14:12:

Ennu mijn zoontje is nu een dagje thuis maar helaas moet ie strakjes weer weg

Geniet ervan
Ik moet nog meer dan twee weken wachten en dan mag ik hem hopelijk het weekend thuis hebben

Uitspraak van verwijderd op zondag 19 februari 2006 om 14:12:

Sterkte mama,s van een bizonder kind

Hetzelfde!!

Uitspraak van Devilish™ op zondag 19 februari 2006 om 14:35:

Helemaal als je van binnen al genoeg verdriet hebt om je kind. Maar die mensen zullen ook nooit kunnen begrijpen wat jij meemaakt. Ik hoop dat je wel voldoende steun krijgt? Is enorm belangrijk, dat merk ik nu al

Ja het is vooral het onbegrip he
Maar als ze een tijdje mee zouden draaien of ze maken het een tijdje van dichtbij mee praten ze wel anders
Ja krijg nu de steun van mij familie is ook wel is anders geweest .

Uitspraak van Devilish™ op zondag 19 februari 2006 om 14:35:

Geniet ervan
Ik moet nog meer dan twee weken wachten en dan mag ik hem hopelijk het weekend thuis hebben

Ja doe ik zeker
Ik heb volgend weekend weer een weekendje thuis heb ik de hele week weer iets om naar uit te kijken
Ik zie hem door de weeks wel is als ik op gesprek moet komen hoe het verloop is dus das dan weer wel fijn.

Uitspraak van Devilish™ op zondag 19 februari 2006 om 13:24:

Lijkt me heel zwaar om dat mee te moeten maken. Die onzekerheid ken ik wel, dat breekt je. Al verschillen onze situaties wel, ik kan me voorstellen hoe je je voelt

thnx
ik kan er nu beter mee omgaan dan 5 jaar terug hoor gelukkig
het maakt je alleen een beetje onverschillig tegenover zulke mensen en dat kan heel makkelijk omslaan in verbitterd zijn.

Uitspraak van Devilish™ op zondag 19 februari 2006 om 14:35:

Ik moet nog meer dan twee weken wachten en dan mag ik hem hopelijk het weekend thuis hebben

en dan word ie natuurlijk gruwelijk verwend door zijn ouders
groot gelijk heb je trouwens

mijn oudste komt a.s. weekend thuis voor 2 nachten.
afgelopen zomer is ie voor het eerst thuisgeweest in 5 jaar

wat dat betreft heb ik het "geluk" dat ik hetzelfde heb als die 2 en ben ik een kei in relativeren. Anders was ik inmiddels gek geworden denk ik.

Uitspraak van verwijderd op zondag 19 februari 2006 om 15:41:

Ja krijg nu de steun van mij familie is ook wel is anders geweest .

Heel herkenbaar helaas
ik heb al 5 jaar geen contact meer met mijn moeder omdat ze vol blijft houden dat het door de opvoeding komt.
terwijl ze zelf helemaal gek werd na een weekendje logeren bij haar

ik heb inmiddels wel een gezinsvoogd die ook inziet wat er toen allemaal misgegaan is in de hulpverlening.
En die me niet behandeld als een blondje.
Vaak word je als leek behandeld terwijl je zelf inmiddles ervaringsdeskundige bent en daar doorheen prikken kost erg veel energie (en scheldpartijen en jankbuien)

maar voor onze kinderen willen we allemaal het beste want dat verdienen ze.
Juist omdat ze "anders" zijn zijn ze t meer dan waard.

Uitspraak van verwijderd op zondag 19 februari 2006 om 20:54:

Heel herkenbaar helaas
ik heb al 5 jaar geen contact meer met mijn moeder omdat ze vol blijft houden dat het door de opvoeding komt.
terwijl ze zelf helemaal gek werd na een weekendje logeren bij haar

Ja dat kreeg ik ook naar me hoofd geworpen lag aan mij.
En toen ze hem een paar weekendjes hadden wisten ze wel beter

Uitspraak van verwijderd op zondag 19 februari 2006 om 20:54:

Juist omdat ze "anders" zijn zijn ze t meer dan waard

Idd denk dat je van zo,n kind op een of andere manier nog meer van houdt.

Uitspraak van verwijderd op zondag 19 februari 2006 om 20:54:

ik kan er nu beter mee omgaan dan 5 jaar terug hoor gelukkig

Waarschijnlijkomdat je het nu gewoon een plekje kan geven

Uitspraak van verwijderd op zondag 19 februari 2006 om 20:54:

het maakt je alleen een beetje onverschillig tegenover zulke mensen en dat kan heel makkelijk omslaan in verbitterd zijn.

Je hebt altijd wel zulkemensen, zelfs in mijn situatie zijn die er en dat terwijl mijn zoontje gewoon ziek is geweest en nu hersenbeschadiging heeft. Ze nemen gewoon veel te snel aan dat een moeder slecht wil voor een kind terwijl ze er juist vanuit moeten gaan dat een moeder het beste wilt voor haar kind mits het tegendeel bewezen is...

Uitspraak van verwijderd op zondag 19 februari 2006 om 21:17:

Idd denk dat je van zo,n kind op een of andere manier nog meer van houdt.

Juist omdat ze vanalles moeten doorstaan. En ze enorm respecteert. Ik heb zo'n enorm respect gekregen voor mijn kleintje,hoe hij dit allemaal over zich heen laat komen. En heel veel trots. Ik sta echt verbaast dat een kind van 4 er zo goed mee om kan gaan

Uitspraak van Devilish™ op maandag 20 februari 2006 om 10:05:

Juist omdat ze vanalles moeten doorstaan. En ze enorm respecteert. Ik heb zo'n enorm respect gekregen voor mijn kleintje,hoe hij dit allemaal over zich heen laat komen. En heel veel trots. Ik sta echt verbaast dat een kind van 4 er zo goed mee om kan gaan

Idd maar vind het vaak wel erg moeilijk voor hem en vind ik het ontzettend zielig dat hij van hot naar her word gesleept
Hoop nou dat echt dat hij op de goede plek zit want hij verdient het

Nou, hier nog een mama die niet al haar kindjes thuis heeft...
Mijn zoon is vorig jaar september vrijwillig uit huis geplaatst, omdat het dus gewoon niet meer ging. Voorlopige diagnose: ADHD, en vermoeden van NLD en ODD.....
Na een 3 jaar lange strijd met mijn ex ( die Jehova's Getuige is, dus ik moet volgens hem maar veel bidden, dan komt het wel goed.....) is mijn zoon van bijna 9 nu onder toezicht gesteld en kreeg sinds begin dit jaar (eindelijk) Ritalin. Hij heeft een leerachterstand van 1.5 jaar, en de bedoeling was dat de Ritalin hem zou helpen om zijn concentratievermogen te verbeteren. Hij woont nu ( tijdelijk) bij zijn vader, en omdat vader het maar lastig vond dat zijn zoon pas om 23 uur in slaap viel, heeft hij zonder overleg met wie dan ook besloten te stoppen met de medicatie. Jeugdvoogd, school, de kinderpsychiater..... iedereen stond in 1 klap met de rug tegen de muur.
Je zou verwachten dat zoon nu bij vader weggehaald wordt en teruggeplaatst bij mij...helaas niet dus.
Mijn strijd om mijn zoon terug te krijgen gaat elke dag door.....

Maar ik weet wat het is om s'avonds langs de bedjes te lopen om te kijken of ze allemaal lekker liggen, en dan een leeg bedje te zien.
Als alleenstaande moeder van 5 kindjes weet ik wat het is om op te boksen tegen alle vooroordelen...zelfs op PF

K kan al amper zonder me 2 nichtjes en neefje laat staan als ik n kind zou hebben Ben echt stapelgek op die 3 kleintjes en k zou nie weten wat k zou moeten zonder ze

Lijkt me zo moeilijk om je kind ook zo ziek te zien of iig amper te zien omdat ie in het ziekenhuis ligt of revalidatie centrum

Heel veel sterkte aan de moeders hier gewenst!!

Uitspraak van verwijderd op maandag 20 februari 2006 om 14:24:

Idd maar vind het vaak wel erg moeilijk voor hem en vind ik het ontzettend zielig dat hij van hot naar her word gesleept

Dat is het ook!
Een kind is geen joo
En juist kinderen hebben stabiliteit en ritme nodig, dat heen en weer gesleep werkt alleen maar averechts lijkt me
Dat merk ik wel aan mijn zoontje, 3 verschillende ziekenhuizen en een revalidatiecentrum binnen twee maanden, dat gehannes is echt niet goed voor een kind hoor, helemaal niet als het om een nog langere termijn gaat

Uitspraak van verwijderd op dinsdag 21 februari 2006 om 15:43:

Sterkte zeg dat is ook niet niets
Succes met je strijd, hopelijkkomt alles op zijn pootjes terecht

Uitspraak van verwijderd op dinsdag 21 februari 2006 om 15:43:

Maar ik weet wat het is om s'avonds langs de bedjes te lopen om te kijken of ze allemaal lekker liggen, en dan een leeg bedje te zien.
Als alleenstaande moeder van 5 kindjes weet ik wat het is om op te boksen tegen alle vooroordelen...zelfs op PF

Ja vreselijk héd ie vooroordelen.Omdat ik jonge moeder ben( en alleenstaand) worden er al helemaal scheve bekken getrokken, terwijl ik er niet eens wat aan kan doen!
Geloof me, als je er invloed op zou kunnen hebben zou je alles doen wat in je macht ligt om de stuatie te veranderen
Ik heb maar 1 zoon en die is er niet, het huis is leeg en stil, ik werk op dit moment niet meer dus ik heb helemaal niets thuis. En continue mis je dat mannetje, met zijn verhalen over school, of wat je ook doet

Uitspraak van Devilish™ op dinsdag 21 februari 2006 om 18:08:

Geloof me, als je er invloed op zou kunnen hebben zou je alles doen wat in je macht ligt om de stuatie te veranderen

Dat weet ik wel heel zeker dan zag het er nu heel anders uit

Uitspraak van verwijderd op dinsdag 21 februari 2006 om 15:43:

heeft hij zonder overleg met wie dan ook besloten te stoppen met de medicatie

Das ook niet echt slim

sterkte ermee dames

Iedereen sterkte met zijn/haar problemen

Uitspraak van verwijderd op woensdag 22 februari 2006 om 11:48:

[Remstar] Iedereen sterkte met zijn/haar problemen

Thanks

Ik heb vandaag mijn mannetje weer gezien

Uitspraak van verwijderd op woensdag 22 februari 2006 om 11:48:

Iedereen sterkte met zijn/haar problemen

Thnx

Uitspraak van Devilish™ op woensdag 15 februari 2006 om 22:26:

Er zijn hier vast genoeg mensen die hun kiddo moeten missen om wat voor reden dan ook.
Of het nu je eigen schuld is om het maar lullig te zeggen of niet; het gevoel dat je een belangrijk deel van jezelf mist is er.
In ieder geval wel bij mij.

Mijn zoontje is vandaag naar een revalidatiecentrum gegaan na een lange tijd in het ziekenhuis. Wat hij heeft is niemands schuld, wat de oorzaak is geweest weet niemand maar hij heeft er wel een parese ( een eenzijdige verlamming), flinke epilepsie en afasie (woordvindigsproblemen) overgehouden.
Hij is vandaag pas opgenomen maar ik heb echt zoiets van; wat doe ik hier thuis? Ik heb hier niets zonder hem.
Je hele leven draait om je kid zeg maar...
IK weet dat de revalidatie heeeeel erg belangrijk is maar toch mis ik hem nu al veel meer.

Wie heeft er nog meer een kind wat niet bij/hem of haar is en waarom? En wat doet dat met jou?
Dat vroeg ik me gewoon af omdat ik er zelf nu over na zit te denken zeg maar, dus vertel

zo ik wens jou ieder geval heel veel sterkte en je zoontje ook de komende tijd
ik hoop dat alles goed gaat komen

Geef hem maar een dikke

wat mag ik dan in men handen knijpen met mijn moeilijke maar o zo lieve mannetje


iedereen sterkte ik hoop nooit in jullie schoenen te komen staan

Uitspraak van Bradley, Jeffrey, Sidney & Railey op woensdag 22 februari 2006 om 15:00:

zo ik wens jou ieder geval heel veel sterkte en je zoontje ook de komende tijd
ik hoop dat alles goed gaat komen

Geef hem maar een dikke

Thanks
Ik heb hem helemaal platgezoend net

Uitspraak van verwijderd op woensdag 22 februari 2006 om 15:01:

wat mag ik dan in men handen knijpen met mijn moeilijke maar o zo lieve mannetje

Zeker

Uitspraak van verwijderd op woensdag 22 februari 2006 om 15:01:

iedereen sterkte ik hoop nooit in jullie schoenen te komen staan

Dankje, ik hoop het ook niet voor je

Uitspraak van verwijderd op woensdag 22 februari 2006 om 15:01:

iedereen sterkte ik hoop nooit in jullie schoenen te komen staan

om eerlijk te zijn gun ik dat niemand

ook m'n vijanden niet

Uitspraak van verwijderd op donderdag 23 februari 2006 om 07:47:

om eerlijk te zijn gun ik dat niemand

ook m'n vijanden niet

Idd ik ook niet

jeetje, het lijkt mij echt niet fijn. heel veel strekte!!!

Uitspraak van verwijderd op donderdag 23 februari 2006 om 15:16:

Uitspraak van Partymamma op donderdag 23 februari 2006 om 07:47:
om eerlijk te zijn gun ik dat niemand

ook m'n vijanden niet

Idd ik ook niet

Zeker niet.
En al helemaal een kind niet, zo onschuldig... en dan zoveel over zich heen krijgen. Kan er nog steeds niet over uit.

Uitspraak van verwijderd op donderdag 23 februari 2006 om 15:18:

[dahahaantjuh] jeetje, het lijkt mij echt niet fijn. heel veel strekte!!!

Thanks
Je kan je er geen voorstelling van maken hoe erg het is, écht niet.
Pas als je het zelf meemaakt, dan pas realiseer je je dat het nog veeeeel zwaarder is dan je je voorstelde.
Jouw kind, ongeacht wat ie heeft, maar je staat machteloos. Terwijl jij degene bent die je kind behoort te beschermen en helpen etc, je kan gewoon niets.
Very frustrating

Bweh.. geen idee hoelang ik dit nog volhoud hoor, heeft niemand tips?
Als mijn vriend bijvoorbeeld savonds weggaat heb ik nog steeds zoiets van ik moet thuisblijven want Damian ligt op bed.... en continue denk ik zoiets, is echt niet tof dit
Maar t scheelt, ik weet waar we het voor doen, en dat is me heel veel waard

Nou heb ik zelf geen kinderen, maar wil ik even laten weten dat jullie wel iets belangrijks vergeten.

Jullie zeggen constant dat jullie zo weinig kunnen doen. Maar jullie doen al heel veel. Jullie houden van jullie kinderen.

En vooral in het geval van Shreeves. Jou kind weet dat het geliefd word. Jullie doen het onbewust, maar het betekent meer dan je denkt.

Jullie hadden een goed voorbeeld voor me vader kunnen zijn!
Mijn ouders zijn 3 jaar geleden gescheiden (althans, me pa uit huis, de rechtszaak is nog steeds bezig) en sindsdien wil ik hem gewoon niet meer zien. Hij heeft het zo ernstig verpest voor mij dat als hij nu nog naar me komt dat ik hem gewoon de deur wijs.

Klinkt misschien hard, vooral voor jullie als ouderzijnde, maar ik voel me gewoon verraden door hem. Hij is ook zodanig veranderd dat ik geen vader meer herken in hem.

Dus daarom, lof voor jullie voor het bijstaan van jullie kind in deze moeilijke tijden.

Uitspraak van Devilish™ op maandag 20 maart 2006 om 10:37:

Bweh.. geen idee hoelang ik dit nog volhoud hoor, heeft niemand tips?

je weet niet hoe, maar elke dag ga je toch dekracht weer vinden door te gaan. ik zou kapot gaan van verdriet, mijn zoontje is alles voor me........... maar je moet door...voor hem!!

In ieder geval wens ik je veel sterkte toe!!! Dikke

Uitspraak van japperd op maandag 20 maart 2006 om 11:06:

Jullie zeggen constant dat jullie zo weinig kunnen doen. Maar jullie doen al heel veel. Jullie houden van jullie kinderen.

En vooral in het geval van Shreeves. Jou kind weet dat het geliefd word. Jullie doen eht onbewust, maar het betekent meer dan je denkt.

I know that. Maar toch heb je zeg maar het gevoel dat je machteloos staat, het liefst zou je meer willen doen. Dat kan niet, weet ik, maar toch...

Uitspraak van japperd op maandag 20 maart 2006 om 11:06:

Klinkt misschien hard, vooral voor jullie als ouderzijnde, maar ik voel me gewoon verraden door hem. Hij is ook zodanig veranderd dat ik geen vader meer herken in hem.

Kan me enigszins wel voorstellen hoe je je voelt, heb ook een tijd geen contact met mijn vader gehad uit eigen keus

Uitspraak van japperd op maandag 20 maart 2006 om 11:06:

Dus daarom, lof voor jullie voor het bijstaan van jullie kind in deze moeilijke tijden.

Lof verdien ik niet, ik doe simpelweg wat mijn hart mij ingeeft

Uitspraak van party4ever4m op maandag 20 maart 2006 om 11:10:

je weet niet hoe, maar elke dag ga je toch dekracht weer vinden door te gaan. ik zou kapot gaan van verdriet, mijn zoontje is alles voor me........... maar je moet door...voor hem!!

Klopt helemaal Juist voor hem

Uitspraak van party4ever4m op maandag 20 maart 2006 om 11:10:

In ieder geval wens ik je veel sterkte toe!!! Dikke

Thanks

Oh ja, en nog heel veel sterkte natuurlijk!

Uitspraak van japperd op maandag 20 maart 2006 om 11:37:

Oh ja, en nog heel veel sterkte natuurlijk!

Heel erg bedankt natuurlijk

heel veel sterkte shreeves ik heb zelf geen kids maar ik kan me heel goed voorstellen dat dit heel erg moelijk voor jullie is

Uitspraak van verwijderd op woensdag 22 maart 2006 om 11:33:

heel veel sterkte shreeves ik heb zelf geen kids maar ik kan me heel goed voorstellen dat dit heel erg moelijk voor jullie is

Hardstikke bedankt meis, het blijft fijn om te weten dat mensen met je meevoelen

heb zoontje van een half jaar, ben niet met z'n moeder getrouwd, en mag mijn zoontje niet zien.

klote

als ik de verhalen hier hoor dan krijg ik letterlijk tranen in me ogen.. het verhaal van Shreeves was ik al bekend mee waar mijn adem al van stokte van af het eerste moment.. maar jeetje wat gebeurt er toch veel met die kleintjes..
dingen die niet te bevatten zijn en waar je geen macht over heb..

ik las net ook de uitspraak dat mensen snel hun conclusies trekken als ze een opstandig kind zien..
mijn broer en ik zijn onder dezelfde omstandigheden opgegroeid hij was een boeffie en ik heel stil.. ik ben echt van mening dat een kindje vanaf heel jong al zijn eigen karaktertje vormt en je kan het helpen sturen maar je heb nooit 100% macht daarover..

ik wil jullie bij deze allemaal heel veel sterkte toewensen in de moeilijke tijden.. als ik het lees en zie dat jullie je verhaal durven te vertellen krijg ik daar een sterk gevoel bij dat jullie mensen zijn met veel kracht en liefde in zich en dat jullie kids echt trots mogen zijn op hun ouders

ellen

Uitspraak van Devilish™ op woensdag 15 februari 2006 om 22:26:

Wie heeft er nog meer een kind wat niet bij/hem of haar is en waarom? En wat doet dat met jou?

Mijn dochter is vorig jaar overleden, 2 dagen voor de bevalling met 38 week en 3 dagen. En dat voel k*t en dat doet heel erg pijn.

dat is heel naar

Uitspraak van verwijderd op donderdag 23 maart 2006 om 13:44:

Mijn dochter is vorig jaar overleden, 2 dagen voor de bevalling met 38 week en 3 dagen. En dat voel k*t en dat doet heel erg pijn.

sterkte meis..

Dank je wel.

(F)(F)(F)(F)(F) for you

Uitspraak van verwijderd op donderdag 23 maart 2006 om 13:44:

Mijn dochter is vorig jaar overleden, 2 dagen voor de bevalling met 38 week en 3 dagen. En dat voel k*t en dat doet heel erg pijn.

Sterkte meis, dat is vreselijk
Lijkt me ook echt vreselijk moeilijk om daar mee om te gaan...

Uitspraak van verwijderd op donderdag 23 maart 2006 om 15:43:

(F)(F)(F)(F)(F) for you

Thanks

sterkte allemaal !

shreeves

Uitspraak van verwijderd op dinsdag 28 maart 2006 om 01:30:

shreeves

Thanks meissie
Maar we hebben al weekendverlof voor elkaar Vanaf nu komt hij minstens elk weekend een half dagje