Uitspraak van verwijderd op dinsdag 13 december 2005 om 21:10:
Helemaal mee eens!!!
wijffies roepen te snel: ik ben bi!
maar bi zijn is het meest verschrikkelijke wat je kan overkomen volgens mij!
Dan heb je een vent...en dan heb je daar geen voldoening omdat je ook een vrouw wil...en dan heb je een vrouw, en dan moet je weer een vent!
je bent pas bi, als je verliefd op beide wordt!
niet als je sex met beide hebt...
(maar das mijn mening)
Weet je wat me ook altijd opvalt? Dat zowat alle meiden die zeggen dat ze bi zijn, wel gewoon een relatie met een man hebben. Andersom zie je het bijna nooit. Wat is er dan waar van dat bi-zijn denk ik dan...de echte grote stap om er volledig voor te gaan met een vrouw zie ik maar weinigen maken. Misschien dat een vrouw leuk is voor erbij of voor af en toe...maar dat is in mijn ogen toch wel iets anders.
Het is tegenwoordig gewoon heel erg geaccepteerd om dingen uit te proberen. Ik zie het in mijn naaste omgeving ook hoor. Vriendinnen die veel pech hebben gehad met de mannen en dan toch eens willen weten hoe het is meteen vrouw. Daar is op zich ook helemaal niets mis mee.
Lekker experimenteren, te gek dat dat allemaal kan tegenwoordig.
Waar wel wat mis mee is denk ik, is dat veel van die meiden wel om het hardst roepen dat ze zeker weten dat ze bi zijn. Lees dit topic er maar op na. Maar er dus niet een rechtlijnige definitie is voor wat dat begrip nou eigenlijk inhoudt. En als jij zelf andere ideeen erover hebt kun je aardig op je smoel gaan. Want wat is bi-zijn...gevoelens kunnen hebben voor een vrouw? Sex kunnen hebben met een vrouw? een relatie kunnen hebben met een vrouw? En vice versa natuurlijk? En betekent het altijd dat je als je het een hebt, het ander mist?
Ik heb er zelf vroeger nooit volledig aan toe durven geven echt iets met een vrouw aan te gaan. Mede omdat het in de tijd dat ik er erg mee worstelde dit totaal niet geaccepteerd was. En ik ben vaak op mn bek gegaan dat ik weer verliefd was op een vrouw en die toch weer terug ging naar een kerel. Zodoende heb ik die gevoelens heel erg onderdrukt.
Maar ze zitten er wel en mede door de afgelopen maanden weet ik ook dat het absoluut iets is dat ik zou willen. Ik denk niet dat ik per definitie iets ga missen door geen man in mn leven te hebben. Dat dacht ik eerst wel, maar dat is denk ik ook meer omdat een relatie met een vrouw veel gelijkwaardiger is en zodoende ook dichterbij komt. Wat het ook intenser en dus enger maakt in mijn ogen. Waardoor je eerder naar een man neigt want daar voel je je een stuk minder onzeker bij. Lekker makkelijk, dat is het gewoon.
Als je de juiste persoon treft mis je sowieso niets. Ik val gewoon op een persoon en je accepteert dan maar dat je bepaalde dingen niet kunt als je met c.q. een man danwel een vrouw bent.
En juist nu ik er weer heel erg open voor sta en mn gevoel weer durf toe te laten, merk ik weer wat ik altijd al gezien heb: Dat er maar HEEL weinig meisjes zijn die hier net zo over denken en er echt voor durven gaan. Dat ze toch weer dingen met mannen gaan lopen uitvreten of dat het toch meiden zijn die al een relatie hebben en daarnaast iets zoeken met een man (je moet eens op die datingsites gaan kijken...het zijn allemaal meiden die al een relatie hebben en er een vrouw bijzoeken: For Christs sake zeg, ik zoek iemand voor mezelf en niet iemand die ik wil delen!)
En dan merk je wel hoe kut het is als je echt zulke gevoelens hebt. Lesbomeiden zien je niet staan omdat ze denken dat je toch wel weer bij een man zult uitkomen. 99 van de 100 "bi"meiden kiezen toch structureel voor een man en die heb je dus nooit voor jezelf. En die honderste vrouw, kom die maar eens tegen. Want hoe zie je nu of iemand er net zo over denkt?
*sucht* Jammer dat die hele hype er nog steeds is. Want juist daardoor hebben veel meiden het idee dat ze maar hard moeten roepen dat ze echt bi zijn want ze willen niet als nepper gezien worden...maar heel veel van die meiden weten nog niet wat 't inhoudt en gaan het uiteindelijk toch uit de weg.
bi zijn is in 
dus wat dat betreft kan je idd zeggen dat het 'in is' 
