In de Amsterdamse Diamantbuurt zijn eerder deze maand bij een joodse bewoner de ruiten ingegooid. De stenengooiers, een groepje Marokkaanse jongeren, riepen antisemitische leuzen. De bewoner durft geen aangifte te doen en weigert elk contact met de buitenwereld.
Het zoveelste voorval in de Diamantbuurt is bekendgemaakt via een huis-aan-huisfolder van de Vereniging Oud Zuid, een kleine politieke partij. Verscheidene buurtbewoners, onder wie PvdA-deelraadslid Job van Amerongen en voormalig ‘Kabouter’ Melvin Visser, bevestigen dat de man is lastiggevallen en doodsbang is. Van Amerongen en Visser hebben tevergeefs geprobeerd contact met het slachtoffer te zoeken.
Vijftien maanden geleden werd het echtpaar Bert en Marja uit de Diamantbuurt verjaagd, na een jaar lang getreiter door hangjongeren op het Smaragdplein. Ook het echtpaar kreeg stenen door de ruit.
De Diamantbuurt staat sindsdien synoniem voor overlast en het taaie probleem hoe de hangjeugd in het gareel kan worden gehouden. Het nieuwe slachtoffer woont vlak bij het Smaragdplein.
Melvin Visser zat ooit (1971-1973) in de gemeenteraad van Amsterdam namens de toen populaire actiepartij Kabouters. In de Pijp, de buurt in het stadsdeel Oud-Zuid waarvan de Diamantbuurt deel uitmaakt, geldt hij als de officieuze burgemeester van zijn buurt.
Volgens Visser zijn de problemen uit 2004 ‘en ver daarvoor’ dankzij de landelijke aandacht voortvarend aangepakt, maar dreigt de Diamantbuurt, ondanks cameratoezicht op het Smaragdplein, opnieuw terug te vallen.
‘Rond de jaarwisseling is er weer een aantal incidenten geweest, waaronder het ingooien van 32 autoruiten. Dat zegt de politie, maar het werkelijke aantal is groter. Verder heb ik zelf vastgesteld dat er weer gedeald wordt in de Van Woustraat, waardoor er sprake is van enorme overlast op die plek.’
Eind november vorig jaar kwam de 18-jarige Anass Abou Allal uit de Diamantbuurt om het leven toen hij met een gestolen auto op de vlucht sloeg voor de politie en tegen een boom reed. De jonge Marokkaan was de zoon van de voorzitter van de omstreden Arrahmane-moskee in de Pijp. De zoon gold als veelbelovend en was als cameraman betrokken bij het vastleggen van een buurtfestival afgelopen zomer in de Diamantbuurt. Het festival werd gefinancierd door de gemeente in het kader van ‘Wij Amsterdammers’, een poging van het stadsbestuur de kloof tussen de bevolkinsggroepen kleiner te maken. Dat de zoon van de moskeevoorzitter zich ook op het criminele pad bevond, was bij veel buurtbewoners bekend.
Nog steeds, aldus Visser, zijn er bewoners die de dood van Abou Allal in de schoenen schuiven van de politie. Tijdens de laatste commissievergadering van de deelraad werd de politie luidkeels uitgemaakt voor moordenaars, een zelfde reactie als begin vorig jaar bij de dood van de Marokkaanse tasjesdief en, recent, na het verongelukken van een voor de politie vluchtende 17-jarige scooterrijder in het stadsdeel Slotervaart.
Vorige week werden de ruiten van het politiebureau ingegooid en werd een auto in brand gestoken.
Een Marokkaanse buurtvader uit de Diamantbuurt bevestigt dat de sfeer zienderogen verslechtert. De man is bang voor represailles en durft alleen anoniem te praten. ‘Er gebeuren hier heel rare dingen’, zegt hij. ‘Het zijn vooral de jonge jongens van twaalf of dertien die hier regelmatig ’s avonds laat auto’s vernielen en mensen lastig vallen. Hun ouders hebben een hekel aan Nederlanders en grijpen niet in.’
Visser: ‘Met het stadsdeelbestuur en Job van Amerongen verschil ik van mening over de aanpak. Toen Bert en Marja waren weggepest, struikelde je hier over de hulpverleners. Nu de subsidie is verdeeld, de buit dus binnen is, gaat iedereen z’n eigen gang. Van samenwerking is geen sprake en voor de jeugd is hier nog steeds niets te beleven, anders dan rotzooi trappen. Bovendien worden die families onvoldoende aangepakt.’
Het zoveelste voorval in de Diamantbuurt is bekendgemaakt via een huis-aan-huisfolder van de Vereniging Oud Zuid, een kleine politieke partij. Verscheidene buurtbewoners, onder wie PvdA-deelraadslid Job van Amerongen en voormalig ‘Kabouter’ Melvin Visser, bevestigen dat de man is lastiggevallen en doodsbang is. Van Amerongen en Visser hebben tevergeefs geprobeerd contact met het slachtoffer te zoeken.
Vijftien maanden geleden werd het echtpaar Bert en Marja uit de Diamantbuurt verjaagd, na een jaar lang getreiter door hangjongeren op het Smaragdplein. Ook het echtpaar kreeg stenen door de ruit.
De Diamantbuurt staat sindsdien synoniem voor overlast en het taaie probleem hoe de hangjeugd in het gareel kan worden gehouden. Het nieuwe slachtoffer woont vlak bij het Smaragdplein.
Melvin Visser zat ooit (1971-1973) in de gemeenteraad van Amsterdam namens de toen populaire actiepartij Kabouters. In de Pijp, de buurt in het stadsdeel Oud-Zuid waarvan de Diamantbuurt deel uitmaakt, geldt hij als de officieuze burgemeester van zijn buurt.
Volgens Visser zijn de problemen uit 2004 ‘en ver daarvoor’ dankzij de landelijke aandacht voortvarend aangepakt, maar dreigt de Diamantbuurt, ondanks cameratoezicht op het Smaragdplein, opnieuw terug te vallen.
‘Rond de jaarwisseling is er weer een aantal incidenten geweest, waaronder het ingooien van 32 autoruiten. Dat zegt de politie, maar het werkelijke aantal is groter. Verder heb ik zelf vastgesteld dat er weer gedeald wordt in de Van Woustraat, waardoor er sprake is van enorme overlast op die plek.’
Eind november vorig jaar kwam de 18-jarige Anass Abou Allal uit de Diamantbuurt om het leven toen hij met een gestolen auto op de vlucht sloeg voor de politie en tegen een boom reed. De jonge Marokkaan was de zoon van de voorzitter van de omstreden Arrahmane-moskee in de Pijp. De zoon gold als veelbelovend en was als cameraman betrokken bij het vastleggen van een buurtfestival afgelopen zomer in de Diamantbuurt. Het festival werd gefinancierd door de gemeente in het kader van ‘Wij Amsterdammers’, een poging van het stadsbestuur de kloof tussen de bevolkinsggroepen kleiner te maken. Dat de zoon van de moskeevoorzitter zich ook op het criminele pad bevond, was bij veel buurtbewoners bekend.
Nog steeds, aldus Visser, zijn er bewoners die de dood van Abou Allal in de schoenen schuiven van de politie. Tijdens de laatste commissievergadering van de deelraad werd de politie luidkeels uitgemaakt voor moordenaars, een zelfde reactie als begin vorig jaar bij de dood van de Marokkaanse tasjesdief en, recent, na het verongelukken van een voor de politie vluchtende 17-jarige scooterrijder in het stadsdeel Slotervaart.
Vorige week werden de ruiten van het politiebureau ingegooid en werd een auto in brand gestoken.
Een Marokkaanse buurtvader uit de Diamantbuurt bevestigt dat de sfeer zienderogen verslechtert. De man is bang voor represailles en durft alleen anoniem te praten. ‘Er gebeuren hier heel rare dingen’, zegt hij. ‘Het zijn vooral de jonge jongens van twaalf of dertien die hier regelmatig ’s avonds laat auto’s vernielen en mensen lastig vallen. Hun ouders hebben een hekel aan Nederlanders en grijpen niet in.’
Visser: ‘Met het stadsdeelbestuur en Job van Amerongen verschil ik van mening over de aanpak. Toen Bert en Marja waren weggepest, struikelde je hier over de hulpverleners. Nu de subsidie is verdeeld, de buit dus binnen is, gaat iedereen z’n eigen gang. Van samenwerking is geen sprake en voor de jeugd is hier nog steeds niets te beleven, anders dan rotzooi trappen. Bovendien worden die families onvoldoende aangepakt.’
