Tja vroeger ging ik dan gewoon. Tot ik op een gegeven moment gewoon ben gaan stappen met een keelonsteking. Hoppa paar pillen naar binnen en gaan. Dat heb ik geweten de weken erop. Ik ben doodziek geworden. De combinatie met de antibiotica was niet zo slim denk ik. Kreeg ook gruwelijke koppijn, moest ik daar weer paracetamol voor slikken en op een gegeven moment lag ik alleen nog maar te kotsen.
Twee weken later lag ik helemaal uitgedroogd en met flink gewichtsverlies in het ziekenhuis. Mn lijf had d'r gewoon effe helemaal geen zin meer in.
Sindsdien is het heel simpel. Ik luister ALTIJD naar mn lichaam. Ben ik moe, dan ga ik naar huis. Voel ik me ziek dan ziek ik uit.
Je hebt maar een lichaam en je hebt 80.000 feesten. je gaat er heus niet dood aan als je er een keer eentje mist.
Als je gewoon een beetje verkouden bent en het gaat om een feest waar je al maanden naar uitkijkt, tja, dan zou ik wel gaan. Gewoon rustig aan doen, goed eten, veel vitamines enzo. Maar ziek is ziek.
Luister gewoon naar je lichaam, jij weet het beste wanneer iets wel en wanneer iets niet kan lijkt me.
