rotjong, precies, mensen zeiken teveel, ze praten elkaar teveel na, en door dat gezeik en door veel vooroordelen te hebben wordt het er echt niet beter op.
volgens mij zit het zo.. op feesten waar hardcore gedraait wordt zijn wij nederlanders extra trots omdat de hardcore scene hier ontstaan is in nederland, het is de eerste dancecultuur die uit ons eigen landje komt en die de hele wereld verovert heeft, het dansen hakken is ook door ons uitgevonden, merken als australian/cavello en nike air max hebben wij op de kaart gezet, het is een stukkie van een imago een soort van herkenningselement.
wij nederlanders mogen ook trots zijn op de hardcore scene, want het is ONZE muziek, wij hebben de hardcore scene gemaakt. en dat we holland holland roepen uit volle borst, dat doen we omdat we trots zijn dat de hardcore scene hier ontstaan is... het is een stuk van nederland.
dat er op "holland holland" extreem rechtse parodieen gemaakt worden is ook te verwachten, maar hier is niks aan te doen weet je. ik ben ook van mening dat de hardcore scene en politieke voorkeur geen fuck met elkaar te maken hebben.
de hardcore scene is ontstaan door verbroedering, anders was het nooit zo groot geworden. of je nou zwart, blank, geel, rood, of bruin bent, je ging gewoon samen uit je plaat. maar door de vercommercialisering en de ontstane dance sub-culturen en stromingen is dit beeld niet meer, mensen die eerst alleen maar hardcore house/acidcore luisterden ontdekten ook andere muziekstromingen dus je gaat je daar op richten welke weer ieders eigen kledingstijl en gedragshoudingen heeft.
doordat de media en commercie met parodieen en gimmicks kwamen, denk aan hakkuhbar en gabber piet, brachten ze hiermee ook de doodsteek aan de hardcore scene toe, de scene zou nooit meer zo worden als toen, aussies en maxies in combinatie met elkaar kon niet meer, of je werdt overal voor uitgemaakt op straat of je werd keihard uitgelachen, ik heb dit jarenlang voor lief genomen en hing me aussie in me kast en ben me maxies altijd blijven dragen. eind 1997 was mede de dood aan de gabber, want het woord gabber, de betekenis en de uiterlijke kenmerken konden niet meer, we moesten ons veranderen qua uiterlijk, er moest een verandering komen. ik heb sinds begin 1998 altijd vertrouwen gehad in de hardcore en de bijbehorende scene, met mij vele anderen, we bleven naar feestjes gaan, ook al was er helemaal niks meer. omdat de 'oude' look (aussies, cavello's in combinatie met maxies) niet meer konden, zochten we naar een underground imago wat ook bij onze muziek zou kunnen passen. wat ik heb gehoort is dat er voor de skinhead-look is gekozen omdat vaak kale gabbers door media en andere mensen toch altijd al aan werden gezien voor skinheads of neo-nazi's, dus wij hardcore liefhebbers gingen vooral engelse merken dragen volgens de "casual culture" merken als fred perry, ben sherman, lonsdale en natuurlijk de kisten of rangers, bretels. alhoewel ik deze merken al droeg voordat de meeste mensen sinds 98/99 er in gingen lopen werden deze merken de nieuwe hardcore look. wat aussies en cavello's eerst waren is nu lonsdale, fred perry en ben sherman, de laatste 2 zijn niet zo bekend bij de meesten en zijn lang niet overal te koop, dit houd het lekker exclusief, je bent dan net ff anders dan de rest, omdat de meeste in lonsdale lopen, en mij lonsdale niet meer aanspreekt, heel af en toe draag ik nog eens een blousse of me spijkerbroek, maar meer ook nie...
