Naar zeggen ben je alcoholverslaafd als je minimaal twee glazen per dag drinkt en dat zeven dagen per week. In mijn wereldje is dat weinig...
Alcohol is tegenwoordig niet meer weg te denken uit de maatschappij. Het is er bij elke sociale aangelegenheid. Een diplomering, een gezellig avondje bij vrienden thuis en in de kroeg. Maar er worden ook heel wat biertjes weggeslobberd op kinderverjaardagen en de vrijdagmiddag borrel. Het hoort erbij en zolang het met mate wordt verorberd is er niets verkeerds aan. Totdat die paar biertjes op die sociale aangelegenheden zich uitbreiden tot meerdere dagen in de week. Ach, het is zondag, dus nog steeds weekend! Nou dan kunnen we er maandagavond ook wel een paar meer drinken, het is zó gezellig. Is dit dan verkeerd vragen jullie je misschien af? Nee hoor, zolang het een ver van je bed show is dit echt niet verkeerd. Maar zodra het probleem ineens in jouw vertrouwde wereldje binnenstapt, veranderd dit het hele verhaal! Ik ben nu bijna 26 en leef al bijna 16 jaar met een vader die alcoholverslaafd is.
Eigenlijk zou ik kunnen zeggen, hoe triest ook, dat ik er wel aan gewend ben. Het zou feitelijk raar zijn om de beste man nuchter te zien. Het ergste van alles vind ik dat mijn vader een man is met een hart van goud. Hij wil aan alle kanten voor iedereen klaarstaan, maar door zijn probleem lukt hem dat niet. Ik vraag mijzelf wel eens af, is een verslaving erfelijk? Zouden ik en mijn zusjes en broertje ook kans lopen om zo te eindigen? Juist doordat ik daar regelmatig over nadenk en zie wat het overmatige alcohol misbruik met je kan doen heb ik besloten om gewoon helemaal niet te drinken. Mijn vriend vindt dit wel fijn, gezien ik altijd de BOB ben. Maar daardoor stuit ik ook vaak op onbegrip; 'Neem er eentje joh'! Waarop ik antwoord dat ik al een colaatje heb. 'Nou zeg, jij bent ook ongezellig'! Op zulke momenten sta ik werkelijk perplex. Dus omdat ik cola drink ben ik niet gezellig? Ik zou er kwaad om kunnen worden. Of misschien toch even uitleggen waarom ik niet drink en er gelijk bij vertellen dat ik wél heel erg gezellig ben.
Maar ach, mensen snappen het vaak toch niet en ik heb op die momenten toch geen zin in discussies. Laat mij maar lekker genieten van mijn colaatje en maak je druk om belangrijkere dingen! Misschien herkennen sommigen van jullie dit probleem? Misschien leven sommigen van jullie ook wel met een dierbare die verslaafd is aan alcohol, of een ander verslavend middel? En waarschijnlijk herken je dan ook wel de schaamte die ik soms voel. Vooral als ik weer eens gebeld wordt om mijn vader van straat te rapen. Of dat ik weer een ritje ziekenhuis mag rijden omdat meneer is gevallen. Ook mag ik hem regelmatig ophalen bij het politiebureau. Hoe boos en verdrietig ik dan ook ben, toch doe ik alles voor mijn vadertje. Want ja, het is en blijft toch mijn papa! En voordat hij met dit immens grote probleem kampte, werkte hij 70 uur per week. Hadden wij altijd te eten en mooie kleren om aan te trekken. Woonden we in een prachtig mooi huis met z’n zessen. Hij zorgde heel erg goed voor zijn gezin.
Waar is dit dan mis gegaan? Ik pieker er al tien jaar over, maar ik kom er niet uit. Mijn motto is dan ook geworden; 'Ervaren en accepteren'. Bepaalde dingen heb je niet in de hand en in sommige situaties sta je compleet machteloos. Ja, mijn vader is alcoholverslaafde. Ja, soms schaam ik me kapot voor hem. Maar ik hou van hem met heel mijn hart en sta altijd voor hem klaar. Ongeacht wat mensen van hem vinden en hoe hij zich gedraagt.
Eén ding heb ik wel geleerd. Het gezegde 'Alcohol maakt meer kapot dan je lief is' klopt. En ik kan dit helaas volmondig beamen!
Alcoholverslaving
gepubliceerd op
170 opmerkingen
leuke Stukjes tekst.. 
Wel Jammer dat ik losse verhaaltjes lees..
Wel Jammer dat ik losse verhaaltjes lees..
laatste aanpassing
verschijnlijk wel leuke tekst intressant onderwerp maar het is dinsdag op woensdag nacht 0:25 ik ben te dronken om te lezen wat er allemaal staat
laatste aanpassing
Nee hoor, zolang het een ver van je bed show is dit echt niet verkeerd. Maar zodra het probleem ineens in jouw vertrouwde wereldje binnenstapt, veranderd dit het hele verhaal!
Ik ben nu bijna 26 en leef al bijna 16 jaar met een vader die alcoholverslaafd is. Eigenlijk zou ik kunnen zeggen, hoe triest ook, dat ik er wel aan gewend ben. Het zou feitelijk raar zijn om de beste man nuchter te zien.
Het ergste van alles vind ik dat mijn vader een man is met een hart van goud. Hij wil aan alle kanten voor iedereen klaarstaan, maar door zijn probleem lukt hem dat niet.
Ik vraag mijzelf wel eens af, is een verslaving erfelijk? Zouden ik en mijn zusjes en broertje ook kans lopen om zo te eindigen?
Stuur me een PM dan heb ik antwoord op jou vragen
Ik ben nu bijna 26 en leef al bijna 16 jaar met een vader die alcoholverslaafd is. Eigenlijk zou ik kunnen zeggen, hoe triest ook, dat ik er wel aan gewend ben. Het zou feitelijk raar zijn om de beste man nuchter te zien.
Het ergste van alles vind ik dat mijn vader een man is met een hart van goud. Hij wil aan alle kanten voor iedereen klaarstaan, maar door zijn probleem lukt hem dat niet.
Ik vraag mijzelf wel eens af, is een verslaving erfelijk? Zouden ik en mijn zusjes en broertje ook kans lopen om zo te eindigen?
Stuur me een PM dan heb ik antwoord op jou vragen
Wel Jammer dat ik losse verhaaltjes lees..
Losse stukjes.. Hmmm.. Nee dat vind ik zelf niet..
Vind het geen slechte column
het is dinsdag op woensdag nacht 0:25 ik ben te dronken om te lezen wat er allemaal staat
Goed Bezig
laatste aanpassing
Ik snap je punt perfect.
Ikzelf heb jaren geleefd met een moeder die niet vies was van drank en drugs.
Begon in de ochtend met speed in de koffie en na 12.00 kwam het eerste biertje op tafel met een lijntje coke
dit heb ik jarenlang getollereerd van mijn moeder tot ik op 22 jarige leeftijd beviel van mijn dochter.
De druppel bij mij kwam op het moment dat mijn dochter begon te lopen en zich wou optrekken aan de benen van "oma"
deze zei ; wacht even nam eerst een snuif en pakte dan pas mn kind op. Toen was voor mij de druppel gevallen die de emmer deed overlopen. Dat zij een "probleem had met drank en drugs hoefde niet te gebeuren voor de ogen van mijn kind.
Heb haar dat gemeld maar ze koos voor der eigen.
Nu zijn we 5 jaar verder en ben ik ondertussen 27 en heb mijn moeder nooit meer gezien. Ook heeft ze nooit de moeite genomen om te vechten voor haar kleinkind. Ze heeft al verjaardagen gemist en heeft haar kleinkind voor het laatst gezien dat ze 10maanden oud was. Mijn hart breekt doordat ik weet dat ik me moeder kwijt ben door drank en drugs. Maar als ik dit besluit niet had genomen dan had mijn kind op 5 jarige leeftijd al geweten wat coke speed enzo enzo was. En ik ben blij dat ze er nu niets van weet. Ze hoeft het ook niet te weten en hopelijk zal zij er vanaf blijven. En nee tis niet erfelijk anders hadden we er ook zo bijgezeten. Tis meestal een laatste poging om geen pijn te voelen. Ik zie wat drank en drugs heeft gedaan in mijn familie en ik geef toe ben ook totaal geen drinker. Als ik een liter in een jaar drink is het veel. Maar je doet door dat wel voorzichtiger met jezelf omdat we het niet willen meemaken met onszelf. Je heb altijd zelf nog de keuze wat je doet. En omdat de generatie voor ons bepaalde fouten maakt betekend niet dat wij die ook perse hoeven te maken.
Bijvoorbeeld mijn moeder had erg losse handjes naar mij toe en mijn angst was dat ik dat ook zou krijgen bij mijn kind. En ik geef toe mijn dochter haald soms het bloed onder me nagels vandaan maar zal der nooit aanraken want ik heug me zelf die pijn nog en dat doe ik haar niet aan.
Onthou heel goed.
Het gene wat we meemaken maakt ons tot wat we zijn. En dat we een soort van verknipte dingen meemaken maakt ons niet verknipt maar juist gedreven om het anders aan te pakken.
Xxxxxxxx
Ikzelf heb jaren geleefd met een moeder die niet vies was van drank en drugs.
Begon in de ochtend met speed in de koffie en na 12.00 kwam het eerste biertje op tafel met een lijntje coke
dit heb ik jarenlang getollereerd van mijn moeder tot ik op 22 jarige leeftijd beviel van mijn dochter.
De druppel bij mij kwam op het moment dat mijn dochter begon te lopen en zich wou optrekken aan de benen van "oma"
deze zei ; wacht even nam eerst een snuif en pakte dan pas mn kind op. Toen was voor mij de druppel gevallen die de emmer deed overlopen. Dat zij een "probleem had met drank en drugs hoefde niet te gebeuren voor de ogen van mijn kind.
Heb haar dat gemeld maar ze koos voor der eigen.
Nu zijn we 5 jaar verder en ben ik ondertussen 27 en heb mijn moeder nooit meer gezien. Ook heeft ze nooit de moeite genomen om te vechten voor haar kleinkind. Ze heeft al verjaardagen gemist en heeft haar kleinkind voor het laatst gezien dat ze 10maanden oud was. Mijn hart breekt doordat ik weet dat ik me moeder kwijt ben door drank en drugs. Maar als ik dit besluit niet had genomen dan had mijn kind op 5 jarige leeftijd al geweten wat coke speed enzo enzo was. En ik ben blij dat ze er nu niets van weet. Ze hoeft het ook niet te weten en hopelijk zal zij er vanaf blijven. En nee tis niet erfelijk anders hadden we er ook zo bijgezeten. Tis meestal een laatste poging om geen pijn te voelen. Ik zie wat drank en drugs heeft gedaan in mijn familie en ik geef toe ben ook totaal geen drinker. Als ik een liter in een jaar drink is het veel. Maar je doet door dat wel voorzichtiger met jezelf omdat we het niet willen meemaken met onszelf. Je heb altijd zelf nog de keuze wat je doet. En omdat de generatie voor ons bepaalde fouten maakt betekend niet dat wij die ook perse hoeven te maken.
Bijvoorbeeld mijn moeder had erg losse handjes naar mij toe en mijn angst was dat ik dat ook zou krijgen bij mijn kind. En ik geef toe mijn dochter haald soms het bloed onder me nagels vandaan maar zal der nooit aanraken want ik heug me zelf die pijn nog en dat doe ik haar niet aan.
Onthou heel goed.
Het gene wat we meemaken maakt ons tot wat we zijn. En dat we een soort van verknipte dingen meemaken maakt ons niet verknipt maar juist gedreven om het anders aan te pakken.
Xxxxxxxx
Liefde maakt meer kapot dan drank goed kan maken...
maar true that... rookte in 't begin wel 's een blowtje, maar lukt nu niet zo goed om te stoppen..
alcohol drink ik amper en ben dus ook altijd de lul (lees: bob) maar dat bevalt mij prima.. en 't gezegde: lekker gezellig ben jij... simpel te beantwoorden: ik blijf gezellig
heb geen ervaring met ouders die dit hebben, maar lijkt me erg genoeg ja..
respect 2 you all qua handling.
dit laatste ook zeker voor het verhaaltje hierboven...
maar true that... rookte in 't begin wel 's een blowtje, maar lukt nu niet zo goed om te stoppen..
alcohol drink ik amper en ben dus ook altijd de lul (lees: bob) maar dat bevalt mij prima.. en 't gezegde: lekker gezellig ben jij... simpel te beantwoorden: ik blijf gezellig
heb geen ervaring met ouders die dit hebben, maar lijkt me erg genoeg ja..
respect 2 you all qua handling.
dit laatste ook zeker voor het verhaaltje hierboven...
laatste aanpassing
Nee, je hoeft niét uit te leggen waarom je niet drinkt en dat je wel gezellig bent!
Als mensen daar geen respect of begrip voor kunnen opbrengen zonder de uitleg, zijn ze de uitleg uberhaupt niet waard
Ik loop er zelf ook regelmatig tegen aan omdat ik nauwelijks drink. Bij mij geen diepe gedachten er achter, ik vind het gewoon niet zo lekker en niet zo boeiend. Mijn vrienden weten dat inmiddels en laten me in mijn waarde maar als ik uit ben met andere mensen wordt het gewoon verwacht dat je alcohol nuttigt. Rare ontwikkeling...
Als mensen daar geen respect of begrip voor kunnen opbrengen zonder de uitleg, zijn ze de uitleg uberhaupt niet waard
Ik loop er zelf ook regelmatig tegen aan omdat ik nauwelijks drink. Bij mij geen diepe gedachten er achter, ik vind het gewoon niet zo lekker en niet zo boeiend. Mijn vrienden weten dat inmiddels en laten me in mijn waarde maar als ik uit ben met andere mensen wordt het gewoon verwacht dat je alcohol nuttigt. Rare ontwikkeling...
Ik vind het niet echt een column. Meer een stuk tekst om hulp te vragen met een persoonlijk probleem. Verder wel leuk om te lezen. Sterkte ermee...
donateur
Je word er gewoon geestelijk en psyschisch afhankelijk van. Ik vind het zeer herkenbaar wat je schrijft, zonder alcohol kun je toch ook een topavond hebben, waarom zou je al die rotzooi nodig hebben. En wat de dame boven me zegt daar sluit ik me bij aan, ik vind het ook niet zo boeiend. Een verslaving is ook niet erfelijk, sommige mensen weten gewoon soms het verschil tussen goed/slecht niet en denken er dan niet na bij wat ze doen. Als ik zie wat die zooi aanricht hoeft het voor mij niet meer, ik maak een avond liever nuchter mee, ik drink doordeweeks ook bijna nooit. Ik vind het een goede column.
Alcohol is bizar geaccepteerd binnen onze maatschappij. Alcohol staat voor veel mensen gelijk aan gezelligheid. Het is eigenlijk absurd dat je als niet gezellig wordt bevonden als je niet drinkt.
Bedacht me laatst dat ik mijn vrienden eigenlijk nauwelijks puur nuchter spreek. Hiermee wil ik zeggen dat ik ze wel nuchter zie, maar dat er in de meeste gevallen binnen een half uur wel het eerste biertje wordt open getrokken.
Verder merk ik dat Alcohol tijdens een avondje uit toch wel een erge grote factor is. Ik ben eigenlijk constant bezig of ik nog wel genoeg drank in mijn glas heb zitten.
Een ander typerend voorbeeld is de 3de helft in de sportkantine. Na een gezamenlijke sportprestatie wordt de wedstrijd altijd nabesproken met een krat bier op tafel.
Het is een levensstijl die voor de gemiddelde persoon gewoon zonder problemen te leiden valt, maar er zullen altijd mensen zijn die er in doordraaien. Dit geldt niet alleen voor drank, maar voor allerlei verslavingsgevoelige bezigheden.
Bedacht me laatst dat ik mijn vrienden eigenlijk nauwelijks puur nuchter spreek. Hiermee wil ik zeggen dat ik ze wel nuchter zie, maar dat er in de meeste gevallen binnen een half uur wel het eerste biertje wordt open getrokken.
Verder merk ik dat Alcohol tijdens een avondje uit toch wel een erge grote factor is. Ik ben eigenlijk constant bezig of ik nog wel genoeg drank in mijn glas heb zitten.
Een ander typerend voorbeeld is de 3de helft in de sportkantine. Na een gezamenlijke sportprestatie wordt de wedstrijd altijd nabesproken met een krat bier op tafel.
Het is een levensstijl die voor de gemiddelde persoon gewoon zonder problemen te leiden valt, maar er zullen altijd mensen zijn die er in doordraaien. Dit geldt niet alleen voor drank, maar voor allerlei verslavingsgevoelige bezigheden.
laatste aanpassing
donateur
werkte hij 70 uur per week.
Waar is dit dan mis gegaan? Ik pieker er al 10 jaar over, maar ik kom er niet uit.
Daar is een aardig verband tussen te leggen, gok ik. Mensen die veel werken zoeken uiteraard ook meer ontspanning in die korte periodes dat ze vrije tijd hebben. Sommige in sport, bank hangen, stappen en anderen doen dat vooral met drank. Ik ken het goed genoeg van evenementen opbouwen. Lange dagen draaien van tot wel 15 uur.. waarna de overige 9 uur wordt ingevuld met naborrelen en slapen. En dat meerdere dagen achter elkaar. Eigenlijk heel slecht, gelukkig waren dat altijd maar een paar dagen achter elkaar.
Het is eigenlijk absurd dat je als niet gezellig wordt bevonden als je niet drinkt.
Dat ligt volgens mij toch echt aan jezelf als je daar iets van aantrekt. Ik drink met regelmaat niet of minder dan mijn vrienden. Daar krijg ik wel commentaar op, maar daar sta ik gewoon boven. Zij hoeven niet mijn gedrag te bepalen. Sim-pel! Naar mate dat ze daar aan wennen, verdwijnt het verwijt van ongezellig ook snel genoeg
+5
echt mooi geschreven kan me erg goed vinden in je verhaal over je vader, mijn moeder en vader zijn allebei verslaafd geweest aan de alcohol, heb vaak genoeg afgevraagd waarom in godsnaam. heb wel een goed leven gehad verder maar als je zoiets meemaakt dat is het normaal dat je eigenlijk liever helemaal heen drank drinkt heb hetzelfde als ik drink is het 1 glaasje en dan houdt het togh wel op.
heb men moeder vaak genoeg moeten ophalen uit de kroeg toen ik een jaar of 12 was, kan me het nog herinneren als de dag van gister. ben blij te horen dat het bij jou niet zo gaat zoals bij de meeste alcohol verslaafde ouders (slaan ect)
je hoeft niet perse terug te reageren maar ik zou het wel leuk vinden
heb men moeder vaak genoeg moeten ophalen uit de kroeg toen ik een jaar of 12 was, kan me het nog herinneren als de dag van gister. ben blij te horen dat het bij jou niet zo gaat zoals bij de meeste alcohol verslaafde ouders (slaan ect)
je hoeft niet perse terug te reageren maar ik zou het wel leuk vinden
donateur
Meer een stuk tekst om hulp te vragen met een persoonlijk probleem.
Tussen welke regels door lees jij dan de vraag om hulp?
Door alle verhalen die je hierover leest en hoort wordt je zelf ook min of meer immuun voor dit soort problemen van anderen. Dat is 'n beetje de pest met zo ongeveer alles in onze samenleving..
+3
laat je pa dit stukje eens lezen
donateur
|Juist doordat ik daar regelmatig over nadenk en zie wat het overmatige alcohol misbruik met je kan doen heb ik besloten om gewoon helemaal niet te drinken. Mijn vriend vindt dit wel fijn, gezien ik altijd de BOB ben. Maar daardoor stuit ik ook vaak op onbegrip; “Neem er eentje joh”! Waarop ik antwoord dat ik al een colaatje heb. “Nou zeg, jij bent ook ongezellig”!
Op zulke momenten sta ik werkelijk perplex. Dus omdat ik cola drink ben ik niet gezellig? Ik zou er kwaad om kunnen worden. Of misschien toch even uitleggen waarom ik niet drink en er gelijk bij vertellen dat ik wél heel erg gezellig ben.
-------
Het lijkt inderdaad wel alsof je voor een (vrijwillige) keuze altijd een excuus of een ernstige reden moet hebben (en dan nog noemen ook!) voordat iemand dat gelooft en wil aannemen ofzo!
Dus ja:
| Maar ach, mensen snappen het vaak toch niet en ik heb op die momenten toch geen zin in discussies. Laat mij maar lekker genieten van mijn colaatje en maak je druk om belangrijkere dingen!
-------
Op zulke momenten sta ik werkelijk perplex. Dus omdat ik cola drink ben ik niet gezellig? Ik zou er kwaad om kunnen worden. Of misschien toch even uitleggen waarom ik niet drink en er gelijk bij vertellen dat ik wél heel erg gezellig ben.
-------
Het lijkt inderdaad wel alsof je voor een (vrijwillige) keuze altijd een excuus of een ernstige reden moet hebben (en dan nog noemen ook!) voordat iemand dat gelooft en wil aannemen ofzo!
Dus ja:
| Maar ach, mensen snappen het vaak toch niet en ik heb op die momenten toch geen zin in discussies. Laat mij maar lekker genieten van mijn colaatje en maak je druk om belangrijkere dingen!
-------
Verder merk ik dat Alcohol tijdens een avondje uit toch wel een erge grote factor is. Ik ben eigenlijk constant bezig of ik nog wel genoeg drank in mijn glas heb zitten.
Een ander typerend voorbeeld is de 3de helft in de sportkantine. Na een gezamenlijke sportprestatie wordt de wedstrijd altijd nabesproken met een krat bier op tafel.
zo herkenbaar En dat we een soort van verknipte dingen meemaken maakt ons niet verknipt maar juist gedreven om het anders aan te pakken.
+3-3
(permanent verbannen)
Krijg er dorst van.
+3
Meer een stuk tekst om hulp te vragen met een persoonlijk probleem.
Als er iemand een probleem heeft, dan is het de alcoholist in het verhaal en niet de schrijfster zelf, want zoals je kunt lezen gaat zij er prima mee om! Mooi dat je je ervaring wilt delen
donateur
Ooit eens gelezen dat alcoholisme genetisch bepaald is en je er dus wel degelijk aanleg voor hebt, als het in de familie voorkomt. Heb zelf ook besloten om een stuk minder te drinken dan voorheen, maar ik moet zeggen, het danst toch een stuk lekkerder met wat wijntjes in m'n mik
Als je goed leest, zei ik ook niet dat het dat was, ik zei 'meer een stuk tekst', oftewel, het komt meer in de buurt van dat, dan van een column.
+1-3
en jij denkt van kom ik zet er even een man in een stringetje met een wijnglaasje bij
donateur
De stiefbroer van me vriend is ook alcoholist en die is pas 22 
de hel breekt los als het bier op is..
Maar goed van mij mag hij lekker sterven want mag hem toch niet
Ontopic: las wel lekker weg maar idd niet echt een collumn. K hoop wel van harte dat je je vader weer beetje on track krijgt
want je ouders zijn de belangrijkste mensen in je leven
de hel breekt los als het bier op is..Maar goed van mij mag hij lekker sterven want mag hem toch niet
Ontopic: las wel lekker weg maar idd niet echt een collumn. K hoop wel van harte dat je je vader weer beetje on track krijgt
want je ouders zijn de belangrijkste mensen in je leven
Maar goed van mij mag hij lekker sterven want mag hem toch niet
nou nou nou wat een uitspraak
Ik weet bijna precies wat je meemaakt, ik ben mijn vader op 15 jarige leeftijd verloren aan de drank.
Omdat hij alleen thuis was sloot hij zich af van derest van de wereld, het heeft toen 3 dagen geduurd voor hij eenmaal gevonden werd de brandweer.
Ik weet dat hij is overleden aan een maagbloeding, maar heb nooit zekerheid gehad (tot nu toe) over de officiele doodsoorzaak.
Mijn stiefbroer is ook verslaafd aan de drank, ik zie hem dezelfde kant opgaan maar trek mijn handen terug, wil niet weer het zelfde meemaken als toen.
Ik wens je veel sterkte en als je ooit ergens mee zit, ik ben bereikbaar met een PB
Omdat hij alleen thuis was sloot hij zich af van derest van de wereld, het heeft toen 3 dagen geduurd voor hij eenmaal gevonden werd de brandweer.
Ik weet dat hij is overleden aan een maagbloeding, maar heb nooit zekerheid gehad (tot nu toe) over de officiele doodsoorzaak.
Mijn stiefbroer is ook verslaafd aan de drank, ik zie hem dezelfde kant opgaan maar trek mijn handen terug, wil niet weer het zelfde meemaken als toen.
Ik wens je veel sterkte en als je ooit ergens mee zit, ik ben bereikbaar met een PB
laatste aanpassing
en jij denkt van kom ik zet er even een man in een stringetje met een wijnglaasje bij
Geen goede column, sorry! Het is inderdaad een persoonlijk probleem dat verteld word. Misschien moet je je vader inderdaad eens confronteren hiermee. Hij zal heus wel weten wat hij zijn gezin aan doet, maar als het recht in zijn gezicht gezegd wordt, schrikt hij daar misschien wel genoeg van om hulp te zoeken!
beetje zuipen beetje stelen