Rowwen Hèze

Begonnen als Engelstalig bandje uit de Peel is Rowwen Hèze in de afgelopen twintig jaar uitgegroeid tot een van de grote acts in de Nederlandse popmuziek. En dat alles met liedjes in het Limburgs dialect.

In 1992 beleefde de band een landelijke doorbraak met optredens op Pinkpop en de Amsterdamse Uitmarkt (gastmuzikanten Flaco Jimenez en Karin Bloemen). Beide concerten werden live op TV uitgezonden. Sindsdien speelde Rowwen Hèze nog eens twee keer op Pinkpop, maar ook op andere grote festivals, zoals Lowlands, Parkpop (Den Haag) en het Deense Roskilde. Verder trad de band op met het Metropole Orkest (1996) en verzorgde de opening van het Holland Festival (1998). Legendarisch zijn ook de samenwerking met Los Lobos in het programma PardisoLife! (1999), het optreden als support act van The Rolling Stones tijdens de Bridges to Babylon-tour (Landgraaf, 1999) en de uitverkochte concerten bij de afsluiting van de viering van het twintig jarig bestaan van de band in de Heineken Music Hall in Amsterdam (2006). En niet te vergeten de jaarlijkse 'slotconcerten', waarvoor fans van overal uit het land naar het Limburgse America trekken.

In het voorjaar van 1998 vloog Rowwen Hèze de oceaan over naar het Zuiden van de Verenigde Staten voor een zoektocht naar de roots van de Tex Mex onder de chicano's en de nazaten van Duitse migranten. Leon Giesen legde deze bijzondere trip vast in de door de NPS herhaaldelijk uitgezonden documentaire 'Van America helemaal naar Amerika', die in 1999 werd onderscheiden met een Nationale Academy Award.

In al die jaren deed de band duizenden feesttenten aan met een repertoire waarin het geluid van de plaatselijke fanfare, rock, hoempamuziek en Tex Mex doorklinkt. Gaandeweg ontstond naast deze 'feestkant' van het Peelse gezelschap steeds meer belangstelling voor het andere gezicht van de band: dat van de melancholieke ballades, waarin de dingen uit het leven van alle dag zó worden bezongen dat daarmee een voor een ieder herkenbaar levensgevoel wordt uitgedrukt. Reden voor de band om vanaf 1997 ver weg van het feestgedruis in de zomerse tenten in de wintermaanden het theater op te zoeken. Ook komend seizoen is dat het geval: van februari tot april 2008 brengt Rowwen Hèze in meer dan veertig theaters haar nieuwe voorstelling 'Saus'.

Rowwen Hèze sleepte enkele prestigieuze popprijzen in de wacht. In 1993 kende de Stichting Conamus de band een Zilveren Harp toe, in 1999 gevolgd door de Gouden Harp. In haar rapport prijst de jury (bestaande uit vakbroeders) de band voor haar pioniersrol bij de herwaardering van de regiopop, en voor de geloofwaardigheid van zingen in eigen dialect. Jack Poels wordt geprezen om zijn teksten: 'op een bijna poëtische manier verhalen ze van onopvallende, maar toch eigenlijk niet zulke gewone mensen uit de Peelse regio'. Ook blijkt de jury onder de indruk van het vakmanschap, het enthousiasme de vereenzelviging met het publiek en de eigenzinnige richting die de band in artistiek opzicht heeft gekozen. Eerder mocht Rowwen Hèze van de Nederlandse Toonkunstenaarsbond al de Gouden Notekraker ontvangen, dit vanwege haar voortdurende propaganda voor de levende muziek. Voorjaar 2007 wordt leadzanger Poels bij een door het Nationaal Popinstituut (NPI) georganiseerde verkiezing door collega-muzikanten uitgeroepen tot Beste Zanger van Nederland. De ultieme beloning kwam in het jubileumjaar 2010. Rowwen Hèze mocht de Edison Oeuvre prijs in ontvangst nemen.