vrijdag 18 maart 2011 om 13:00
When the veil of darkness has draped itself around your life
and concealed the tears of your pain and despair,
when the destiny you had envisaged has all
but faded like water amongst the golden sands of the desert,
when you stand alone in your hour of adversity
and need and no-one is willing to stand beside you,
when the battles within your life are on the verge of defeat and ruin,
when you are in exile within your own mind,
when your heart is empty and is merely watered
by the tears of your agonized and anguished soul.
When you feel like a bird caged behind bars
which once flew high above snow capped mountains free and unhindered
and now reach out to touch the essence of your dreams,
when tears and sorrow have embraced your soul,
when the temples of your dreams lie in ashes
like the ruins of an ancient age gone by
and there are no traces of your footsteps within the valley of your dreams.
When the haunting silence of the darkness
hangs like a shadow within the depths of your heart.
When you cling like a child to the dreams of yesterday,
when the light of dawn refuses to appear and the sun refuses to shine,
when each day has become an eternal struggle to survive.
When there is no light amongst the darkness within your existence,
when your wounds cry out to be healed,
when fear has held courage ransom,
when your soul stands in solitude and loneliness
choking on its tears of isolation under a moon
which no longer smiles and no longer yearns to gaze at his children;
the stars, when all those around you have betrayed you,
when love has left your heart and refuses to return.
When you no longer believe in yourself,
when pain and grief are your constant companions,
when there is no vision within the mists of your agony,
when no one is willing to listen to and understand you,
when peace seems to be in a distant world,
when life no longer has the belief to run within your veins,
when you have become a fugitive within your own mind
and shackled like a slave within your own insanity,
refuse with every last drop of sacred blood within your bruised and battered body,
to surrender your soul to the pains of your existence.
You must believe in yourself-even if all those around you doubt you
and in your ability to rise from within the insanity
in which your life now finds itself
and to stand tall against the obstacles and challenges
within your life-and you will conquer
all that you believe cannot be conquered
and all that which you believed you had lost within your life.
It is from the darkest hours of our lives,
from the depths of our despair and pain
and in our greatest hour of adversity that we find an inner strength,
an inner courage and an inner meaning so vast that it enables us to rise from our knees and stand tall and fight that which has made us weak.
Just as water runs from a stream,
as the oak tree grows strong and upright,
as snow-the softest and most peaceful of natures elements-covers
the most fierce of mountains and tames its anger
portraying it merely as a pawn within the hands of nature
so new life and meaning will emerge from your own inner source.
and concealed the tears of your pain and despair,
when the destiny you had envisaged has all
but faded like water amongst the golden sands of the desert,
when you stand alone in your hour of adversity
and need and no-one is willing to stand beside you,
when the battles within your life are on the verge of defeat and ruin,
when you are in exile within your own mind,
when your heart is empty and is merely watered
by the tears of your agonized and anguished soul.
When you feel like a bird caged behind bars
which once flew high above snow capped mountains free and unhindered
and now reach out to touch the essence of your dreams,
when tears and sorrow have embraced your soul,
when the temples of your dreams lie in ashes
like the ruins of an ancient age gone by
and there are no traces of your footsteps within the valley of your dreams.
When the haunting silence of the darkness
hangs like a shadow within the depths of your heart.
When you cling like a child to the dreams of yesterday,
when the light of dawn refuses to appear and the sun refuses to shine,
when each day has become an eternal struggle to survive.
When there is no light amongst the darkness within your existence,
when your wounds cry out to be healed,
when fear has held courage ransom,
when your soul stands in solitude and loneliness
choking on its tears of isolation under a moon
which no longer smiles and no longer yearns to gaze at his children;
the stars, when all those around you have betrayed you,
when love has left your heart and refuses to return.
When you no longer believe in yourself,
when pain and grief are your constant companions,
when there is no vision within the mists of your agony,
when no one is willing to listen to and understand you,
when peace seems to be in a distant world,
when life no longer has the belief to run within your veins,
when you have become a fugitive within your own mind
and shackled like a slave within your own insanity,
refuse with every last drop of sacred blood within your bruised and battered body,
to surrender your soul to the pains of your existence.
You must believe in yourself-even if all those around you doubt you
and in your ability to rise from within the insanity
in which your life now finds itself
and to stand tall against the obstacles and challenges
within your life-and you will conquer
all that you believe cannot be conquered
and all that which you believed you had lost within your life.
It is from the darkest hours of our lives,
from the depths of our despair and pain
and in our greatest hour of adversity that we find an inner strength,
an inner courage and an inner meaning so vast that it enables us to rise from our knees and stand tall and fight that which has made us weak.
Just as water runs from a stream,
as the oak tree grows strong and upright,
as snow-the softest and most peaceful of natures elements-covers
the most fierce of mountains and tames its anger
portraying it merely as a pawn within the hands of nature
so new life and meaning will emerge from your own inner source.
zaterdag 16 januari 2010 om 02:30
soms is het fijn de realiteit voor even te mijden,
Waar nutteloos surfen op het web dan soms toe kan leiden..
stuit op een vroeger geschreven gedicht
herbeleving van een stukje verleden,
enkel nog een herinnering hier in het heden..
Elke dag denk ik aan je,
ook al ben je niet hier
je zit in mijn gedachten.
Zo dichtbij maar zo ver weg,
soms is het even moeilijk
te bedenken wat jij doormaakt
en dat het leven hier gewoon doorgaat.
je leert ermee omgaan maar wennen zal het nooit
tegenslagen blijven maar komen,
maar jij vecht je er keer op keer weer doorheen .
wat gebeurt is, is gebeurt
dat behoort nu tot het verleden,
ik weet dat jij je best doet
en je richt op het heden
gedane zaken nemen geen keer
maar ik ben trots op de manier
waarop je hiermee omgaat.
Wil je zoveel zeggen,
maar ik heb geen woorden.
Wil je zo graag vasthouden,
maar je bent er niet.
Wil nog zoveel dingen met je doen,
maar heb slechts herinneringen.
Ik mis je,
en het is oneerlijk,
maar ik weet dat er ooit een dag zal zijn
waarop wij weer samen zijn .
Nevernooit gedacht dat "wij" niet meer zouden zijn,
maar wat niet is kan nog komen..
Never underestimate the power of true friendship..
Waar nutteloos surfen op het web dan soms toe kan leiden..
stuit op een vroeger geschreven gedicht
herbeleving van een stukje verleden,
enkel nog een herinnering hier in het heden..
Elke dag denk ik aan je,
ook al ben je niet hier
je zit in mijn gedachten.
Zo dichtbij maar zo ver weg,
soms is het even moeilijk
te bedenken wat jij doormaakt
en dat het leven hier gewoon doorgaat.
je leert ermee omgaan maar wennen zal het nooit
tegenslagen blijven maar komen,
maar jij vecht je er keer op keer weer doorheen .
wat gebeurt is, is gebeurt
dat behoort nu tot het verleden,
ik weet dat jij je best doet
en je richt op het heden
gedane zaken nemen geen keer
maar ik ben trots op de manier
waarop je hiermee omgaat.
Wil je zoveel zeggen,
maar ik heb geen woorden.
Wil je zo graag vasthouden,
maar je bent er niet.
Wil nog zoveel dingen met je doen,
maar heb slechts herinneringen.
Ik mis je,
en het is oneerlijk,
maar ik weet dat er ooit een dag zal zijn
waarop wij weer samen zijn .
Nevernooit gedacht dat "wij" niet meer zouden zijn,
maar wat niet is kan nog komen..
Never underestimate the power of true friendship..
donderdag 23 juli 2009 om 16:17
Ik hou van .. mij
hoor je nooit zingen
ik hou van mij
word nooit gezegd
maar ik hou van mij'
ga ik toch zingen
want ik hou van mij, van mij alleen
en ik meen het echt
Ik hou van mij
want ik ben te vertrouwen
ik hou van mij
van mij kan ik op aan
ik hou van mij
op mij kan ik tenminste bouwen
ik hou van mij
en ik laat mij nooit meer gaan
Ik blijf bij mij
en niet voor even
ik blijf bij mij
voor eeuwig en altijd
ben zelfs bereid
m'n leven voor mezelf te geven
ik blijf bij mij
totdat de dood mij scheidt
Ik hou van jou'
zeg ik soms ook wel
ik hou van jou..schat
en ik meen het echt'
maar ik hou van jou' zeg ik
alleen maar voor de spiegel
zo komt ik hou van jou
weer bij mezelf terecht
Ik hou van mij, van mij, van mij
en van geen ander
want ik ben verreweg de leukste die ik ken
ik hoef mezelf zo nodig
voor mij niet te veranderen
ik hou van mij, mezelf
gewoon zoals ik ben
Want ik hou van jou
betekent meestal
schat hier heb je m'n problemen
los maar op
ik leef in een hel
en verwacht van jou de hemel'
ja, jij geeft de hel weg
dankjewel zeg
rot lekker op
Dat hou van een ander,
dat heb jij alleen maar nodig
omdat je niet genoeg kan houden van jezelf
hou van jou joh,
maakt de ander overbodig
in ware liefde geloven begint altijd bij jezelf
Want ik hou van jou
is niet de sleutel tot de ander
maar ik hou van mij
al klinkt het bot en slecht
want wie van zichzelf houdt
die geeft pas echt iets kostbaars
als hij ik hou van jou
tegen een ander zegt.
hoor je nooit zingen
ik hou van mij
word nooit gezegd
maar ik hou van mij'
ga ik toch zingen
want ik hou van mij, van mij alleen
en ik meen het echt
Ik hou van mij
want ik ben te vertrouwen
ik hou van mij
van mij kan ik op aan
ik hou van mij
op mij kan ik tenminste bouwen
ik hou van mij
en ik laat mij nooit meer gaan
Ik blijf bij mij
en niet voor even
ik blijf bij mij
voor eeuwig en altijd
ben zelfs bereid
m'n leven voor mezelf te geven
ik blijf bij mij
totdat de dood mij scheidt
Ik hou van jou'
zeg ik soms ook wel
ik hou van jou..schat
en ik meen het echt'
maar ik hou van jou' zeg ik
alleen maar voor de spiegel
zo komt ik hou van jou
weer bij mezelf terecht
Ik hou van mij, van mij, van mij
en van geen ander
want ik ben verreweg de leukste die ik ken
ik hoef mezelf zo nodig
voor mij niet te veranderen
ik hou van mij, mezelf
gewoon zoals ik ben
Want ik hou van jou
betekent meestal
schat hier heb je m'n problemen
los maar op
ik leef in een hel
en verwacht van jou de hemel'
ja, jij geeft de hel weg
dankjewel zeg
rot lekker op
Dat hou van een ander,
dat heb jij alleen maar nodig
omdat je niet genoeg kan houden van jezelf
hou van jou joh,
maakt de ander overbodig
in ware liefde geloven begint altijd bij jezelf
Want ik hou van jou
is niet de sleutel tot de ander
maar ik hou van mij
al klinkt het bot en slecht
want wie van zichzelf houdt
die geeft pas echt iets kostbaars
als hij ik hou van jou
tegen een ander zegt.
woensdag 11 maart 2009 om 20:15
Je zult het maar beleven:
een mens die als een muur om je heenstaat.
Een muur van licht,
een muur van warmte.
Een mens die je omarmt.
Je zult het maar beleven:
een mens die je herkent in je ware gedaante.
Een mens die minzaam je beeld in zich opneemt,
je koestert, je stralend weerspiegelt.
Je zult het maar beleven:
een mens die zich als een boog over je leven spant.
Een boog van aandacht, een boog van trouw.
Spreek maar van geluk.
Een mens je lijfgenoot, je zielgenoot.
Een mens samen mens met jou.
Een mens die je tooit met liefde.
Een mens die je -
delend en helend - voltooit.
--------------------
Iemand die je naam noemt,
zoals niemand die noemt.
Iemand die je herkent,
je gezicht ontvouwt.
Iemand die je streelt,
zachte wind fluisterend
door het landschap van je lichaam.
Zachte wind luisterend in het landschap
van je ziel.
Iemand. Zomaar een lente. Nieuw begin.
------------------------
Zo lief ben je mij,
vanwege de wijsheid van je handen,
het welkom van je ogen,
de aardsheid van je stem.
Zo lief ben je mij,
vanwege de wendingen van je gedachten,
de glans van je dromen,
de diepgang van je ziel.
Zo lief. jij stroomt maar, stroomt.
ergens ontspring je,
ergens een bron van pure vitaliteit.
Onstuimig, teder zo teder
laat je me delen in je overvloed.
---------------------------
Dat je luistert,
altijd weer luistert naar mij.
Wat je ook bezighoudt,
je bent bereikbaar voor mij.
Probleemloos loop ik je bewustzijn binnen.
er is een plaats voor mij gereserveerd.
dat je ook luistert naar wat ik zwijg.
dat je ook raad weet met mijn stiltes.
zoals je ook raad weet met mijn dromen.
nooit keer je je van mij af.
hoe hoog, hoe diep ik ook ga.
je volgt mij.
een mens als jij. rijk ben ik.
altijd aandacht die mij draagt.
grond onder mijn voeten.
O jij - weet je omhelsd
--------------------------
Die twee, zo prachtig als ze zijn,
veilig bij elkaar.
Dragen elkaar op handen.
Dragen elkaar aan het hart.
Dromen weg in elkaar.
Komen thuis bij elkaar.
Telkens gebeurt het weer.
Vonken springen over.
Twee mensen in de gloed van hun naam.
De bloei van hun lichaam.
De vlammen slaan hen uit.
Die twee geheel en al mens voor elkaar.
Een klein heelal van liefde.
Dit moet blijven.
Die twee bron van vreugde,
vindplaats van hoop.
Laat het vuur onuitblusbaar zijn.
----------------------
Niet alles, wat je onderneemt,
is van blijvende waarde.
Veel is slechts van tijdelijke betekenis.
Veel vervluchtigt.
Maar wat beklijft,
wat onbeperkt toekomst heeft -
wat je doet in liefde.
Voorgoed maakt het deel uit van de werkelijkheid.
Verheug je erover -
over je tijden van liefde.
Ze vormen je eeuwigheid.
Je definitief signalement
----------------------------
Niets liever dan jou hullen in licht.
Als een zon over je opgaan.
Je met al mijn warmte openlachen.
Nooit leef ik zo intens
als wanneer ik naar jou toeleef.
Blijf ik bij mezelf,
dan leef ik maar half.
Eenzelvig leven is geen leven.
Niets liever dan jou in bloei zetten.
Jouw mens zijn, jou allereigenste mens.
Pas dan besta ik,
staat mijn identiteit vast:
wanneer ik naast jou sta, je bijsta,
voor je insta.
---------------------------------
Langzaam leer ik dat de tijd een thuis is.
Een plaats om adem te halen,
verstaanbaar te worden.
een plaats om samen te zijn,
lief te hebben.
Langzaam ga ik je noemen tijdgenoot,
zeg ik huisgenoot -
want de tijd is een warmte,
een huis van liefde.
-----------------------
Omdat zij liefhad, ging zij met hem mee -
ook toen zij hem niet meer kon volgen.
Omdat zij liefhad,
bleef zij bij hem -
ook toen hij zich van haar afwendde.
Bleef zij bij hem,
ook toen zij rilde van eenzaamheid.
Ook toen alles uitzichtloos werd.
omarmde zij hem,
troostte zij hem,
toen hij zich weer omkeerde.
Omdat zij liefhad, zo liefhad.
----------------------------
Zeg het maar.
Doe het maar.
Heb het hart.
Het gewoonste.
Je bent ervoor geschapen.
Het hoogste, het diepste,
het meest menselijke. Die ander wacht. Verlangen dat zich wijd vertakt.
Landschap, tintelend landschap.
Ervoor geschapen.
Woorden.
Een naam.
Zomaar een hand.
Heb het hart.
-----------------------
Als er maar iemand is,
die met je meegaat.
een mens, die je reisgenoot wil zijn.
een die alles met je deelt -
licht en donker,
hoogten en diepten,
vreugde en verdriet.
Een mens, die je peilt en respecteert.
Een, die de loop van je gedachten volgt,
de loop van je dromen,
het ritme van je hart.
Een mens, die je minzaam bevestigt
in wie je werkelijk bent.
Een mens met wie jij weer meegaat.
Iemand voor wie jij weer
een reisgenoot wil zijn.
Enzovoort.
-----------------------
Mensen die zich nestelen in elkaars aandacht.
Mensen die elkaars woord en antwoord zijn. Mensen die niet gewoon raken aan elkaar.
Zich iedere dag weer verwonderen.
Dat hij, dat zij er is! Wat een geluk.
Mensen die elkaar ontroeren en verrukken. Elkaar bemoedigen, hoop geven.
Alles delen met elkaar: licht en lucht,
brood en wijn, lief en leed.
Mensen die elkaars oase zijn.
Zomaar vrede op aarde.
Bewoonbare wereld.
Thuis, onder eigen dak.
Nabijer kan het niet.
----------------------------
Lees mij, ontdek mij.
In woorden neem ik gestalte aan,
de regels van een gedicht,
de trekken van een gezicht.
Lees mij, lees mij dieper.
Buig je over -
waar geen woorden voor zijn,
Het geheim,
het uiteindelijke gezicht
dat tussen de regels op je wacht.
Lees mij.
Laat mij niet alleen.
-----------------------------
Woorden.
Woorden zo menselijk,
woorden van vlees en bloed.
Woorden niet alleen gebleven -
woorden zonder zin.
Een stem die vond.
Op de lippen genomen,
ter harte genomen.
Woorden in een adem uitgesproken.
Woorden van vlees en bloed.
Woorden een zin. Woorden die zingen,
woorden een lied.
Woorden jij jij jullie
---------------------------------
Altijd laat jij je vinden,
sta je klaar voor mij.
Vanuit de verte zie je me al aankomen.
Je zwaait naar me.
Zoveel is onzeker, van tijdelijke aard.
Mensen komen en gaan.
Maar jij - jij staat vast.
Te midden van alle
oppervlakkigheid en vluchtigheid
wortel jij onwrikbaar in de werkelijkheid.
En waar je het strekst in bent: in troosten. Wie drukt mij zo innig tegen zich aan,
wie huisvest mij zo in z'n warmte,
wie verheft mij zo op de toppen
van z'n aandacht?
----------------------------
Jij - hoe ik ook gestemd ben,
melodie die mij niet verlaat.
Jij - wat ik ook zeg, ook niet zeg,
antwoord dat mij draagt.
Jij - waar ik mij ook ophoud,
landschap dat mij omgeeft.
Jij - waar ik ook ben.
Ook niet ben,
lente die mij koestert,
hart dat voor mij klopt.
----------------------------------
Het is een kwestie van trouw -
trouw aan jezelf.
Onmiskenbaar wijst je innerlijk kompas
in een bepaalde richting.
Die ander. Lever je aan hem uit,
verlies je aan hem.
Verliezen is vinden.
Je uitstrekkend naar hem,
kom je steeds dichter bij jezelf.
In zijn ogen lees je wie je bent.
Wees maar gelukkig met de kans,
die hij je biedt.
De kans om zeer overtuigend
aan het licht te komen.
--------------------------
Hoeveel je ook voor die ander betekent -
als een boom bied je hem houvast,
beschutting, als een zee omgeef je hem,
als een lied zing je door hem heen,
je bent en blijft mens.
Hoogten, die je te boven gaan.
Diepten, waar je geen toegang hebt.
Vragen, die je niet meer kunt beantwoorden.
Overdrijf jezelf niet.
Onderschat die ander niet.
Liefde is veel, maar niet alles.
En gelukkig maar, je hield het niet vol.
Mens ben je, geen heiland, geen god.
Waarin je die ander ook herkent en bevestigt, niet in het allerlaatste.
- Hans Bouma
een mens die als een muur om je heenstaat.
Een muur van licht,
een muur van warmte.
Een mens die je omarmt.
Je zult het maar beleven:
een mens die je herkent in je ware gedaante.
Een mens die minzaam je beeld in zich opneemt,
je koestert, je stralend weerspiegelt.
Je zult het maar beleven:
een mens die zich als een boog over je leven spant.
Een boog van aandacht, een boog van trouw.
Spreek maar van geluk.
Een mens je lijfgenoot, je zielgenoot.
Een mens samen mens met jou.
Een mens die je tooit met liefde.
Een mens die je -
delend en helend - voltooit.
--------------------
Iemand die je naam noemt,
zoals niemand die noemt.
Iemand die je herkent,
je gezicht ontvouwt.
Iemand die je streelt,
zachte wind fluisterend
door het landschap van je lichaam.
Zachte wind luisterend in het landschap
van je ziel.
Iemand. Zomaar een lente. Nieuw begin.
------------------------
Zo lief ben je mij,
vanwege de wijsheid van je handen,
het welkom van je ogen,
de aardsheid van je stem.
Zo lief ben je mij,
vanwege de wendingen van je gedachten,
de glans van je dromen,
de diepgang van je ziel.
Zo lief. jij stroomt maar, stroomt.
ergens ontspring je,
ergens een bron van pure vitaliteit.
Onstuimig, teder zo teder
laat je me delen in je overvloed.
---------------------------
Dat je luistert,
altijd weer luistert naar mij.
Wat je ook bezighoudt,
je bent bereikbaar voor mij.
Probleemloos loop ik je bewustzijn binnen.
er is een plaats voor mij gereserveerd.
dat je ook luistert naar wat ik zwijg.
dat je ook raad weet met mijn stiltes.
zoals je ook raad weet met mijn dromen.
nooit keer je je van mij af.
hoe hoog, hoe diep ik ook ga.
je volgt mij.
een mens als jij. rijk ben ik.
altijd aandacht die mij draagt.
grond onder mijn voeten.
O jij - weet je omhelsd
--------------------------
Die twee, zo prachtig als ze zijn,
veilig bij elkaar.
Dragen elkaar op handen.
Dragen elkaar aan het hart.
Dromen weg in elkaar.
Komen thuis bij elkaar.
Telkens gebeurt het weer.
Vonken springen over.
Twee mensen in de gloed van hun naam.
De bloei van hun lichaam.
De vlammen slaan hen uit.
Die twee geheel en al mens voor elkaar.
Een klein heelal van liefde.
Dit moet blijven.
Die twee bron van vreugde,
vindplaats van hoop.
Laat het vuur onuitblusbaar zijn.
----------------------
Niet alles, wat je onderneemt,
is van blijvende waarde.
Veel is slechts van tijdelijke betekenis.
Veel vervluchtigt.
Maar wat beklijft,
wat onbeperkt toekomst heeft -
wat je doet in liefde.
Voorgoed maakt het deel uit van de werkelijkheid.
Verheug je erover -
over je tijden van liefde.
Ze vormen je eeuwigheid.
Je definitief signalement
----------------------------
Niets liever dan jou hullen in licht.
Als een zon over je opgaan.
Je met al mijn warmte openlachen.
Nooit leef ik zo intens
als wanneer ik naar jou toeleef.
Blijf ik bij mezelf,
dan leef ik maar half.
Eenzelvig leven is geen leven.
Niets liever dan jou in bloei zetten.
Jouw mens zijn, jou allereigenste mens.
Pas dan besta ik,
staat mijn identiteit vast:
wanneer ik naast jou sta, je bijsta,
voor je insta.
---------------------------------
Langzaam leer ik dat de tijd een thuis is.
Een plaats om adem te halen,
verstaanbaar te worden.
een plaats om samen te zijn,
lief te hebben.
Langzaam ga ik je noemen tijdgenoot,
zeg ik huisgenoot -
want de tijd is een warmte,
een huis van liefde.
-----------------------
Omdat zij liefhad, ging zij met hem mee -
ook toen zij hem niet meer kon volgen.
Omdat zij liefhad,
bleef zij bij hem -
ook toen hij zich van haar afwendde.
Bleef zij bij hem,
ook toen zij rilde van eenzaamheid.
Ook toen alles uitzichtloos werd.
omarmde zij hem,
troostte zij hem,
toen hij zich weer omkeerde.
Omdat zij liefhad, zo liefhad.
----------------------------
Zeg het maar.
Doe het maar.
Heb het hart.
Het gewoonste.
Je bent ervoor geschapen.
Het hoogste, het diepste,
het meest menselijke. Die ander wacht. Verlangen dat zich wijd vertakt.
Landschap, tintelend landschap.
Ervoor geschapen.
Woorden.
Een naam.
Zomaar een hand.
Heb het hart.
-----------------------
Als er maar iemand is,
die met je meegaat.
een mens, die je reisgenoot wil zijn.
een die alles met je deelt -
licht en donker,
hoogten en diepten,
vreugde en verdriet.
Een mens, die je peilt en respecteert.
Een, die de loop van je gedachten volgt,
de loop van je dromen,
het ritme van je hart.
Een mens, die je minzaam bevestigt
in wie je werkelijk bent.
Een mens met wie jij weer meegaat.
Iemand voor wie jij weer
een reisgenoot wil zijn.
Enzovoort.
-----------------------
Mensen die zich nestelen in elkaars aandacht.
Mensen die elkaars woord en antwoord zijn. Mensen die niet gewoon raken aan elkaar.
Zich iedere dag weer verwonderen.
Dat hij, dat zij er is! Wat een geluk.
Mensen die elkaar ontroeren en verrukken. Elkaar bemoedigen, hoop geven.
Alles delen met elkaar: licht en lucht,
brood en wijn, lief en leed.
Mensen die elkaars oase zijn.
Zomaar vrede op aarde.
Bewoonbare wereld.
Thuis, onder eigen dak.
Nabijer kan het niet.
----------------------------
Lees mij, ontdek mij.
In woorden neem ik gestalte aan,
de regels van een gedicht,
de trekken van een gezicht.
Lees mij, lees mij dieper.
Buig je over -
waar geen woorden voor zijn,
Het geheim,
het uiteindelijke gezicht
dat tussen de regels op je wacht.
Lees mij.
Laat mij niet alleen.
-----------------------------
Woorden.
Woorden zo menselijk,
woorden van vlees en bloed.
Woorden niet alleen gebleven -
woorden zonder zin.
Een stem die vond.
Op de lippen genomen,
ter harte genomen.
Woorden in een adem uitgesproken.
Woorden van vlees en bloed.
Woorden een zin. Woorden die zingen,
woorden een lied.
Woorden jij jij jullie
---------------------------------
Altijd laat jij je vinden,
sta je klaar voor mij.
Vanuit de verte zie je me al aankomen.
Je zwaait naar me.
Zoveel is onzeker, van tijdelijke aard.
Mensen komen en gaan.
Maar jij - jij staat vast.
Te midden van alle
oppervlakkigheid en vluchtigheid
wortel jij onwrikbaar in de werkelijkheid.
En waar je het strekst in bent: in troosten. Wie drukt mij zo innig tegen zich aan,
wie huisvest mij zo in z'n warmte,
wie verheft mij zo op de toppen
van z'n aandacht?
----------------------------
Jij - hoe ik ook gestemd ben,
melodie die mij niet verlaat.
Jij - wat ik ook zeg, ook niet zeg,
antwoord dat mij draagt.
Jij - waar ik mij ook ophoud,
landschap dat mij omgeeft.
Jij - waar ik ook ben.
Ook niet ben,
lente die mij koestert,
hart dat voor mij klopt.
----------------------------------
Het is een kwestie van trouw -
trouw aan jezelf.
Onmiskenbaar wijst je innerlijk kompas
in een bepaalde richting.
Die ander. Lever je aan hem uit,
verlies je aan hem.
Verliezen is vinden.
Je uitstrekkend naar hem,
kom je steeds dichter bij jezelf.
In zijn ogen lees je wie je bent.
Wees maar gelukkig met de kans,
die hij je biedt.
De kans om zeer overtuigend
aan het licht te komen.
--------------------------
Hoeveel je ook voor die ander betekent -
als een boom bied je hem houvast,
beschutting, als een zee omgeef je hem,
als een lied zing je door hem heen,
je bent en blijft mens.
Hoogten, die je te boven gaan.
Diepten, waar je geen toegang hebt.
Vragen, die je niet meer kunt beantwoorden.
Overdrijf jezelf niet.
Onderschat die ander niet.
Liefde is veel, maar niet alles.
En gelukkig maar, je hield het niet vol.
Mens ben je, geen heiland, geen god.
Waarin je die ander ook herkent en bevestigt, niet in het allerlaatste.
- Hans Bouma
Dit heb ik een paar jaar terug een keer gehoord,
en was tijden lang de naam kwijt.
frappant is dat wanneer je je graag iets wil herinneren
het niet lukt. En dat het je op een ander moment gewoon te binnen schiet.
Achja, Nevermind! Ik weet het weer,
Bij deze:
Bas Luhrman - Everybody's free ( to wear sunscreen. )
Ladies and Gentlemen of the class of ’99
If I could offer you only one tip for the future, sunscreen would be
it. The long term benefits of sunscreen have been proved by
scientists whereas the rest of my advice has no basis more reliable
than my own meandering
experience…I will dispense this advice now. Enjoy the power and beauty of your youth; oh nevermind; you will not
understand the power and beauty of your youth until they have faded.
But trust me, in 20 years you’ll look back at photos of yourself and
recall in a way you can’t grasp now how much possibility lay before
you and how fabulous you really looked….You’re not as fat as you
imagine. Don’t worry about the future; or worry, but know that worrying is as
effective as trying to solve an algebra equation by chewing
bubblegum. The real troubles in your life are apt to be things that
never crossed your worried mind; the kind that blindside you at 4pm
on some idle Tuesday. Do one thing everyday that scares you Sing Don’t be reckless with other people’s hearts, don’t put up with
people who are reckless with yours. Floss Don’t waste your time on jealousy; sometimes you’re ahead, sometimes
you’re behind…the race is long, and in the end, it’s only with
yourself. Remember the compliments you receive, forget the insults; if you
succeed in doing this, tell me how. Keep your old love letters, throw away your old bank statements. Stretch Don’t feel guilty if you don’t know what you want to do with your
life…the most interesting people I know didn’t know at 22 what they
wanted to do with their lives, some of the most interesting 40 year
olds I know still don’t. Get plenty of calcium. Be kind to your knees, you’ll miss them when they’re gone. Maybe you’ll marry, maybe you won’t, maybe you’ll have children,maybe
you won’t, maybe you’ll divorce at 40, maybe you’ll dance the funky
chicken on your 75th wedding anniversary…what ever you do, don’t
congratulate yourself too much or berate yourself either – your
choices are half chance, so are everybody else’s. Enjoy your body,
use it every way you can…don’t be afraid of it, or what other people
think of it, it’s the greatest instrument you’ll ever
own.. Dance…even if you have nowhere to do it but in your own living room. Read the directions, even if you don’t follow them. Do NOT read beauty magazines, they will only make you feel ugly. Get to know your parents, you never know when they’ll be gone for
good. Be nice to your siblings; they are the best link to your past and the
people most likely to stick with you in the future. Understand that friends come and go,but for the precious few you
should hold on. Work hard to bridge the gaps in geography and
lifestyle because the older you get, the more you need the people you
knew when you were young. Live in New York City once, but leave before it makes you hard; live
in Northern California once, but leave before it makes you soft. Travel. Accept certain inalienable truths, prices will rise, politicians will
philander, you too will get old, and when you do you’ll fantasize
that when you were young prices were reasonable, politicians were
noble and children respected their elders. Respect your elders. Don’t expect anyone else to support you. Maybe you have a trust fund,
maybe you have a wealthy spouse; but you never know when either one
might run out. Don’t mess too much with your hair, or by the time you're 40, it will
look 85. Be careful whose advice you buy, but, be patient with those who
supply it. Advice is a form of nostalgia, dispensing it is a way of
fishing the past from the disposal, wiping it off, painting over the
ugly parts and recycling it for more than
it’s worth. But trust me on the sunscreen…
en was tijden lang de naam kwijt.
frappant is dat wanneer je je graag iets wil herinneren
het niet lukt. En dat het je op een ander moment gewoon te binnen schiet.
Achja, Nevermind! Ik weet het weer,
Bij deze:
Bas Luhrman - Everybody's free ( to wear sunscreen. )
Ladies and Gentlemen of the class of ’99
If I could offer you only one tip for the future, sunscreen would be
it. The long term benefits of sunscreen have been proved by
scientists whereas the rest of my advice has no basis more reliable
than my own meandering
experience…I will dispense this advice now. Enjoy the power and beauty of your youth; oh nevermind; you will not
understand the power and beauty of your youth until they have faded.
But trust me, in 20 years you’ll look back at photos of yourself and
recall in a way you can’t grasp now how much possibility lay before
you and how fabulous you really looked….You’re not as fat as you
imagine. Don’t worry about the future; or worry, but know that worrying is as
effective as trying to solve an algebra equation by chewing
bubblegum. The real troubles in your life are apt to be things that
never crossed your worried mind; the kind that blindside you at 4pm
on some idle Tuesday. Do one thing everyday that scares you Sing Don’t be reckless with other people’s hearts, don’t put up with
people who are reckless with yours. Floss Don’t waste your time on jealousy; sometimes you’re ahead, sometimes
you’re behind…the race is long, and in the end, it’s only with
yourself. Remember the compliments you receive, forget the insults; if you
succeed in doing this, tell me how. Keep your old love letters, throw away your old bank statements. Stretch Don’t feel guilty if you don’t know what you want to do with your
life…the most interesting people I know didn’t know at 22 what they
wanted to do with their lives, some of the most interesting 40 year
olds I know still don’t. Get plenty of calcium. Be kind to your knees, you’ll miss them when they’re gone. Maybe you’ll marry, maybe you won’t, maybe you’ll have children,maybe
you won’t, maybe you’ll divorce at 40, maybe you’ll dance the funky
chicken on your 75th wedding anniversary…what ever you do, don’t
congratulate yourself too much or berate yourself either – your
choices are half chance, so are everybody else’s. Enjoy your body,
use it every way you can…don’t be afraid of it, or what other people
think of it, it’s the greatest instrument you’ll ever
own.. Dance…even if you have nowhere to do it but in your own living room. Read the directions, even if you don’t follow them. Do NOT read beauty magazines, they will only make you feel ugly. Get to know your parents, you never know when they’ll be gone for
good. Be nice to your siblings; they are the best link to your past and the
people most likely to stick with you in the future. Understand that friends come and go,but for the precious few you
should hold on. Work hard to bridge the gaps in geography and
lifestyle because the older you get, the more you need the people you
knew when you were young. Live in New York City once, but leave before it makes you hard; live
in Northern California once, but leave before it makes you soft. Travel. Accept certain inalienable truths, prices will rise, politicians will
philander, you too will get old, and when you do you’ll fantasize
that when you were young prices were reasonable, politicians were
noble and children respected their elders. Respect your elders. Don’t expect anyone else to support you. Maybe you have a trust fund,
maybe you have a wealthy spouse; but you never know when either one
might run out. Don’t mess too much with your hair, or by the time you're 40, it will
look 85. Be careful whose advice you buy, but, be patient with those who
supply it. Advice is a form of nostalgia, dispensing it is a way of
fishing the past from the disposal, wiping it off, painting over the
ugly parts and recycling it for more than
it’s worth. But trust me on the sunscreen…
maandag 12 januari 2009 om 14:38
As we grow up, we learn that even the one person
that wasn't supposed to ever let you down probably will.
You will have your heart broken probably more than once
and it's harder every time.
You'll break hearts too,
so remember how it felt when yours was broken.
You'll fight with your best friend.
You'll blame a new love for things an old one did.
You'll cry because time is passing too fast,
and you'll eventually lose someone you love.
So take too many pictures, laugh too much,
and love like you've never been hurt
because every sixty seconds you spend upset
is a minute of happiness you'll never get back.
Don't be afraid that your life will end,
be afraid that it will never begin...
that wasn't supposed to ever let you down probably will.
You will have your heart broken probably more than once
and it's harder every time.
You'll break hearts too,
so remember how it felt when yours was broken.
You'll fight with your best friend.
You'll blame a new love for things an old one did.
You'll cry because time is passing too fast,
and you'll eventually lose someone you love.
So take too many pictures, laugh too much,
and love like you've never been hurt
because every sixty seconds you spend upset
is a minute of happiness you'll never get back.
Don't be afraid that your life will end,
be afraid that it will never begin...
woensdag 7 januari 2009 om 17:47
Once I was on a train on a rainy day.
The train was slowing down to pull into a station.
For some reason I became intent on watching the raindrops on the window.
Two separate drops, pushed by the wind,
merged into one for a moment and then divided again,
each carrying with it a part of the other.
Simply by that momentary touching,
neither was what it had been before.
And as each one went on to touch other raindrops,
it shared not only itself but what it had gleaned from the other.
The train was slowing down to pull into a station.
For some reason I became intent on watching the raindrops on the window.
Two separate drops, pushed by the wind,
merged into one for a moment and then divided again,
each carrying with it a part of the other.
Simply by that momentary touching,
neither was what it had been before.
And as each one went on to touch other raindrops,
it shared not only itself but what it had gleaned from the other.