Bidden…zovelen in onze tijd hebben het gebed als een zinloze bezigheid opgegeven. Handen vouwen, ogen dicht. Praten tegen een onzichtbaar iemand, een God. Iemand, die in het verborgene ergens achter de wolken leeft.
Bidden. Wat heb je eraan? Wat je ook vraagt, meestal wordt het niet ingewilligd. Je vraagt om genezing, maar het gebeurt niet: de ziekte blijft je in de greep houden. Je vraagt om geluk voor je kind, maar het gebeurt niet: het raakt verzeild in de wereld van drugs en vindt daar alles behalve geluk. En dat, die zorg, die nood, die angst, die eenzaamheid, dat is toch de enige reden om te bidden? Om iets gedaan te krijgen?
Dus als dat niet gebeurt, als geen enkele vraag wordt ingewilligd, als er nooit een antwoord komt op al je vragen, kun je dat bidden net zo goed laten.
Bidden…, wijzer geworden hebben wij het gebed opgegeven als een achterhaalde gewoonte van mensen die handelen uit angst, uit onmacht, uit gewoonte.
Zo hebben velen gedacht. En daarom gaven zij die oude gewoonte van het gebed op. Zo denken velen in onze tijd nóg. En daarom willen zij nog steeds niets weten van die oude gewoonte van het gebed.
Met die oude God, die man achter de wolken die niet meer dan een veredelde Sinterklaas was, verloren wij ook het gebed. Om eerst in de eenzaamheid te ontdekken dat met dat woord God zoiets heel anders bedoeld wordt dan wij altijd gedacht hadden. Dat God een werkelijkheid in onszelf is, de Bron van alle leven, de ziel van al wat leeft en is, de levensstroom, die heel de kosmos, dus ook onszelf, bezielt. En wij, wij zijn niet alleen denkende mensen, wij zijn niet alleen maar lichaam, materie, nee, wij zijn ten diepste geestelijke wezens, geest van dé Geest. En behalve dat zijn wij ook voelende wezens, en ons denken wordt pas werkelijk denken wanneer het een doorvoeld denken wordt, een eenheid van voelen en denken samen.
Is het waar dat alles wat ons verstand niet bewijzen kan daarom ook niet bestaat? Of is het daarentegen goed mogelijk dat er een hele kosmos bestaat, die voor ons verstand ontoegankelijk is?
Zo ontdekten wij tot onze grote verbazing en verwondering dat wij allerlei dingen weten die ons voelen ons te kennen geeft. En ging in velen die bron van het innerlijk weten open. Met die ontdekking van het voelende weten, van God als het eigenlijke Zijn, van onszelf als wezens in wie dat Zijn leeft, keert ook het gebed op een nieuwe manier tot ons terug.