Onderwerpen
Een moslim moet zich onderwerpen om een goede gelovige te zijn. Begrip hebben voor de manier waarop Allah de wereld geconstrueerd heeft, is een onmogelijkheid. De wartaal waaruit de Koran voor een deel bestaat, is precies de uitdrukking van de onbegrijpelijke willekeur van die absolute macht genaamd Allah die slechts blinde volgelingen eist die zich geen vragen stellen over zijn orde.
Doordat die persoonlijke band met de God die liefheeft, ontbreekt, is de moslim continu in angst. Ook Ayaan gaf dat in haar biografie scherp aan: geloven is bang zijn voor Allah. De individuele gelovige is voortdurend deel van het grote geheel van de massa, de umma, die zich continu ritueel onderwerpt aan Allah en zich vijf keer per dag op de knieën werpt en het hoofd op de aarde drukt.
Kritiek en spot
Misschien is het deze aardse onderwerping, verstoken van persoonlijke liefde, die veel moslims zo gevoelig maken voor kritiek en spot. Hun Allah is een Allah die zich nooit reduceert tot een menselijke stem vol tederheid en vergiffenis.
In de joodse en christelijke religieuze mythologie wemelt het van figuren die vechten met hun God, Hem aanspreken en ondanks de ongelijkheid gelijkheid opeisen. Wie een persoonlijke band met zijn schepper heeft, kan zich immuniseren voor aanvallen van derden. Wat deze gelovige bezit, is een individuele relatie die door geen andere stem kan worden verstoord.
Met Allah kan zo’n relatie niet worden aangegaan. En dus hoort de moslim alle provocerende en kritische stemmen, en hij heeft geen ander beschermingsmechanisme dan te roepen om stilte.
Verbijsterend
Voor niet-moslims is het verbijsterend dat de foto’s van Sooreh Hera zoveel verzet bij moslims oproepen. Jezus en Mozes hebben heel wat meer meegemaakt dan wat Mohammed nu overkomt.
Misschien is het een kwestie van tijd en moeten moslims zich door de schrik heenbijten – ook Spinoza werd in zijn tijd verketterd door joden (die hem tegelijkertijd aanbaden en dus ook geen haar bij hem krenkten ook al bleef hij nog jaren na zijn excommunicatie in Amsterdam wonen).
Maar het is niet alleen tijd. De islamitische theologie is gebaseerd op een ander Godsbegrip. Daar ligt ook een bron voor veel verwarring.
Leon de Winter
"Misschien dat er mede daardoor zoveel ellende is in de wereld, denkt U niet ?"
Een moslim moet zich onderwerpen om een goede gelovige te zijn. Begrip hebben voor de manier waarop Allah de wereld geconstrueerd heeft, is een onmogelijkheid. De wartaal waaruit de Koran voor een deel bestaat, is precies de uitdrukking van de onbegrijpelijke willekeur van die absolute macht genaamd Allah die slechts blinde volgelingen eist die zich geen vragen stellen over zijn orde.
Doordat die persoonlijke band met de God die liefheeft, ontbreekt, is de moslim continu in angst. Ook Ayaan gaf dat in haar biografie scherp aan: geloven is bang zijn voor Allah. De individuele gelovige is voortdurend deel van het grote geheel van de massa, de umma, die zich continu ritueel onderwerpt aan Allah en zich vijf keer per dag op de knieën werpt en het hoofd op de aarde drukt.
Kritiek en spot
Misschien is het deze aardse onderwerping, verstoken van persoonlijke liefde, die veel moslims zo gevoelig maken voor kritiek en spot. Hun Allah is een Allah die zich nooit reduceert tot een menselijke stem vol tederheid en vergiffenis.
In de joodse en christelijke religieuze mythologie wemelt het van figuren die vechten met hun God, Hem aanspreken en ondanks de ongelijkheid gelijkheid opeisen. Wie een persoonlijke band met zijn schepper heeft, kan zich immuniseren voor aanvallen van derden. Wat deze gelovige bezit, is een individuele relatie die door geen andere stem kan worden verstoord.
Met Allah kan zo’n relatie niet worden aangegaan. En dus hoort de moslim alle provocerende en kritische stemmen, en hij heeft geen ander beschermingsmechanisme dan te roepen om stilte.
Verbijsterend
Voor niet-moslims is het verbijsterend dat de foto’s van Sooreh Hera zoveel verzet bij moslims oproepen. Jezus en Mozes hebben heel wat meer meegemaakt dan wat Mohammed nu overkomt.
Misschien is het een kwestie van tijd en moeten moslims zich door de schrik heenbijten – ook Spinoza werd in zijn tijd verketterd door joden (die hem tegelijkertijd aanbaden en dus ook geen haar bij hem krenkten ook al bleef hij nog jaren na zijn excommunicatie in Amsterdam wonen).
Maar het is niet alleen tijd. De islamitische theologie is gebaseerd op een ander Godsbegrip. Daar ligt ook een bron voor veel verwarring.
Leon de Winter
"Misschien dat er mede daardoor zoveel ellende is in de wereld, denkt U niet ?"
laatste aanpassing
