donateur
Naar aanleiding van het Anorexia topic wou ik hetvolgende kwijt;
Nederland word steeds dikker, net als de rest van de wereld, de maatschappij druipt van "de perfectie" waardoor ook steeds vaker mensen te kampen krijgen met eetproblemen.
Sommigen slaan door naar de kant van de Anorexia of Boulimia sommige naar de kant van Obesitas.
Ik vraag me af waarom mensen met Obesitas niet dezelfde hulp en steun krijgen als andere mensen met een eetprobleem.
(Nu heb ik het over de mensen met Obesitas wat niet te maken heeft met een chronische aandoening)
Anorexia/Boulimia word gezien als een ernstig probleem, ze worden opgenomen, krijgen de goede psychische en mentale hulp en steun om de cirkel te doorbreken en weer op een gezond gewicht te komen.
Obesitas vind met over het algemeen lachwekkend en de mensen worden weggestuurt met een dieetje, dit terwijl de ziektes allebei hetzelfde zijn;
Een verdraaid zelfbeeld die lijd tot een eetstoornis.
Mensen met obesitas worden weggestuurt met een dieetje, dat terwijl juist het overgrootste gedeelte van de mensen juist problemen hebben een dieet aan te houden wat gebeurt er dan?
Die vallen terug in het oude eetpatroon.
Daarbij is het afvallen vaak geen probleem, wel op gewicht blijven
Wat ik meer bedoel te zeggen is dat het allebei ziektes zijn die niet om het gewicht draait maar om het zelfbeeld en er moet aan het zelfbeeld gesleuteld worden en niet aan het gewicht dat is uiteindelijk maar een "bijzaak".
Ik vraag me dan af waarom mensen met Obesitas niet dezeflfde steun en toewijding krijgen als alle andere mensen met eetproblemen?!
Nederland word steeds dikker, net als de rest van de wereld, de maatschappij druipt van "de perfectie" waardoor ook steeds vaker mensen te kampen krijgen met eetproblemen.
Sommigen slaan door naar de kant van de Anorexia of Boulimia sommige naar de kant van Obesitas.
Ik vraag me af waarom mensen met Obesitas niet dezelfde hulp en steun krijgen als andere mensen met een eetprobleem.
(Nu heb ik het over de mensen met Obesitas wat niet te maken heeft met een chronische aandoening)
Anorexia/Boulimia word gezien als een ernstig probleem, ze worden opgenomen, krijgen de goede psychische en mentale hulp en steun om de cirkel te doorbreken en weer op een gezond gewicht te komen.
Obesitas vind met over het algemeen lachwekkend en de mensen worden weggestuurt met een dieetje, dit terwijl de ziektes allebei hetzelfde zijn;
Een verdraaid zelfbeeld die lijd tot een eetstoornis.
Mensen met obesitas worden weggestuurt met een dieetje, dat terwijl juist het overgrootste gedeelte van de mensen juist problemen hebben een dieet aan te houden wat gebeurt er dan?
Die vallen terug in het oude eetpatroon.
Daarbij is het afvallen vaak geen probleem, wel op gewicht blijven
Wat ik meer bedoel te zeggen is dat het allebei ziektes zijn die niet om het gewicht draait maar om het zelfbeeld en er moet aan het zelfbeeld gesleuteld worden en niet aan het gewicht dat is uiteindelijk maar een "bijzaak".
Ik vraag me dan af waarom mensen met Obesitas niet dezeflfde steun en toewijding krijgen als alle andere mensen met eetproblemen?!
