http://www.sportwereld.nl/voetbal/eredivisie/3042559/Gehannes_met_boter_en_beslag.html
Door SJOERD MOSSOU
[COLUMN] De perfecte pannenkoek heeft een lichtbruin, dun krokant randje. Zondag in de Galgenwaard lag er een prachtexemplaar achter het doel van Kenneth Vermeer.
Pannenkoeken in het doel van Kenneth Vermeer. FOTO PIM RAS
Met liefde gebakken, dat kon je zien. Jammer was alleen dat er geen spek op zat, of een paar dun gesneden appelschijfjes.
Toch deed het me goed, die pannenkoeken. In een tijd dat humor steeds schaarser wordt in voetbalstadions, kon juist een oververhitte Galgenwaard wel een paar pannenkoeken gebruiken. Het stak wel zo prettig af tegen de spreekkoren over hoeren en kankerjoden.
De Utrechtse pannenkoeken riepen bovendien een mooi oud-Hollands beeld op. Van volwassen mannen achter een koekenpan in de bijkeuken, hannesend met boter en beslag. In Arnhem bij Vitesse-Ajax lagen er ook al een paar pannenkoeken op het veld, maar die kwamen kant en klaar uit een pakje. Dat waren duidelijk magnetronpannenkoeken, van die kleffe.
Toch benieuwd of de pannenkoeken in Utrecht ’s ochtends vers waren gebakken, of een avond eerder al. Had moederlief meegeholpen om ze mooi goudbruin te krijgen? Was hier een moderne shaker gebruikt of een ouderwetse garde? En hoe hadden de werpers hun pannenkoeken het stadion binnen gesmokkeld? Stiekem in een binnenzak, of met de smoes dat het een lunchpakket betrof?
Wat mij betreft wordt ‘pannenkoekeuh’ snel de nieuwe geuzennaam van de Ajax-aanhang. Stukken beter dan dat ongezellige, humorloze ‘Jodeuh’. Een goed pannenkoekenlied, een paar Koopmans-vlaggen, een grote bak poedersuiker en klaar ben je.
Door SJOERD MOSSOU
[COLUMN] De perfecte pannenkoek heeft een lichtbruin, dun krokant randje. Zondag in de Galgenwaard lag er een prachtexemplaar achter het doel van Kenneth Vermeer.
Pannenkoeken in het doel van Kenneth Vermeer. FOTO PIM RAS
Met liefde gebakken, dat kon je zien. Jammer was alleen dat er geen spek op zat, of een paar dun gesneden appelschijfjes.
Toch deed het me goed, die pannenkoeken. In een tijd dat humor steeds schaarser wordt in voetbalstadions, kon juist een oververhitte Galgenwaard wel een paar pannenkoeken gebruiken. Het stak wel zo prettig af tegen de spreekkoren over hoeren en kankerjoden.
De Utrechtse pannenkoeken riepen bovendien een mooi oud-Hollands beeld op. Van volwassen mannen achter een koekenpan in de bijkeuken, hannesend met boter en beslag. In Arnhem bij Vitesse-Ajax lagen er ook al een paar pannenkoeken op het veld, maar die kwamen kant en klaar uit een pakje. Dat waren duidelijk magnetronpannenkoeken, van die kleffe.
Toch benieuwd of de pannenkoeken in Utrecht ’s ochtends vers waren gebakken, of een avond eerder al. Had moederlief meegeholpen om ze mooi goudbruin te krijgen? Was hier een moderne shaker gebruikt of een ouderwetse garde? En hoe hadden de werpers hun pannenkoeken het stadion binnen gesmokkeld? Stiekem in een binnenzak, of met de smoes dat het een lunchpakket betrof?
Wat mij betreft wordt ‘pannenkoekeuh’ snel de nieuwe geuzennaam van de Ajax-aanhang. Stukken beter dan dat ongezellige, humorloze ‘Jodeuh’. Een goed pannenkoekenlied, een paar Koopmans-vlaggen, een grote bak poedersuiker en klaar ben je.
