Enoh: 'Als jongetje keek ik op televisie al naar Ajax'
Enoh: 'Als jongetje keek ik op televisie al naar Ajax'
01/10/2008 13:00
In een mum van tijd heeft de onbekende Eyong Enoh zich in het eerste elftal van Ajax gespeeld. Na zijn verrassende debuut in de Klassieker tegen Feyenoord imponeerde de Kameroener als defensieve middenvelder in de thuiswedstrijden tegen FC Utrecht (om de KNVB-Beker) en Vitesse.
Voetbal International vroeg de 22-jarige Enoh naar zijn eerste indrukken van zijn avontuur in de Eredivisie. 'Dit is big news in Kameroen.'
Het moet een onwerkelijke week voor je geweest zijn.
Eyong Enoh: 'Dit is een kleine verrassing, ja. Als je een kans krijgt, moet je die pakken. Dát is de essentie. Maar het gaat allemaal sneller dan ik verwachtte. Ik viel in tegen Feyenoord en speelde daarna twee volledige wedstrijden die we ook nog eens wonnen. Dat is goed voor het team. Ik geniet hiervan, maar wil nog niet te ver vooruitkijken.'
De aanpassing lijkt jou weinig moeite te kosten.
'Het is een voordeel dat ik twee jaar bij Ajax Cape Town heb gespeeld. Daar heerst dezelfde mentaliteit en dezelfde visie. Steven Pienaar geldt nog steeds als voorbeeld voor de jeugd. Ik ben er trots op dat ik dezelfde weg kan gaan. Daarmee hoop ik andere jongens weer aan te moedigen. Ze moeten het idee krijgen dat je het kunt maken in Europa.'
Hoe ben je bij Ajax beland?
'Ik liep stage bij Maccabi Haifa, maar de clubs kwamen er niet uit. Craig Rosslee, mijn coach in Kaapstad, tipte me bij Ajax. Vanaf dat moment ging alles erg snel. Na een korte proefperiode heb ik een tweejarig contract getekend, met een optie voor nog eens twee seizoenen.'
'Voor mij is dit een zeer inspirerende omgeving. Toen ik nog een kleine jongen was, keek ik op televisie al naar Ajax. Vooral de successen in 1995 spraken bij ons tot de verbeelding, omdat Nwankwo Kanu en Finidi George daar een groot aandeel in hadden. Iedereen bewonderde die Afrikaanse spelers enorm. Ik zag wat je kon bereiken als je talent aan een goede instelling koppelde. Nu treed ik in hun voetsporen. Dit is big news in Kameroen.’
En dat voor een man die eigenlijk dokter had willen worden.
'Ik volgde in Kameroen een studie medicijnen. Mijn vader had een goede baan bij de overheid. Hij hamerde op het belang van een gekwalificeerde opleiding. Ik heb dan ook een klein gevecht met hem gevoerd toen ik na twee jaar wilde stoppen om me volledig op het voetbal te kunnen richten. Achteraf is het de juiste beslissing geweest. En nu is mijn vader een supporter geworden.'
