John O'Callaghan - Subculture

Als recensent bevind je je in de gelukkige positie dat je regelmatig nieuwe cd’s krijgt opgestuurd. Er zitten natuurlijk exemplaren tussen die snel achter de spreekwoordelijke rododendrons verdwijnen of eindigen als onderzetter, danwel eenmalige frisbee (met als richting ‘uit het raam en zo ver mogelijk weg’). Soms kom je cd’s tegen die gewoon leuk zijn om te hebben en heel af en toe voel je je echt vereerd dat je een bepaald album mag beluisteren en er je mening over mag geven. Nog voordat ik op ‘play’ heb gedrukt, is dat laatste het geval bij de nieuwe compilatie die John O’Callaghan heeft gemixt. ‘Subculture’ is een release van Armada Music, een label dat zijn sporen inmiddels wel heeft verdiend. De combinatie O’Callaghan (die dit jaar trouwens een knappe vierentwintigste plek veroverde in de DJ Mag Top 100) en Armada vormt bij mij een behoorlijk hoge verwachting, ik heb de man inmiddels een aantal keren aan het werk gezien en elke keer maakte hij indruk op me. Zijn aparte uitstraling, zijn energieke trancesets, zijn eigen producties die meestal waanzinnig goed zijn, het werkt allemaal mee aan het feit dat ik echt niet kan wachten om deze twee schijfjes erin te knallen.De tracklist belooft ook veel goeds: als je een cd opent met je eigen track ‘Take It All Away’ en dan ook nog eens de Marcus Schössow remix, dan maak je een lekkere binnenkomer. Meteen daarna volgt een Nederlandse topproductie, Jochen Miller maakt de laatste tijd de ene vette klapper na de andere met tracks als ‘Lost Connection’, ‘Fin Power’ en het op deze cd aanwezige ‘Brace Yourself’. Hiermee is de toon gezet voor de rest van de eerste cd van ‘Subculture’, langzaamaan bouwt O’Callaghan op met de ene knallende tranceplaat na de andere. Er komt een indrukwekkend aantal eigen producties van de sympathieke man uit Ierland voorbij, waarbij gezegd moet worden dat deze de cd absoluut sterker maken. ‘Out Of Nowhere’ is goddelijk, ‘Find Yourself’ bezorgt nog steeds menigeen kippenvel (deze nieuwe rework is vanaf nu mijn favoriete versie van deze hit), ‘Our Dimension’ is een sterke samenwerking met Giuseppe Ottaviani en ‘Never Fade Away’ heeft een vocal die dwars door je ziel heen gaat, heerlijk ingetogen en prachtig gezongen. Het mooie van een dubbel-cd is dat wanneer cd één bevalt, je nóg een schijf mag gaan beluisteren. En ook hierop stelt O’Callaghan niet teleur, onder zijn alias Joint Operations Centre laat hij horen ook dieper en steviger te kunnen produceren en deze tracks passen ook weer perfect in de tracklist. Je hoort in de tweede mix een wat rauwer geluid, een beetje vergelijkbaar met de Nederlandse Artento Divini-sound. Persoonlijk vind ik dat een wat prettigere vorm van trance, omdat het iets dansbaarder is, wat denk ik komt doordat het wat meer de nadruk legt op ritme in plaats van melodie. Wat niet wil zeggen dat je geen heerlijke riffjes hoeft te verwachten, want o.a. ‘Ernesto vs Bastian - Killer Tone’, ‘John O’Callaghan - Striker’ en ‘Jordan Suckley - Out Cold’ zorgen voor de nodige goede tunes. Deze dubbelaar is wat mij betreft op te delen in twee gedeeltes: cd één om lekker naar te luisteren en cd twee om helemaal los op te gaan. O’Callaghan laat duidelijk zijn veelzijdigheid horen, hoewel hij op moet passen niet té veel te gaan experimenteren, waardoor het nog wel eens als hak-op-de-tak over kan komen. ‘Subculture’ is wat mij betreft in ieder geval geslaagd, deze zal niet eindigen als frisbee, maar krijgt een mooie plek in mijn verzameling.Score: 87/100
www.johnocallaghan.net
www.armadamusic.com