Armin van Buuren - A State Of Trance 2009
16 juni 2009
| Artiest | Armin van Buuren  |
| Winactie | A State Of Trance 2009 actie |
| Label | Armada Music |
Genre: trance
Armin van Buuren presenteert ons -betrekkelijk snel na de voorganger- de 2009 editie van zijn “A State Of Trance” serie. Het beproefde concept, van een eerste mix met een wat rustiger trancesound en een tweede cd waar het er wat steviger aan toe gaat, is uiteraard behouden. Soms bieden successen uit het verleden weldegelijk garantie voor de toekomst. Eens luisteren of dat inderdaad het geval is!
Het afgelopen jaar was voor Armin van Buuren groter, beter en indrukwekkender dan hij ooit had verwacht. Zijn titel als nummer 1 DJ van de wereld (DJ Mag) werd geprolongeerd, hij bracht met ‘Imagine’ zijn derde artiestenalbum uit en deze plaat werd een groot succes en bracht al diverse hitsingles voort. Daarnaast vierde hij de 400ste aflevering van zijn radioshow ‘A State Of Trance’ met drie superfeesten in Duitsland, Engeland en Nederland én hij tourde de wereld rond met zijn ‘Imagine’ show.
Betrekkelijk snel na voorganger “A State Of Trance 2008”, die ruim in de herfst van vorig jaar het licht zag, is er nu “A State Of Trance 2009”, aan het eind van de lente en met de zomer in zicht. Vallende bladeren in mistroostige weersomstandigheden, of een opbloeiende natuur bij een lekker voorjaarszonnetje… dat is gevoelstechnisch nogal een verschil. Editie 2008 gaf me al zo’n fantastisch gevoel… wat moet dit dan wel niet worden?!
On the beach
Het beproefde concept van een eerste mix met een wat rustiger trance sound en een tweede cd waar het er wat steviger aan toe gaat is uiteraard behouden. Soms bieden successen uit het verleden weldegelijk garantie voor de toekomst. We komen het strand op met de fantastische Andy Duguid remix van het geweldige “Never fade away” van John O’Callaghan. Het betreft zelfs een speciale ‘On the beach intro edit’. Ik waan mezelf direct terug in de Westerunie waar headliner JOC zijn monsterset op de Armada Night met deze track opende. En als dat niet een van de feesten van dit jaar was, weet ik het ook niet meer. Mijn reviewbeurt kan nu al niet meer stuk!
Deze eerste cd is superlekker. Hoogtepunten te over. Bijvoorbeeld het zomerse gitaartje in “Riddles in the sand” van Pascal Minaard en Ronald Hagen, nu eens niet als Signum maar als het crimineel aandoende Ron Hagen en Pascal M. Geen idee wat hij op zijn kerfstok heeft, maar in ieder geval deze misdadig fijne plaat. De eerste mooie lange break is te bewonderen in “The fractal universe” van Mat Zo. Het pas 19-jarige muzikale wonderkind uit Londen die zulke prachtproducties weet af te leveren. En mooie lange breaks volgen er nog volop. Die in “Miami vibe” (Omnia remix) van Monogato mag er ook zijn. Een Hollandser naam kon er achter dit oriëntaals klinkende alias niet schuil gaan: Peter Smit. Als Ecco ook bekend van het geniale “Intuition”, maar dat terzijde. Verdere hoogtepunten op deze eerste mix zijn wat mij betreft Josh Gabriel (maatje Dresden even op vakantie denk ik) met de heerlijke zweeftrack “Deep down”, “You walk away” met de vocalen van Audrey Gallagher en geproduceerd door de beste DJ van Australië (2008, officiële benoeming) TiDy en het al eerder door mij bejubelde “Nothing at all” van Rex Mundi en de stem van Susanna. Maar helemáál een feest zijn de laatste twee tracks! Eerst is er het schitterende “Shaguar” van Jerome Isma-ae (wat een ongenadig zalige break) en dan tot slot de pure emotie van “Man on the run” dat uit de koker van Dash Berlin (wie zei er Westerunie?) en Cerf, Mitiska & Jaren komt. Ik ren even niet, ik zweef.
In the club
Na een heerlijke strandsessie als voornoemd wil je niets liever dan volledig losgaan met een uit z’n genotsvoegen barstende clubset. En dat treft, want de heer Van Buuren schotelt je die voor op CD2. Wederom bijt JOC het spits af en de mannen van Cosmic Gate gooiden een lekker stevig sausje over “Find yourself”. Hetzelfde deden ze met “Inside of you” van Fabio XB & Ronnie Play featuring Gabriel Cage en de toon is gezet. Hold on to your horses! Met de track “Tuvan” heeft Armin eindelijk een opvolger weten te fabriceren voor zijn klassieke supertune “4 elements” onder zijn Gaia alias. Zeer sterke plaat, maar zal niet de legendarische status van zijn voorganger bereiken. Via lekkere tracks als “Freefalling” (nogmaals Audrey achter de microfoon), “Rosaires” (als ik Aly & Fila steunen kan zal ik het nooit nalaten) en “Sunset Boulevard” (van het nieuwe en prachtige album ‘Purple Audio’ van Alex M.O.P.R.H.) belanden we bij (nu wel) Signum met het epische “Addicted”.
En dan… dan herhaalt de geschiedenis zich. Op de 2008-editie van deze nu zes delen tellende serie ging ik onbedaarlijk los bij de tweede helft van de clubset. En dat is hier weer het geval. Luister naar “Circles” van Robert Nickson in de heldhaftige remix van wonderproducer Andy Blueman en met de levende gitaar van broertje Eller. En daarna naar het fantastisch opgebouwde en zo verschrikkelijk mooie en liefdevolle “Look ahead” van Thomas Bronzwaer. De plaat die me serieus tot tranen toe geroerd heeft bij het terugdenken aan prachtige partymomenten met fantastische feestvriendjes. Luister naar deze twee supertracks achter elkaar en zeg met dat je niet volslagen uit je kokosnoot gaat. Ik wel. Oh mijn god en hoe! En als daar dan als toetje nog “Aztec” van Neptune Project achteraan komt… veeg me maar bij elkaar en draag me maar weg. Gelegen op de brancard en naar adem happend zal ik nog één keer de handen gelukzalig ten hemel heffen op het waanzinnige “Monsun” van 3rd Moon, alvorens ik met gillende sirenes word afgevoerd naar een gespecialiseerd trancetraumateam.
In trance, en niets dan dat
Deze dubbel-cd is weer een ronduit goddelijke editie van Armins jaarlijkse ASOT-serie. De twee fantastische sets kunnen mij alles om me heen doen vergeten, ik sluit me af en zweef weg in opperst genot. Al zouden tegelijkertijd mijn kelder onderlopen, de dakkapel door rukwinden worden weggeblazen, voor- en achtertuin door toedoen van een sprinkhanenplaag worden opgevroten en mijn vrouw en kinderen door buitenaardse wezens worden ontvoerd… luisterend naar “On the beach” en “In the club” zit ik -in een staat van trance- ongestoord met mijn ogen dicht te genieten.
Bij wijze van, dan.
Score: 91/100
www.arminvanbuuren.com
www.myspace.com/arminvanbuuren
www.armadamusic.com
Betrekkelijk snel na voorganger “A State Of Trance 2008”, die ruim in de herfst van vorig jaar het licht zag, is er nu “A State Of Trance 2009”, aan het eind van de lente en met de zomer in zicht. Vallende bladeren in mistroostige weersomstandigheden, of een opbloeiende natuur bij een lekker voorjaarszonnetje… dat is gevoelstechnisch nogal een verschil. Editie 2008 gaf me al zo’n fantastisch gevoel… wat moet dit dan wel niet worden?!
On the beach
Het beproefde concept van een eerste mix met een wat rustiger trance sound en een tweede cd waar het er wat steviger aan toe gaat is uiteraard behouden. Soms bieden successen uit het verleden weldegelijk garantie voor de toekomst. We komen het strand op met de fantastische Andy Duguid remix van het geweldige “Never fade away” van John O’Callaghan. Het betreft zelfs een speciale ‘On the beach intro edit’. Ik waan mezelf direct terug in de Westerunie waar headliner JOC zijn monsterset op de Armada Night met deze track opende. En als dat niet een van de feesten van dit jaar was, weet ik het ook niet meer. Mijn reviewbeurt kan nu al niet meer stuk!
Deze eerste cd is superlekker. Hoogtepunten te over. Bijvoorbeeld het zomerse gitaartje in “Riddles in the sand” van Pascal Minaard en Ronald Hagen, nu eens niet als Signum maar als het crimineel aandoende Ron Hagen en Pascal M. Geen idee wat hij op zijn kerfstok heeft, maar in ieder geval deze misdadig fijne plaat. De eerste mooie lange break is te bewonderen in “The fractal universe” van Mat Zo. Het pas 19-jarige muzikale wonderkind uit Londen die zulke prachtproducties weet af te leveren. En mooie lange breaks volgen er nog volop. Die in “Miami vibe” (Omnia remix) van Monogato mag er ook zijn. Een Hollandser naam kon er achter dit oriëntaals klinkende alias niet schuil gaan: Peter Smit. Als Ecco ook bekend van het geniale “Intuition”, maar dat terzijde. Verdere hoogtepunten op deze eerste mix zijn wat mij betreft Josh Gabriel (maatje Dresden even op vakantie denk ik) met de heerlijke zweeftrack “Deep down”, “You walk away” met de vocalen van Audrey Gallagher en geproduceerd door de beste DJ van Australië (2008, officiële benoeming) TiDy en het al eerder door mij bejubelde “Nothing at all” van Rex Mundi en de stem van Susanna. Maar helemáál een feest zijn de laatste twee tracks! Eerst is er het schitterende “Shaguar” van Jerome Isma-ae (wat een ongenadig zalige break) en dan tot slot de pure emotie van “Man on the run” dat uit de koker van Dash Berlin (wie zei er Westerunie?) en Cerf, Mitiska & Jaren komt. Ik ren even niet, ik zweef.
In the club
Na een heerlijke strandsessie als voornoemd wil je niets liever dan volledig losgaan met een uit z’n genotsvoegen barstende clubset. En dat treft, want de heer Van Buuren schotelt je die voor op CD2. Wederom bijt JOC het spits af en de mannen van Cosmic Gate gooiden een lekker stevig sausje over “Find yourself”. Hetzelfde deden ze met “Inside of you” van Fabio XB & Ronnie Play featuring Gabriel Cage en de toon is gezet. Hold on to your horses! Met de track “Tuvan” heeft Armin eindelijk een opvolger weten te fabriceren voor zijn klassieke supertune “4 elements” onder zijn Gaia alias. Zeer sterke plaat, maar zal niet de legendarische status van zijn voorganger bereiken. Via lekkere tracks als “Freefalling” (nogmaals Audrey achter de microfoon), “Rosaires” (als ik Aly & Fila steunen kan zal ik het nooit nalaten) en “Sunset Boulevard” (van het nieuwe en prachtige album ‘Purple Audio’ van Alex M.O.P.R.H.) belanden we bij (nu wel) Signum met het epische “Addicted”.
En dan… dan herhaalt de geschiedenis zich. Op de 2008-editie van deze nu zes delen tellende serie ging ik onbedaarlijk los bij de tweede helft van de clubset. En dat is hier weer het geval. Luister naar “Circles” van Robert Nickson in de heldhaftige remix van wonderproducer Andy Blueman en met de levende gitaar van broertje Eller. En daarna naar het fantastisch opgebouwde en zo verschrikkelijk mooie en liefdevolle “Look ahead” van Thomas Bronzwaer. De plaat die me serieus tot tranen toe geroerd heeft bij het terugdenken aan prachtige partymomenten met fantastische feestvriendjes. Luister naar deze twee supertracks achter elkaar en zeg met dat je niet volslagen uit je kokosnoot gaat. Ik wel. Oh mijn god en hoe! En als daar dan als toetje nog “Aztec” van Neptune Project achteraan komt… veeg me maar bij elkaar en draag me maar weg. Gelegen op de brancard en naar adem happend zal ik nog één keer de handen gelukzalig ten hemel heffen op het waanzinnige “Monsun” van 3rd Moon, alvorens ik met gillende sirenes word afgevoerd naar een gespecialiseerd trancetraumateam.
In trance, en niets dan dat
Deze dubbel-cd is weer een ronduit goddelijke editie van Armins jaarlijkse ASOT-serie. De twee fantastische sets kunnen mij alles om me heen doen vergeten, ik sluit me af en zweef weg in opperst genot. Al zouden tegelijkertijd mijn kelder onderlopen, de dakkapel door rukwinden worden weggeblazen, voor- en achtertuin door toedoen van een sprinkhanenplaag worden opgevroten en mijn vrouw en kinderen door buitenaardse wezens worden ontvoerd… luisterend naar “On the beach” en “In the club” zit ik -in een staat van trance- ongestoord met mijn ogen dicht te genieten.
Bij wijze van, dan.
Score: 91/100
www.arminvanbuuren.com
www.myspace.com/arminvanbuuren
www.armadamusic.com
Tracklists
CD1 - On the beach
- John O'Callaghan feat. Lo-Fi Sugar - Never Fade Away (Andy Duguid Mix - On the Beach Intro Edit)
- Sunlounger feat. Kyler England - Change Your Mind (Myon and Shane 54 Remix)
- M6 - Paradise Lost
- Ron Hagen & Pascal M - Riddles In The Sand
- Mat Zo - The Fractal Universe
- The Blizzard with Gåte - Iselilja (Sunn Jellie & The Blizzard Dub Remix)
- Monogato - Miami Vibe (Omnia Remix)
- Josh Gabriel presents Winter Kills - Deep Down
- Myon and Shane 54 feat. Aruna - Helpless (Monster Mix)
- tyDi feat. Audrey Gallagher - You Walk Away
- Andy Moor & Ashley Wallbridge feat. Meighan Nealon - Faces
- Rex Mundi feat. Susana - Nothing At All
- Jerome Isma-Ae - Shaguar
- Dash Berlin with Cerf, Mitiska & Jaren - Man On The Run (Nic Chagall Remix)
CD2 - In the club
- John O'Callaghan feat. Sarah Howells - Find Yourself (Cosmic Gate Remix)
- Fabio XB & Ronnie Play feat. Gabriel Cage - Inside Of You (Cosmic Gate Remix)
- Gaia - Tuvan
- Michael Tsukerman - Sivan
- Cressida - Onyric (Stoneface & Terminal Remix)
- Claudia Cazacu feat. Audrey Gallagher - Freefalling
- Aly & Fila - Rosaires
- Alex M.O.R.P.H. feat. Ana Criado - Sunset Boulevard
- Signum - Addicted
- Robert Nickson - Circles (Andy Blueman Remix – Live guitar by Eller van Buuren)
- Neptune Project - Aztec
- Thomas Bronzwaer - Look Ahead
- Phuture Sound feat. Angie - Come To Me (ASOT 2009 Reconstruction)
- Dreastic - Blade Runner
- 3rd Moon - Monsun
64 opmerkingen
CD2 is zeer lekker, melodic en spacend! cd1 is minder mijn ding.. maar de platen van Andy en de noorse blizzard zijn zeker goud waard.
Come to me ( ASOT2009 reconstruction ) heeeeerlijk!
Come to me ( ASOT2009 reconstruction ) heeeeerlijk!
Ja!!! Lekker Album! 
Mooie Recensie
Mooie Recensie
laatste aanpassing
Enthousiaste en lovende recensie 
Binnenkort de cd dan toch maar eens checken..
Binnenkort de cd dan toch maar eens checken..
Super recenssie! Zo horen ze te zijn... ga zo door!
Ik moet er wel bij zeggen dat deze cd dat ook wel verdiend heeft!
11. Neptune Project - Aztec ... wat een gruwelijke break zit hier in met die zwoele vocaal!!!
Ik moet er wel bij zeggen dat deze cd dat ook wel verdiend heeft!
11. Neptune Project - Aztec ... wat een gruwelijke break zit hier in met die zwoele vocaal!!!
heerlijke cd's! goeie recensie
Vant weekend gehaald, heerlijke cd net als de vorige 
laatste aanpassing
Fantastische recensie en ja, zeer herkenbaar 
Sinds het voorproefje dat ik kreeg op deze recensie draait ie al overuren
Sinds het voorproefje dat ik kreeg op deze recensie draait ie al overuren
Ben geen trance liefhebber, maar door deze recensie gaat deze jongen toch maar eens proberen om in 'a state of trance' te geraken!
Marcel, jij moet er ook echt elke recensie een schepje bovenop doen he?
Ik heb alle voorgaande mixen hier liggen, dus deze zal ook op korte termijn worden toegevoegd. Staan in ieder geval genoeg vette platen op, hopelijk is het mixwerk wel wat beter als de voorganger. Daar heb je helaas geen aandacht aan besteed, het is je vergeven!
Ik heb alle voorgaande mixen hier liggen, dus deze zal ook op korte termijn worden toegevoegd. Staan in ieder geval genoeg vette platen op, hopelijk is het mixwerk wel wat beter als de voorganger. Daar heb je helaas geen aandacht aan besteed, het is je vergeven!
Zeker goed album en wat een recensie weer!
elke keer weer een genot om te lezen !
album sinds dag van release binnen , en hij klinkt heeeeeerlijk 10. tyDi feat. Audrey Gallagher - You Walk Away wat een goddelijke plaat is dat , die break, die vocaal, de opbouw, climax, alles klopt gewoon verder alleen maar lekkere nummers op de cd, Spacen met een hoofdletter S 
10. tyDi feat. Audrey Gallagher - You Walk Away wat een goddelijke plaat is dat , die break, die vocaal, de opbouw, climax, alles klopt gewoon verder alleen maar lekkere nummers op de cd, Spacen met een hoofdletter S Laat je vrouw en kinderen dit verslag maar niet lezen Marcel
Ik ben hem nu aan het luisteren... Volgens mij moet ik weer meer trance gaan luisteren, wat lekker is dit
top cd!
zwaar genieten, WEER!!
zwaar genieten, WEER!!
Ik heb hem nog niet geconcentreerd geluisterd, wel oppervlakkig maar ik ga er eens werk van maken SHAGUAR!!
SHAGUAR!!
Mooie recensie weer
Cd1 is voor mij wat te rustig, wel heerlijk om te luisteren.
Cd2 is mijn favoriet, lekker tempo erin, mooie platenkeuze. Heerlijk.
Er zitten wel een paar rare/plotselinge overgangen in, maar dat is hem vergeven.
btw, je weet dat gabriel & dresden niet meer bij elkaar zijn?
Cd1 is voor mij wat te rustig, wel heerlijk om te luisteren.
Cd2 is mijn favoriet, lekker tempo erin, mooie platenkeuze. Heerlijk.
Er zitten wel een paar rare/plotselinge overgangen in, maar dat is hem vergeven.
btw, je weet dat gabriel & dresden niet meer bij elkaar zijn?
Hou heel erg van trance/progressive maar cd1 is me echt wat te soft, wat wel vaker voorkomt bij trance cd's van tegenwoordig. CD2 is iig een stuk beter!
Ben het niet altijd met je eens qua recensie maar ben het nu roerend eensch! Goeie cd's die eindelijk weer eens de moeite waard zijn om het trancegevoel op te pakken deze zomer.
Wederom geniet ik met volle teugen van de woorden die als een muziekstuk van volzinnen tot mij komt! Hulde voor een wederom legendarische review....
Wederom geniet ik met volle teugen van de woorden die als een muziekstuk van volzinnen tot mij komt! Hulde voor een wederom legendarische review....
cd 1 is lekker trippy!!
cd 2 is wat steviger, maar niet minder!!
wederom weer een top editie van ASOT!!
echt een cd voor de zomer
cd 2 is wat steviger, maar niet minder!!
wederom weer een top editie van ASOT!!
echt een cd voor de zomer
Met verbazing zit ik deze recensie te lezen en vooral de belachelijke hoge waardering. Deze recensent kan ik niet meer serieus nemen vanaf nu! Het album verdient een onvoldoende.
Het wordt echt tijd voor een kritische noot want als toch wel fanatieke tranceliefhebber kan ik niet anders concluderen dat het een ontluisterend slechte mix compilatie is geworden! Een schande voor de nummer 1 van de wereld! Ik zeg gewoon eerlijk dat ik bij het luisteren het idee had dat het zootje door iemand anders dan Armin is elkaar is gedraaid want de overgangen zijn gewoon ronduit SLECHT! Waarom wordt daar niets over gezegd? Waarom staat er niets in over de overmatige hoeveelheid cheesy vocal tracks met de ene na de andere dramatische cliché tekst??
Cd 1
is een poging tot het creëren van een Belearisch sfeertje door een overkill aan vocals en gitaartjes. Platte platen met weinig gevoel, melodielijnen die nooit verrassen. De overgang van track 1 naar 2 is amateuristisch! Luister dan zelf! Voor mij is dan de opbouw van een set meteen weg.... Track 2 bevat een mooie stem maar zodra ze weer begint te zingen over een "there's a fire under your skin" dan krijg je alweer meteen een 13 in een dozijn gevoel.
Ook de overgang van 2 naar 3 is niet soepel. Het thema in deze plaat geeft je gelukkig nog wel een beetje een relaxed opbouw gevoel. Eindelijk een beetje warmte dan? Nou nee, want de overgang naar 4 is weer veel te abrupt en er volgt weer een riedeltje met een Spaanse gitaar. Klinkt best leuk maar niet meer dan dat! Tsja en dan track 5 waar de recensent zo vol van is. Hiermee bewijst hij eens te meer dat hij nogal een liefhebber is van de plattere trance (zie ook recensie van Markus Schulz, helemaal lyrisch over die platte beukplaten aan het einde van cd2 die echt de hele compilatie verzieken!!). De aanloop van Mat Zo is alleraardigst maar de climax slaat de plank natuurlijk finaal mis met een melodie die zelfs voor een 19-jarige te infantiel is!
De overgang van 5 naar 6 is alweer slecht! Onvoorstelbaar dat dit zo uitgebracht wordt! En dan ook nog een dramatisch slechte track die op een home synthesizer lijkt te zijn gemaakt. Waarom staat er niet eerlijk op de tracklist dat dit de "Jip & Janneke go to Centerparcs remix" is? Godzijdank besluit Armin na 6 opvultracks van eigen label om er voor de verandering eens een fatsoenlijke plaat in te mixen. Track 7 en 8 zijn redelijk.
Maar bij track 9 wordt het niveau echt bedenkelijk. Steeds weer die vocals erin, plaat in plaat uit en een platte melodie. Track 10 dan? Er begint eindelijk wat diepte en pit te ontstaan lijkt het!! Een break........... en? Vocals!! Uiteraard en dan ook weer de meest standaard teksten en een 14 in een dozijn melodie lijn. Het getuigt van zo weinig creativiteit en vernieuwende sounds, het is gewoon te saai voor woorden! Track 11 is volgens mij eigenlijk de "Pipi Langkous gaat naar de kermis remix". Andy Moor is ook niet meer wat het geweest is. Waarom zet je zo een track op je album???
Dan track 12, ik kan me voorstellen dat Armin fans dit een lekkere plaat gaan vinden. De stem van Susana klinkt warm en goed maar tekstueel is het natuurlijk weer een blok KAAS! Maar ok, deze plaat krijgt door de zweverige achtergrondlagen een dikke voldoende. Na al die vocale rommel wordt het dan blijkbaar tijd om in track 13 de beuk er een beetje in te gooien (je staat immers op het strand....? dat concept snap ik ook niet zo hoor, sorry). De break is echter prima en belooft veel goeds maar helaas, ook hier word je weer onaangenaam verrast. De producer kon niets meer dan dat ene melodietje verzinnen en wat synths eronder gooien. Verder klinkt de plaat wel lekker en is 1 van de betere als je het mij vraagt.
Dan krijgen we nog even een demonstratie hoe je een plaat NIET moet inmixen van 13 naar 14. Hiermee verziek je echt de eenheid in de mix en mijn aandacht....de afsluiter is wel een fijne plaat maar die kan helaas niet goedmaken wat voor ellende hiervoor allemaal voorbij is gekomen. Cd 1 krijgt echt 50/100 van me wegens slechte mixes, geen gevoel voor opbouw en teveel platte trance plaatjes. Teveel Armada = teveel "van het goeie"?
Cd2
....Dan maar vol hoop naar de 2e cd. Twee cd's op rij verknallen zal Armin zich niet kunnen permitteren toch?? Zou wel lekker zijn als track 1 er meteen in knalt zoals vroeger met zijn albums. Nou serieus bij het horen van die plaat schieten de tranen uit m'n panty! Wat een dramatisch kitcherige vocals en een platte beat. Wat erg! Wat zielig! Je zou toch minimaal verwachten dat iemand hier over gaat klagen?
En dan 2; hoor ik daar weer zo'n rauw geluid opkomen dat we in al 100 andere platen hebben gehoord? Soort ping pong versie van Tiesto's remix van Adagio for strings? Sorry mensen maar deze plaat is werkelijk om je dood voor te schamen! Hoe kun je dit in godsnaam op een SOT album plaatsen? Geen Cosmic Gate platen voor mij meer EVER! Als je dit geproduceerd hebt moet je geboycot worden. Wat een ordinaire troep.
Godzijdank kan Armin wel een beetje produceren dus de opvolger van 4 Elements is een feit in track 3. Begint hoopvol en heeft een goeie sound. Toch snap ik niet waarom dit de nieuwe Gaia moet zijn, de melodielijn vanuit de climax klinkt ouderwets en heeft niets van de totale euforie van 4 Elements. Ook die schelle toontjes die we in al tientallen platen eerder hebben gehoord maken dit niet tot een wereldplaat.
De recensent gaat m.i. niet voor niets snel voorbij aan track 4 (saaie piano pingel melodie die je thuis zelf kunt verzinnen), 5 en 6 (best aardig voor de wat commerciëlere trancefanaten, al slaat die beat er in track 6 weer veel te plat in na de climax!). De track (7) van Aly & Fila heeft wel een lekkere vibe, na wat breakbeats op het einde wordt mij iets te abrupt track 8 erin gejankt. Maargoed, het tempo gaat omhoog, zoals je wel verwacht.
Staan er weer wat ultieme zweef/knalplaten op? Track 8 is best aardig maar o o o wat trek ik die cheesy lyrics steeds weer slecht!! Zoals altijd levert Signum een behoorlijk goede plaat af, al is het nog weinig verrassend. Robert Nickson, track 10. Dat MOET 'm worden dan! De plaat heeft wel weer een Nickson sound (lekker vol en zweven) maar die gitaar mag thuis blijven. Je hoeft niet steeds je broer te steunen als het geen toegevoegde waarde heeft. Trance en gitaar gaan slecht samen....
Track 11 is best ok maar die bizarre emotionele waarde waar over wordt gerept is bij mij ver te zoeken. Al die overdreven teksten over een paar aardige platen. Wat ben je gewend dan?? Echt zwaar overdreven allemaal. Bovendien klopt de volgorde van de beschrijving niet. Aztec komt nl. voor Look ahead. Track 12 is ook niet speciaal. Track 13 is geinig maar ook te cheap geproduceerd als je het mij vraagt. Weinig hoogstandjes wat dat betreft. Is iedereen in de Armada stal afgericht op een bepaalde (niet al te diepe) stijl? Het is ook allemaal qua opbouw hetzelfde, de klassieke opbouw, break en climax, geen platen die doorpompen of wat dieper gaan.
Track 14 lijkt nog even een uitzondering te worden maar helaas ontaardt hier ook weer een iets te simpele melodie uit. Wel een voldoende deze track door de zwevende achtergrondkoren wat wel wat losmaakt. Dat je van track 15 op een brancard belandt kan ik begrijpen. Laat je maar gauw genezen van deze voorliefde voor kinderlijke tranceplaten met een veel te platte basskick.
Conclusie: ook cd2 weet niet te boeien, teveel van hetzelfde en te platte muziek. Daardoor wordt het heel saai om naar te luisteren. Er zit nergens diepgang in of een moment van " hoppekee, daar gaat ie dan!". Ik geef een 55/100.
Waar de recensent WEL gelijk in had, was de kwaliteit van cd 1 van Markus Schulz-Toronto '09! Terwijl die veel volwassener is en wel die diepgang en spanning heeft waar je op zit te wachten. Mixtechnisch ook stukken beter! Je hebt dus wel smaak alleen dat deze slechte dubbelaar van Armin ook zo hoog scoort is daarmee meteen onverklaarbaar!
Het wordt echt tijd voor een kritische noot want als toch wel fanatieke tranceliefhebber kan ik niet anders concluderen dat het een ontluisterend slechte mix compilatie is geworden! Een schande voor de nummer 1 van de wereld! Ik zeg gewoon eerlijk dat ik bij het luisteren het idee had dat het zootje door iemand anders dan Armin is elkaar is gedraaid want de overgangen zijn gewoon ronduit SLECHT! Waarom wordt daar niets over gezegd? Waarom staat er niets in over de overmatige hoeveelheid cheesy vocal tracks met de ene na de andere dramatische cliché tekst??
Cd 1
is een poging tot het creëren van een Belearisch sfeertje door een overkill aan vocals en gitaartjes. Platte platen met weinig gevoel, melodielijnen die nooit verrassen. De overgang van track 1 naar 2 is amateuristisch! Luister dan zelf! Voor mij is dan de opbouw van een set meteen weg.... Track 2 bevat een mooie stem maar zodra ze weer begint te zingen over een "there's a fire under your skin" dan krijg je alweer meteen een 13 in een dozijn gevoel.
Ook de overgang van 2 naar 3 is niet soepel. Het thema in deze plaat geeft je gelukkig nog wel een beetje een relaxed opbouw gevoel. Eindelijk een beetje warmte dan? Nou nee, want de overgang naar 4 is weer veel te abrupt en er volgt weer een riedeltje met een Spaanse gitaar. Klinkt best leuk maar niet meer dan dat! Tsja en dan track 5 waar de recensent zo vol van is. Hiermee bewijst hij eens te meer dat hij nogal een liefhebber is van de plattere trance (zie ook recensie van Markus Schulz, helemaal lyrisch over die platte beukplaten aan het einde van cd2 die echt de hele compilatie verzieken!!). De aanloop van Mat Zo is alleraardigst maar de climax slaat de plank natuurlijk finaal mis met een melodie die zelfs voor een 19-jarige te infantiel is!
De overgang van 5 naar 6 is alweer slecht! Onvoorstelbaar dat dit zo uitgebracht wordt! En dan ook nog een dramatisch slechte track die op een home synthesizer lijkt te zijn gemaakt. Waarom staat er niet eerlijk op de tracklist dat dit de "Jip & Janneke go to Centerparcs remix" is? Godzijdank besluit Armin na 6 opvultracks van eigen label om er voor de verandering eens een fatsoenlijke plaat in te mixen. Track 7 en 8 zijn redelijk.
Maar bij track 9 wordt het niveau echt bedenkelijk. Steeds weer die vocals erin, plaat in plaat uit en een platte melodie. Track 10 dan? Er begint eindelijk wat diepte en pit te ontstaan lijkt het!! Een break........... en? Vocals!! Uiteraard en dan ook weer de meest standaard teksten en een 14 in een dozijn melodie lijn. Het getuigt van zo weinig creativiteit en vernieuwende sounds, het is gewoon te saai voor woorden! Track 11 is volgens mij eigenlijk de "Pipi Langkous gaat naar de kermis remix". Andy Moor is ook niet meer wat het geweest is. Waarom zet je zo een track op je album???
Dan track 12, ik kan me voorstellen dat Armin fans dit een lekkere plaat gaan vinden. De stem van Susana klinkt warm en goed maar tekstueel is het natuurlijk weer een blok KAAS! Maar ok, deze plaat krijgt door de zweverige achtergrondlagen een dikke voldoende. Na al die vocale rommel wordt het dan blijkbaar tijd om in track 13 de beuk er een beetje in te gooien (je staat immers op het strand....? dat concept snap ik ook niet zo hoor, sorry). De break is echter prima en belooft veel goeds maar helaas, ook hier word je weer onaangenaam verrast. De producer kon niets meer dan dat ene melodietje verzinnen en wat synths eronder gooien. Verder klinkt de plaat wel lekker en is 1 van de betere als je het mij vraagt.
Dan krijgen we nog even een demonstratie hoe je een plaat NIET moet inmixen van 13 naar 14. Hiermee verziek je echt de eenheid in de mix en mijn aandacht....de afsluiter is wel een fijne plaat maar die kan helaas niet goedmaken wat voor ellende hiervoor allemaal voorbij is gekomen. Cd 1 krijgt echt 50/100 van me wegens slechte mixes, geen gevoel voor opbouw en teveel platte trance plaatjes. Teveel Armada = teveel "van het goeie"?
Cd2
....Dan maar vol hoop naar de 2e cd. Twee cd's op rij verknallen zal Armin zich niet kunnen permitteren toch?? Zou wel lekker zijn als track 1 er meteen in knalt zoals vroeger met zijn albums. Nou serieus bij het horen van die plaat schieten de tranen uit m'n panty! Wat een dramatisch kitcherige vocals en een platte beat. Wat erg! Wat zielig! Je zou toch minimaal verwachten dat iemand hier over gaat klagen?
En dan 2; hoor ik daar weer zo'n rauw geluid opkomen dat we in al 100 andere platen hebben gehoord? Soort ping pong versie van Tiesto's remix van Adagio for strings? Sorry mensen maar deze plaat is werkelijk om je dood voor te schamen! Hoe kun je dit in godsnaam op een SOT album plaatsen? Geen Cosmic Gate platen voor mij meer EVER! Als je dit geproduceerd hebt moet je geboycot worden. Wat een ordinaire troep.
Godzijdank kan Armin wel een beetje produceren dus de opvolger van 4 Elements is een feit in track 3. Begint hoopvol en heeft een goeie sound. Toch snap ik niet waarom dit de nieuwe Gaia moet zijn, de melodielijn vanuit de climax klinkt ouderwets en heeft niets van de totale euforie van 4 Elements. Ook die schelle toontjes die we in al tientallen platen eerder hebben gehoord maken dit niet tot een wereldplaat.
De recensent gaat m.i. niet voor niets snel voorbij aan track 4 (saaie piano pingel melodie die je thuis zelf kunt verzinnen), 5 en 6 (best aardig voor de wat commerciëlere trancefanaten, al slaat die beat er in track 6 weer veel te plat in na de climax!). De track (7) van Aly & Fila heeft wel een lekkere vibe, na wat breakbeats op het einde wordt mij iets te abrupt track 8 erin gejankt. Maargoed, het tempo gaat omhoog, zoals je wel verwacht.
Staan er weer wat ultieme zweef/knalplaten op? Track 8 is best aardig maar o o o wat trek ik die cheesy lyrics steeds weer slecht!! Zoals altijd levert Signum een behoorlijk goede plaat af, al is het nog weinig verrassend. Robert Nickson, track 10. Dat MOET 'm worden dan! De plaat heeft wel weer een Nickson sound (lekker vol en zweven) maar die gitaar mag thuis blijven. Je hoeft niet steeds je broer te steunen als het geen toegevoegde waarde heeft. Trance en gitaar gaan slecht samen....
Track 11 is best ok maar die bizarre emotionele waarde waar over wordt gerept is bij mij ver te zoeken. Al die overdreven teksten over een paar aardige platen. Wat ben je gewend dan?? Echt zwaar overdreven allemaal. Bovendien klopt de volgorde van de beschrijving niet. Aztec komt nl. voor Look ahead. Track 12 is ook niet speciaal. Track 13 is geinig maar ook te cheap geproduceerd als je het mij vraagt. Weinig hoogstandjes wat dat betreft. Is iedereen in de Armada stal afgericht op een bepaalde (niet al te diepe) stijl? Het is ook allemaal qua opbouw hetzelfde, de klassieke opbouw, break en climax, geen platen die doorpompen of wat dieper gaan.
Track 14 lijkt nog even een uitzondering te worden maar helaas ontaardt hier ook weer een iets te simpele melodie uit. Wel een voldoende deze track door de zwevende achtergrondkoren wat wel wat losmaakt. Dat je van track 15 op een brancard belandt kan ik begrijpen. Laat je maar gauw genezen van deze voorliefde voor kinderlijke tranceplaten met een veel te platte basskick.
Conclusie: ook cd2 weet niet te boeien, teveel van hetzelfde en te platte muziek. Daardoor wordt het heel saai om naar te luisteren. Er zit nergens diepgang in of een moment van " hoppekee, daar gaat ie dan!". Ik geef een 55/100.
Waar de recensent WEL gelijk in had, was de kwaliteit van cd 1 van Markus Schulz-Toronto '09! Terwijl die veel volwassener is en wel die diepgang en spanning heeft waar je op zit te wachten. Mixtechnisch ook stukken beter! Je hebt dus wel smaak alleen dat deze slechte dubbelaar van Armin ook zo hoog scoort is daarmee meteen onverklaarbaar!
laatste aanpassing
hier is er nog een die als het even kan asot 2009 opzet!!
zelfs mijn schoonmoeder kon het wel waarderen!!
Dat zegt al genoeg dunkt me!!
laatste aanpassing
Weetje Raggie...ik wil eigenlijk niet teveel zeggen over je reactie. Een recensie is altijd een persoonlijke mening, die van Marcel is dat, die van jou is dat duidelijk ook.
Toch moet me wel even iets van het hart.
Als ik in je lijstje met favoriete artiesten kijk zitten daar sowieso niet zo belachelijk veel trance-DJs bij en degene die erbij zitten draaien en produceren inderdaad niet bepaald in de ASOT-stijl. Maar misschien moet je het dan ook laten zitten als het niet jouw ding is.
Ik volg al jaren de In Search of Sunrise, Anjunabeats en A State of Trance complilaties op de voet. Naar mijn mening is ASOT 2009 de dikke 9 volledig waard en een stuk minder vlak dan 2008 (dat vond ik teveel van hetzelfde). Heel veel nummers die jij cheap geproduceerd vindt hebben wat meer invloeden van buiten de trance en rustigere melodielijnen dan de trance rond 2000 en de trance die Tiësto en PvD nu nog steeds produceren. Ik vind dat juist wel lekker en ik hoor dat persoonlijk wat liever dan de overvolle melodielijen op de laatste In Search of Sunrise CD's, bijvoorbeeld. Aangezien dat niet helemaal mijn ding is ga ik daar ook geen uitgebreid negatief commentaar over geven als daar een positieve recensie over geschreven wordt.
Nog even wat betreft de overgangen: Dat was voor mij even wennen ten opzichte van de eerdere versies van ASOT. Echter, na een aantal keer vind het juist wel lekker, het klinkt namelijk juist wat meer alsof het live is ingemixt. Je kunt de overgangen met de PC zo zacht en subtiel maken als je zelf wilt, Armin heeft nu blijkbaar voor een wat "ruwere" stijl gekozen. Voor zover ik heb kunnen horen gaat ie er nergens naast.
En wat betreft Trance en gitaar: Eén van de grootste toevoegingen aan de trance de laatste paar jaren is naar mijn mening het gebruik van meer elektrische gitaren en gitaarsynts. Heerlijk
Toch moet me wel even iets van het hart.
Als ik in je lijstje met favoriete artiesten kijk zitten daar sowieso niet zo belachelijk veel trance-DJs bij en degene die erbij zitten draaien en produceren inderdaad niet bepaald in de ASOT-stijl. Maar misschien moet je het dan ook laten zitten als het niet jouw ding is.
Ik volg al jaren de In Search of Sunrise, Anjunabeats en A State of Trance complilaties op de voet. Naar mijn mening is ASOT 2009 de dikke 9 volledig waard en een stuk minder vlak dan 2008 (dat vond ik teveel van hetzelfde). Heel veel nummers die jij cheap geproduceerd vindt hebben wat meer invloeden van buiten de trance en rustigere melodielijnen dan de trance rond 2000 en de trance die Tiësto en PvD nu nog steeds produceren. Ik vind dat juist wel lekker en ik hoor dat persoonlijk wat liever dan de overvolle melodielijen op de laatste In Search of Sunrise CD's, bijvoorbeeld. Aangezien dat niet helemaal mijn ding is ga ik daar ook geen uitgebreid negatief commentaar over geven als daar een positieve recensie over geschreven wordt.
Nog even wat betreft de overgangen: Dat was voor mij even wennen ten opzichte van de eerdere versies van ASOT. Echter, na een aantal keer vind het juist wel lekker, het klinkt namelijk juist wat meer alsof het live is ingemixt. Je kunt de overgangen met de PC zo zacht en subtiel maken als je zelf wilt, Armin heeft nu blijkbaar voor een wat "ruwere" stijl gekozen. Voor zover ik heb kunnen horen gaat ie er nergens naast.
En wat betreft Trance en gitaar: Eén van de grootste toevoegingen aan de trance de laatste paar jaren is naar mijn mening het gebruik van meer elektrische gitaren en gitaarsynts. Heerlijk
laatste aanpassing
Wat een supervette recensie
Meteen de cd binnengehaald.... heerlijk heerlijk heerlijk!!!!
Om vervolgens een set weer van Armin te horen en t weer zwaar tegen vind vallen
Meteen de cd binnengehaald.... heerlijk heerlijk heerlijk!!!!
Om vervolgens een set weer van Armin te horen en t weer zwaar tegen vind vallen
kritische noot
Zelden zo langdurig en uitgebreid de wind van voren gehad. Maar geeft niet, dank voor je reactie op mijn review en dat meen ik. Hoe persoonlijk smaak is en blijft, dat is hiermee wel duidelijk. Ik hou nu eenmaal godsgruwelijk veel van deze sound, anders zou ik het niet zo lyrisch beschrijven. Over de top ja, dat geef ik toe, dat is mijn stijl.
Ook moet ik toegeven dat ik die verwisseling van ‘Aztec’ en ‘Look Ahead’ had moeten melden. Die viel me namelijk wel op, maar ik heb me laten leiden door de tracklist ipv het uit te zoeken. Slordig.
Over het mixwerk, ik ben zelf geen DJ en luister anders dan niemand die wel zelf draait. In mijn reviews gaat het me om het totaalgevoel van een set. Wel ga ik de overgangen die jij aangeeft nog eens nauwgezet naluisteren.
Jammer dat je me meteen niet serieus meer neemt, omdat ik van deze cd geniet en jij niet.
En waarom zou ik niet én van Toronto ’09 kunnen houden én van deze plaat?
Je irriteert je aan vrijwel alle tracks van het album. Wat een zelfkwelling! Ik denk aan de woorden die Doe Maar heel lang geleden al zong. Er zit een knop op je TV.
laatste aanpassing
Ik ben het niet eens met Raggie maar een punt heeft hij misschien wel. Vaak worden deze albums beluisterd en bekritiseerd door een liefhebber van die bepaalde stijl op PartyFlock. Logisch, maar daardoor wordt er niet altijd objectief naar zaken gekeken is mijn mening.
Overigens behoort Schwingg tot de beste die ik ken! Altijd vol gas genieten van zijn reviews en ik probeer ze allemaal te lezen. Ik weet dat Schwingg trance-minded is dus ik luister graag zelf even na of ik het wat vind. Daarnaast moet een review informatief en vermakelijk zijn en ben ik van mening dat Schwingg meer dan andere weet hoe de huidige "trancemensen" dit album zullen beleven. Zelf beleef ik het anders, maar die vertaling moet ieder voor zich kunnen maken.
Overigens behoort Schwingg tot de beste die ik ken! Altijd vol gas genieten van zijn reviews en ik probeer ze allemaal te lezen. Ik weet dat Schwingg trance-minded is dus ik luister graag zelf even na of ik het wat vind. Daarnaast moet een review informatief en vermakelijk zijn en ben ik van mening dat Schwingg meer dan andere weet hoe de huidige "trancemensen" dit album zullen beleven. Zelf beleef ik het anders, maar die vertaling moet ieder voor zich kunnen maken.
laatste aanpassing
Nou zelden kan iemand zo goed beschrijven wat muziek met je kan doen!!!
Vooral het laatste stukje is zo herkenbaar....en daar gaat het om met Trance je moet alles even kunnen vergeten en helemaal weg zweven naar een hoger bestaan en helemaal in de muziek gaan zitten, de hoge tonen brengen mij keer op keer in hogere sferen heeeeeeeeerlijke cd!!
Thanx Mars voor dit onwaarschijnlijk goed omschreven stuk!!
Vooral het laatste stukje is zo herkenbaar....en daar gaat het om met Trance je moet alles even kunnen vergeten en helemaal weg zweven naar een hoger bestaan en helemaal in de muziek gaan zitten, de hoge tonen brengen mij keer op keer in hogere sferen heeeeeeeeerlijke cd!!
Thanx Mars voor dit onwaarschijnlijk goed omschreven stuk!!
Sluit me helemaal bijj Marcel aan het gaat om wat Trance met je doet!!!
Ik heb die cd zowat kapot gardaaid zo goed vind ik hem!
Maximaal zweven.....heerlijk! Ik zeg top cd en top recensie
Ik heb die cd zowat kapot gardaaid zo goed vind ik hem!
Maximaal zweven.....heerlijk! Ik zeg top cd en top recensie
Andy Moor & Ashley Wallbridge feat. Meighan Nealon - Faces
Goddelijk gewoon! \o/
Goddelijk gewoon! \o/
Uitspraak van verwijderd op woensdag 17 juni 2009 om 23:03:Als ik in je lijstje met favoriete artiesten kijk zitten daar sowieso niet zo belachelijk veel trance-DJs
Er zit niet 1 van mijn favo's in zijn lijstje, dus dat zegt al genoeg over het verschil in smaak
Overigens behoort Schwingg tot de beste die ik ken!
Helemaal eens
En ik ben het inderdaad niet altijd eens met het eindcijfer, omdat mijn smaak niet altijd hetzelfde is (*denkt aan Aly&Fila en Cosmic Gate, he Marcel 
). Maar als ik zijn recensies lees, weet ik gauw genoeg of het mijn ding zal zijn of niet, en daar gaat het wat mij betreft om.
Hee echt een hele goeie recensie!
cd is ook top, heb hem nog niet zo lang, maar weet dat ik hem komende tijd/zomer veel ga draaien!
cd is ook top, heb hem nog niet zo lang, maar weet dat ik hem komende tijd/zomer veel ga draaien!
Fucking vette tracklist!
Ik heb de CD zelf nog niet gehoord, maar ga dit snel doen
Dikke respect voor Aztec en Monsun, out of this world
Ik heb de CD zelf nog niet gehoord, maar ga dit snel doen
Dikke respect voor Aztec en Monsun, out of this world
Alle hulde! Fijn dat er respectvol met mijn negatieve mening over dit album wordt omgegaan. Smaak is inderdaad een subjectief verschijnsel. Ik kan me ook best voorstellen dat de mensen voor wie deze muziekstroming nog vrij nieuw is dit album zeker kunnen waarderen. Ik ga al wat langer mee en vind de sound echt een beetje uitgekakt. En zoals ik al zei de waardering van de recensent is m.i. veel te hoog want het is zeker geen tijdloos album.
Ik heb verder niets tegen Armin. Prima gast verder. Vroeger waren zijn albums meesterlijk, ik heb ze volgens mij ook allemaal in bezit. Zelfs de zeer geslaagde compilatie toen hij nog bij Black Hole zat.
No hard feelings! Gewoon een verschil van mening. Ik vind de 1e cd van Markus Schulz (een dj die ik tot nu toe overigens nooit boeiend heb gevonden) echt hoogstaand. Een warme, veel volwassener sound en een verrassend aantal goeie platen. Beter gemixed, opgebouwd en de vocalen beter gedoseerd. Ik kreeg er een gevoel bij dat ik normaal alleen bij een goeie In search of sunrise compilatie heb. Bij Armin z'n cd kom je nooit in die flow vind ik...OF hij mixed het te lomp in OF het is gewoon een te cheasy plaat.
Ik heb verder niets tegen Armin. Prima gast verder. Vroeger waren zijn albums meesterlijk, ik heb ze volgens mij ook allemaal in bezit. Zelfs de zeer geslaagde compilatie toen hij nog bij Black Hole zat.
Jammer dat je me meteen niet serieus meer neemt, omdat ik van deze cd geniet en jij niet.
En waarom zou ik niet én van Toronto ’09 kunnen houden én van deze plaat?
No hard feelings! Gewoon een verschil van mening. Ik vind de 1e cd van Markus Schulz (een dj die ik tot nu toe overigens nooit boeiend heb gevonden) echt hoogstaand. Een warme, veel volwassener sound en een verrassend aantal goeie platen. Beter gemixed, opgebouwd en de vocalen beter gedoseerd. Ik kreeg er een gevoel bij dat ik normaal alleen bij een goeie In search of sunrise compilatie heb. Bij Armin z'n cd kom je nooit in die flow vind ik...OF hij mixed het te lomp in OF het is gewoon een te cheasy plaat.
laatste aanpassing
Je irriteert je aan vrijwel alle tracks van het album. Wat een zelfkwelling! Ik denk aan de woorden die Doe Maar heel lang geleden al zong. Er zit een knop op je TV.
Je hebt gelijk. Ik ga het mezelf niet aandoen, cd wordt zeker niet veel meer gedraaid! Haha. Dan maar Markus Schulz of de nieuwe Renaissance van Hernan Cattaneo waar je collega net 92 punten voor gaf. Zonder die gehoord te hebben, denk ik dat ik het meer met hem eens zal zijn. En anders ECHTE gitaren ;0)
Zelfs de zeer geslaagde compilatie toen hij nog bij Black Hole zat
Die was in het kader van de Artist Profile Series en vormde mijn kennismaking met Armins sound.
Legendarische cd!!
Renaissance van Hernan Cattaneo
En dáár springen bij mij ook de vreugdetranen van uit mijn panty
Zalige sets van de man
de melodielijn vanuit de climax klinkt ouderwets en heeft niets van de totale euforie van 4 Elements. Ook die schelle toontjes die we in al tientallen platen eerder hebben gehoord maken dit niet tot een wereldplaat.
Vergeet Eol van Tiësto niet daar lijkt die nieuwe produktie van Armin dus echt op
De opbouw het tussenstuk gewoon het hele nummer dikke namaak beetje jammer Armin
doe je eigen ding
Voor de rest mooie stkukkie schrijven Marcel
geniale recensie idd!
bepaalde nummers vind ik echt heerlijk,
maar wel mooi dat raggie76 met een zelfde kritische blik naar armin kijkt als ik.
heb de cd nu al vaak gedraaid en het gaat nu een beetje vervelen..
als ik bijvoorbeeld naar een isos( ja daar is ie weer) kijk dan vind ik dat veel veelzijdiger en
tja, dit is toch weer zo'n ''armin: listeners select my tracks cd'tje'' wat ik ff jammer vind!
bepaalde nummers vind ik echt heerlijk,
maar wel mooi dat raggie76 met een zelfde kritische blik naar armin kijkt als ik.
heb de cd nu al vaak gedraaid en het gaat nu een beetje vervelen..
als ik bijvoorbeeld naar een isos( ja daar is ie weer) kijk dan vind ik dat veel veelzijdiger en
tja, dit is toch weer zo'n ''armin: listeners select my tracks cd'tje'' wat ik ff jammer vind!
Als ik een stem kon geven voor deze recensie dan had ik een probleem gehad, want hoger dan "geweldig" kun je niet stemmen ,maar deze recensie is meer dan geweldig
Waar ken ik dit van..
ABSOLUUT, deze platen terug horend, terug denkent aan bepaalde momenten. Dan kan er niks anders gebeuren dat je een intens kippenvel moment beleefd, waarbij de tranen toch stiekem even te voorschijn komen. Iedere keer, iedere dag weer even opnieuw. Je hoeft er niks voor te doen, het komt vanzelf
Ik zeg, gewoon DOEN ! Gooi de handen in de lucht, en beleef het ultieme vrije gevoel
Wederom mijn bewonderingen voor de artiest, maar ook voor jou marcel voor het schrijven van dit heerlijk stuk !
Hold on to your horses!
Waar ken ik dit van..
De plaat die me serieus tot tranen toe geroerd heeft bij het terugdenken aan prachtige partymomenten met fantastische feestvriendjes.
ABSOLUUT, deze platen terug horend, terug denkent aan bepaalde momenten. Dan kan er niks anders gebeuren dat je een intens kippenvel moment beleefd, waarbij de tranen toch stiekem even te voorschijn komen. Iedere keer, iedere dag weer even opnieuw. Je hoeft er niks voor te doen, het komt vanzelf
één keer de handen gelukzalig ten hemel heffen op het waanzinnige “Monsun” van 3rd Moon
Ik zeg, gewoon DOEN ! Gooi de handen in de lucht, en beleef het ultieme vrije gevoel
Wederom mijn bewonderingen voor de artiest, maar ook voor jou marcel voor het schrijven van dit heerlijk stuk !
03. Gaia - Tuvan
13. Phuture Sound feat. Angie - Come To Me (ASOT 2009 Reconstruction)
Armin van Buuren
13. Phuture Sound feat. Angie - Come To Me (ASOT 2009 Reconstruction)
Armin van Buuren CD 1 is nogal saai, beetje te weinig tempo, beetje te veel van hetzelfde. CD 2 is wel redelijk te doen, vooral de laatste vijf nummers.
Aardige cd, maar niet bijzonder. Ik hou zelf ook erg van de ASOT-sound e.d., maar ik ervaar het niet als zo bijzonder als Schwingg doet.
Heb de cd wel in de auto zitten, maar vind de meeste tracks vrij snel 'vergeetbaar' op een enkele uitzondering na.
Heb de cd wel in de auto zitten, maar vind de meeste tracks vrij snel 'vergeetbaar' op een enkele uitzondering na.
Valt me op dat de recensies waar Armin in voorkomen, altijd beter beoordeeld worden dan de rest. Dat terwijl de beste man (naar mijn mening overigens) de laatste tijd één en al poep heeft voortgebracht.
Waar is de tijd gebleven dat 'traditionele' trance knalde?
Waar is de tijd gebleven dat 'traditionele' trance knalde?
Cd'tje verveelt snel. Er zijn geen verrassingen meer zoals op de eerste asot cd's (tot en met 2004).
het was voor mij een blinde aanschaf maar dan..vreselijke cd kan nooit tippen aan de 2008 editie,5 nrs welgeteld die ik goed vind
maargoed w8en op de nieuwe isos
maargoed w8en op de nieuwe isos
Vind het ook niet echt een mega fantastische verzamelaar, maar let effe op met zeggen dat iets slecht IS in je volgende recensie (of review op een recensie) raggie. Jij VIND het slecht, iemand anders kan het WEL leuk vinden dus kan het per definitie nooit slecht ZIJN als het om een persoonlijke smaak/mening gaat.
Ik vind gabber en hardstyle mega simpele muziek, diepe progressive af en toe super sloom en minimal soms ronduit saai, maar een ander kan er helemaal los op gaan en vind het wel geweldig...
Just a matter of taste.
Zou niet eens zo raar zijn als dat serieus door een Armada 'In House' producer/DJ is gedaan.
Tegenwoordig gaat dat vrij makkelijk met die software en je wilt niet weten hoeveel sets voor radio uitzending of / mix compilaties door anderen worden gemixed voor de groten der aarde op dj/producers vlak.
Ik vind gabber en hardstyle mega simpele muziek, diepe progressive af en toe super sloom en minimal soms ronduit saai, maar een ander kan er helemaal los op gaan en vind het wel geweldig...
Just a matter of taste.
Ik zeg gewoon eerlijk dat ik bij het luisteren het idee had dat het zootje door iemand anders dan Armin is elkaar is gedraaid
Zou niet eens zo raar zijn als dat serieus door een Armada 'In House' producer/DJ is gedaan.
Tegenwoordig gaat dat vrij makkelijk met die software en je wilt niet weten hoeveel sets voor radio uitzending of / mix compilaties door anderen worden gemixed voor de groten der aarde op dj/producers vlak.
heerlijke cd's, heerlijke recensie weer! Met een dikke glimlach gelezen..
Ik denk dattie wel gemixed is door Armin zelf. Maar gezien de tijdspanne die er zat tussen zijn Twitter updates dat hij begon en klaar was heeft hij er niet veel meer tijd aan besteed dan aan de gemiddelde ASOT uitzending. En dat hoor je. Ik zit qua mening een beetje tussen de 2 recensies in denk ik. Niet onaardig, redelijk lekkere muziek maar weinig baanbrekende tracks. Mixwerk niets bijzonders met hier en daar een paar noodoplossingen. En die eerste overgang op cd1? Ongelofelijk idd dat hij dat zelf goed genoeg vindt.
Het punt is natuurlijk dat dit soort cd's (net als de bijbehorende radio shows) al jaren niet meer gaan over het beste wat het genre te bieden heeft maar simpelweg één groot uithangbord zijn van wat de eigen platenmaatschappij van de heer dj op dat moment in de aanbieding heeft. En dus loop je in de sequencing regelmatig tegen niet echt lekkere overgangen aan. Wat op zich niet erg hoeft te zijn want dat is nu juist waar je creatief kunt worden en kunt laten zien waarom je beter bent dan de rest. Sasha heeft wat dat betreft de complete scene op een mijl achterstand gezet met zijn Invol2ver compilatie. Twee nummers die niet passen? Dan gaan we gewoon de producers vragen om hun zaken even zo en zo aan te passen of anders stuur de stems maar ff op dan ga ik ze zelf net zolang verbouwen tot het wel past. Echt briljant. Markus Schulz en Blake Jarrell zijn de enigen die daar met met hun recente compilaties in de buurt komen. Armin is muzikaal genoeg om dat ook te kunnen, maar hij neemt er gewoon de tijd niet voor. Hij is veel te druk met oeverloos de wereld overvliegen, overal dezelfde live setjes spelen die na een paar uur weer vervlogen zijn, om de haverklap op tv steeds hetzelfde praatje houden en auto's en goedkope flut telefoons promoten. Echt jammer.
Die nieuwe Gaia track vind ik persoonlijk heerlijk, maar vooral een verademing na al die commerciele hitparade meuk die we het afgelopen jaar hebben moeten verduren. Maar goed, wat komt er nu dus op single uit? Juist: Never say never. Blegh. Overigens is ook deze Gaia track weer gecoproduceerd door Benno de Goeij van Rank 1 (net als het gros van de tracks op Imagine), dus opnieuw geen eigen werk van Armin alleen. Another sign of the times helaas.
Samengevat, ASOT2009 blinkt nergens in uit, zoals 2007 en 2008 dat ook al niet deden. Mixwerk en trackkeuze zijn 100% uitwisselbaar met elke willekeurige ASOT radio show van dit jaar. Is het daarmee slecht? Zeker niet, ik luister best graag naar ASOT. Maar ik weet dat hij beter kan en ik mis de ontwikkeling van Armin als musicus en remixer, de aspecten die zijn carriere eerder zo interessant maakten. Hij staat op dat vlak compleet stil, of beter gezegd gaat achteruit. Tracks als Going wrong, In and out of love, Human en Never say never en Fine without you vind ik echt tenenkrommend.
Het punt is natuurlijk dat dit soort cd's (net als de bijbehorende radio shows) al jaren niet meer gaan over het beste wat het genre te bieden heeft maar simpelweg één groot uithangbord zijn van wat de eigen platenmaatschappij van de heer dj op dat moment in de aanbieding heeft. En dus loop je in de sequencing regelmatig tegen niet echt lekkere overgangen aan. Wat op zich niet erg hoeft te zijn want dat is nu juist waar je creatief kunt worden en kunt laten zien waarom je beter bent dan de rest. Sasha heeft wat dat betreft de complete scene op een mijl achterstand gezet met zijn Invol2ver compilatie. Twee nummers die niet passen? Dan gaan we gewoon de producers vragen om hun zaken even zo en zo aan te passen of anders stuur de stems maar ff op dan ga ik ze zelf net zolang verbouwen tot het wel past. Echt briljant. Markus Schulz en Blake Jarrell zijn de enigen die daar met met hun recente compilaties in de buurt komen. Armin is muzikaal genoeg om dat ook te kunnen, maar hij neemt er gewoon de tijd niet voor. Hij is veel te druk met oeverloos de wereld overvliegen, overal dezelfde live setjes spelen die na een paar uur weer vervlogen zijn, om de haverklap op tv steeds hetzelfde praatje houden en auto's en goedkope flut telefoons promoten. Echt jammer.
Die nieuwe Gaia track vind ik persoonlijk heerlijk, maar vooral een verademing na al die commerciele hitparade meuk die we het afgelopen jaar hebben moeten verduren. Maar goed, wat komt er nu dus op single uit? Juist: Never say never. Blegh. Overigens is ook deze Gaia track weer gecoproduceerd door Benno de Goeij van Rank 1 (net als het gros van de tracks op Imagine), dus opnieuw geen eigen werk van Armin alleen. Another sign of the times helaas.
Samengevat, ASOT2009 blinkt nergens in uit, zoals 2007 en 2008 dat ook al niet deden. Mixwerk en trackkeuze zijn 100% uitwisselbaar met elke willekeurige ASOT radio show van dit jaar. Is het daarmee slecht? Zeker niet, ik luister best graag naar ASOT. Maar ik weet dat hij beter kan en ik mis de ontwikkeling van Armin als musicus en remixer, de aspecten die zijn carriere eerder zo interessant maakten. Hij staat op dat vlak compleet stil, of beter gezegd gaat achteruit. Tracks als Going wrong, In and out of love, Human en Never say never en Fine without you vind ik echt tenenkrommend.
Voor het eerst sinds jaren dat ik weer eens een trance cd heb gekocht, ik ben normaliter meer van de minimal of techno, maar ik heb net cd 1 erop zitten. Echt vet lekkere chil muziek. Ik zeg kopen als je een heerlijke trance cd wilt.
laatste aanpassing
Heerlijke CD voor in de auto opweg naar de zon. Vooral CD 1 vind ik erg goed. Een aanrader als je het mij vraagt.
ik vind het iets teveel vocal tracks... in dat betreft was 08 toch wel fijner
CD vind ik wel lekker, maar Armin komt live toch altijd beter tot zijn recht IMHO.
Kan daarom niet wachte tot Dance Valley. Een hele Valley vol Armin
Kan daarom niet wachte tot Dance Valley. Een hele Valley vol Armin
Zo'n lovende recensie... ik heb hem meteen besteld!!
Bij bol.com maar 13 euro!!!
Bij bol.com maar 13 euro!!!
Vind hem echt fantastisch!! Wat een heerlijke cd 
Super cd
Uitspraak van verwijderd op woensdag 17 juni 2009 om 23:03:Weetje Raggie...ik wil eigenlijk niet teveel zeggen over je reactie. Een recensie is altijd een persoonlijke mening, die van Marcel is dat, die van jou is dat duidelijk ook
Klopt, ieder z'n eigen mening. Ik vind de Kiss Kiss Club ook geen goed feest, of mis ik daar wat aan? Nodig me maar een keer uit anders....!
A State of Trance is natuurlijk altijd geweldig, alleen vind ik dit keer de Club cd beter dan de Beach cd, al zijn Never fade away, You walk away en Nothing at all wel echte knallers! En alles wat The Blizzard maakt is gewoon goed. CD2 is wat meer echt harde trance waar ik wat meer van hou, met al m'n favoriete nrs van 2009. Goeie keuze Armin!
wat een geweldige recensie
zal hem dan toch maar eens gaan binnen halen
zal hem dan toch maar eens gaan binnen halen
Uitspraak van verwijderd op zondag 21 juni 2009 om 23:30:Waar is de tijd gebleven dat 'traditionele' trance knalde?
Dat was op Trance Energy 2002
laatste aanpassing
vette cd net als asot 2008!
Echt een geweldige dubbelaar waarbij mijn voorkeur uitgaat naar CD2...
Armin did it again! ASOT2009 is een musthave!
Armin did it again!
ASOT2009 is een musthave!