Leon Bolier - Phantasma
![Leon Bolier - Phantasma](/images/review/1192_277x277_249615/Leon-Bolier-Phantasma.jpg)
Artiest | Bolier |
Genre: trance
trance
trance
Het derde en vierde artiestenalbum van Leon Bolier zijn verschenen en worden aan een Partyflock luistertest onderworpen. Wie denkt iets gemist te hebben: het in september 2008 verschenen dubbelalbum ‘Pictures’ tel ik voor twee. En dat verdient deze dubbele opvolger ‘Phantasma’ ook.
Bolier, voor wie een ‘enkeltje Ibiza’ dit jaar nieuwe betekenis kreeg, brengt met ‘Phantasma’ zijn derde en vierde artiestenalbum uit. Wie nu denkt iets gemist te hebben: na het in september 2008 verschenen dubbelalbum ‘Pictures’ komt de man wederom met een dubbelcd vol nieuwe eigen producties. En ik tel ze allebei dubbel, want Leon Bolier barst van de inspiratie en weet dit tot uitdrukking te brengen in een imponerende hoeveelheid nieuw materiaal. Zonder dat die kwantiteit ook maar enigszins ten koste van de kwaliteit gaat.
Bolier steeg afgelopen jaar van plek 96 naar 63 in de lijst van DJ Magazine en wanneer hij zo doorgaat met draaien en produceren voorspel ik hem nog veel hogere regionen. En waarom zou hij dat niet? Zijn recente releases ‘That morning’, ‘2099’ (met Marcus Schössow), ‘Dark star’ (met Sied van Riel) en ‘Shimamoto’ doken op in de sets van alle grote DJ’s die deze planeet rijk is. Wellicht ook buiten onze planeet, maar alvorens dat te bevestigen wacht ik nog even op betrouwbare verslaglegging. Zijn agenda is overvol en de sets die hij op feesten en festivals neerlegt kunnen steevast rekenen op juichende reacties van losgaande menigten. En zijn radioshow ‘Streamlined’ (elke 1e en 3e maandag van de maand op AH.FM) mag zich verheugen in een alsmaar groeiend aantal bewonderende luisteraars. Kortom, dat het muzikale talent van Leon Bolier niet verkwanseld wordt mag een understatement heten. En gelukkig maar.
Phantasma
Beide cd’s tonen het onmiskenbaar aan: Leon Bolier heeft een volstrekt eigen geluid en weet hoe hij in zijn tracks maximaal effect moet sorteren. Hij is een meester in het neerleggen van een geluidstapijt dat ineens, op een goed gekozen ogenblik, aan kracht en intensiteit wint. Door zijn muziek te laten wegsterven en weer aanzwellen, door een eerder geïntroduceerd geluid verderop in de track volop terug te laten keren, of door -na een goed geplaatste opbouw- een explosie van klanken te creëren. Deze typische Bolier-momenten maken bij elke beluistering weer indruk. Bijvoorbeeld ‘Don’t be afraid’ (1-4), ‘Highland walk’ (1-5), ‘Avalanche’ (1-10), ‘The attic’ (2-1), ‘Shimamoto’ (2-2), ‘I close my eyes’ (2-5) en ‘The knights approach’ (2-10) zijn stuk voor stuk ijzersterke soloplaten die dit alles in zich herbergen. En het allermooiste voorbeeld is openingstrack ‘That morning’ (1-1), een klein meesterwerk op zichzelf.
Ook de samenwerkingen met andere producers en vocalisten zijn zeer de moeite waard. Van de gezongen bijdragen overtuigen vooral de twee platen waaraan Marieke de Kruijff haar stem leent (1-9 en 2-8 ). En van de collabs met collega’s vind ik ‘Dark star’ met Sied van Riel (1-2), ‘Off road’ met John O’Callaghan (aka Joint Operations Centre, 1-8 ) en ‘Eden’ met Roger Shah (1-11) er bovenuit springen. Tot slot een speciale vermelding voor ‘War of the worlds’, waarin heel knap fragmenten uit het beroemde radiohoorspel naar het boek van H.G. Wells verwerkt zijn.
Oor-deel
Wat nou ‘het altijd moeilijke tweede album’. Leon Bolier trekt zich niets van deze muziekwet aan en komt met een fenomenaal sterke tweede artiesten-cd. Met ook nog eens prachtig artwork (a family Job) (wie 'm snapt mag het zeggen). Vond ik ‘Pictures’ al een plaatje, ‘Phantasma’ vind ik nog veel fantasmatischer. Het bedenken van dit soort woorden behoort tot de artistieke vrijheid van een recensent. En de artistieke vrijheid van Leon Bolier kent helemáál geen grenzen. Zijn creativiteit, productiviteit en buitengewone getalenteerdheid gaat hem nog heel ver brengen. En dat is volkomen verdiend.
Score: 84/100
www.leonbolier.com
www.spinninrecords.nl
www.streamlinedrecordings.com
Bolier steeg afgelopen jaar van plek 96 naar 63 in de lijst van DJ Magazine en wanneer hij zo doorgaat met draaien en produceren voorspel ik hem nog veel hogere regionen. En waarom zou hij dat niet? Zijn recente releases ‘That morning’, ‘2099’ (met Marcus Schössow), ‘Dark star’ (met Sied van Riel) en ‘Shimamoto’ doken op in de sets van alle grote DJ’s die deze planeet rijk is. Wellicht ook buiten onze planeet, maar alvorens dat te bevestigen wacht ik nog even op betrouwbare verslaglegging. Zijn agenda is overvol en de sets die hij op feesten en festivals neerlegt kunnen steevast rekenen op juichende reacties van losgaande menigten. En zijn radioshow ‘Streamlined’ (elke 1e en 3e maandag van de maand op AH.FM) mag zich verheugen in een alsmaar groeiend aantal bewonderende luisteraars. Kortom, dat het muzikale talent van Leon Bolier niet verkwanseld wordt mag een understatement heten. En gelukkig maar.
Phantasma
Beide cd’s tonen het onmiskenbaar aan: Leon Bolier heeft een volstrekt eigen geluid en weet hoe hij in zijn tracks maximaal effect moet sorteren. Hij is een meester in het neerleggen van een geluidstapijt dat ineens, op een goed gekozen ogenblik, aan kracht en intensiteit wint. Door zijn muziek te laten wegsterven en weer aanzwellen, door een eerder geïntroduceerd geluid verderop in de track volop terug te laten keren, of door -na een goed geplaatste opbouw- een explosie van klanken te creëren. Deze typische Bolier-momenten maken bij elke beluistering weer indruk. Bijvoorbeeld ‘Don’t be afraid’ (1-4), ‘Highland walk’ (1-5), ‘Avalanche’ (1-10), ‘The attic’ (2-1), ‘Shimamoto’ (2-2), ‘I close my eyes’ (2-5) en ‘The knights approach’ (2-10) zijn stuk voor stuk ijzersterke soloplaten die dit alles in zich herbergen. En het allermooiste voorbeeld is openingstrack ‘That morning’ (1-1), een klein meesterwerk op zichzelf.
Ook de samenwerkingen met andere producers en vocalisten zijn zeer de moeite waard. Van de gezongen bijdragen overtuigen vooral de twee platen waaraan Marieke de Kruijff haar stem leent (1-9 en 2-8 ). En van de collabs met collega’s vind ik ‘Dark star’ met Sied van Riel (1-2), ‘Off road’ met John O’Callaghan (aka Joint Operations Centre, 1-8 ) en ‘Eden’ met Roger Shah (1-11) er bovenuit springen. Tot slot een speciale vermelding voor ‘War of the worlds’, waarin heel knap fragmenten uit het beroemde radiohoorspel naar het boek van H.G. Wells verwerkt zijn.
Oor-deel
Wat nou ‘het altijd moeilijke tweede album’. Leon Bolier trekt zich niets van deze muziekwet aan en komt met een fenomenaal sterke tweede artiesten-cd. Met ook nog eens prachtig artwork (a family Job) (wie 'm snapt mag het zeggen). Vond ik ‘Pictures’ al een plaatje, ‘Phantasma’ vind ik nog veel fantasmatischer. Het bedenken van dit soort woorden behoort tot de artistieke vrijheid van een recensent. En de artistieke vrijheid van Leon Bolier kent helemáál geen grenzen. Zijn creativiteit, productiviteit en buitengewone getalenteerdheid gaat hem nog heel ver brengen. En dat is volkomen verdiend.
Score: 84/100
www.leonbolier.com
www.spinninrecords.nl
www.streamlinedrecordings.com
Tracklists
- That Morning (album mix)
- Dark Star (vs. Sied van Riel)
- By Your Side (I Will Be There) (ft. Fisher)
- Don't Be Afraid
- Highland Walk
- War of the Worlds
- 2099 (vs. Marcus Schössow)
- Off road (vs. Joint Operations Centre)
- Substitute (ft. Marieke de Kruijff)
- Avalanche
- Eden (vs. Roger Shah)
- Butterfly
- The Attic
- Shimamoto
- Saturn (vs. W&W)
- Sweetest Lie (ft. Alana Aldea)
- I Close My Eyes
- Creek
- Assembly Line
- Irresistible (ft. Marieke de Kruijff)
- Fly Back To Her (vs. JOOP)
- The Knights Approach
- Icarus
- A New Dawn
14 opmerkingen
Geniale review weer Marcel! ![:D :D](https://static.partyflock.nl/smiley/wide.png)
![:D :D](https://static.partyflock.nl/smiley/wide.png)