Verslag van Sensation, 1 juli 2006

Sensation, the worlds leading dance event!

vs

'Sensation' White 2006, "sold out in less than 20 minutes!"

Hou koud kun je het krijgen?
Je hebt van die momenten dat de rillingen over je rug lopen, dat je het koud krijgt, dat je overspoeld wordt en dat je het niet anders zou willen. Zo is het goed!
Een gevoel dat je met duizenden mensen wil, kan en mag delen. Je voelt je intens én gelukkig. Een gevoel van éénheid, warmte en begrip: je bent niet alleen!
Iedereen heeft het er over, dagen, weken, zelfs maanden later nog. Niet omdat het moet, niet omdat je er dan bij hoort, maar omdat je het moment wilt herbeleven, omdat je het wilt delen met de onfortuinlijke zielen die dit grootse spektakel niet in levende lijve hebben kunnen bijwonen.

Het was ook een groots spektakel, zelfs nu nog, jaren later krijg ik nog de koude rillingen, het kippenvel, de warme gloed. Enkel als ik er aan terug denk. dé Sensation, nog nooit eerder vertoond, ik heb het inderdaad over de eerste editie.

Wat voor een vertoning was de meest recente variant van Sensation, wat was de boodschap; was er een boodschap en hoe diep verborgen zat deze dan?
Zoals MC Gee spijkers met koppen sloeg, toen hij tijdens het optreden van Erick E en Roog, (de jongens van HouseQuake, die overigens heerlijke muziek ten gehore brachten), zei:

'Sensation' White 2006, "sold out in less than 20 minutes!"
De boodschap voor mij luidde: zorg dat je erbij bent, zorg dat je de rest die niet op dit feest was kunt vertellen hoe groots het was, dat je een streepje voor hebt op de rest, omdat ZIJ er NIET bij waren. Commercie is heden ten dage de boodschap: groots, grootser, te groot!

ID&T heeft zichzelf in volle vaart voorbij gestreefd en het gat dat daardoor in hun kielzog is ontstaan, wordt maar al te graag opgevuld door de "kleinere" dance-organisatoren.

Het gaat niet meer om eenheid, warmte en begrip, je staat inderdaad 'alleen tussen de rest' en zorg maar dat je het leuk vindt!

Zonder blikken of blozen kan ik toch wel degelijk melden dat ik een aangenaam feest heb gehad, waar ik met grote ogen heb staan kijken naar alles wat voorbij kwam.
Grote ogen van verbazing en verwondering, niet van enig chemisch stimuli.

Genoten heb ik ook! MAAR: dan wel omdat IK dat ZELF wilde.

Niet alléén maar negativiteit over deze editie én over ID&T: deze grote jongen in de dance-scene weet wat een spectaculaire show opzetten inhoud.

Het decor: schitterend;
De acts: geweldig;
De special effects: van een oogstrelend kaliber, (bijvoorbeeld de zwevende dames op de paarden-caroussel);
Het merendeel van de line-up: zwaar goed. De vriendelijkheid van de gastvrouwen en -heren: SUPER!

Dat het publiek soms ook de plank finaal mis slaat mag zeker gezegd worden.
Het onbegrip bij bepaalde idealen die 'de ruimte in geslingerd worden'.
Het fluiten bij een stilte, in plaats van de boodschap even op je in laten werken. Nee, ook het publiek is niet meer gewend om 'samen' een groots feest op grootse wijze te vieren!

Ik weet het, oude liefde roest niet en mooie herinneringen moet je koesteren.
Koesteren van Sensation nummer 1 doe ik dan ook echt wel, maar ik ben helaas tot de ontdekking gekomen dat oude liefde wel degelijk kan én mag roesten.

Sommige dingen kunnen niet beter en dat is maar goed ook, dan heb je de zekerheid dat het speciaal was én dat het speciaal blijft!

Nog een kleine voetnoot, moet dit volgende week dan echt nog een keer dunnetjes worden over gedaan? Iets duisterder, maar net zo commercieel?

Ik kijk vooruit en ik wacht op iets nieuws. Nee, ik kijk vooruit en ga af op iets met emotie. Martin Luther King zei het al: "I have a dream. " en ik zal zeker blijven dromen!