Nexes heb ik niet echt mee kunnen pikken, maar wat ik ervan gehoord heb is dat ie wel lekkere partynummertjes draaide van het moment.
Dione was zoals gewoonlijk weer übergeil. (Hakfreak mocht ondertussen lekker op het podium staan, om partypics te maken. Benieuwd hoeveel telefoonnummers hij nadien heeft ontvangen.) Wat tijdens de set in de zaal te zien was, zou doorheen de hele avond gebeuren: veel staanblijvers en sick motherfuckers die gewoon lekker stonden te hakkûh. Het hakniveau was vrij goed, maar van stampen en beuken hebben ze in België nog niet gehoord. Misschien moeten we daarvoor eerst nog even wachten op de mensen die durven uit hun zombiepositie a.k.a. ik ben te stoer en te mooi om los te gaan.
Vince draaide weer heel strak, allemaal klappers na elkaar, onbegrijpelijk dat enkel de voorste rijen losgingen. Dione inspecteerde ondertussen maar eens het Belgische publiek.
Van the godfather of hardcore valt enkel te zeggen dat hij de ‘juiste mensen’ weer volledig in zijn set meekreeg en dat MC Ruffian het enthousiasme niveau sterk verhoogde. Nu dus wat meer mensen die losgingen.
Evil Activities hield weer een super live-act trok alle lijpe kikkers naar voren, waarbij er gedurende de hele set handgeklap en lachende gezichten te zien waren op de hotspots. Evil Activities heeft z'n reputatie weer eer aan gedaan.
Dana vond ik wel ragge. Ze moge dan een jump/hardstyle/hardcore cd hebben uitgebracht (zie recensies op pf) ze draaide zeker wel geil.
Van Neophyte en Scott Brown heb ik niet veel meegepikt, omdat ik gedurig gevraagd werd of ik energiebronnetjes had. Blijkbaar was iedereen heel bang van de controles in de Expo, want het was echt te gek voor woorden. Zeker dat het bij een hele hoop mensen zo was. Dus niet dat ik er om een of andere reden steeds werd uitgekozen om een potentiële hulpverlener.
Van Angerfist kan ik me eigenlijk niet echt een mening vormen, behalve dat hij fucking hardcore draaide en het gewoon een lijpe boel was
Met de juiste mensen werden dan ook heel gekke bekken uitgewisseld en werd er gewoon hard geragd. Bijouke stal de show met haar pompons en haar natural hardcore spirit.Over Angerfist heb ik echter van meerdere mensen opgevangen dat hij anders draaide dan normaal. Daar heb ik echter niets van opgemerkt eigenlijk. Misschien dat ze wat minder van hun eigen nummers hebben gedraaid, maar ik ben echter Kauwgomwater en Kauwgomwater gaat keihard los en socialised er op los dus met “details” laat hij zich minder in.
Manu Le Malin speelde met zijn eigen stijl. De frenchcore werd echter niet met open armen ontvangen, want ik was bijna de enigste die op de typische frenchore-dansstijl mijn beste beentje voorzette met de die-hards. Tijdens de set was de chillout room, helemaal gevuld, wat een beetje jammer was. Blijkbaar was het publiek niet klaar voor het schoonbroertje van de hardcore. Dat er geen terror werd gedraaid vind ik best goed, want dat zou niet aangeslagen hebben. Een kind leert ook altijd fietsen op een driewieler alvorens het met een fiets rijdt.
Grappig vond ik het wel dat, wanneer je het over de stilstaanders had tegen de Belgen, dat ze het met z’n allen eens waren, maar zelf de indruk gaven dat ze niet tot deze categorie behoorden
Tja… bij gebrek aan beter.Over Promo waren heel wat mensen niet enthousiast. Ik vond het echter een heel leuke set met enkele van de eeuwige klappers van Promo. Naar mijn gevoel waren er ondertussen al heel wat mensen die da hardcoredome verlaten hadden
Zonde is dat, maar dan ook weer niet, … (no comment)Tieum zette een vette industrial set neer met weinig van zijn eigen nummers. Een andere strategie dan we van hem gewoon zijn, maar dat maakte helemaal niets uit, want het was rauw, hard en natuurlijk het beste van zichzelf geven. Gewoon helemaal opgaan in de rauwe kicks en bass. Steeds minder mensen zag je en steeds minder mensen zag je raggen. Het traditionele hakkûh werd aangevuld met de aanvullende dansstijlen en dat was kickuh. Eindelijk gewoon LOSGAAN! The last survivors on the dancefloor was weer heftig zoals altijd op het einde van een feest.Het nachtvlindertje wilde de boel wat opvrolijken met 'power to the people' door op het 'podium' te hakkûh, maar organisaties blijken het hier nog steeds moeilijk mee te hebben. (Misschien wordt het tijd dat de gabbers gewoon wat losser worden gelaten en geapprecieerd worden in hun eigenheid.)
My brain has an ERROR, darkcore, hardcore, terror, die ERROR leidde dan ook tot het verloren gaan van enkele heel vage en harde actie videofragmenten, door het verliezen van mijn mobiel. Dus de mensen ik hun pf of e-mail heb genoteerd, hun gegevens ben ik kwijtgespeeld. Ook kwam mijn ERROR nogmaals boven bij het mysterieus verloren gaan van het sleuteltje van mijn lockertje toen ik afscheid nam van een paar broeders en zusters, na het legen van mijn lockertje. Tja … het was gewoon een vage boel. Dit is niet stoer om te schrijven, maar dit verslag vormt dan ook een apart verslag in mijn verslagenreeks.
Na lange tijd geen feesten meer te hebben gedaan in België ben ik heel blij dit feest onveilig te hebben gemaakt en mijn inzichten te up-daten. Het feest is voor mij geslaagd te noemen dankzij de hardcore, de bekende gabbers en de nieuwe leuke mensen ik er heb ontmoet. De organisatie vond ik het goed te hebben geregeld, alhoewel undercover mensen en overijverige security een demper zetten op de hardcore beleving. Het voelde aan alsof sommige crewleden niet bekend zijn met de hardcorepopulation en dan ook starrig en verwonderd reageerden op elementen van the original hardcorespirit.
Het geluid vond ik heel goed, alsook de zaal (misschien een dood normale zaal, maar dat is de Borchlandhallen naar mijn gevoel). België moge dan geen zienbare clubkutten (m/v)hebben, het heeft er tonnen meer dan NL; ze zijn gewoon gecamoufleerd!
Nog even een prekend woordje: je ziet steeds meer mensen met oordoppen. Deze mensen hebben geen bananen in hun oren, willen geen aandacht en zijn geen mietjes. Gehoorbeschadiging van tijdens feesten en daarbuiten zal in de toekomst steeds meer aan de orde zijn. Mensen met oordoppen anticiperen op hardhorigheid, constante piep en andere zeer sterk irriterende neveneffecten. Ik zeg respecteer de keuze van deze mensen en wijs hen niet op hetgeen uit hun oren komt. Ga gewoon kk hard los, volg het ritme en zie de scène als wat ze in essentie is: een familie van dedicated to da hardcore mtf’ers waarin de ware kracht de hardcore en elkaar is ongeacht de kledij, taal, afkomst, kunde van de dansstijl,… Dit is iets wat mij al altijd heeft gestoord in België. In België noemt men zich gabber en in Nederland noemt men zich gewoon zichzelf of hardcoreliefhebber voor het overgrote deel. Mijn mening is dat de hardcoreliefhebbers veel meer gabber zijn dan de mensen zich in België gabber noemen.
